Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-100/13-4/MK
z 22 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Parku Narodowego, przedstawione we wniosku z dnia 4 lutego 2013 r. (data wpływu 7 lutego 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 kwietnia 2013 r. (data wpływu 18 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT dzierżawy gruntu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lutego 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT dzierżawy gruntu. Dnia 18 kwietnia 2013 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spis oznaczeń:

• r.m.f. - rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336),
• u.f.p. - ustawa z dnia 21 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.),
• u.o.p. - ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 51, poz. 1220 ze zm.),
• u.p.t.u. - ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).
  
  

Opis sprawy.

Park Narodowy działa na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 czerwca 2001 r. w sprawie utworzenia Parku Narodowego (…) (Dz. U. Nr 67, poz. 681). Rodzaj działalności wg PKD to 9104Z – działalność ogrodów botanicznych, zoologicznych oraz obszarów i obiektów ochrony przyrody.

Park Narodowy jest formą ochrony przyrody (art. 6 ust. 1 u.o.p.) i jednocześnie państwową osobą prawną w rozumieniu art. 9 pkt 14 u.f.p.u vide: art. 8a u.o.p.). Do zadań parków narodowych należy w szczególności (por. art. 8b u.o.p.):

1. prowadzenie działań ochronnych w ekosystemach parku narodowego, zmierzających do realizacji następujących celów: zachowania różnorodności biologicznej, zasobów, tworów i składników przyrody nieożywionej i walorów krajobrazowych, przywrócenia właściwego stanu zasobów i składników przyrody oraz odtworzenia zniekształconych siedlisk przyrodniczych, siedlisk roślin, siedlisk zwierząt lub siedlisk grzybów (za: art. 8 ust. 2 u.o.p.),
2. udostępnianie obszaru parku narodowego na zasadach określonych w planie ochrony, o którym mowa w art. 18 u.o.p., lub zadaniach ochronnych, o których mowa w art. 22 u.o.p. i w zarządzeniach dyrektora parku narodowego,
3. prowadzenie działań związanych z edukacją przyrodniczą.
   
   

Dodatkowo, Parki narodowe mogą wykonywać działalność gospodarczą na zasadach określonych w przepisach ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Park Narodowy” w roku 2012 do nadal korzysta ze zwolnienia z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 8h ust. 1 przychodami Parku Narodowego są m. in. wpływy z tytułu dzierżawy, najmu lub użytkowania nieruchomości.

Dnia 28 grudnia 2012 r. Park na podstawie wcześniej przeprowadzonych licytacji zawarł z rolnikami umowy na wykonywanie zadań ochronnych w Parku Narodowym (…)” w ramach dzierżawy nieruchomości Skarbu Państwa.

W ramach niniejszej umowy Dzierżawca ma prawo do używania gruntów i pobierania pożytków, a w szczególności do:

1. Prowadzenia ekstensywnego wypasu bydła lub koni na pastwiskach, z zachowaniem następujących zasad:
   Każdorazowego powiadomienia Wydzierżawiającego o rozpoczęciu wypasu i wprowadzeniu zwierząt na pastwisko. Wypasie trwającym od dnia 1 czerwca do dnia 30 listopada, lecz nie wcześniej niż po zakończeniu sezonu lęgowego. Prowadzenie wypasu przy obsadzie zwierząt wynoszącej nie więcej niż 1 DJP/ha i obciążeniu pastwiska wynoszącym nie więcej niż 10 DJP/ha (wypasanie rozpoczyna się nie wcześniej niż w terminie 2 tygodni po ustąpieniu wód, wykaszanie niedojadów w okresie od dnia 1 sierpnia do dnia 31 października). Zapewnienia należytej opieki weterynaryjnej stada. Grodzenia pastwiska tylko tymczasowym ogrodzeniem elektrycznym, bez możliwości budowy ogrodzeń stałych - zebrania skoszonej i nie wyjedzonej przez zwierzęta biomasy.
2. Mechanicznego koszenia trawy na trwałych użytkach zielonych z zachowaniem następujących zasad:
   Każdorazowym powiadomieniu Wydzierżawiającego o rozpoczęciu koszenia w terminie od dnia 1 sierpnia do dnia 30 listopada. Liczbę pokosów ograniczyć do maksymalnie dwóch w ciągu roku. Wysokość koszenia 5 - 15 cm. Pozostawienie 5 - 10% powierzchni działki rolnej nieskoszonej, a w przypadku występowania wodniczki Acrocephalus paludicola - 30-50%, przy czym w każdym roku powinno to dotyczyć innej powierzchni. Usunięciu skoszonej biomasy w terminie 2 tygodni po pokosie, a w uzasadnionych przypadkach w dłuższym terminie, niezwłocznie po ustaniu przyczyn, ze względu na które termin ten nie był przestrzegany. Zakaz koszenia okrężnego od zewnątrz do środka powierzchni trwałych użytków zielonych.
3. W celu zapewnienia prawidłowego funkcjonowania rowów i urządzeń melioracyjnych dla celów przyrodniczych i czynnej ochrony ekosystemów nieleśnych konieczna jest ich właściwa konserwacja. Rowy melioracyjne z biegiem czasu ulegają zamuleniu i zarastaniu roślinnością wodną. Dzierżawca zobligowany jest do przeprowadzenia konserwacji rowów i urządzeń sieci melioracyjnej (m. in. corocznym usunięciu namułów z dna) w okresie od 1 września do 15 grudnia, ręcznie lub mechanicznie wraz z plantowaniem urobku. Niezwłocznym usunięciu uszkodzeń spowodowanych przez wody powodziowe (dotyczy terenów zalewowych), utrzymywanie drożnych przepustów rowowych poprzez coroczne czyszczenie z namułów.
   
   

W przypadku jeśli Dzierżawca przystępuje do Programów Rolnośrodowiskowych i jako beneficjent zgłasza do programów grunty stanowiące przedmiot umowy, zobowiązany jest dostarczyć Wydzierżawiającemu Plan działalności rolnośrodowiskowej” oraz ekspertyzę przyrodniczą do planu dotyczącą tych działek. Dzierżawca w okresie trwania umowy jest obowiązany do zapłaty wszelkich należności i danin publicznoprawnych, w tym podatków obciążających grunty objęte umową, w trybie i terminach wskazanych w przepisach regulujących te należności.

Dnia 18 kwietnia 2013 r. Zainteresowany uzupełnił wniosek o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego wskazując, iż: na gruntach opisanych we wniosku prowadzona jest działalność rolnicza w rozumieniu przytoczonego art. 2 pkt 15 ustawy o podatku o towarów i usług. Ponadto, zawierane umowy z rolnikami posiadają zapisy obligujące dzierżawcę do wykorzystywania dzierżawionych gruntów tylko na cele rolnicze.

Umowy dzierżawy nie dopuszczają prowadzenia innej pozarolniczej działalności gospodarczej na dzierżawionych gruntach. Dopuszczalne jest tylko prowadzenie działalności rolniczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Park Narodowy, zawierając z rolnikami umowy na wykonywanie zadań ochronnych w PNUW w ramach nieruchomości Skarbu Państwa może skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 4 r.m.f.?

Zdaniem Wnioskodawcy, zawierając umowy z rolnikami na wykonywanie zadań ochronnych w PNUW w ramach nieruchomości Skarbu Państwa, korzysta ze zwolnienia od VAT zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 4 r.m.f. Zawarte umowy dotyczą stricte tylko i wyłącznie zabiegów związanych z działalnością rolniczą, co ma swoje odzwierciedlenie w ich treści np.

1. Dzierżawca jest obowiązany:
   1. na gruntach objętych umową wykonywać zabiegi ochronne polegające na koszeniu/wypasie przy czym wykonując te obowiązki obowiązany jest do przestrzegania wytycznych - „instrukcji wykonania zadań ochronnych” oraz utrzymywania gruntów w dobrej kulturze rolnej, po okresie lęgowym ptaków, w terminie określonym corocznie przez Wydzierżawiającego, przy czym Dzierżawcę obowiązuje bezwzględny zakaz wejścia po raz pierwszy w każdym roku obowiązywania umowy na teren objęty umową, bez uzyskania uprzednio pisemnej zgody Dyrektora Parku Narodowego na wejście na ww. obszar,
   2. bezwzględnie przestrzegać obowiązujących na terenie Parku Narodowego przepisów o ochronie przyrody chociażby pozostawały one w sprzeczności z prawem Dzierżawcy do używania gruntów i pobierania z nich pożytków,
   3. do dokonywania na swój koszt konserwacji urządzeń melioracji szczegółowej z częstotliwością, w formie i zakresie określonym w – instrukcji wykonania konserwacji rowów i urządzeń sieci melioracji szczegółowej w ramach wykonania zadań ochronnych Parku Narodowego,
   4. do utrzymania na swój koszt dróg dojazdowych do użytkowanych gruntów w stanie umożliwiającym korzystanie z nich zgodnie z przeznaczeniem, dzierżawcy korzystający wspólnie z danej drogi ponoszą w równym zakresie odpowiedzialność za wykonanie ww. obowiązku,
   5. do utrzymywania czystości i porządku na użytkowanych gruntach, bezwzględnie zakazuje się składowania jakichkolwiek przedmiotów nie służących bezpośrednio realizacji obowiązków wynikających z umowy, w tym śmieci i innych odpadów.
   6. zakazuje się Dzierżawcy wprowadzania na teren Parku Narodowego psów, wprowadzania przyczep kempingowych lub innych pomieszczeń służących przebywaniu w nich osób, składowaniu rzeczy. Odstępstwo wymaga uzyskania zgody Dyrektora Parku w formie pisemnej, takiej samej zgody wymaga grodzenie terenu objętego umową i ustalenie formy grodzenia,
   7. do opłacania czynszu w terminach i wysokościach wynikających z umowy,
   8. do bezwzględnego i niezwłocznego stosowania się do poleceń Dyrektora Parku Narodowego lub wyznaczonego przez niego przedstawiciela, wynikających z konieczności zapewnienia stosowania przepisów o ochronie przyrody. Ponadto w ramach niniejszej umowy Dzierżawca ma prawo do używania gruntów i pobierania pożytków wyłącznie w sposób określony w niniejszej umowie oraz prawo do zebrania skoszonej i nie wyjedzonej przez zwierzęta biomasy.
   
   

Mając powyższe na uwadze o zwolnieniu dzierżawy gruntów od opodatkowania podatkiem VAT, decyduje przeznaczenie gruntu na cele rolnicze, co niniejszym spełnia treść zawartych umów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m. in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jak wynika z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z art. 41 ust. 1 ustawy wynika, iż stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a ustawy, stawka podatku w okresie od 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. wynosi 23% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 oraz art. 146f.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2013 r., poz. 247 ze zm.), zwalnia się od podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze, a także zbycie prawa użytkowania wieczystego tych gruntów.

Z powyższych przepisów wynika, iż co do zasady dzierżawa gruntów stanowi świadczenie usług i czynność ta, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a ustawy. Wyjątek stanowi dzierżawa gruntów przeznaczonych na cele rolnicze, która korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie § 13 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia wykonawczego do ustawy o podatku od towarów i usług.

Przepisy powołanej ustawy nie definiują pojęcia „cele rolnicze”, jednakże w art. 2 pkt 15 ustawy zdefiniowana została działalność rolnicza, przez którą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

Posiłkując się zapisem powyższej definicji, uznać należy, że gruntem przeznaczonym na cele rolnicze jest grunt, który może być wykorzystany do ww. działalności rolniczej. Zatem, gruntem przeznaczonym na cele rolnicze będzie grunt przeznaczony przez dzierżawcę do działalności rolniczej, o której mowa w art. 2 ust. 15 ustawy.

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W myśl art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, z tym że w przypadku, o którym mowa w ust. 9, zawiadomienie musi nastąpić przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5.

Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy wynika, że jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę (…).

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 (art. 113 ust. 11 ustawy).

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność wg PKD to 9104Z - działalność ogrodów botanicznych, zoologicznych oraz obszarów i obiektów ochrony przyrody i w roku 2012 oraz nadal korzysta ze zwolnienia z art. 113 ust. 1 ustawy. Dnia 28 grudnia 2012 r. Park na podstawie wcześniej przeprowadzonych licytacji zawarł z rolnikami umowy na wykonywanie zadań ochronnych w Parku Narodowym w ramach dzierżawy nieruchomości Skarbu Państwa. Na gruntach opisanych we wniosku prowadzona jest działalność rolnicza w rozumieniu przytoczonego art. 2 pkt 15 ustawy. Ponadto, zawierane umowy z rolnikami posiadają zapisy obligujące dzierżawcę do wykorzystywania dzierżawionych gruntów tylko na cele rolnicze. Umowy dzierżawy nie dopuszczają prowadzenia innej pozarolniczej działalności gospodarczej na dzierżawionych gruntach. Dopuszczalne jest tylko prowadzenie działalności rolniczej.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, iż oddanie w dzierżawę opisanych we wniosku nieruchomości rolnych na cele rolnicze stanowić będzie czynność zwolnioną od podatku od towarów i usług, na podstawie § 13 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia. Powyższa prawna możliwość przysługiwać będzie Wnioskodawcy ze względu na cel rolniczy zawartych umów dzierżawy.

Reasumując, Park Narodowy, zwierając z rolnikami umowy na wykonywanie zadań ochronnych w ramach nieruchomości Skarbu Państwa może skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT, zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.