INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 28.03.2013 r. (data wpływu 29.03.2013 r.) oraz w piśmie z dnia 22.05.2013 r. (data nadania 22.05.2013 r., data wpływu 23.05.2013 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 13.05.2013 r. Nr IPPB4/415-222/13-2/JK2 (data nadania 14.05.2013 r., data doręczenia 16.05.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia ulgi prorodzinnej w 2012 roku - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29.03.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia ulgi prorodzinnej.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr IPPB4/415-222/13-2/JK2 z dnia 13.05.2013 r. (data nadania 14.05.2013 r., data doręczenia 16.05.2013 r.), tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego.

Pismem z dnia 22.05.2013 r. (data wpływu 23.05.2013 r.) Wnioskodawca uzupełnił powyższe w terminie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

W dniu 10 lutego 2012 r., Sąd Okręgowy orzekł o rozwiązaniu przez rozwód małżeństwa. W sentencji wyroku Sąd powierzył sprawowanie władzy rodzicielskiej nad córką obojgu rodzicom z miejscem zamieszkania córki przy matce, co oznacza, że jednocześnie Wnioskodawca nie został pozbawiony władzy rodzicielskiej. Sąd zasądził alimenty na rzecz córki w kwocie 1.500 zł/m-c, które Wnioskodawca płaci regularnie. Zgodnie z ustaleniami między eksmałżonkami przedstawionymi przed Sądem, spotkania córki z ojcem mają być na każde żądanie córki. Podczas pobytów w miejscu zamieszkania Wnioskodawcy, córka może korzystać ze wszystkiego, co jest jej potrzebne. Jednocześnie Wnioskodawca prezentuje pogląd, zgodnie z którym ma prawo do skorzystania z ulgi na wychowanie dzieci w wysokości 50%. Wnioskodawca nadmienił, że porozumienie z byłą małżonką w tej sprawie jest niemożliwe. Na poparcie swojego stanowiska, Wnioskodawca wskazał, iż informacja o możliwości takiego rozliczenia ulgi została przedstawiona artykułach prasowych. Ponadto Wnioskodawca powołał się na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie sygn. IPPB4/415-231/10-4/SP, interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPII/415-1061/10/AŻ, jak również Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu sygn. ILPB2/415-195/10-3/WS, oraz ILPB2/415-565/11-2/WM, a także na odpowiedź Ministerstwa Finansów na interpelację poselską Nr 22547/11. W opinii Wnioskodawcy, autorzy tych artykułów powołując się na ww. interpretacje indywidualne wyjaśniają, że podatnicy w podobnej sytuacji mogą skorzystać z ulgi. Aby potwierdzić te informacje, Wnioskodawca zasięgnął telefonicznie wiedzy w urzędzie skarbowym, gdzie dowiedział się, iż może odliczyć ulgę tylko w takiej wysokości, jaka proporcjonalnie przypada na okres pobytu u Niego dziecka. Z uwagi na niepewność, co do prawidłowości dokonania odliczenia z tytułu ulgi prorodzinnej niniejszym Wnioskodawca postanowił wystąpić z wnioskiem o interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego. Córka w roku 2013 planuje przystąpić do egzaminu dojrzałości, a po otrzymaniu Świadectwa Dojrzałości uczęszczać na studia. Zdaniem Wnioskodawcy, skoro nie został pozbawiony władzy rodzicielskiej i wykonywałem ją do osiągnięcia pełnoletności przez córkę, czyli do 21 listopada 2012 r., jak również wypełnia nadal obowiązek alimentacyjny, może skorzystać z ulgi na wychowanie dzieci w proporcji 50%.

Pismem z dnia 22.05.2013 r. (data wpływu 23.05.2013 r. ) Wnioskodawca uzupełnił wniosek informując, iż córka, o której mowa we wniosku ORD-IN, w 2012 r. nie osiągnęła żadnego dochodu. W stosunku do Wnioskodawcy, bądź Jego córki, o której mowa powyżej, nie mają i nie będą mieć zastosowania przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym. W roku 2013 r. i w latach następnych Wnioskodawca planuje, że będzie osobą pozostającą w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, przy czym Wnioskodawca zakłada, iż łączny dochód Jego i małżonki przekroczy 112.000 zł. Córka, o której mowa we wniosku, nie jest jedynym dzieckiem Wnioskodawcy. Wnioskodawca ma również małoletniego, trzyletniego syna z drugiego małżeństwa, w stosunku do którego wykonuje i będzie wykonywał władzę rodzicielską. Wnioskodawca nie skorzystał i nie planuje skorzystać z ulgi na jego wychowanie w 2012 r. i w latach następnych. Wnioskodawca dodał, że nie posiada innych małoletnich oraz pełnoletnich dzieci, przy czym w maju tego roku razem z żoną spodziewają się kolejnego dziecka.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca ma prawo – a jeśli tak, to w jakiej proporcji - do skorzystania z ulgi na wychowanie dzieci w rozliczeniu podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2012 i następne, do czasu istnienia ulgi...

Niniejsza interpretacja dotyczy możliwości odliczenia ulgi prorodzinnej w 2012 roku, natomiast w zakresie możliwości odliczenia ulgi prorodzinnej w 2013 roku i w latach następnych zostanie wydana odrębna interpretacja.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle obowiązującego stanu prawnego, przysługuje Mu prawo do skorzystania z ulgi w proporcji 50% na wychowanie dzieci w rozliczeniu podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2012 i następne, do czasu istnienia ulgi, w świetle interpretacji indywidualnych: Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie sygn. IPPB4/415-231 /10-4/SP Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach sygn. IBPII/415-1061/10/AŻ, jak również Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu sygn. ILPB2/415-195/10-3/WS, oraz ILPB2/415-565/11 -2/WM, a także na odpowiedź Ministerstwa Finansów na interpelację poselską Nr 22547/11, w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, Wnioskodawca uważa za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zasady korzystania z podatkowej ulgi na dzieci określa art. 27f ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.).

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską,
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało,
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
   
   

Stosownie do art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1. Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych,
2. wstąpiło w związek małżeński.
   
   

Zgodnie z art. 27f ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Z przepisu art. 27f ust. 4 ww. ustawy wynika, że odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Według art. 27f ust. 5 odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka,
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka,
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą,
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

Biorąc pod uwagę powyższe, uprawnionymi do skorzystania z ulgi są zatem podatnicy, którzy spełnili poniższe przesłanki, tj.:

• osiągali dochody opodatkowane wg skali podatkowej,

• wykonywali władzę rodzicielską, pełnili funkcje opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało lub sprawowali opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą,

• utrzymywali dziecko w związku z wykonywaniem przez siebie ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej,

• wykażą podatek (po odliczeniu składki na ubezpieczenia zdrowotne).
  
  

Oznacza to, że z ulgi mogą skorzystać podatnicy, którzy osiągają dochody opodatkowane według skali podatkowej. Do ulgi mają prawo również podatnicy opodatkowani zryczałtowanym podatkiem dochodowym lub podatnicy osiągający dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej, czy też z działów specjalnych produkcji rolnej opodatkowanych 19% podatkiem liniowym pod warunkiem, iż uzyskają w roku podatkowym także dochody opodatkowane według skali np. zasiłek chorobowy, dochody z najmu.

Przy czym warunkiem do skorzystania z ulgi z tytułu wychowywania dziecka jest również brak zastosowania w stosunku do dziecka przepisów:

• art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

• ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem najmu prywatnego,

• ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.
  
  

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w dniu 10 lutego 2012 r., Sąd Okręgowy orzekł o rozwiązaniu przez rozwód małżeństwa. W sentencji wyroku Sąd powierzył sprawowanie władzy rodzicielskiej nad córką obojgu rodzicom z miejscem zamieszkania córki przy matce. Sąd zasądził alimenty na rzecz córki, które Wnioskodawca płaci regularnie. Zgodnie z ustaleniami między eksmałżonkami przedstawionymi przed Sądem, spotkania córki z ojcem mają być na każde żądanie córki. Podczas pobytów w miejscu zamieszkania Wnioskodawcy, córka może korzystać ze wszystkiego, co jest jej potrzebne. Córka w roku 2013 planuje przystąpić do egzaminu dojrzałości, a po otrzymaniu Świadectwa Dojrzałości uczęszczać na studia. Wnioskodawca nie został pozbawiony władzy rodzicielskiej i wykonywał ją do osiągnięcia pełnoletności przez córkę, czyli do 21 listopada 2012 r., jak również wypełnia obowiązek alimentacyjny. Córka w 2012 r. nie osiągnęła żadnego dochodu. W stosunku do Wnioskodawcy, bądź Jego córki, nie mają i nie będą mieć zastosowania przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym. Porozumienie z byłą małżonką sprawie ulgi na córkę jest niemożliwe.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że jeżeli oboje rodzice wykonują władzę rodzicielską, wówczas ulga prorodzinna przysługuje każdemu z rodziców w proporcjach przez nich ustalonych, z tym, że łączna kwota odliczeń, przez nich dokonana nie może przekroczyć kwoty odliczeń przysługujących względem danego dziecka. Istotne jest, aby nie dochodziło do dublowania ulgi.

Należy podkreślić, że roczna kwota odliczenia dotyczy łącznie obojga rodziców. Zasada ta dotyczy również rodziców rozwiedzionych. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie mówi, że rodzicom przysługuje wspólnie roczna kwota ulgi i mogą ją oni odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnie ustalonej przez rodziców proporcji. Istotne jest jednak to, aby odliczona kwota przez oboje rodziców nie przekroczyła rocznego limitu ulgi.

Konieczne jest zatem porozumienie w tym względzie, gdyż decyzję o sposobie podziału tej kwoty ustawodawca pozostawił rodzicom dziecka, zaznaczając jedynie, iż kwota ulgi na dziecko dotyczy łącznie obojga rodziców. W konsekwencji, suma odliczeń dokonanych przez każdego z rodziców odrębnie nie może przekroczyć kwoty limitowanej, tj. 92,67 zł za każdy miesiąc wykonywania władzy rodzicielskiej.

Wobec powyższego tutejszy organ nie może zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, zgodnie z którym ma prawo odliczyć połowę ulgi na córkę, bowiem spełnienie przesłanek określonych w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uprawnia Wnioskodawcę do dokonania odliczeń w wysokości ustalonej z byłą małżonką, a brak stosownego porozumienia nie oznacza prawa do skorzystania z ulgi w częściach równych.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji, należy stwierdzić, iż rozstrzygnięcia te zapadły w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.