Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB3/423-146/13-2/IR
z 12 lipca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 5 kwietnia 2013 r. (data wpływu 15 kwietnia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia dochodu ze sprzedaży:

• hali magazynowej,
  

• środków trwałych,
  

• surowców do produkcji
  

-jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 kwietnia 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży środków trwałych i surowców.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

Stan faktyczny

Spółka w dniu 18 marca 2011 r. uzyskała zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej SSE), rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów wytwarzanych i usług świadczonych na terenie strefy, określonych w:

• sekcji C:
  1. 24.3 - Pozostałe wyroby ze stali poddanej wstępnej obróbce;
  2. 24.41 - Metale szlachetne;
  3. 24.5 - Usługi wykonywania odlewów;
  4. 28.2 - Pozostałe maszyny ogólnego przeznaczenia;
  5. 28.41 - Maszyny do obróbki metalu;
  6. 28.91 - Maszyny do metalurgii;
  7. 32.1 - Wyroby jubilerskie, biżuteria i podobne wyroby

• sekcji E:
  

8. 38.3 - Usługi w zakresie odzysku surowców: surowce wtórne.
   
   

Spółka zakończyła inwestycje w SSE i w dniu 7 marca 2013 r. otrzymała decyzję wydaną przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego na użytkowanie hali produkcyjnej z budynkiem administracyjno-socjalnym wraz z zagospodarowanym terenem. Po uzyskaniu zgody na użytkowanie obiektów w SSE Spółka począwszy od dnia 8 marca 2013 r. rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej wyłącznie na terenie SSE.

W dniu 26 listopada 2012 r. wspólnik wniósł aktem notarialnym do Spółki aport niepieniężny w postaci zorganizowanego zakładu swojego przedsiębiorstwa, który w całości był położony poza SSE. Ww. aport został wpisany przez Sąd Rejonowy. W skład ww. aportu wchodziła m.in. hala magazynowa, objęta księgą wieczystą.

W dniu 12 marca 2013 r. ww. hala magazynowa została sprzedana przez Spółkę osobie trzeciej. Ww. kwota została przeznaczona w części na spłatę kredytu inwestycyjnego zaciągniętego przez Spółkę na budowę hali produkcyjnej wraz z budynkiem administracyjno-socjalnym w SSE oraz w pozostałej części na zasilenie środków obrotowych Spółki. W wyniku sprzedaży przedmiotowej hali magazynowej Spółka uzyskała dochód w kwocie …zł (wartość sprzedaży netto przedmiotowej hali magazynowej pomniejszona o jej nieumorzoną część jako środka trwałego).

Stan przyszły.

Spółka w przyszłości zamierza dokonywać sprzedaży środków trwałych będących aktualnie na jej stanie ewidencyjnym, które były przedmiotem inwestycji w SSE. Przedmiotowe środki trwałe będą wykorzystywane w procesie produkcyjno-usługowym na terenie SSE, ale ze względu na ich przyszłe ,,zestarzenie” się technologiczne będą przez Spółkę sprzedawane, a park maszynowy Spółki w SSE będzie odnawiany. Spółka zamierza w przyszłości prowadzić działalność gospodarczą tylko na terenie SSE.

Spółka w swojej działalności gospodarczej zamierza również sprzedawać surowiec do produkcji (złoto, srebro, platyna, miedź, mosiądz i kamienie szlachetne) jako towar handlowy (bez procesu produkcyjnego). Spółka generalnie zajmuje się produkcją wyrobów jubilerskich, co jest wyszczególnione w zezwoleniu na działalność w SSE i do tego jest stosowany przedmiotowy surowiec. Tym niemniej ze względu za specyfikę surowca mogą się w przyszłości zdarzyć sytuacje, że zakupiona jego wielkość będzie za duża (stan magazynowy surowca) do poziomu produkcji wyrobów jubilerskich ze względu na np. okresowy spadek zamówień. W związku z tym, że specyfika surowca powoduje, że Spółka będzie w nim miała zamrożone znaczące środki pieniężne i żeby nie stracić płynności finansowej będzie zmuszona do częściowej sprzedaży stanu magazynowego przedmiotowego surowca ze względu na mniejsze zapotrzebowanie na wyroby jubilerskie.

W dotychczasowej działalności gospodarczej Spółki poza SSE takie sytuacje w przeszłości występowały, dlatego Spółka w zakresie swojej działalności gospodarczej posiada również :

• PKD 47.77.Z Sprzedaż detaliczna zegarków i biżuterii prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach;
  

• PKD 47.78.Z Sprzedaż pozostałych nowych wyrobów prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w związku ze sprzedażą przedmiotowej hali magazynowej, opisanej w stanie faktycznym wg pkt 1, dochód uzyskany z jego sprzedaży podlega zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
2. Czy dochody ze sprzedaży środków trwałych, opisanych w stanie przyszłym wg pkt 2, będą podlegały zwolnieniu na podstawie art. 17, ust. 1, pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
3. Czy dochody ze sprzedaży surowca jako towaru handlowego, opisanych w stanie przyszłym wg pkt 3, będą podlegały zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
   
   

Zdaniem Spółki,

Ad. 1

Dochód ze sprzedaży przedmiotowego budynku będzie korzystał ze zwolnienia na podstawie przepisów art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka od 8 marca 2013 r. prowadziła już działalność gospodarczą wyłącznie w SSE, nie prowadziła działalności gospodarnej poza SSE. Sprzedaż przedmiotowego budynku fizycznie położonego poza SSE była funkcjonalnie związana z jej działalnością w SSE, ponieważ środki uzyskane ze sprzedaży ww. budynku posłużyły na częściową spłatę kredytu inwestycyjnego zaciągniętego na budowę hali produkcyjnej w SSE, a w pozostałej części na zasilenie środków obrotowych Spółki.

Ad. 2

Dochód ze sprzedaży przedmiotowych środków trwałych wykorzystywanych do produkcji w SSE będzie korzystał ze zwolnienia na podstawie przepisów art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wnioskodawca będzie dalej prowadził działalność gospodarczą wyłącznie na terenie SSE, a sprzedaż środków trwałych będzie dotyczyła wyłącznie środków trwałych wykorzystywanych do działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE.

Sprzedaż środków trwałych wykorzystywanych do produkcji strefowej można przyrównać do działalności pomocniczej Spółki na terenie SSE, i w związku z tym dochód z tej sprzedaży również będzie korzystał ze zwolnienia podatkowego, ponieważ:

• służy tylko jednostce do której się odnosi (uzyskane środki pieniężne ze sprzedaży surowca jako towaru handlowego będą służyły wyłącznie Spółce działającej na terenie SSE;
  

• porównywalna działalność na podobną skalę realizowana jest w podobnych jednostkach produkcyjnych (inne jednostki produkujące wyroby jubilerskie od czasu do czasu też muszą upłynniać swoje środki trwałe do produkcji w SSE);
  

• wytwarza usługi lub, wyjątkowo, dobra nietrwałe, które nie wchodzą w skład produktu końcowego jednostki (sprzedane środki trwałe nie będą wchodziły w skład produktu końcowego Spółki);
  

• wpływa na koszty bieżące samej jednostki (po sprzedaży środków trwałych są ,,uwalniane” środki pieniężne, co wpływa na bieżące koszty funkcjonowania Spółki).
  
  

Ad. 3

Dochód ze sprzedaży surowca do produkcji jako towaru handlowego (bez procesu produkcyjnego) będzie korzystał ze zwolnienia na podstawie przepisów art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o o podatku dochodowym od osób prawnych. Dochody z ww. sprzedaży surowca można zaliczyć do tzw. działalności pomocniczej, która nie została wymieniona w zezwoleniu ale funkcjonalnie i nierozerwalnie związana jest z działalnością podstawową Spółki na terenie SSE i jest ona niezbędna w celu zachowania płynności finansowej Spółki w przypadku, gdyby spadła ilość zamówień na wyroby jubilerskie Spółki. Pojęcie działalności pomocniczej zostało zdefiniowane w załączniku do rozporządzenia Rady nr 696/93 z dnia 15 marca 1993 r. w sprawie jednostek statystycznych do celów obserwacji i analizy systemu produkcyjnego we Wspólnocie (Dz. U. I 76 z dnia 30 marca 1993 r.).

Zgodnie z postanowieniami sekcji IV lit. B, ust. 1 tej regulacji, za działalność pomocniczą uznaje się taką działalność, która spełnia łącznie następujące wymogi:

• służy tylko jednostce, do której się odnosi (uzyskane środki pieniężne ze sprzedaży surowca jako towaru handlowego będą służyły wyłącznie Spółce działającej na terenie SSE);
  

• porównywalna działalność na podobną skalę realizowana jest w podobnych jednostkach produkcyjnych (inne jednostki produkujące wyroby jubilerskie od czasu do czasu też muszą upłynniać swoje surowce do produkcji jako towary handlowe);
  

• wytwarza usługi lub, wyjątkowo, dobra nietrwałe, które nie wchodzą w skład produktu końcowego jednostki (sprzedany surowiec jak towar handlowy nie będzie wchodził już w skład produktu końcowego Spółki);
  

• wpływa na koszty bieżące samej jednostki (po sprzedaży surowca jako towaru handlowego są ,,uwalniane” środki pieniężne zamrożone w surowcu, co wpływa na bieżące koszty funkcjonowania Spółki).
  
  

Zgodnie z dominującą linią orzecznictwa i interpretacjami organów podatkowych, brzmienie przepisów ustawy o CIT pozwala objąć zwolnieniem pewne rodzaje działalności pomocniczej. W rezultacie, pomimo iż dany rodzaj działalności nie jest bezpośrednio wymieniony w zezwoleniu, przychody i koszty z tej działalności mogą wpłynąć na wynik podatkowy z działalności strefowej.

W świetle interpretacji podatkowych, spośród rodzajów działalności pomocniczej, w kalkulacji dochodu zwolnionego z opodatkowania można uwzględniać m.in. rozliczenia związane z:

• funkcjonowaniem działu administracyjnego (interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 3 września 2009 r., ITP-83/423-318a/09/DK);
  

• działalnością marketingową (interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 5 stycznia 2009 r., ILPB3/423/656/08-2/ŁM);
  

• usługami serwisowymi (interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 28 grudnia 2011 r., IBPBI/2/423-1208/11/AP).
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszlego uznaje się za nieprawidłowe w zakresie zwolnienia dochodu ze sprzedaży:

• hali magazynowej,
  

• środków trwałych,
  

• surowców do produkcji.
  
  

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.). Podstawą do korzystania z pomocy publicznej (zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym) jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z tej pomocy (art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych.

Równocześnie art. 17 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Biorąc powyższe pod uwagę należy wskazać, iż zwolnienie od podatku przysługuje wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z prowadzonej na terenie strefy ekonomicznej działalności gospodarczej, określonej w zezwoleniu. Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu.

Przystępując do analizy ww. przepisów zauważyć należy, iż w orzecznictwie zarówno Sądu Najwyższego, jak i Naczelnego Sądu Administracyjnego, a także w piśmiennictwie ukształtowany jest pogląd, w myśl którego przepisy prawa podatkowego należy wykładać ściśle i zgodnie z ich literalnym brzmieniem, a jedynie w sytuacjach wątpliwych, gdy językowa wykładnia nie doprowadza do ustalenia jednoznacznej treści normy prawnej, należy skorzystać z innych metod wykładni w taki sposób, by wyinterpretowana norma spójna była z innymi normami skorelowanymi, jak również by jednocześnie w pełni odzwierciedlała intencje racjonalnego ustawodawcy. Stanowisko to ma swoje oparcie przede wszystkim w założeniu, że źródłem wiedzy, zarówno dla podatnika, jak i organów stosujących prawo, jest i zawsze będzie tylko językowe znaczenie norm prawnych, albowiem przekaz językowy rozumiany jako możliwy sens słów jest powszechną metodą komunikowania się ustawodawcy z podatnikiem i organami stosującymi prawo.

Biorąc powyższe pod uwagę należy wskazać, iż zwolnienie od podatku przysługuje wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z prowadzonej na terenie strefy działalności gospodarczej, określonej w zezwoleniu. Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu. Podobnie w przypadku gdy dany rodzaj działalności jest prowadzony poza terenem strefy wówczas również działalność taka nie będzie podlegała zwolnieniu.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Spółka w dniu 18 marca 2011 r. uzyskała zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów wytwarzanych i usług świadczonych na terenie strefy, określonych w:

• sekcji C:
  1. 24.3 - Pozostałe wyroby ze stali poddanej wstępnej obróbce;
  2. 24.41 - Metale szlachetne;
  3. 24.5 - Usługi wykonywania odlewów;
  4. 28.2 - Pozostałe maszyny ogólnego przeznaczenia;
  5. 28.41 - Maszyny do obróbki metalu;
  6. 28.91 - Maszyny do metalurgii;
  7. 32.1 - Wyroby jubilerskie, biżuteria i podobne wyroby

• sekcji E:
  

8. 38.3 - Usługi w zakresie odzysku surowców, surowce wtórne.

Spółka zakończyła inwestycje w SSE i w dniu 7 marca 2013 r. otrzymała decyzję wydaną przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego na użytkowanie hali produkcyjnej z budynkiem administracyjno-socjalnym wraz z zagospodarowanym terenem. Po uzyskaniu zgody na użytkowanie obiektów w SSE. Spółka począwszy od dnia 8 marca 2013 r. rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej wyłącznie na terenie SSE. W dniu 26 listopada 2012 r. wspólnik wniósł aktem notarialnym do Spółki aport niepieniężny w postaci zorganizowanego zakładu swojego przedsiębiorstwa, który w całości był położony poza SSE. W skład ww. aportu wchodziła m.in. hala magazynowa. W dniu 12 marca 2013 r. ww. hala magazynowa została sprzedana przez Spółkę osobie trzeciej. Ww. kwota została przeznaczona w części na spłatę kredytu inwestycyjnego zaciągniętego przez Spółkę na budowę hali produkcyjnej wraz z budynkiem administracyjno-socjalnym w SSE oraz w pozostałej części na zasilenie środków obrotowych Spółki. W wyniku sprzedaży przedmiotowej hali magazynowej Spółka uzyskała dochód (wartość sprzedaży netto przedmiotowej hali magazynowej pomniejszona o jej nieumorzoną część jako środka trwałego). Spółka w przyszłości zamierza dokonywać sprzedaży środków trwałych będących aktualnie na jej stanie ewidencyjnym, które były przedmiotem inwestycji w SSE. Przedmiotowe środki trwałe będą wykorzystywane w procesie produkcyjno-usługowym na terenie SSE, ale ze względu na ich przyszłe ,,zestarzenie” się technologiczne będą przez Spółkę sprzedawane, a park maszynowy Spółki w SSE będzie odnawiany. Spółka zamierza w przyszłości prowadzić działalność gospodarczą tylko na terenie SSE. Spółka w swojej działalności gospodarczej zamierza również sprzedawać surowiec do produkcji (złoto, srebro, platyna, miedź, mosiądz i kamienie szlachetne) jako towar handlowy (bez procesu produkcyjnego). Spółka generalnie zajmuje się produkcją wyrobów jubilerskich, co jest wyszczególnione w zezwoleniu na działalność w SSE i do tego jest stosowany przedmiotowy surowiec. Tym nie mniej ze względu za specyfikę surowca mogą się w przyszłości zdarzyć sytuacje, że zakupiona jego wielkość będzie za duża (stan magazynowy surowca) do poziomu produkcji wyrobów jubilerskich ze względu na np. okresowy spadek zamówień. W związku z tym, że specyfika surowca powoduje, że Spółka będzie w nim miała zamrożone znaczące środki pieniężne i żeby nie stracić płynności finansowej będzie zmuszona do częściowej sprzedaży stanu magazynowego przedmiotowego surowca ze względu na mniejsze zapotrzebowanie na wyroby jubilerskie.

W dotychczasowej działalności gospodarczej Spółki poza SSE takie sytuacje w przeszłości występowały, dlatego Spółka w zakresie swojej działalności gospodarczej posiada również :

• PKD 47.77.Z Sprzedaż detaliczna zegarków i biżuterii prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach;
  

• PKD 47.78.Z Sprzedaż pozostałych nowych wyrobów prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach.
  
  

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty.

Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 tej ustawy).

Odnosząc powyższe uregulowania prawne do zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku stwierdzić należy, iż zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczy wyłącznie dochodu z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, w zakresie wynikającym z zezwolenia na prowadzenie tej działalności.

W zakresie tym nie mieści się dochód z tytułu sprzedaży surowców i z tytułu odpłatnego zbycia środków trwałych. Dochód ten nie będzie miał wpływu na ustalenie dochodu korzystającego ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie wskazanego art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jest to bowiem dochód co najwyżej „związany z działalnością” strefową, natomiast nie jest to „dochód z działalności” strefowej.

Zatem, jeżeli dany rodzaj działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, a także jeżeli działalność ta nie jest działalnością pomocniczą niezbędną do realizacji zakresu działalności gospodarczej wymienionej w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu od podatku dochodowego.

Zezwolenie, jakie uzyskała Spółka na prowadzenie na terenie Strefy działalności produkcyjnej, handlowej i usługowej dotyczy tylko wyrobów wytworzonych na terenie Strefy, enumeratywnie wymienionych w tym zezwoleniu.

Przychody uzyskiwane ze sprzedaży surowców i środków trwałych nie stanowią działalności gospodarczej wymienionej w zezwoleniu. Jest to działalność pośrednio tylko związana z działalnością gospodarczą wymienioną w zezwoleniu. Nie jest to również działalność pomocnicza niezbędna do realizacji zakresu działalności wymienionej w zezwoleniu, gdyż sprzedaż surowców i środków trwałych nie wpływa na realizację zakresu działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu.

Należy podkreślić, iż zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności i równości opodatkowania, a przepisy dotyczące zwolnień powinny być interpretowane w sposób ścisły, przede wszystkim według reguł wykładni językowej.

Reasumując, biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa podatkowego i przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego tut. Organ stoi na stanowisku, iż dochód uzyskany ze sprzedaży hali magazynowej, środków trwałych i surowców nie podlega zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż nie jest to dochód z działalności objętej zwolnieniem prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.

Wobec powyższego dochód uzyskany z ww. sprzedaży podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na zasadach ogólnych.

Interpretacja dotyczy opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.