INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r., poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 czerwca 2012r. (data wpływu 25 czerwca 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT w całości lub w części oraz możliwości otrzymania zwrotu różnicy podatku VAT w związku z realizacją projektu pn „…” – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 czerwca 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT w całości lub w części oraz możliwości otrzymania zwrotu różnicy podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „…”.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Miasto otrzymało dofinansowanie ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013 na realizację projektu pn. „…”. Z uwagi na fakt, iż Miasto jako samorządową osobą prawną z założenia wykonuje swoje zadania poprzez własne jednostki organizacyjne, we wniosku aplikacyjnym założono, iż realizacją projektu zajmie się Urząd Miasta.

Jednym z warunków podpisania umowy o dofinansowanie z Instytucją Zarządzającą RPO W 2007-2013 jest dostarczenie informacji z Biura Krajowej Informacji Podatkowej dotyczącej potwierdzenia, że beneficjent nie może w ramach projektu odzyskać podatku VAT. W tym przypadku przez beneficjenta należy rozumieć Miasto działające poprzez Urząd Miasta.

Przedmiotem projektu będzie promocja terenów przeznaczonych pod inwestycje, znajdujących się na terenie Miasta, będących własnością Miasta oraz Skarbu Państwa.

Nieruchomościami Skarbu Państwa położonymi na terenie Miasta gospodaruje Prezydent Miasta, który podejmuje czynności prawne i procesowe na rzecz i w interesie Skarbu Państwa, na podstawie art. art. 11 ust. 1 i 11a i art. 23 ust. 1 pkt 7 i 7a ustawy o gospodarce nieruchomościami, które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z zapisami planu zagospodarowania przestrzennego oraz studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego tereny objęte projektem przeznaczone są pod działalność rekreacyjną, usługową i przemysłową. Przyszłe zagospodarowanie terenów zgodne będzie z zapisami powyższych dokumentów.

Celem planowanego przedsięwzięcia jest wzrost rozpoznawalności oferty inwestycyjnej Miasta wśród inwestorów. Wnioskodawca planuje, iż realizacja projektu pozwoli mu na osiągnięcie efektu w postaci dotarcia z informacją o wolnych terenach inwestycyjnych do jak największej liczby potencjalnych odbiorców.

W ramach projektu przewiduje się realizację następujących zadań:

1. przygotowanie założeń dotyczących promocji terenów inwestycyjnych oraz opisu przedmiotu zamówienia dla przetargów nieograniczonych w projekcie,
2. projekt i zabudowa stoiska wraz z usługami towarzyszącymi,
3. udział w targach inwestycyjnych w charakterze wystawcy – targi MIPIM w Cannes i Expo Real w Monachium,
4. misja gospodarcza związana z udziałem w targach inwestycyjnych – targi Real Vienna, Barcelona Meeting Point, Cityscape Abu Dhabi,
5. materiały promocyjne,
6. zarządzanie projektem.
   
   

Usługi zakupione w ramach projektu obciążone są podatkiem VAT.

Miasto realizując poprzez Urząd Miasta opisany wyżej projekt nie będzie mogło odzyskać podatku VAT ponieważ usługi zakupione w ramach projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności podatkowych.

W analizie finansowej projektu wskazano, iż beneficjent nie uzyska żadnych przychodów z przedsięwzięcia.

W związku z tym podatek VAT zaliczony został do kosztów kwalifikowanych projektu.

Celem bezpośrednim projektu nie jest sprzedaż terenów inwestycyjnych, a jedynie ich promocja (dotarcie z ofertą do jak największej liczby potencjalnych odbiorców). Jednocześnie Wnioskodawca zakłada, iż działania promocyjne mogą przyczynić się do pozyskania inwestorów, a w konsekwencji do sprzedaży lub dzierżawy terenów objętych projektem.

Jeżeli po realizacji projektu odbiorcy, do których Wnioskodawca dotarł z ofertą promocyjną będą zainteresowani zainwestowaniem na promowanych terenach, to będzie możliwa sprzedaż lub dzierżawa tych terenów, na podstawie umów sprzedaży lub dzierżawy (w przypadku terenów będących własnością Skarbu Państwa osobą reprezentującą Skarb Państwa będzie Prezydent Miasta).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w odniesieniu do projektu pn. „…” realizowanego przez Urząd Miejski – jednostkę organizacyjną samorządowej osoby prawnej Miasta, istnieje możliwość odliczenia podatku VAT w całości lub części oraz otrzymania zwrotu różnicy podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do projektu pn. „…” nie ma możliwości odliczenia podatku VAT w całości ani w części oraz nie ma możliwości otrzymania zwrotu różnicy podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl postanowień art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, (…) suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Powołany art. 86 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że w zakresie, w jakim towary i usługi wykorzystywane są do celów transakcji opodatkowanych podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia. Ani charakter ani zakres tego związku nie został przez ustawodawcę w jakikolwiek sposób dookreślony. W szczególności żaden przepis nie wyraża wprost zasady, iż związek ten ma być bezpośredni i wyłączny.

Wobec tego, przy ocenie, czy nabyty towar lub usługa związane są z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, należy przede wszystkim zbadać cel wykonania tej czynności lub fakt jej zaistnienia. Cel ten może być zrealizowany przez różne działania, których efektem (nawet potencjalnym) jest „wykreowanie” sprzedaży opodatkowanej, nawet jeśli środkiem do osiągnięcia tego celu jest wykonanie czynności niepodlegającej opodatkowaniu. Ostatecznie bowiem dokonane zakupy towarów lub usług mają związek z czynnością (sprzedażą) opodatkowaną. Związek między zakupami a sprzedażą opodatkowaną nie musi mieć charakteru bezpośredniego. Wystarczające jest ustalenie istnienia związku pośredniego, byleby w końcowym rozrachunku można było stwierdzić jakiekolwiek przełożenie dokonanych zakupów na sprzedaż opodatkowaną np. w postaci chociażby intensyfikacji działalności opodatkowanej danego podmiotu.

Należy również podkreślić, iż możliwość odliczenia podatku naliczonego nie stanowi żadnego przywileju dla podatnika, lecz jest podstawowym i fundamentalnym uprawnieniem, wynikającym z samej konstrukcji podatku od wartości dodanej. Wspólny system podatku od wartości dodanej zapewnia, że jakakolwiek działalność gospodarcza, bez względu na jej cel oraz rezultat, o ile sama jest opodatkowana VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny. Pozwala to na zachowanie zasady potrącalności, która powinna być na gruncie ustawy o VAT rozumiana możliwie najszerzej. Oznacza to, że zawsze ma ona zastosowanie przy nabyciu towarów i usług dokonanym z zamiarem wykorzystania ich w działalności opodatkowanej.

W każdym więc przypadku należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne jest wykonywanie czynności opodatkowanych.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 cyt. wyżej ustawy o VAT, opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez odpłatną dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o VAT definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem. W myśl tych przepisów przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Z przepisu art. 91 ustawy z dnia 5 czerwca 1998r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1592 ze zm.) wynika, że prawa powiatu przysługują miastom, które w dniu 31 grudnia 1998r. liczyły więcej niż 100.000 mieszkańców, a także miastom, które z tym dniem przestały być siedzibami wojewodów, chyba, że na wniosek właściwej rady miejskiej odstąpiono od nadania miastu praw powiatu, oraz tym, którym nadano status miasta na prawach powiatu, przy dokonywaniu pierwszego podziału administracyjnego kraju na powiaty.

W myśl art. 8. ust. 2 ww. ustawy o samorządzie powiatowym organami powiatu są:

1. rada powiatu,
2. zarząd powiatu.
   
   

Zgodnie z art. 26 ust. 2 ustawy o samorządzie powiatowym w skład zarządu powiatu wchodzą starosta jako jego przewodniczący, wicestarosta i pozostali członkowie.

W myśl art. 92 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym funkcje organów powiatu w miastach na prawach powiatu sprawuje rada miasta i prezydent miasta.

Miasto na prawach powiatu jest gminą wykonującą zadania powiatu na zasadach określonych w tej ustawie (art. 92 ust. 2). Ustrój i działanie organów miasta na prawach powiatu, w tym nazwę, skład, liczebność oraz ich powoływanie i odwoływanie, a także zasady sprawowania nadzoru określa ustawa o samorządzie gminnym art. 92 ust. 3 powołanej ustawy).

Zgodnie z art. 11a ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o samorządzie gminnym, organami gminy są rada gminy i wójt (burmistrz, prezydent). W myśl art. 11a ust. 3 cyt. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o wójcie, należy przez to rozumieć także burmistrza oraz prezydenta miasta.

Stosownie do art. 33 ust. 1 cytowanej powyżej ustawy o samorządzie gminnym, Wójt wykonuje zadania przy pomocy urzędu gminy.

W świetle powyższego miasto na prawach powiatu jest gminą, której ustawodawca dodatkowo przypisał wykonywanie zadań powiatu.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie powiatowym, powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie gospodarki nieruchomościami.

W myśl art. 4 ust 3 ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy mogą określać inne zadania powiatu.

Ustawy mogą określać niektóre sprawy należące do zakresu działania powiatu jako zadania z zakresu administracji rządowej, wykonywane przez powiat (art. 4 ust 4 ustawy o samorządzie powiatowym).

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 102, poz. 651 ze zm.), z zastrzeżeniem wyjątków wynikających z przepisów niniejszej ustawy oraz odrębnych ustaw, organem reprezentującym Skarb Państwa w sprawach gospodarowania nieruchomościami jest starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, a organami reprezentującymi jednostki samorządu terytorialnego są ich organy wykonawcze.

Z powyższego wynika, iż Skarb Państwa – jako osoba niemająca własnych organów ww. działania zleca jako zadanie z zakresu administracji rządowej Staroście.

Starosta z kolei – stosownie do treści art. 34 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym – kieruje sprawami powiatu oraz reprezentuje powiat na zewnątrz. Dokonując zatem czynności o charakterze cywilnoprawnym, nie korzysta z wyłączenia od opodatkowania wskazanego w art. 15 ust. 6 ustawy o VAT.

Natomiast Gmina wykonując czynności na podstawie umów cywilnoprawnych – nie korzysta ze zwolnienia od podatku VAT stosownie do § 22 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca otrzymał dofinansowanie ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013 na realizację projektu pn. „…”.

Przedmiotem projektu będzie promocja terenów przeznaczonych pod inwestycje, znajdujących się na terenie Miasta, będących własnością Miasta oraz Skarbu Państwa. Nieruchomościami Skarbu Państwa położonymi na terenie Miasta gospodaruje Prezydent Miasta, który podejmuje czynności prawne i procesowe na rzecz i w interesie Skarbu Państwa, na podstawie art. art. 11 ust. 1 i 11a i art. 23 ust. 1 pkt 7 i 7a ustawy o gospodarce nieruchomościami, które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

W ramach projektu przewiduje się realizację następujących zadań:

1. przygotowanie założeń dotyczących promocji terenów inwestycyjnych oraz opisu przedmiotu zamówienia dla przetargów nieograniczonych w projekcie,
2. projekt i zabudowa stoiska wraz z usługami towarzyszącymi,
3. udział w targach inwestycyjnych w charakterze wystawcy – targi MIPIM w Cannes i Expo Real w Monachium,
4. misja gospodarcza związana z udziałem w targach inwestycyjnych – targi Real Vienna, Barcelona Meeting Point, Cityscape Abu Dhabi,
5. materiały promocyjne,
6. zarządzanie projektem.
   
   

Celem planowanego przedsięwzięcia jest wzrost rozpoznawalności oferty inwestycyjnej Miasta wśród inwestorów. Wnioskodawca planuje, iż realizacja projektu pozwoli mu na osiągnięcie efektu w postaci dotarcia z informacją o wolnych terenach inwestycyjnych do jak największej liczby potencjalnych odbiorców.

Celem bezpośrednim projektu nie jest sprzedaż terenów inwestycyjnych, a jedynie ich promocja (dotarcie z ofertą do jak największej liczby potencjalnych odbiorców). Jednocześnie Wnioskodawca zakłada, iż działania promocyjne mogą przyczynić się do pozyskania inwestorów, a w konsekwencji do sprzedaży lub dzierżawy terenów objętych projektem.

Jeżeli po realizacji projektu odbiorcy, do których Wnioskodawca dotarł z ofertą promocyjną będą zainteresowani zainwestowaniem na promowanych terenach, to będzie możliwa sprzedaż lub dzierżawa tych terenów, na podstawie umów sprzedaży lub dzierżawy (w przypadku terenów będących własnością Skarbu Państwa osobą reprezentującą Skarb Państwa będzie Prezydent Miasta).

Treść wniosku ewidentnie wskazuje, że celem ww. projektu jest zainteresowanie ewentualnych przyszłych inwestorów inwestowaniem na terenach Gminy (czyli promocja terenów inwestycyjnych należących do Wnioskodawcy lub Skarbu Państwa). Zamiarem Wnioskodawcy jest osiągniecie jak najszerszego efektu promocyjnego, który przekładał się będzie na osiągnięcie przez Gminę celów komercyjnych. Bezsprzecznie poprzez udział w targach inwestycyjnych, promocję projektu, Wnioskodawca dociera z informacją o swoim produkcie do potencjalnych lub obecnych klientów. Przedmiotowy projekt służy więc realizacji celu komercyjnego jakim jest promocja konkretnego „produktu” (terenów przeznaczonych na cele inwestycyjne).

Jak wskazano na wstępie, na tle przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, związek pomiędzy podatkiem naliczonym a czynnościami opodatkowanymi nie ma charakteru absolutnego w tym znaczeniu, że nie zawsze możliwym jest wskazanie na ścisłe powiązanie danego podatku naliczonego z konkretnymi czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. W omawianym przypadku, pomimo wskazania Wnioskodawcy, że w analizie finansowej projektu wskazano, iż beneficjent nie uzyska żadnych przychodów z przedsięwzięcia, usługi zakupione w ramach projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności podatkowych, niewątpliwym jest, iż realizacja projektu jest ukierunkowana na dokonanie czynności opodatkowanych.

Opis zdarzenia przyszłego jednoznacznie wskazuje, że długookresowym – pochodnym celem projektu jest zagospodarowanie terenów inwestycyjnych poprzez ich ewentualną sprzedaż lub dzierżawę (czynności opodatkowane podatkiem VAT). Wnioskodawca wskazał, że:

• tereny objęte projektem przeznaczone są pod działalność rekreacyjną, usługową i przemysłową; przyszłe zagospodarowanie terenów zgodne będzie z zapisami powyższych dokumentów,
• celem planowanego przedsięwzięcia jest wzrost rozpoznawalności oferty inwestycyjnej Miasta wśród inwestorów,
• Wnioskodawca planuje, iż realizacja projektu pozwoli mu na osiągnięcie efektu w postaci dotarcia z informacją o wolnych terenach inwestycyjnych do jak największej liczby potencjalnych odbiorców,
• działania promocyjne mogą przyczynić się do pozyskania inwestorów, a w konsekwencji do sprzedaży lub dzierżawy terenów objętych projektem.
  
  

Należy uznać, iż wszystkie czynności promocyjne i informacyjne podejmowane w ramach realizowanego projektu zmierzają do sprzedaży lub dzierżawy terenów inwestycyjnych, również czynności świadczone bez pobierania należności, służą tej sprzedaży.

Sprzedaż i dzierżawa gruntów są niewątpliwie czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów.

Sprzedaż i dzierżawa konkretnych terenów inwestycyjnych jest działaniem mieszczącym się w zakresie statutowych zadań gminy – gospodarce nieruchomościami. Gospodarowanie gruntami w tym sprzedaż i dzierżawa terenów inwestycyjnych należą do zadań własnych Gminy.

Należy jednak zauważyć, iż zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 12 obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.) zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powyższego wynika, że zwolnienie od podatku VAT jednostek samorządu terytorialnego jest możliwe tylko wtedy gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji samorządowych (publicznych) i tylko w odniesieniu do tych czynności, które nie są wykonywane na podstawie zawartych przez gminę umów cywilnoprawnych.

Tym samym z tytułu sprzedaży i dzierżawy gruntów na podstawie umów cywilno-prawnych Gmina osiągać będzie obrót opodatkowany podatkiem VAT.

Należy zauważyć, że długookresowym celem projektu jest niewątpliwie doprowadzenie do czynności opodatkowanych. Sama promocja terenów inwestycyjnych jest jednym z etapów mających w końcowym efekcie (pochodnym efekcie projektu) doprowadzenie do czynności opodatkowanych, jednakże etapu tego nie można rozpatrywać odrębnie, gdyż powodzenie całego przedsięwzięcia uzależniona jest między innymi od pozytywnego zrealizowania tego etapu czyli promocji produktu jakim są należące do gminy lub Skarbu Państwa tereny inwestycyjne.

Także niepodważalny jest fakt, iż nawiązane w trakcie trwania projektu kontakty (z zainteresowanymi z zamiarem inwestowania na promowanych terenach inwestorami), będą bezpośrednio wykorzystane przez Wnioskodawcę w celu podpisania umów sprzedaży i dzierżawy. Promocja realizowana w okresie trwania projektu, będzie także oddziaływała po jego zakończeniu, co pozwoli Wnioskodawcy dotrzeć do potencjalnych klientów z komercyjną ofertą.

Tut. organ zauważa, że kampania informacyjna i materiały promocyjne są „narzędziem”, dzięki któremu Wnioskodawca może zrealizować swój zamiar tj. dokonać komercyjnego przeznaczenia gruntów objętych promocją (dokonywaną w ramach ww. projektu) na inwestycje poprzez pozyskanie inwestora i sprzedaż oraz dzierżawę.

Jak wykazano wyżej warunkiem koniecznym do uzyskania prawa do odliczenia podatku VAT jest związek nabywanych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi, przy czym związek ten musi mieć charakter niewątpliwy, lecz niekoniecznie bezpośredni.

W konsekwencji z uwagi na spełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywaniem w przyszłości czynności opodatkowanych, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją ww. projektu. W sytuacji gdy kwota podatku naliczonego w danym okresie rozliczeniowym będzie wyższa od kwoty podatku należnego Wnioskodawca będzie miał prawo do uzyskania zwrotu podatku VAT, stosownie do art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.