Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB4/423-451/12-4/MC
z 28 marca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 27 grudnia 2012 r. (data wpływu 31 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia znaku słowno – graficznego w drodze wkładu niepieniężnego stanowiącego zorganizowaną część przedsiębiorstwa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 grudnia 2012 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 6 marca 2013 r. (data wpływu 11 marca 2013 r. ), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia znaku słowno – graficznego w drodze wkładu niepieniężnego stanowiącego zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce (dalej jako: „Spółka”). W grudniu 2011 r. objął On aport w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w skład której m.in. wchodził znak słowno - graficzny „X” (dalej jako: „znak

słowno - graficzny”, „autorskie prawo majątkowe”). Znak słowno - graficzny nie był wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych u wnoszącego wkład niepieniężny. Na wniesieniu wkładu niepieniężnego w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa została rozpoznana dodatnia wartość firmy, ustalona zgodnie z art. 16g ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Pierwszy rok podatkowy Wnioskodawcy rozpoczął się w dniu 22 grudnia 2010 r. i trwał do 31 grudnia 2011 r. Przyjęty do używania znak słowno - graficzny został zakwalifikowany jako wartość niematerialna i prawna, zgodnie z dyspozycją art. 16g ust. 10a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2011 r., w związku z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne i ujawniony przez Wnioskodawcę wg wartości rynkowej, określonej na podstawie wyceny przygotowanej przez biegłego.

Posiadany przez Spółkę znak słowno - graficzny jest przedmiotem praw autorskich przysługujących Spółce od momentu jego nabycia w drodze aportu. Przedmiotowe autorskie prawo majątkowe nie zostało dotychczas zarejestrowane w Urzędzie Patentowym RP (dalej: Urząd Patentowy) i objęte prawami ochronnymi w rozumieniu ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (t. j. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm.; dalej: „Prawo własności przemysłowej”).

Wnioskodawca, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, dokonywał odpisów amortyzacyjnych od majątkowego prawa autorskiego dla celów bilansowych, natomiast dla celów podatkowych odpisy amortyzacyjne traktował jako koszt niestanowiący kosztu uzyskania przychodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym Wnioskodawca miał prawo:

1. amortyzować niezarejestrowane w Urzędzie Patentowym jako znak towarowy nabyte w drodze aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa autorskie prawo majątkowe, zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
2. określić wartość początkową wniesionego w drodze aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa znaku słowno - graficznego w wartości nie wyższej niż jego wartość rynkowa,
3. dokonywać odpisów amortyzacyjnych od autorskiego prawa majątkowego od pierwszego miesiąca następującego po wprowadzeniu go do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, niezarejestrowany w Urzędzie Patentowym znak słowno - graficzny („X”) jako autorskie prawo majątkowe, stanowi wartość niematerialną i prawną, podlegającą amortyzacji dla celów podatkowych.

W ocenie Spółki, w miesiącu następującym po miesiącu ujęcia znaku słowno - graficznego „X” w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, Spółka miała prawo rozpocząć amortyzację przedmiotowego znaku słowno - graficznego jako autorskiego prawa majątkowego, zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 1 w związku z art. 16b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawach autorskich i prawach pokrewnych (dalej jako: „ustawa opa”), prawem autorskim jest: „(...) każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór) (...)”.

Znak słowno - graficzny „X” bezsprzecznie spełnia powyższą definicję utworu, stanowiąc przejaw działalności twórczej (sam projekt i realizacja grafiki oraz nieoczywiste zestawienie słów świadczy o jego indywidualnym charakterze, a używanie go jako znaku towarowego do celów gospodarczych nie przeczy definicji utworu, gdyż ani wartość, ani przeznaczenie, jak również sposób jego wyrażenia nie przesądzają o istnieniu albo nieistnieniu utworu).

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, znak słowno - graficzny „X”, nie będąc zarejestrowany jako znak towarowy w rozumieniu przepisów ustawy Prawo własności przemysłowej, stanowi jednocześnie autorskie prawo majątkowe i w konsekwencji, może być amortyzowany zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: „(...) amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania (...) autorskie lub pokrewne prawa majątkowe, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi”.

Z powyższego przepisu wynika, iż podobnie jak w przypadku amortyzacji prawa ochronnego na znak towarowy, autorskie prawo majątkowe może stanowić wartość niematerialną i prawną, podlegającą amortyzacji, o ile:

1. prawo to zostało nabyte,
2. nadaje się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,
3. jego przewidywany okres używania jest dłuższy niż rok oraz
4. jest wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo zostało oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej, umowy najmu lub umowy leasingu.
   
   

W ocenie Spółki, wszystkie z powyższych warunków są w omawianym stanie faktycznym spełnione, jak również nie budzi wątpliwości fakt, iż znak słowno - graficzny „X”, jako znak towarowy niezarejestrowany w Urzędzie Patentowym, stanowi przedmiot prawa autorskiego. W rezultacie, Spółka po nabyciu w drodze aportu znaku słowno - graficznego „X” mogła dokonywać odpisów amortyzacyjnych od jego wartości początkowej, gdyż znak słowno - graficzny „X” (jako majątkowe prawo autorskie) służył do gospodarczego wykorzystania, a przewidywany okres jego używania był dłuższy niż rok.

Stanowisko Spółki ma swoje potwierdzenie i uzasadnienie zarówno w orzecznictwie, jak i w doktrynie. Przykładowo, w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 22 czerwca 2010 r. (sygn. akt IV CSK 359/09) Sąd wskazał, iż znak słowno - graficzny uznany za znak towarowy może być jednocześnie prawem autorskim. Jak podkreślił Sąd: „(...) Prawo autorskie obejmuje ochroną nie tylko dzieła powstałe dla celów artystycznych i nie odmawia ochrony dziełom stworzonym wyłącznie dla celów użytkowych (przemysłowych, handlowych), jednak tylko o tyle, o ile dzieło wykazuje takie cechy, jakich wymaga się od każdego innego utworu. (...) W ocenie Sądu Najwyższego, użycie słowa jako znaku towarowego nie wpływa na możliwość uznania go za utwór, gdyż istnienie utworu nie może być uwarunkowane określonym jego przeznaczeniem; sposób korzystania z dzieła nie decyduje o uzyskaniu przez nie statusu utworu (...)”.

Zatem fakt, że ten sam znak słowno - graficzny jest zarówno niezarejestrowanym znakiem towarowym, jak i utworem, nie wyklucza amortyzowania go jako prawa autorskiego. Jeżeli znak towarowy nie został zarejestrowany w Urzędzie Patentowym, to jego nabywca ma prawo do amortyzacji go jako majątkowego prawa autorskiego.

W doktrynie wskazuje się, że cechami charakterystycznymi dla autorskich praw majątkowych są: możliwość obrotu takimi prawami oraz możliwość wyceny takich praw dla celów bilansowych i podatkowych (tak np. J. Marciniuk, „Podatek dochodowy od osób prawnych 2007”, Warszawa 2007, C.H. Beck). Należy podkreślić, iż możliwość uznania znaków towarowych w rozumieniu ustawy Prawo własności przemysłowej za utwory w rozumieniu ustawy opa jest szeroko akceptowana w doktrynie. W szczególności, wskazuje się: „(...) że znaki towarowe, zwłaszcza graficzne czy słowno - graficzne, niezależnie od tego, że stają się przedmiotem praw wyłącznych w wyniku rejestracji w Urzędzie Patentowym, niejednokrotnie też wykazują cechy utworów i korzystają z ochrony opartej o przepisy prawa autorskiego (...)” (prof. dr hab. J. Barta, „Prawo autorskie” Tom 13, Warszawa 2008, C.H. Beck).

Zatem, opracowania słowno - graficzne znaków towarowych (w odniesieniu do których mogą przysługiwać prawa ochronne wynikające z ustawy opa) mogą stanowić autorskie prawa majątkowe w rozumieniu ustawy opa, niezależnie od objęcia ich ochroną wynikającą z prawa własności przemysłowej. Powyższa klasyfikacja znajduje również potwierdzenie w doktrynie, w której wskazuje się: „(...) że na tle regulacji u.p.d.o.p. znak niezarejestrowany często traktowany jest jako utwór prawno - autorski. Wydatki na nabycie prawa do takiego znaku (...) stają się więc kosztem uzyskania przychodu przez dokonanie odpisu amortyzacyjnego (...)” (Amortyzacja prawa do niezarejestrowanego znaku towarowego, dr hab. M. Trzebiatowski, Monitor Podatkowy 11/2008).

W związku z powyższym oraz biorąc pod uwagę fakt, że znak „X” jest nie tylko słowem, ale występuje tu również element graficzny - szczególna czcionka i kolor, nie ulega wątpliwości, że może stanowić utwór zdefiniowany w art. 1 ust. 1 ustawy opa. Ponadto, uwzględniając wykorzystanie znaku słowno - graficznego „X” w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę, zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka miała prawo amortyzować znak słowno - graficzny, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym wprowadzono go do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, nabył On przedmiotowy znak słowno - graficzny w grudniu 2011 r. jako niematerialny składnik majątkowy wchodzący w skład wkładu niepieniężnego, stanowiącego zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Mając na uwadze, iż pierwszy rok obrotowy Spółki trwał od 22 grudnia 2010 r. do 31 grudnia 2011 r., zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do ustalenia wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych, zastosowanie miały przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r.

Z uwagi, iż autorskie prawo majątkowe nie było wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wnoszącego wkład niepieniężny, a w konsekwencji, u Wnioskodawcy doszło do ujawnienia wartości niematerialnej i prawnej, do ustalenia wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej zastosowanie znalazł art. 16g ust. 10 w związku z art. 16g ust. 10a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r.

Zgodnie z dyspozycją cytowanego przepisu, jeżeli składniki majątkowe wchodzące w skład wkładu niepieniężnego nie były wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wnoszącego wkład niepieniężny, stosuje się odpowiednio ust. 10.

Z kolei, zgodnie z ust. 10 cytowanego przepisu, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych stanowi suma ich wartości rynkowych w przypadku wystąpienia dodatniej wartości firmy.

W rezultacie, Spółka mogła rozpoznać nieujawnione środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne w łącznej wartości początkowej stanowiącej sumę ich wartości rynkowych.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3.

Mając na uwadze, iż znak słowno - graficzny „X” stanowił wartość niematerialną i prawną, Wnioskodawca miał prawo dokonywać odpisów amortyzacyjnych od autorskiego prawa majątkowego, zgodnie z dyspozycją art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i traktować je jako koszty uzyskania przychodów.

Przedstawione powyżej stanowisko Wnioskodawcy jest tożsame ze stanowiskiem Ministra Finansów, przedstawionym w licznych interpretacjach indywidualnych m.in. w interpretacjach: Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach IBPBI/2/423-185/10/PP, Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy ITPB3/423-666b/09/AM, ITPB3/423-665b/09/MT, Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu ILPB3/423-982/09-7/MM.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie, należy zastrzec, że istotę interpretacji indywidualnej stanowi ocena stanowiska wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego (art. 14b i art. 14c Ordynacji podatkowej). W analizowanym przypadku, z uwagi na treść postawionych pytań, elementem stanu faktycznego wskazanym przez Wnioskodawcę jest okoliczność, że utwór (niezarejestrowany znak słowno - graficzny) stanowi przedmiot prawa autorskiego. Wobec powyższego, tut. Organ dokonał oceny skutków podatkowych nabycia znaku słowno – graficznego w drodze wkładu niepieniężnego stanowiącego zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Przedmiotem niniejszej interpretacji nie jest natomiast kwestia uznania ww. utworu za przedmiot autorskiego prawa majątkowego. Zagadnienie to, jako nieregulowane przepisami prawa podatkowego, nie może stanowić przedmiotu interpretacji indywidualnej, z uwagi na treść art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Ponadto, w odniesieniu do powołanych przez Spółkę interpretacji, stwierdzić należy, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Natomiast, co do poglądów występujących w doktrynie prawa podatkowego, zaznaczyć należy, że odzwierciedlają one indywidualne stanowiska ich autorów na dany temat.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.