INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 8 stycznia 2012 r. (data wpływu 10 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży udziału w prawie wieczystego użytkowania gruntu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 stycznia 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży udziału w prawie wieczystego użytkowania gruntu.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

8 sierpnia 2011 r. sprzedał Pan mieszkanie, które nabył w drodze spadku po zmarłej w dniu 14 maja 2008 r., matce co zostało potwierdzone orzeczeniem Sądu Rejonowego (Wydział VII Cywilny) z dnia 23 grudnia 2008 r. W przedmiotowym mieszkaniu był Pan zameldowany od 30 marca 2004 r. do 8 sierpnia 2011 r. W dniu 14 sierpnia 2011 r. złożył Pan do urzędu skarbowego oświadczenie o zamiarze skorzystania z tzw. ulgi meldunkowej w podatku dochodowym od osób fizycznych. W urzędzie poinformowano Pana, że ulga meldunkowa, z której chce Pan skorzystać, nie obejmuje zbycia udziału w prawie wieczystego użytkowania nieruchomości gruntowej, na której został wybudowany budynek mieszkalny, którego częścią było zbywane przez Pana mieszkanie. Nie został Pan poinformowany o sposobie poprawnego wyliczenia kwoty podatku dochodowego, wysokości podstawy jego wyliczenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w sytuacji przedstawionej w stanie faktycznym z tytułu odpłatnego zbycia udziału w prawie wieczystego użytkowania gruntu powstał obowiązek zapłaty podatku dochodowego, jeśli tak to w jakim terminie i w jakiej wysokości...

Pana zdaniem obowiązek podatkowy w związku ze zbyciem udziału w prawie wieczystego użytkowania gruntu w ogóle nie powstał, ponieważ nie zaistniał przychód z tego tytułu. W procesie sprzedaży nieruchomości w postaci mieszkania, jako zbywający wycenił Pan wyłącznie mieszkanie, nie żądając i nie uzyskując w końcowym efekcie przychodu z tytułu zbycia udziału w wieczystym użytkowaniu działki, na której przedmiotowy budynek został wybudowany. Takie działanie podyktowane było dwoma przesłankami:

1. ponieważ udział w wieczystym użytkowaniu ww. działki, na której został wybudowany budynek, z mocy przepisów prawa, jest nierozerwalnie związany z prawem własności mieszkania, nie może być przedmiotem prawnie skutecznej umowy zbycie mieszkania bez jednoczesnego zbycia udziału na rzecz tego samego nabywcy, jak też nie może być przedmiotem takiej umowy zbycie samego udziału, czy też zbycie udziału i prawa własności odrębnie;
2. zarówno dla Pana, jako zbywającego mieszkanie, jak i dla nabywających je, zasadniczą częścią transakcji było mieszkanie - udział o tyle nie ma dla żadnej ze stron wartości, o ile w ogóle niemożliwym było dokonanie transakcji kupna - sprzedaży mieszkania bez jednoczesnego przeniesienia prawa do udziału.

Zakładając, że organy podatkowe uznają, iż część przychodu ze zbycia mieszkania dotyczyła zbycia prawa do udziału, w Pana opinii należy wziąć pod uwagę, poza przytoczonymi przez Niego przepisami, wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 lipca 2011 r. syg. akt: II FSK 416/10, który orzekł, że ulga meldunkowa dotyczy także zbycia gruntu, który nierozerwalnie jest związany z budynkiem mieszkalnym. Skoro zaś to przedmiotowe zwolnienie z podatku dochodowego obejmuje zbycie gruntu będącego własnością zbywającego budynek czy lokal mieszkalny, tym bardziej należy przyjąć, że analogicznie obejmuje także zbycie ograniczonego prawa rzeczowego

Uważa Pan, iż w przypadku utrzymania w mocy decyzji, o poborze podatku dochodowego od zbycia przez Pana udziału, pozostaje ponadto kwestia poprawnego obliczenia zobowiązania podatkowego. Według urzędu skarbowego taką podstawą ma być rynkowa wartość udziału. W Pana opinii trudno jednak uznać, na gruncie obowiązujących przepisów prawa, że pojęcie „rynkowej wartości" można zastosować do udziału w wieczystym użytkowaniu gruntu, na którym wybudowano wielorodzinny budynek mieszkalny, w którym znajduje się 60 mieszkań. Nie istnieją bowiem przesłanki, pozwolające na swobodny obrót nieruchomościami, które stanowią udziały w wieczystym użytkowaniu działki, na którym przedmiotowy budynek jest usytuowany. Skoro zaś obrót takimi nieruchomościami nie występuje, bo nie może być przedmiotem skutecznej prawnie umowy, to w Pana ocenie nie występuje także cena rynkowa przedmiotowego prawa. Ponadto, podnosi Pan ,iż jako podatnik, nie dysponuje narzędziami, które skutecznie określiłyby ją gdyby takowa wartość istniała.

Wskazuje Pan również, iż chcąc jednak rzetelnie wywiązać się z ewentualnego obowiązku podatkowego, zwrócił się Pan pismem z dnia 7 listopada 2011 r. do Wydziału Polityki Gospodarczej i Nieruchomości Urzędu Miasta o informacje dotyczące wartości rynkowej działki, w której użytkowaniu wieczystym miał udział, wartości ww. działki, od której naliczana jest opłata za użytkowanie wieczyste oraz wysokość rocznych opłat z tytułu tego użytkowania oraz terminów ich poboru, oraz pismem z dnia 23 listopada 2011 r. do Administracji Budynków Komunalnych o przekazanie analogicznych informacji, oraz wysokości opłat z tytułu wieczystego użytkowania oraz terminów i procedury ich poboru dla mieszkania, które Pan zbył.

Podnosi Pan również, iż w odpowiedzi na Pana pismo Administracja Budynków Komunalnych odesłała Pana do rzeczoznawcy majątkowego w sprawie określenia wartości rynkowej działki, na której został wybudowany dom mieszkalny oraz do Wydziału Polityki Gospodarczej i Nieruchomości Urzędu Miasta w sprawie określenia wartości działki, od której naliczana jest opłata za użytkowanie wieczyste gruntu. Wydział Polityki Gospodarczej i Nieruchomości Urzędu Miasta do dziś pozostawił Pana pismo bez odpowiedzi. Jedynym dokumentem, w którym znalazł Pan ślad wartości części działki, na której został wybudowany budynek mieszkalny, a który przynależy do mieszkania, które zbył, jest protokół uzgodnień w sprawie ustalenia warunków sprzedaży lokalu mieszkalnego stanowiącego własność miasta. Z informacji w nim zawartych wynika, że w roku 1996 wartość części działki, przynależna do Pana mieszkania, której wówczas była użytkownikiem wieczystym Pana mama, a później Pan, wynosiła 195 zł. Do momentu zbycia przez Pana mieszkania, upłynęło od tamtej chwili piętnaście lat. Przy założeniu, w Pana ocenie mocno przesadzonym, że wartość przedmiotowej działki wzrosła dziesięciokrotnie, wartość części działki, która przynależy do Pana mieszkania wyniosłaby 1 950 zł. Zdaniem Pana podatek od zbycia tak wycenionej działki wynosiłby 351 zł. W Pana opinii takie wyliczenie byłoby jednak uzasadnione, gdyby zbywa Pan przedmiotową część działki jako jej dotychczasowy właściciel. Pan natomiast w tej transakcji uczestniczył jako wieczysty użytkownik. Nie znajduje w Pana ocenie uzasadnienia, twierdzenie, jakoby wartość wieczystego użytkowania gruntu była tożsama z wartością rynkową tego gruntu - z zastrzeżeniem argumentów przytoczonych wcześniej, a kwestionujących istnienie „wartości rynkowej" dla przedmiotowego udziału.

Uważa Pan, iż obowiązek podatkowy w przedmiotowej sprawie w ogóle nie powstał, ponieważ sprzedaż Pana mieszkania nie mogła być prawnie skuteczna bez zbycia udziału w wieczystym użytkowaniu gruntu, a w wypadku zawarcia takiej umowy, bezprzedmiotowy byłby Pana zamiar skorzystania z ulgi podatkowej, co w Pana ocenie potwierdza stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego w wyroku z dnia 26 lipca 2011 r. syg. akt II FSK 416/10.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zatem odpłatne zbycie nieruchomości i ww. praw majątkowych nie rodzi na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych skutków podatkowych jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

• odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
• zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie lub wybudowanie.

Z analizy wniosku wynika, iż 8 sierpnia 2011 r. sprzedał Pan mieszkanie, wraz prawem wieczystego użytkowania gruntu, które nabył w drodze spadku po zmarłej w dniu 14 maja 2008 r., matce. W przedmiotowym mieszkaniu był Pan zameldowany od 30 marca 2004 r. do 8 sierpnia 2011 r. W dniu 14 sierpnia 2011 r. złożył Pan do urzędu skarbowego oświadczenie o zamiarze skorzystania z tzw. ulgi meldunkowej w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.) prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Zatem dla podatku dochodowego istotna z punktu widzenia ustalenia daty nabycia lokalu mieszkalnego jest data śmierci matki, tj. 14 maja 2008 r.

Należy wskazać, iż zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ww. ustawie w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

W związku z tym, iż w przedstawionym stanie faktycznym w dniu 8 sierpnia 2011 r. dokonał Pan sprzedaży mieszkania nabytego w spadku w roku 2008, to uznać należy, że zbycie to stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a uzyskany z tego tytułu dochód podlega opodatkowaniu według zasad określonych w art. 30e ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r.

W myśl art. 30e ust. 1 , 4 i 5 powołanej powyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. – podatek od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Podatek ten płatny jest w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Zgodnie z art. 19 ust.3 ww. ustawy wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Natomiast jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający (art. 19 ust. 4 ustawy).

Zgodnie z art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Nadto, zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów, o których mowa powyżej, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Jednakże stosownie do postanowień art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy – w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. - wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

1. budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,
2. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,
3. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,
4. prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie

• jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a) - d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia.

Powyższe zwolnienie ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia (art. 21 ust. 21 ww. ustawy).

Jednakże zgodnie z art. 8 ust. 3 ww. ustawy zmieniającej podatnicy, do których ma zastosowanie ust. 1, oświadczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., składają w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy. W przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, 14-dniowy termin określony w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., nie ma zastosowania.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy, nie określa daty, od której należy liczyć okres zameldowania, nie uzależnia zameldowania, a tym samym prawa do zwolnienia, od posiadania tytułu własności do nieruchomości lub lokalu, lecz stanowi, że istotny jest fakt zameldowania podatnika na pobyt stały w zbywanym lokalu czy też budynku przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia.

W tej sytuacji ze zwolnienia skorzystać może podatnik, który był zameldowany w zbywanym budynku lub lokalu mieszkalnym w okresie nieprzypadającym bezpośrednio przed dniem zbycia, gdyż każdy roczny okres zameldowania uprawnia do zwolnienia. Warunek zwolnienia spełniony jest także w sytuacji, gdy podatnik zameldowany był w okresach krótszych niż rok, ale w sumie zameldowanie trwało 12 miesięcy.

Ponadto analiza treści art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że zawarty w nim katalog rzeczy i praw, przychód z odpłatnego zbycia których objęty został zwolnieniem jest katalogiem zamkniętym. Z uwagi zaś na to, że powołana norma prawna statuująca ulgę podatkową, stanowi wyłom w ogólnej zasadzie powszechności opodatkowania musi być, co potwierdza stanowisko prezentowane zarówno w doktrynie jak i orzecznictwie sądowo-administracyjnym interpretowana ściśle, gdyż niedopuszczalne jest stosowanie przy jej wykładni interpretacji rozszerzającej. Niewątpliwie ustawodawca, konstruując przesłanki uprawniające do skorzystania z omawianej ulgi, nie użył w ww. przepisie sformułowania „nieruchomość”, a posłużył się katalogiem rzeczy (ich części składowych) i praw (posiadającym walor katalogu zamkniętego), których zbycie objęte jest przedmiotowym zwolnieniem.

Powyższe zaś uprawnia do wniosku, że przepis art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwalnia z opodatkowania przychód uzyskany z odpłatnego zbycia wyłącznie lokalu.

Przepis ten nie obejmuje swoją dyspozycją przychodów z odpłatnego zbycia gruntów, zarówno tych, które stanowią odrębny przedmiot własności (prawo wieczystego użytkowania gruntu), jak i gruntów trwale związanych z budynkami, w których lokale zostały wyodrębnione i udział w których przysługuje właścicielom tych lokali.

W związku z powyższym nie można się zgodzić z Pana twierdzeniem, iż obowiązek podatkowy w przedmiotowej sprawie w ogóle nie powstał, skoro w ww. przepisie jako objęty zwolnieniem ustawodawca nie wymienił przychodu z odpłatnego zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w nim.

Z analizy stanu faktycznego opisanego we wniosku wynika, iż w lokalu mieszkalnym nabytym w 2008 r. był Pan zameldowany na pobyt stały w okresie od 30 marca 2004 r. do 8 sierpnia 2011 r.. Powyższe oznacza, iż spełniony został warunek zameldowania w lokalu mieszkalnym przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia. Pismem z dnia 14 sierpnia 2011 r. złożył Pan do urzędu skarbowego oświadczenie o zamiarze skorzystania z tzw. ulgi meldunkowej w podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym przychód uzyskany ze sprzedaży w części przypadającej na lokal mieszkalny będzie korzystał ze przedmiotowego zwolnienia.

Brak jest natomiast prawnych podstaw do objęcia wskazanym zwolnieniem również przychodu ze zbycia udziału w prawie wieczystego użytkowania gruntu.

Zatem dochód uzyskany ze sprzedaży w części przypadającej na udział w prawie wieczystego użytkowania gruntu podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych płatnym w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, o czym stanowi art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. tj. do 30 kwietnia 2012 r.

Wartość udziału w prawie wieczystego użytkowania gruntu przypisanego do danego lokalu mieszkalnego należy więc wyodrębnić z łącznej wartości przychodu uzyskanego ze sprzedaży, określonego w cenie wynikającej z aktu notarialnego.

Podkreślić jednakże należy, iż przepisy podatkowe nie regulują odrębnie kwestii ustalania wartości gruntu związanego z lokalem mieszkalnym.

W związku z powyższym, winien Pan sam określić wartość gruntu związanego z lokalem mieszkalnym, stosownie do obowiązujących cen rynkowych stosowanych w obrocie prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Nie ma również przeszkód aby wyceny dokonał powołany przez Pana rzeczoznawca. Istotne jest bowiem by ustalona wartość gruntu była zgodna z wartością, o której mowa w ww. art. 19 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W kontekście powyższego, podkreślenia również wymaga, iż podstawową zasadą obowiązującą w polskim systemie podatkowym jest zasada samoobliczania podatku, która polega na tym, że podatnik sam określa podstawę opodatkowania, oblicza podatek i odprowadza go do organu podatkowego. Na podatniku ciąży więc obowiązek prawidłowego określenia przychodów, kosztów uzyskania przychodu, dochodu oraz zastosowania odpowiedniego sposobu obliczenia podatku.

Powyższe podlega ocenie organów podatkowych, jednakże w ramach innych trybów postępowania. Ocena taka wymaga przeprowadzenia postępowania dowodowego, które nie jest możliwe w ramach wydawania interpretacji indywidualnych na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Postępowanie o udzielenie interpretacji ma na celu natomiast wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). W postępowaniu tym organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ogranicza się do dokonania subsumpcji przedstawionego przez stronę stanu faktycznego pod określony przepis prawa podatkowego i wyjaśnienia przyczyn, dla których w określonym stanie faktycznym dany przepis ma zastosowanie.

Również ustalenie, czy wycena sprzedanych składników majątku nie odbiega od wartości rynkowej w rozumieniu art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy do organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej, które w toku przeprowadzonego postępowania stwierdzą czy zachodzą przesłanki do skorzystania z uprawnień wynikających z art. 19 ust. 4 ustawy, w tym również uwzględnienia opinii biegłego lub biegłych.

Również w odniesieniu do powołanego przez Pana wyroku sądowego wyjaśnia się, że orzeczenie sądowe nie jest źródłem powszechnie obowiązującego prawa i jest wiążące jedynie w sprawie, w której zapadło.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.