Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-58/13-4/MW
z 11 marca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 18.01.2013 r. (data wpływu 21.01.2013r.) oraz w piśmie z dnia 06.03.2013 r. (data wpływu 07.03.2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uwzględnienia w podstawie ustalenia wielkości odliczenia związanego z ulgą na nabycie nowych technologii podatku u źródła, który został pobrany i wpłacony do urzędu skarbowego w związku z wypłaceniem przez Spółkę należności z tytułu nabycia Licencji od kontrahenta zagranicznego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21.01.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uwzględnienia w podstawie ustalenia wielkości odliczenia związanego z ulgą na nabycie nowych technologii podatku u źródła, który został pobrany i wpłacony do urzędu skarbowego w związku z wypłaceniem przez Spółkę należności z tytułu nabycia Licencji od kontrahenta zagranicznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jest producentem i dystrybutorem produktów naftowych i petrochemicznych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się m.in. wytwarzaniem wyrobów petrochemicznych (m.in. kwasu tereftalowego oraz soli tegoż kwasu).

W celu prowadzenia produkcji kwasu tereftalowego na skalę przemysłową, Spółka nabyła w dniu 27 kwietnia 2006 r. od zagranicznego kontrahenta licencję na proces produkcyjny kwasu tereftalowego (dalej: „Licencja”).

Spółka, jako podmiot dokonujący wypłat na rzecz kontrahenta zagranicznego należności z tytułu nabycia od niego licencji, pobierała i wpłacała do urzędu skarbowego zryczałtowany podatek dochodowy stanowiący część kwoty należnej kontrahentowi, wykazanej na wystawionej przez kontrahenta fakturze sprzedaży.

Pobrany i wpłacony do właściwego urzędu skarbowego podatek u źródła Spółka ujęła określając wartość początkową przy wprowadzaniu Licencji do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych roku 2011. Podatek ten nie został Spółce zwrócony w jakiejkolwiek formie. Wprowadzenie Licencji jako wartości niematerialnej i prawnej do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nastąpiło w dniu 30 kwietnia 2011 r.

Nabycie Licencji spełnia kryteria nabycia nowej technologii w rozumieniu przepisu art. 18b ust. 2 i ust. 2a ustawy o CIT.

Przedmiotowa Licencja na proces produkcyjny kwasu tereftalowego objętego wnioskiem umożliwiła wykonywanie nowych i udoskonalanie wyrobów wytwarzanych przez Spółkę, i stanowi innowacyjne rozwiązanie, w szczególności w zakresie opisywanych rozwiązań inżynieryjnych dotyczących:

1. organizacji produkcji kwasu tereftalowego poprzez zastosowanie precyzyjnego i dostosowanego do lokalnych warunków planu fabryki oraz instalacji do produkcji tego kwasu,
   
2. efektywności wdrożonego rozwiązania (przedmiotowa technologia stanowi najwydajniejsze rozwiązanie dostępne na rynku w zakresie wdrożenia dedykowanej instalacji energetycznej), poprzez umożliwienie odzyskiwania energii w procesie produkcji,
3. dostosowania technologii do warunków klimatycznych panujących w Polsce oraz wymogów Spółki poprzez zwiększenie bezpieczeństwa w postaci dodatkowych zaworów awaryjnego zamykania procesów oraz możliwości prowadzenia produkcji w temperaturze nawet do -29° C,
   
4. jakości otrzymywanego surowca poprzez uzyskanie wyższej czystości otrzymywanego kwasu tereftalowego - kwas tereftalowy otrzymywany przez Spółkę jest najwyższej jakości w porównaniu z wiodącymi producentami kwasu tereftalowego na świecie.
   
   

Pismem z dnia 06.03.2013r. Wnioskodawca uzupełnił przedmiotowy wniosek wskazując, iż płatność kwoty należnej kontrahentowi zagranicznemu z tytułu nabycia od niego licencji, wynikającej z wystawionej przez kontrahenta faktury sprzedaży (po potrąceniu podatku u źródła), w zakresie w jakim daje prawo do skorzystania z tzw. ulgi na nowe technologie i objęta jest wnioskiem Spółki, nastąpiła w dniu 29 lipca 2011 r.

Ponadto Spółka wskazuje, że jako podmiot dokonujący wypłat na rzecz kontrahenta zagranicznego należności z tytułu nabycia od niego licencji, pobrała i wpłaciła do urzędu skarbowego w 2011 r. zryczałtowany podatek dochodowy stanowiący część opisanej wyżej kwoty należnej kontrahentowi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przy założeniu, że nabycie od kontrahenta Licencji spełnia wszystkie warunki uznania za nabycie nowej technologii w rozumieniu art. 18b ust. 2 i ust. 2a ustawy o CIT, po spełnieniu pozostałych warunków określonych w art. 18b ustawy o CIT, Spółka uprawniona jest do uwzględnienia w kalkulacji podstawy ustalenia wielkości odliczenia związanego z ulgą na nabycie nowych technologii podatku u źródła, który został pobrany i wpłacony do urzędu skarbowego w związku z wypłaceniem przez Spółkę należności z tytułu nabycia Licencji od kontrahenta zagranicznego?

Stanowisko Wnioskodawcy

Przy założeniu, że nabycie od kontrahenta Licencji spełnia wszystkie warunki uznania za nabycie nowej technologii w rozumieniu art. 18b ust. 2 i ust. 2a ustawy o CIT, po spełnieniu pozostałych warunków określonych w art. 18b ustawy o CIT, Spółka uprawniona jest do uwzględnienia w kalkulacji podstawy ustalenia wielkości odliczenia związanego z ulgą na nabycie nowych technologii podatku u źródła, który został pobrany i wpłacony do urzędu skarbowego w związku z wypłaceniem przez Spółkę należności z tytułu nabycia Licencji od kontrahenta zagranicznego.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z treścią art. 18b ust. 4 ustawy o CIT, podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Zgodnie z przepisem art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, za wartość początkową środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych uważa się w razie odpłatnego nabycia - cenę ich nabycia.

Zgodnie z art. 16g ust. 3 ustawy o CIT, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Biorąc pod uwagę powyższe warunki, podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków spełniających kumulatywnie poniższe warunki, tj.:

1. wydatki zostały uwzględnione w wartości początkowej WNiP, oraz
2. zostały poniesione przez podatnika na nabycie nowej technologii, oraz
   
3. zostały zapłacone podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym wprowadzono nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następnym, oraz
   
4. nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.
   
   

Mając na uwadze powyższe, Spółka uważa, że podatek u źródła z tytułu wypłaty należności licencyjnych na rzecz kontrahenta, pobrany i wpłacony do urzędu skarbowego, spełnia warunki włączenia do podstawy ustalenia wielkości odliczenia związanego z ulgą na nabycie nowej technologii, które pomniejszy podstawę opodatkowania wykazaną przez Spółkę w zeznaniu podatkowym.

Spółka podkreśla, że należności wypłacane przez Spółkę podmiotowi, który udostępnił Spółce prawo do Licencji, są bez wątpienia związane z nabyciem nowej technologii.

Należy zwrócić uwagę, iż kwoty podatku u źródła pobranego i wpłaconego do urzędu skarbowego z tytułu wypłaty należności licencyjnych na rzecz kontrahenta zagranicznego, zgodnie z regulacją zawartą w przepisie art. 16g ust. 3 ustawy o CIT, stanowią część głównego składnika wartości początkowej nowej technologii, tj. „kwoty należnej zbywcy”, która następnie powiększona może być przez inne koszty związane z zakupem środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. Spółka podkreśla, że pewną modyfikację do wzajemnych rozliczeń Spółki jako nabywcy Licencji oraz jej kontrahenta wnosi wprowadzona przez ustawodawcę konstrukcja, która nakłada na Spółkę obowiązki płatnika w zakresie regulowania rozliczeń podatkowych w podatku dochodowym od osób prawnych. Na mocy postanowień przepisu art. 26 ustawy o CIT, Spółka zobowiązana jest, w przypadku wypłat należności z tytułu nabycia Licencji, do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od tych wypłat. Niemniej, za kwotę należną zbywcy Licencji uznać należy całą kwotę, do której otrzymania uprawniony jest zbywca i do której zapłaty zobowiązana jest Spółka. Kwotą tą jest cena nabycia wykazana na fakturze sprzedaży wystawionej przez kontrahenta, która jest ceną brutto, a więc zawierającą podatki. Zgodnie z art. 16g ust. 3 ustawy o CIT cenę tę (kwotę należną) obniża się jedynie w pewnych sytuacjach o podatek od towarów i usług. Brak jest natomiast podstawy do jej obniżenia o należny podatek dochodowy płacony z dochodu (przychodu) przez zbywcę lub (jak w tej sytuacji) pobierany przez płatnika.

Zdaniem Spółki, za uznaniem pobranej i wpłaconej do urzędu skarbowego kwoty podatku u źródła za kwotę zapłaconą podmiotowi uprawnionemu w rozumieniu art. 18b ust. 4 ustawy o CIT przemawia samo brzmienie przepisu art. 26 ustawy o CIT, który przedstawia trzystopniowy algorytm postępowania płatnika z kwotą podatku u źródła. Zgodnie z przepisem art. 26 ustawy o CIT, płatnik dokonując wypłaty całości kwoty należnej kontrahentowi, od wypłacanej kwoty oblicza i pobiera zryczałtowany podatek dochodowy. W następnej kolejności, pobrany podatek u źródła przekazywany jest przez płatnika do właściwego urzędu skarbowego w terminie do siódmego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek.

Wykonanie przez płatnika obowiązku wynikającego z art. 26 ustawy o CIT nie zmienia faktu, że z chwilą pobrania podatku i przekazania reszty kwoty należnej na rachunek bankowy zbywcy dochodzi do wygaśnięcia zobowiązania nabywcy do uiszczenia kwoty należnej, a zatem za zapłaconą należy uznać całą kwotę, w tym pobrany zryczałtowany podatek dochodowy. Spółka zaznacza, że poprzez pobór i wpłatę podatku u źródła, uzyskany efekt będzie identyczny w porównaniu z sytuacją, w której należność licencyjną w pełnej kwocie uzyskałby zbywca licencji, a następnie uiściłby od otrzymanego dochodu należny podatek dochodowy. Pobór podatku przez płatnika pełni funkcję usprawniającą rozliczenia podatkowe. W związku z powyższym, w ocenie Spółki zasadne jest uznanie, że kwotę podatku u źródła pobraną i odprowadzoną do urzędu skarbowego przez Spółkę należy uznać za integralną część kwoty zapłaconej przez Spółkę podmiotowi uprawnionemu (zbywcy Licencji).

Przy założeniu, że nabycie od kontrahenta Licencji spełnia wszystkie warunki uznania za nabycie nowej technologii w rozumieniu art. 18b ust. 2 i ust. 2a ustawy o CIT, po spełnieniu pozostałych warunków określonych w art. 18b ustawy o CIT, Spółka uprawniona jest do uwzględnienia w kalkulacji podstawy ustalenia wielkości odliczenia związanego z ulgą na nabycie nowych technologii podatku u źródła, który został pobrany i wpłacony do urzędu skarbowego w związku z wypłaceniem przez Spółkę należności z tytułu nabycia Licencji od kontrahenta zagranicznego.

Spółka zwraca uwagę, że prawidłowość powyższego stanowiska została potwierdzona w interpretacji indywidualnej z dnia 14 grudnia 2012 r. nr IPPB5/423-840/12-5/MW. W przedmiotowej interpretacji działający z upoważnienia Ministra Finansów Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie potwierdził, że podatnik uprawniony jest do uwzględnienia w kalkulacji podstawy ustalenia wielkości odliczenia związanego z ulgą na nabycie nowych technologii podatku u źródła, który został pobrany i wpłacony do urzędu skarbowego w związku z wypłaceniem przez tego podatnika należności z tytułu nabycia Licencji od kontrahenta zagranicznego.

W związku z powyższym Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.