Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/423-1020/12-4/PK1
z 5 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 21 grudnia 2012 r. (data wpływu: 24 grudnia 2012 r.), uzupełnionym w dniu 2 kwietnia 2013 r. (data wpływu: 4 kwietnia 2013 r.) na wezwanie organu z dnia 21 marca 2013 r. nr IPPB3/423-1020/12-2/PK1, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od nabytych środków trwałych, a także określenia przychodu podatkowego z tytułu świadczonych usług, które refinansowane są przez franczyzodawcę – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 grudnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od nabytych środków trwałych, a także określenia przychodu podatkowego z tytułu świadczonych usług, które refinansowane są przez franczyzodawcę. W związku ze stwierdzonymi brakami formalnymi pismem z dnia 21 marca 2013 r , nr IPPB3/423-1020/12-2/PK1 wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w zakresie opisu stanu faktycznego. Uzupełnienia dokonano w dniu 2 kwietnia 2013 r. (data wpływu: 4 kwietnia 2013r.)

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka S.A. [dalej: Spółka lub Wnioskodawca] prowadzi działalność w zakresie usług hotelarskich. Spółka wchodzi w skład międzynarodowej Grupy Hotelowej, w ramach której funkcjonują różne marki hotelowe. Spółka na podstawie umowy franczyzy [dalej: Umowa Franczyzy] zawartej z A Polska sp. z o.o. [dalej: A] nabyła prawo do prowadzenia w Polsce działalności pod Marką X, jak również do korzystania ze znaku towarowego Marki X. Na podstawie Umowy Franczyzy A. przyznał Wnioskodawcy prawo do korzystania z koncepcji prowadzenia działalności gospodarczej w ramach standardów właściwych dla Marki X (np. wygląd hotelu, oznaczenie hotelu, wystrój i wyposażenie pokojów, umieszczanie reklam, zasady obsługi klientów). Umowa ta zobowiązuje Spółkę do przestrzegania standardów właściwych dla Marki X.

Na podstawie Umowy Franczyzy Spółka płaci na rzecz A. opłaty franczyzowe, które zawierają w sobie również wynagrodzenie za korzystanie ze znaków towarowych [tu: Marki X] oraz za przekazanie koncepcji działalności gospodarczej w branży hotelowej. Wynagrodzenie należne dla A. zostało ustalone jako określony procent od obrotów zrealizowanych w danym okresie rozliczeniowym przez Wnioskodawcę. Uzależnienie wysokości opłat franczyzowych od kwoty przychodów generowanych przez franczyzobiorców jest powszechnie stosowaną praktyką związaną z tego typu umowami.

Obecnie Spółka uczestniczy w procesie zmiany Marki X na nową markę (Marka Y). Proces ten obejmuje m.in. zmianę logo, wizerunku i koncepcji prowadzenia działalności gospodarczej. Proces zmiany Marki X, pod którą do tej pory działały hotele, na Markę Y ma bezpośrednie uzasadnienie biznesowe. Ma się on bowiem przełożyć na wykreowanie silnej i rozpoznawalnej Marki Y, kojarzonej ze świadczeniem określonej klasy usług hotelowych.

Ponieważ jednak proces obejmuje istotną zmianę Marki X na Markę Y (a nie dostosowanie/drobne zmiany w standardzie Marki X), koszt procesu zmiany Marki X na Markę Y i stosownych standardów ma ponieść A. Ze względu na brak odpowiednich zasobów ludzkich i możliwości technicznych umożliwiających samodzielne przeprowadzenie procesu zmiany marki, A. zlecił przeprowadzenie procesu zmiany marki - tzn. wykonanie usług w tym zakresie - Wnioskodawcy. Spółka bowiem posiada odpowiednie zasoby ludzkie i możliwości techniczne umożliwiające przeprowadzenie procesu zmiany marki. Szczegóły współpracy będą uregulowane w umowie pomiędzy A. a Spółką o świadczenie usług zmiany marki.

Usługi zmiany marki, jakie A. zlecił Wnioskodawcy, obejmują czynności takie jak:

• stworzenie programu zmiany marki i jego harmonogramu w odniesieniu do hoteli prowadzonych przez Spółkę,
  

• zapewnienie zespołu zadaniowego do prac związanych z realizacją procesu zmiany marki,
  

• koordynacja wszystkich działań marketingowych promujących nową markę,
  

• przygotowanie broszury informacyjnej, plakatów, banerów, ulotek informacyjnych, materiałów typu teaser (zapowiadających zmianę logo i wystroju hotelu po zmianie marki) i innych materiałów reklamowych,
  

• organizowanie imprez promujących nową markę podczas uroczystości otwarcia nowych hoteli,
  

• zakup wyposażenia hoteli oznaczonego symbolami nowej marki oraz zmiana wyposażenia będącego własnością Spółki,
  

• organizacja dodatkowych imprez promujących nową markę,
  

• organizowanie i utrzymywanie relacji z mediami w celu opisania zalet nowej marki i celu zmiany wizerunku,
  

• promowanie nowej marki przez aktywne uczestnictwo w konferencjach i targach w branży hotelarskiej i turystycznej.
  
  
  

Zmiana wyposażenia hotelowego, jako jeden z elementów zobowiązań Spółki w ramach usług świadczonych na rzecz A., będzie wiązała się z zakupem następujących pozycji dopasowanych wyglądem do nowej koncepcji wizualnej Marki Y: lóżek, oznakowania wewnętrznego, oznakowania zewnętrznego (m.in. pylony, kasetony, kakemona).

Wymienione składniki wyposażenia stanowić będą własność Spółki i zostaną zaliczone przez Spółkę do środków trwałych.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, iż wynagrodzenie, które otrzymuje z tytułu świadczenia usług zmiany marki, na podstawie faktur wystawianych na rzecz A., ustalane jest na zasadzie przeniesienia kosztów rzeczywiście poniesionych przez Wnioskodawcę w związku ze świadczeniem na rzecz A. opisanych we wniosku usług zmiany marki. Wynagrodzenie z tytułu zmiany marki ustalane jest zatem w formie ryczałtu obejmującego poniesione koszty zewnętrzne oraz koszty wynagrodzeń pracowników Wnioskodawcy zaangażowanych w wykonanie czynności na rzecz A.

Postanowienia umowne nie przewidują więc w tym zakresie możliwości naliczenia przez Wnioskodawcę marży (narzutu) wg tzw. metody „koszt plus”, która stanowiłaby dodatkową część wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy z tytułu świadczenia usług zmiany marki.

Pomimo braku podstawy umownej do naliczenia przez Wnioskodawcę marży, tytułem do wypłaty wynagrodzenia (rozliczenia przeniesienia kosztów) na jego rzecz będzie świadczenie usług zmiany marki.

Należy również wskazać, że zwrot dotyczy tych samych wydatków. Co więcej, wysokość wydatków podlegających zwrotowi w drodze przeniesienia kosztów nie będzie mogła przekroczyć takiej wysokości, jaka przed wystawieniem faktury (refaktury) zostanie zaakceptowana przez A. oraz ich górnego limitu wynikającego z umowy.

Jednocześnie Spółka podniosła, że wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług zmiany marki dotyczy całokształtu usług wymienionych w opisie stanu faktycznego, a więc jest zapłatą za wykonanie następujących czynności

• stworzenie programu zmiany marki i jego harmonogramu w odniesieniu do hoteli prowadzonych przez Wnioskodawcę,
  

• zapewnienie zespołu zadaniowego do prac związanych z realizacją procesu zmiany marki,
  

• koordynacja wszystkich działań marketingowych promujących nową markę,
  

• przygotowanie broszury informacyjnej, plakatów, banerów, ulotek informacyjnych, materiałów typu teaser (zapowiadających zmianę logo i wystroju hotelu po zmianie marki) i innych materiałów reklamowych,
  

• organizowanie imprez promujących nową markę podczas uroczystości otwarcia nowych hoteli,
  

• zakup wyposażenia hoteli oznaczonego symbolami nowej marki oraz zmiana wyposażenia będącego własnością Wnioskodawcy,
  

• organizacja dodatkowych imprez promujących nową markę,
  

• utworzenie i prowadzenie specjalnej strony internetowej poświęconej programowi zmiany marki i przekazującej klientom informacje o programie,
  

• organizowanie i utrzymywanie relacji z mediami w celu opisania zalet nowej marki i celu zmiany wizerunku,
  

• promowanie nowej marki przez aktywne uczestnictwo w konferencjach i targach w branży hotelarskiej i turystycznej,
  

• przeprowadzanie bądź zlecanie badań rynku dotyczących efektów programu zmiany wizerunku, jak również przeprowadzanie analizy reakcji konkurencji
  
  
  

Wnioskodawca wskazał również, iż jego zamiarem było uzyskanie odpowiedzi dotyczącej jedynie tej części wynagrodzenia za świadczenie usług zmiany marki, która stanowi zwrot wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę na zakup wyposażenia hotelowego, zaliczonego u Wnioskodawcy do środków trwałych.

Pytania zawarte we Wniosku nie odnosiły się natomiast do pozostałej części wynagrodzenia, która obejmuje zwrot innych kosztów niż wydatki na nabycie środków trwałych.

Wnioskodawca podał, iż nie zaliczy do kosztów uzyskania przychodów jedynie tej części wynagrodzenia otrzymanego z tytułu świadczenia usług zmiany marki, które będzie dotyczyć zwrotu wydatków poniesionych na zakup wyposażenia hotelowego - środków trwałych. Podstawą prawną takiego działania będzie art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej: updop).

Gdyby w stanie faktycznym opisanym we wniosku nie zastosowano art. 16 ust. 1 pkt 48 updop, wówczas Wnioskodawca odnosiłby w ciężar kosztów uzyskania przychodów wydatki na zakup wyposażenia hotelowego za pośrednictwem odpisów amortyzacyjnych. Z drugiej strony, A. zaliczyłby kwoty wypłacone Wnioskodawcy w ramach wynagrodzenia za świadczenie usług zmiany marki do kosztów uzyskania- przychodów Oznaczałoby to, że Wnioskodawca zalicza do kosztów uzyskania przychodu w formie odpisów amortyzacyjnych wydatki, których w sensie ekonomicznym nie poniósł, bo w ostatecznym rachunku obciążony nimi został kontrahent - A.. W rezultacie, ten sam wydatek byłby wykazywany przez dwóch podatników, co byłoby sprzeczne z intencją ustawodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Spółka prawidłowo uznaje, że w związku z otrzymaniem wynagrodzenia za świadczenie usług zmiany marki, które obejmuje zwrot wydatków poniesionych na zakup wyposażenia hotelowego, nie będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych od wydatków na nabycie tych środków trwałych?
2. Czy otrzymane przez Spółkę wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług zmiany marki stanowi zwrot wydatków niezliczonych do kosztów uzyskania przychodów, przez co nie powoduje powstania przychodu po stronie Spółki?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

ad 1

Zdaniem Spółki, w związku z otrzymaniem wynagrodzenia za świadczenie usług zmiany marki, nie będzie ona mogła na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 48 updop zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych od wydatków na nabycie wyposażenia hotelu.

ad 2

Otrzymane przez Spółkę wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług zmiany marki stanowi zwrot wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, przez co na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 6a updop nie powoduje powstania przychodu po stronie Spółki.

Uzasadnienie stanowiska

Uzasadnienie w w zakresie pytania 1.

Według art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Jedną z kategorii takich kosztów są wydatki na nabycie środków trwałych, które zostały podatnikowi zrefundowane w jakiejkolwiek formie.

Zgodnie bowiem art. 16 ust. 1 pkt 48 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a .-. 16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Omawiana regulacja uniemożliwia więc uznanie za koszty podatkowe odpisów amortyzacyjnych od tej części środka trwałego, która odpowiada:

1. poniesionym wydatkom odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym;
   
2. poniesionym wydatkom zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Każde z powyższych ograniczeń uniemożliwia zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu „wydatku po raz drugi lub poniesionego z innego majątku niż majątek podatnika. W przypadku odliczenia wydatku od podstawy opodatkowania jasne jest, że dokonywane od tego wydatku odpisy amortyzacyjne byłyby kosztem podatkowym po raz drugi. Również w przypadku zwróconych wydatków koszt byłby naliczany, ale przecież to nie podatnik w rezultacie wydatek związany z tym kosztem poniósł” (Małecki P., Mazurkiewicz M., CIT Podatki i rachunkowość. Komentarz, LEX 2012, komentarz do art. 16 updop).

Jak wynika z przedstawionego wyżej opisu stanu faktycznego, Spółka dokonała zakupu wyposażenia hotelu ze względu na konieczność dopasowania go do nowej koncepcji wizualnej Marki Y w postaci: łóżek, oznakowania wewnętrznego, oznakowania zewnętrznego (m.in. pylony, kasetony, kakemona).

Wnioskodawca zaliczył do środków trwałych wskazane wyżej elementy wyposażenia hotelu, których jest właścicielem. Na taką kwalifikację tego typu zakupów pozwala art. 16f ust. 3 updop. Możliwość taka została również potwierdzona w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 18 lutego 2012 r., sygn. IPPB5/423-773/10-4/PS.

Zakup elementów wyposażenia hotelu był dokonany przez Spółkę w ramach świadczenia na rzecz A. usług zmiany marki. Usługi te świadczone były za wynagrodzeniem, które pokryło również koszty zakupu wspomnianego wyposażenia.

W ostatecznym więc rozrachunku, Wnioskodawca nie poniesie ciężaru ekonomicznego zakupu środków trwałych w postaci wyposażenia hotelowego. Wydatki na jego zakup zostaną zrefundowane przez A..

Oznacza to, że Spółka otrzyma faktyczny zwrot wydatków na zakup środków trwałych w formie wynagrodzenia za wyświadczone na rzecz A. usługi zmiany marki. Wynagrodzenie to będzie więc zawierało w sobie zwrot wydatków na zakup środków trwałych „w jakiejkolwiek formie”, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 48 updop. Wnioskodawca podkreśla, że wskazany przepis nie zawiera żadnych ograniczeń co do tego w jaki sposób, przez kogo i w jakiej wysokości ma być dokonany zwrot wydatków na zakup środków trwałych. Zdaniem Spółki prowadzi to do wniosku, że dyspozycja przepisu art. 16 ust. 1 pkt 48 updop nie sprzeciwia się temu, aby wskazany w nim zwrot wydatków został dokonany poprzez zapłatę wynagrodzenia z tytułu świadczenia przez Wnioskodawcę usług zmiany marki opisanych w niniejszym wniosku.

Przyjęcie natomiast odmiennej wykładni, tj. uznanie, że w opisanym stanie faktycznym art. 16 ust. 1 pkt 48 updop nie znajduje zastosowania, prowadziłoby do dwukrotnego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków na zakup wyposażenia hotelowego. Oznaczałoby to wystąpienie skutku stojącego w oczywistej sprzeczności ze wskazanym przepisem.

Reasumując, w związku z otrzymaniem wynagrodzenia za świadczenie usług zmiany marki, które będzie zawierało w sobie element stanowiący zwrot wydatków na nabycie wyposażenia hotelu, Spółka nie będzie mogła, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 48 updop, zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych od zakupionego wyposażenia hotelu.

Uzasadnienie w zakresie pytania 2

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 i 2 updop, przychodami są w szczególności: otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe, wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń. Natomiast w związku z działalnością gospodarczą na podstawie art. 12 ust. 3 updop, do przychodów podatkowych zalicza się także przychody należne, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Nie wszystkie jednak przysporzenia majątkowe otrzymywane przez podatnika będą stanowiły dla niego przychody podatkowe. Przykładem takiej sytuacji jest katalog środków nie zaliczanych do przychodów, zawarty w art. 12 ust. 4 updop.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a updop, do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. W świetle powyższej regulacji wydatki, które zostają podatnikowi zwrócone, a uprzednio nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, nie stanowią dla niego przychodów na gruncie updop.

W przedmiotowej sprawie zwracanymi wydatkami, których nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodu są poniesione przez Spółkę wydatki na zakup wyposażenia hotelu. Wnioskodawca najpierw poniósł te wydatki w związku ze świadczeniem usługi zmiany marki na rzecz A.. Natomiast później Spółka uzyska zwrot tych wydatków w formie wynagrodzenia otrzymanego przez Wnioskodawcę z tytułu świadczenia wspomnianych usług. Skutkowało to brakiem możliwości zaliczenia przez Spółkę odpisów amortyzacyjnych od zakupionego przez Spółkę wyposażenia do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 48 updop.

Z kolei konsekwencją zastosowania w opisanym stanie faktycznym art. 16 ust. 1 pkt 48 updop jest brak konieczności rozpoznania przychodu podatkowego od kwoty otrzymanego zwrotu kosztów ich zakupu zawartego w wynagrodzeniu za świadczenie przez Wnioskodawcę usług zmiany marki. Zwrot bowiem kosztów zakupu wyposażenia, który nastąpił w ramach zapłaty wynagrodzenia za świadczenie usług zmiany marki, stanowi „zwrot innych wydatków nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów” w rozumieniu art. 12 ust. 4 pkt 6a updop.

Oznacza to, że otrzymane przez Spółkę wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług zmiany marki stanowi zwrot wydatków niezliczonych do kosztów uzyskania przychodów, przez co nie powoduje powstania przychodu po stronie Spółki.

Stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę zostało wielokrotnie potwierdzone w praktyce orzeczniczej organów podatkowych. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z 21 października 2011r., sygn. ILPB4/423-255/11-2/ŁM, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził, że w sytuacji, gdy „Wnioskodawca otrzymuje zwrot poniesionych wydatków na nabycie / wytworzenie środków trwałych, co w zestawieniu z art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy oznacza, iż w przypadku otrzymania przez Wnioskodawcę zwrotu wydatków, odpisy amortyzacyjne nie będą stanowić kosztów uzyskania przychodów. Zatem kwota, jaką Wnioskodawca otrzyma z tytułu zwrotu przedmiotowych wydatków, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a cytowanej ustawy nie będzie stanowiła przychodu do równowartości poniesionych wydatków, gdyż Wnioskodawca nie będzie mógł dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej narzędzi w części stanowiącej wartość otrzymanych dopłat”.

Również Dyrektor Iżby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 13 marca 2009 r., sygn. IPPB3/423-1692/08-2/GJ, uznał, że:,,(...) jeżeli zwrot poniesionych wydatków dotyczyć będzie kosztów, które zgodnie z przepisami podatkowymi nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, wówczas zwrócone wydatki nie będą. dla podatnika przychodem podatkowym, niezależnie od statusu jednostki dokonującej zwrotu i jego formy”.

Stanowisko przedstawione przez Spółkę znajduje również potwierdzenie w:

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 17 lipca 2012r., sygn. sygn. IBPBI/2/423-400/12/AP,
  

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 22 czerwca 2010 r., sygn. ITPB3/423-150b/10/AW,
  

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 10 grudnia 2009r., sygn. ILPB3/423-787/09- 5/ŁM.
  
  
  

Powyższe poglądy akceptują także sądy administracyjne. Przykładowo, w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 18 września 2008 r. (sygn. akt I SA/Wr 233/08) czytamy, iż „stosownie do art. 12 ust. 4 pkt 6a u.p.d.o.p. nie stanowią przychodu zwracane przez wynajmującego wydatki poniesione przez Spółkę na ulepszenie lokalu, skoro odpisy amortyzacyjne od wartości zwróconej części nakładów nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów”. W wyroku tym sąd podkreślił, że na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 48 updop, za koszt uzyskania przychodów nie uznaje się odpisów amortyzacyjnych od tej części wartości środka trwałego, która została podatnikowi zwrócona. Oznacza to, iż w sytuacji otrzymania przez Wnioskodawcę zwrotu wydatków na wytworzenie / zakup środka trwałego dokonane odpisy amortyzacyjne należy uznać za koszty nie stanowiące uzyskania przychodu w całym okresie amortyzacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.