Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/2/415-234/13/MW
z 4 czerwca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 lutego 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 04 marca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04 marca 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca przed kilkunastu laty nabył w drodze darowizny od rodziców nieruchomość gruntową o nieregularnym kształcie, oznaczoną numerem ewidencyjnym "354". Następnie, również kilkanaście lat temu, Wnioskodawca wraz z żoną nabyli przylegającą do tej nieruchomości, działkę numer 279/8 o powierzchni 0,0617 ha. Mają dwójkę dorosłych dzieci, dlatego postanowili, że z obu nieruchomości wydzielą dwie działki o regularnym kształcie i wybudują na nich dwa domy w zabudowie bliźniaczej. Działki, na których małżonkowie zamierzali rozpocząć budowę, składały się po części z gruntów, których tylko Wnioskodawca jest właścicielem (nabytych w drodze darowizny) oraz z gruntów gdzie oboje z żoną byli współwłaścicielami (nabytych w ramach wspólnoty majątkowej małżeńskiej). Jak poinformowano małżonków wydzielenie było możliwe tylko wówczas, gdy stan majątkowy obu nieruchomości był identyczny – gdy właścicielem będzie tylko Wnioskodawca albo tylko jego żona.

Dlatego żona Wnioskodawcy postanowiła, że podaruje mu nieruchomość nabytą przez małżonków w ramach wspólnoty małżeńskiej, na majątek osobisty. Umowa darowizny, w formie aktu notarialnego, sporządzona została w 2009 roku. Wartość darowizny wyniosła 60.000,00 zł i odpowiadała połowie wartość działki numer 279/8 - przedmiotu darowizny. Działka, którą wydzielili miała łączną powierzchnię 0,0775 ha. Na tę powierzchnię składała się cała powierzchnia działki 279/8, czyli 0,0617 ha oraz reszta, czyli 0,0158 ha, to część działki 354, którą Wnioskodawca nabył kilkanaście lat temu w darowiźnie od rodziców. Wydzielona w ten sposób działka została podzielona na dwie odrębne nieruchomości o numerach 354/1 o powierzchni 0,0374ha oraz 354/2 o powierzchni 0,0401 ha. W latach 2009 i 2011 Wnioskodawca prowadził równolegle budowę obu bliźniaczych domów. Niestety ze względów finansowych nie był w stanie dokończyć budowy obu domów, dlatego postanowił z rodziną, że sprzeda jeden z domów (połowę bliźniaka). Zrobił to w 2010 roku. W chwili sprzedaży budowa domu (sprzedanej połowy bliźniaka) była zakończona. Po sprzedaży pierwszej połowy bliźniaka, ze względów rodzinnych (dzieci stwierdziły, że nie chcą dzielić bliźniaka z obcymi osobami) w 2011 roku Wnioskodawca sprzedał również drugą część – jako zakończoną budowę ale w stanie deweloperskim. Zarówno za 2010 i 2011 roku po sprzedaży kolejnych części bliźniaka Wnioskodawca składał zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym PlT-39, w których ujął przychody ze sprzedaży w części odpowiadającej nabytego w drodze darowizny udziału od żony. Udział ustalono następująco; 1/2 powierzchni działki 279/8, czyli 0,03085 ha do łącznej powierzchni działek 354/1 oraz 354/2 czyli 0,0775 ha (0,03085/0,0775 ) x 100. Udział zaokrąglono do pełnego procenta i wyniósł 40%. Tym samym w PlT-39 za 2010 rok w pozycji "21" ujęto kwotę przychodu 209.200,00 ( 532.000,- cena sprzedaży z aktu notarialnego pomnożona przez procentowy udział, czyli 40%). Ustalając koszty uzyskania przychodu przy zbyciu obu domów (obu połów bliźniaka) również zastosowano wspomnianą powyżej proporcję, czyli ogólne koszty związane z budową pomnożono przez wspomniany powyżej wskaźnik - 40%. Łączne koszty budowy to 181.498,32. Koszty ujęte w PIT- 39 za 2010 rok to 40.000, - a za 2011 rok to 32.599,33. Łącznie do kosztów zaliczono 72.599,33 (czyli 40% z kwoty 181.498,32). Uzyskane ze sprzedaży obu części bliźniaka dochody Wnioskodawca zamierza wydatkować na cele mieszkaniowe, dlatego w składanych PlT-39 za lata 2010 i 2011 zadeklarował dochody jako zwolnione na podstawie art. 21 ust 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca prawidłowo uznał, że darowizna dokonana na jego rzecz przez żonę z majątku wspólnego na Jego majątek osobisty, działki o numerze ewidencyjnym 279/8 nabytej przed kilkunastu laty na majątek wspólny, była dla niego nabyciem z chwilą przyjęcia darowizny? A w związku z tym czy prawidłowym było ujęcie przychodu ze sprzedaży nieruchomości, w której skład wchodziła działka 279/80 jako przychodu podlegającego opodatkowaniu w PIT-39 za lata 2010 i 2011?
2. Jeśli odpowiedź na pytanie zawarte w pkt 1 jest negatywna, czy Wnioskodawca prawidłowo ustalił kwotę przychodu i kosztów do PIT-39 za lata 2010 i 2011, według opisu przedstawionego w stanie faktycznym?
   
   

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, po ponownym przeanalizowaniu stanu faktycznego jego sposób postępowania nie był właściwy. Wnioskodawca uważa, iż całość uzyskanych przychodów ze zbycia nieruchomości o numerach ewidencyjnych 354/1 oraz 354/2 z wybudowanymi domami w zabudowie bliźniaczej nie stanowi przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie przepisów art. 10 ust. 1 pkt 8, bowiem od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości, do sprzedaży minęło 5 lat. Obie sprzedane nieruchomości stanowiły działki wraz z wybudowanymi domami w zabudowie bliźniaczej. Na sprzedane nieruchomości składały się części działek, które Wnioskodawca nabył kilkanaście lat wcześniej. Wnioskodawca był kilkanaście lat wcześniej właścicielem działki nr 354, którą nabył w drodze darowizny od rodziców, jak również współwłaścicielem na prawach wspólnoty majątkowej małżeńskiej działki nr 279/8. Wyodrębnione z obu działek, sprzedane następnie nieruchomości, o numerach 354/1 oraz 354/2 składały się w całości tylko z działek nabytych kilkanaście lat przed sprzedażą. Działka 279/8 nabyta w ramach wspólnoty majątkowej małżeńskiej, co do zasady była współwłasnością łączną, bezudziałową, dlatego nie można mówić, że poprzez darowiznę od żony do majątku osobistego Wnioskodawca stał się na nowo, jej właścicielem cały czas był. Tym samym uważa, iż powinien skorygować złożone zeznania PIT-39 za lata 2010 i 2011 poprzez wyminusowanie ujętych w nich przychodów ze sprzedaży działek o numerach ewidencyjnych 354/1 i 354/2 z wybudowanymi budynkami mieszkalnymi w zabudowie bliźniaczej.

Ad. 2

Zakładając, że darowiznę od żony działki numer 279/8 z majątku wspólnego na majątek osobisty Wnioskodawcy należy traktować jako nowe nabycie uznaje, że sposób ustalenia kwoty przychodu, który ujął w PIT-39 za lata 2010 i 2011 był prawidłowy. Oznacza to, że nabył z dniem przyjęcia darowizny od żony połowę udziału w nieruchomości o numerze 279/8, czyli udział „nowo nabytej” części w wyodrębnionych działkach 354/1 i 354/2 wyniósł 40%, a co za tym idzie 40% uzyskanego przychodu ze sprzedanej w 2010 roku działki numer 354/1, a w 2011 r. 354/2 należało ująć w PIT-39 za te lata jako przychody do opodatkowania. Również zaliczenie do kosztów związanych ze sprzedażą nieruchomości w sumie 40% poniesionych na budowę domów uznaję za prawidłowe.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis cytowanego wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych normuje generalną zasadę, że nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym wartość uzyskana ze sprzedaży nieruchomości lub ich części, jeśli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub praw upłynęło 5 lat. W związku z tym, jeśli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub praw upłynęło 5 lat, sprzedaż tej nieruchomości lub prawa nie podlega w ogóle opodatkowaniu. W myśl powyższego, rozstrzygającym faktem odnośnie ewentualnego opodatkowania odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw będzie moment nabycia.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca przed kilkunastoma laty nabył w drodze darowizny od rodziców nieruchomość o numerze ewidencyjnym 354. Następnie również kilkanaście lat temu nabył wraz z żoną (do majątku wspólnego) nieruchomość o numerze ewidencyjnym 279/8. Małżonkowie postanowili, że z obu nieruchomości wydzielą działki o regularnym kształcie i wybudują na nich dwa domy w zabudowie bliźniaczej. Aby uregulować stosunki własnościowe, żona wnioskodawcy postanowiła darować mu nieruchomość o numerze ewidencyjnym 279/8. Umowę darowizny sporządzono w 2009 roku.

W myśl art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. nr 16 poz. 93 z późn. zm.) własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). Stosownie natomiast do treści art. 196 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika – na gruncie przedmiotowej sprawy będą to przepisy ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 788 z późń, zm.). Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Tytuł I Księgi Drugiej Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Wspólność ustawowa charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania udziały małżonków w majątku wspólnym nie są określone, a zatem jest to typ współwłasności łącznej. Stosownie jednak do art. 43 § 1 Kodeksu oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku. Jednakże jak wskazał Sąd Najwyższy w uchwale Składu Siedmiu Sędziów z 10 kwietnia 1991 r., (sygn.. akt. III CZP 76/90) w czasie trwania ustawowej wspólności majątkowej dopuszczalne jest rozporządzenie przez małżonka przedmiotem wchodzącym w skład majątku wspólnego na rzecz majątku odrębnego drugiego małżonka.

Zgodnie natomiast z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Umowa darowizny jest zatem jedną z form nabycia, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jeżeli zatem małżonkowie pozostający w ustroju wspólności ustawowej posiadaną przez siebie nieruchomość oznaczoną nr 279/8 przenieśli w drodze zawarcia umowy darowizny na wyłączną własność Wnioskodawcy, to skutek prawny może być jedynie taki, że nieruchomość wchodząca w skład majątku wspólnego małżonków stanie się składnikiem majątku odrębnego Wnioskodawcy. Okoliczność ta nie świadczy bynajmniej o tym, że Wnioskodawca stanie się właścicielem przedmiotowej nieruchomości tylko i wyłącznie w drodze zawarcia planowanej umowy darowizny, albowiem w momencie dokonania darowizny był już jej współwłaścicielem na prawach ustawowej wspólności małżeńskiej. Nie można nabyć własności do całego składnika majątku w przypadku, kiedy skutecznie nabyło się już udział w tym składniku wcześniej. Wnioskodawca umową darowizny nie nabył powtórnie całej nieruchomości, gdyż ta w części należy już do niego od momentu ich nabycia do majątku wspólnego małżonków. Wnioskodawca dokonał jedynie przesunięcia udziału we własności nieruchomości między swoimi majątkami.

Mając powyższe na uwadze należy wyraźnie zastrzec, że w wyniku zawarcia przedmiotowej umowy darowizny Wnioskodawca nabył jedynie ten udział, który przysługiwał w majątku wspólnym jego żonie.

Wobec powyższego takie uzyskanie tytułu własności nieruchomości tytułem umowy darowizny od żony przez Wnioskodawcę jest nabyciem, którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem w zakresie pytania oznaczonego nr 1 w kontekście przedstawionego stanu faktycznego stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Natomiast odnosząc się do kwestii skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości oznaczonych nr ewidencyjnymi 354/1 o powierzchni 0,0374 ha oraz 354/2 o powierzchni 0,0401 ha wraz z częściami składowymi w postaci dwóch budynków mieszkalnych w zabudowie bliźniaczej. Stwierdzić należy, iż zbywane nieruchomości powstały w wyniku połączenia działek o nr 279/8 oraz części działki 354 oraz podziału w ten sposób powstałej działki.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 wyżej cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości powstaje jeśli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Na sprzedawane działki składają się trzy momenty nabycia, i tak:

1. nabycie działki nr 354 w drodze darowizny przed kilkunastoma laty, do majątku osobistego Wnioskodawcy,
2. nabycie działki nr 279/8 przez małżonków przed kilkunastoma laty do majątku wspólnego małżonków,
3. nabycie działki nr 279/8 do majątku odrębnego Wnioskodawcy od żony w wyniku umowy darowizny w 2009 r., przy czym ten moment nabycia dotyczy ½ powierzchni tej działki, o czym mowa była przy odpowiedzi na pytanie pierwsze.
   
   

W wyniku połączenia części działki nr 354 o powierzchni 0,0158 ha oraz działki 279/8 o powierzchni 0,0617 ha, powstała działka o powierzchni 0,0775 ha. Na połączoną działkę udział procentowy działek łączonych przedstawia się następująco:

• 20,39% pochodzi z działki nr 354
• 79,61% pochodzi z działki nr 279/8.
  
  

Dalej, powstałe w wyniku podziału działki miały następującą powierzchnię:

1. 354/1 – 0,0374 ha co stanowi 48,26% działki powstałej po połączeniu,
2. 354/2 – 0,0407 ha co stanowi 51,74% działki powstałej po połączeniu.
   
   

Wobec powyższego przychód z odpłatnego zbycia, w świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy powstanie jedynie w części odpowiadającej powierzchni nabytej w 2009 r. czyli 39,81% (79,61% x 1/2) w każdej z działek. Pozostała część wartości uzyskanej ze sprzedaży nie podlega opodatkowaniu ze względu na upływ pięcioletniego okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 wyżej cytowanej ustawy.

Dokonując więc oceny skutków podatkowych sprzedaży należy zastosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 stycznia 2009r.

Ustawą z dnia 06 listopada 2008r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 ze zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 01 stycznia 2009 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć m.in. związane ze zbyciem koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, opłatę notarialną, opłatę sądową. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód. Przychodem ze sprzedaży jak wskazano powyżej jest cena pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Natomiast za koszty uzyskania przychodu, zgodnie z art. 22 ust. 6d ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Nadto, zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów, o których mowa powyżej, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Jednakże stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

1.wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

-położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,

2.wydatki poniesione na:

1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1,
2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a),
3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a) lub b)

-w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 28 ww. ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

• nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
• budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

-przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Dodatkowo ustawodawca w art. 21 ust. 29 ww. ustawy wskazuje, iż w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c), stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit.a)-c) oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c).

Zauważyć również należy, iż przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30 ww. ustawy). Innymi słowy powyższy przepis ma zapobiec sytuacji, kiedy te same wydatki będą odliczane przez podatnika dwukrotnie, raz jako wydatki na nabycie lokalu mieszkalnego a drugim razem jako wydatki na spłatę kredytu, który sfinansował to nabycie.

Reasumując, cena wynikająca z aktu notarialnego w 39,81% stanowi przychód ze sprzedaży nieruchomości podlegający opodatkowaniu odpowiednio za lata 2010 oraz 2011. Ten sam wskaźnik procentowy należy zastosować ustalając koszty odpłatnego zbycia, a także koszty uzyskania przychodów, o ile koszty te ponoszone były z majątku odrębnego Wnioskodawcy. Jeśli były ponoszone z majątku wspólnego to wskaźnik procentowy należy stosować do ½ ponoszonych wydatków.

Zatem prawidłowo Wnioskodawca postąpił składając zeznania PIT-39 za lata 2010 oraz 2011, jednakże zeznania te zawierają błędne wartości (wartość przychodu oraz kosztów powinna być obliczona wg wskaźnika 39,81%).

Zgodnie art. 81 ustawy Ordynacja podatkowa podatnicy mogą skorygować wcześniej złożone deklaracje podatkowe. Skorygowane zeznania składa się wraz z pismem wyjaśniającym przyczyny złożenia korekty.

Dochód obliczony przy uwzględnieniu powyższego może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po spełnieniu warunków wyżej opisanych.

Stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.