INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t. j. z 2005 roku Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 lutego 2012 r. (data wpływu 13 lutego 2012 r.), uzupełnionym w dniu 24 kwietnia 2012 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przy świadczeniu usług doradztwa zawodowego i terapii pedagogicznej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lutego 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 24 kwietnia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przy świadczeniu usług doradztwa zawodowego i terapii pedagogicznej.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Jest Pani pedagogiem - nauczycielem kontraktowym. Zajmuje się doradztwem zawodowym i terapią pedagogiczną. We wrześniu 2011 r. rozpoczęła Pani działalność gospodarczą, która została sklasyfikowana pod kodami PKD: 85.60.Z „Działalność wspomagająca edukację”, 88.99.Z „Pozostała pomoc społeczna bez zakwaterowania, gdzie indziej niesklasyfikowana” oraz 88.10.Z „Pomoc społeczna bez zakwaterowania dla osób w podeszłym wieku i niepełnosprawnych”. W ramach swojej działalności współpracuje Pani z niepubliczną poradnią psychologiczno-pedagogiczną, która jest pod nadzorem kuratora oświaty, szkołami, przedszkolami oraz Ośrodkiem Wspierania Edukacji Zawodowej i Ustawicznej (będącym centralną, publiczną placówką doskonalenia nauczycieli). W rozumieniu przepisów o systemie oświaty działa Pani jako jednostka, która „świadczy usługi ściśle z tymi usługami związane” (art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług), polegające na indywidualnym i grupowym doradztwie zawodowym dla dzieci i młodzieży oraz terapii pedagogicznej dla dzieci i młodzieży.

W ramach swojej działalności współpracuje Pani również z ośrodkami pomocy społecznej, gdzie prowadzi indywidualne i grupowe doradztwo zawodowe dla dorosłych i młodzieży. Zajmuje się tam specjalistycznym poradnictwem (art. 43 ust. 1 pkt 22 ww. ustawy), tj. dostarcza usługi ściśle związane z usługami pomocy społecznej na rzecz beneficjentów tej pomocy

Zajęcia z zakresu doradztwa zawodowego i terapii pedagogicznej prowadzone są przez Panią na zlecenie. Ze zleceniodawcami łączą Panią umowy zlecenia oraz umowy o świadczenie usług. Zlecenia te wykonuje Pani osobiście, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Jest Pani związana ze zlecającymi prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny.

Nie jest Pani w posiadaniu dokumentów potwierdzających, że usługi finansowane są ze środków publicznych. Prowadzona firma nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu ustawy o systemie oświaty. Zajęcia dotyczące doradztwa zawodowego oraz terapii pedagogicznej prowadzi Pani w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, na podstawie rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach. Nie uzyskała Pani akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty dla świadczonych usług. Dyspozycja art. 15 pkt 6 ustawy o pomocy społecznej wskazuje „(...) na rozwijanie nowych form pomocy społecznej w ramach zidentyfikowanych potrzeb”. Usługi indywidualnego i grupowego doradztwa zawodowego świadczy Pani w Klubach Integracji Społecznej (KIS). Podstawą prawną tworzenia KIS jest art. 18 ust. 1 ustawy o zatrudnieniu socjalnym, który mówi, że: „Gmina, Ośrodek Pomocy Społecznej lub organizacja pozarządowa prowadząca reintegrację zawodową i społeczną dla osób, o których mowa w art. 1 mogą:

• organizować roboty publiczne,
• prowadzić KIS - organizujące działania o charakterze terapeutycznym, zatrudnieniowym i samopomocowym”.

Zatrudnienie socjalne jest ważnym instrumentem uzupełniającym dotychczasowy system pomocy społecznej, który stworzył kompleksowy program działań zmierzających do przeciwdziałania wykluczeniu społecznemu i zawodowemu. Zgodnie z art. 2 pkt 5 ustawy o zatrudnieniu socjalnym: „Reintegracja zawodowa - to działania mające na celu odbudowanie i podtrzymanie u osoby uczestniczącej w zajęcia Klubu Integracji Społecznej zdolności do samodzielnego świadczenia pracy na rynku pracy”. Sposoby realizacji działań reintegracji zawodowej to m. in. warsztaty zajęciowe z zakresu doradztwa zawodowego. Świadczone przez Panią usługi są zatem usługami pomocy społecznej. Firma Pani nie świadczy tych usług jako placówka poradnictwa specjalistycznego.

Usługi te zakwalifikowała Pani według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług do symboli: 85.60.10.0, 88.99.11.0, 88.10.13.0 oraz 88.99.13.0.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy świadczone przez Panią usługi w ramach współpracy z placówkami oświatowymi mogą być zwolnione przedmiotowo od podatku od towarów i usług...
2. Czy świadczone przez Panią usługi w ramach współpracy z ośrodkami pomocy społecznej mogą być zwolnione przedmiotowo od podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi te powinny być zwolnione przedmiotowo od podatku od towarów i usług. Wskazała Pani, iż świadczone usługi rozumie jako:

• usługi świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty, ponieważ jest Pani nauczycielem kontraktowym i w rozumieniu przepisów o systemie oświaty występuje jako jednostka, która „świadczy usługi ściśle z tymi usługami związane” (art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług). System oświaty obejmuje różne jednostki organizacyjne, również osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą,
• usługi pomocy społecznej w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej, ponieważ ośrodki pomocy społecznej zlecają Pani firmie świadczenie usług ściśle związanych z usługami pomocy społecznej na rzecz beneficjentów tej pomocy, polegających na specjalistycznym poradnictwie (art. 43 ust. 1 pkt 22 ww. ustawy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 5a powołanej ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zgodnie z art. 2 pkt 30 cyt. ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o PKWiU ex – rozumie się przez to zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Należy podkreślić, iż od dnia 1 stycznia 2011 r. dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług obowiązuje Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług z 2008 r., stanowiąca załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Jak stanowi art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Należy zaznaczyć, że według art. 146a pkt 2 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W poz. 177 tego załącznika ustawodawca wymienił „Usługi wspomagające edukację – wyłącznie usługi świadczone przez instytucje, których usługi w zakresie pomocy psychologiczno-pedagogicznej nie są zwolnione od podatku” – PKWiU ex 85.60.10.0.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do ust. 1 pkt 22 tego artykułu, zwalnia się od podatku usługi pomocy społecznej w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej oraz usługi określone w przepisach o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie, a także dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, na rzecz beneficjenta tej pomocy, wykonywane przez:

1. regionalne ośrodki polityki społecznej, powiatowe centra pomocy rodzinie, ośrodki pomocy społecznej, rodzinne domy pomocy, ośrodki wsparcia i ośrodki interwencji kryzysowej,
2. wpisane do rejestru prowadzonego przez wojewodę:
1. domy pomocy społecznej prowadzone przez podmioty posiadające zezwolenie wojewody,
2. placówki opiekuńczo-wychowawcze i ośrodki adopcyjno-opiekuńcze,



3. placówki specjalistycznego poradnictwa,
4. inne niż wymienione w lit. a-c placówki zapewniające całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku na podstawie zezwolenia wojewody, wpisane do rejestru prowadzonego przez wojewodę,
5. specjalistyczne ośrodki wsparcia dla ofiar przemocy w rodzinie.

Zgodnie z ust. 1 pkt 26 cyt. artykułu, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo–rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

• oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Z kolei w świetle ust. 1 pkt 29 tego artykułu, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

• oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Jednocześnie ust. 17 omawianego artykułu stanowi, iż zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

W myśl dyspozycji ust. 17a tego artykułu, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Powyższe uregulowania stanowią implementację prawa unijnego, gdyż w świetle art. 132 ust. 1 lit. g) oraz lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej z dnia 28 listopada 2006 r. (Dz. U. UE L 347, str. 1 ze zm.), zwolnione jest odpowiednio świadczenie usług i dostawa towarów ściśle związanych z opieką i pomocą społeczną, wraz z usługami świadczonymi przez domy spokojnej starości, dokonywane przez podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane za podmioty o charakterze społecznym przez dane państwo członkowskie oraz kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Cytowane przepisy umiejscowione zostały w tytule IX, rozdziale 2 tego aktu, zatytułowanym „Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym”, co oznacza, iż ww. usługi na gruncie Dyrektywy VAT podlegają zwolnieniu od podatku wyłącznie, gdy są wykonywane w interesie publicznym, tzn. wypełniają obowiązki, jakie ciążą na danym państwie wobec jego obywateli. W żadnym przepisie Dyrektywy nie została jednak wskazana definicja „interesu publicznego”, nie zostały również określone podmioty, które mogą działać „w interesie publicznym”. Oznacza to, że zarówno komercyjne przedsiębiorstwa jak i niekomercyjne organizacje mogą prowadzić działalność z zakresu „interesu publicznego”.

Wskazać należy - co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej – że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z Dyrektywą stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem „pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 Szóstej Dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika” (wyrok TSUE z dnia 19 listopada 2009 r. C-461/08 w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV).

Ponadto należy zaznaczyć, iż od dnia 1 lipca 2011 r. obowiązuje rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 77, str. 1), które wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż jego przepisy z dniem 1 lipca 2011 r. stały się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 282/2011 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach ww. Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

W myśl postanowień art. 44 tego rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady, obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

W objaśnieniach do struktury klasyfikacji zawodów i specjalności zawartych w rozporządzeniu z Ministra Pracy i Polityki Społecznej dnia 27 kwietnia 2010 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz. U. Nr 82, poz. 537) określono definicję pojęcia „zawód”, który zdefiniowany został jako zbiór zadań (zespół czynności) wyodrębnionych w wyniku społecznego podziału pracy, wykonywanych stale lub z niewielkimi zmianami przez poszczególne osoby i wymagających odpowiednich kwalifikacji (wiedzy i umiejętności), zdobytych w wyniku kształcenia lub praktyki. Wykonywanie zawodu stanowi źródło dochodów.

Analizując omówione wyżej uregulowanie art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że warunkiem zwolnienia od podatku usług, a także dostaw towarów i świadczenia usług ściśle z tymi usługami związanych, m. in. w zakresie pomocy społecznej, jest nie tylko spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług (usług pomocy społecznej w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej), ale również przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy, który musi być jednym z enumeratywnie wskazanych w tym przepisie podmiotów (np. placówką specjalistycznego poradnictwa). Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, iż zwolnienie nie będzie miało zastosowania.

Z ust. 1 pkt 26 omawianego artykułu wynika natomiast, że warunkiem zwolnienia od podatku usług w zakresie kształcenia jest spełnienie przesłanki o charakterze podmiotowym odnoszącej się do usługodawcy, który musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, bądź uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk lub jednostką badawczo–rozwojową, świadczącą usługi w zakresie kształcenia.

Z kolei, aby móc skorzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie ust. 1 pkt 29 powyższego artykułu, szkolenia muszą obejmować nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z konkretną branżą, czy zawodem lub muszą mieć na celu uzyskanie, czy uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Dodatkowo należy spełnić jeden ze wskazanych poniżej warunków, tj.:

• formy i zasady tych szkoleń muszą wynikać z odrębnych od podatkowych aktów prawnych,
• na świadczone szkolenia uzyskano akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty,
• szkolenia muszą być finansowane w całości ze środków publicznych.

Ponadto należy zaakcentować, iż aby świadczenie usług ściśle związanych z usługami wskazanymi zarówno w powołanym ust. 1 pkt 22, jak i ust. 1 pkt 26 i 29 omawianego artykułu korzystało ze zwolnienia od podatku, muszą być one – co wynika wprost z treści ust. 1 pkt 22 oraz ust. 17a tego artykułu - dokonywane przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Kierując się wskazówkami powołanego wyżej rozporządzenia wykonawczego Rady (UE), zawierającymi definicję kształcenia zawodowego należy stwierdzić, iż kształcenie zawodowe jest procesem mającym na celu nauczenie, przekazanie wiedzy z określonej dziedziny, które ma posłużyć zdobyciu, bądź uaktualnieniu wiedzy obecnie posiadanej przez uczestnika takiego szkolenia. Doradztwo zawodowe, w odróżnieniu od kształcenia, ma za zadanie swego rodzaju zdiagnozowanie problemów osoby i przedstawienie możliwych działań mających na celu optymalizację dostosowania zawodowego z punktu widzenia społecznego, ekonomicznego i profesjonalnego, uwzględniającą indywidualne cechy charakteru i zainteresowania danej osoby. Doradztwo zawodowe, co do zasady, sprowadza się do udzielenia pomocy w konkretnym problemie zawodowym, co ściśle uzależnione jest od analizy indywidualnych czynników, różnych w odniesieniu do różnych osób. Ponadto należy wskazać, że pojęcie „doradzać”, zgodnie z definicją zawartą we „Współczesnym słowniku języka polskiego” (wyd. Langenscheidt, Warszawa 2007), oznacza „udzielać rad, wskazać komuś właściwe wyjście z sytuacji, sposób postępowania itp.”. Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych porad, zaleceń, zwłaszcza prawnych i ekonomicznych, doradzaniem, a zatem pojęciem, które należy rozumieć szeroko.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że pojęcia „usługi kształcenia zawodowego” i „doradztwo zawodowe”, są pojęciami różniącymi się od siebie, a kierując się zasadą możliwie ścisłej wykładni przepisów prawa podatkowego, dotyczących zwolnień od podatku, należy stwierdzić, iż tylko w przypadku usług kształcenia zawodowego (przekwalifikowania zawodowego) - przy założeniu spełnienia pozostałych przesłanek - można mówić o zwolnieniu od podatku od towarów i usług.

Z treści wniosku wynika, iż jest Pani pedagogiem - nauczycielem kontraktowym. Zajmuje się doradztwem zawodowym i terapią pedagogiczną. We wrześniu 2011 r. rozpoczęła Pani działalność gospodarczą, która została sklasyfikowana pod kodami PKD: 85.60.Z „Działalność wspomagająca edukację”, 88.99.Z „Pozostała pomoc społeczna bez zakwaterowania, gdzie indziej niesklasyfikowana” oraz 88.10.Z „Pomoc społeczna bez zakwaterowania dla osób w podeszłym wieku i niepełnosprawnych”. W ramach swojej działalności współpracuje Pani z niepubliczną poradnią psychologiczno-pedagogiczną, która jest pod nadzorem kuratora oświaty, szkołami, przedszkolami oraz Ośrodkiem Wspierania Edukacji Zawodowej i Ustawicznej. Działa Pani jako jednostka świadcząca usługi ściśle związane z usługami wskazanymi w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług, polegające na indywidualnym i grupowym doradztwie zawodowym dla dzieci i młodzieży oraz terapii pedagogicznej dla dzieci i młodzieży. Nie jest Pani w posiadaniu dokumentów potwierdzających, że usługi finansowane są ze środków publicznych. Prowadzona firma nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu ustawy o systemie oświaty. Zajęcia dotyczące doradztwa zawodowego oraz terapii pedagogicznej prowadzi Pani w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, na podstawie rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach. Nie uzyskała Pani akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty dla świadczonych usług.

W ramach swojej działalności współpracuje Pani również z ośrodkami pomocy społecznej, gdzie prowadzi indywidualne i grupowe doradztwo zawodowe dla dorosłych i młodzieży. Zajmuje się tam specjalistycznym poradnictwem, tj. dostarcza usługi ściśle związane z usługami pomocy społecznej na rzecz beneficjentów tej pomocy, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 22 ww. ustawy. Świadczone przez Panią usługi są usługami pomocy społecznej. Firma Pani nie świadczy tych usług jako placówka poradnictwa specjalistycznego.

Zajęcia z zakresu doradztwa zawodowego i terapii pedagogicznej prowadzone są przez Panią na zlecenie. Zlecenia te wykonuje Pani osobiście, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Świadczone usługi sklasyfikowane są według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług pod symbolami: 85.60.10.0, 88.99.11.0, 88.10.13.0 oraz 88.99.13.0.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenia przyszłe oraz powołane uregulowania prawne należy stwierdzić, że skoro nie jest Pani podmiotem wskazanym w art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy o podatku od towarów i usług, świadczone w ramach współpracy z ośrodkami pomocy społecznej usługi doradztwa zawodowego, o których mowa we wniosku, nie będą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie tego przepisu. Również z uwagi na okoliczność, iż nie posiada Pani statusu jednostki objętej systemem oświaty, o której mowa w ust. 1 pkt 26 powyższego artykułu, świadczone w ramach współpracy z placówkami oświatowymi usługi doradztwa zawodowego i terapii pedagogicznej, nie będą korzystać ze zwolnienia od podatku w oparciu o ten przepis.

Ponadto uznać należy – stosownie do treści art. 44 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 – że usługi doradztwa zawodowego i terapii pedagogicznej, świadczone w ramach współpracy z placówkami oświatowymi, nie mieszczą się w zakresie usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. Definicja takich usług zawarta w ww. rozporządzeniu Rady kładzie nacisk na „bezpośredni” związek nauczania z daną branżą lub zawodem, co narzuca stosowanie specyficznego programu nauczania dla skonkretyzowanego odbiorcy. W przypadku świadczonych przez Panią usług, treść wniosku nie wskazuje na taką sytuację, bowiem ich adresaci nie nabędą sprecyzowanej pod kątem merytorycznym lub praktycznym wiedzy, której przyswojenie może prowadzić do uzyskania przez nich konkretnego zawodu lub rozwijania merytorycznych kwalifikacji w posiadanym zawodzie. Taka kwalifikacja prawnopodatkowa sprawia, iż brak będzie również podstaw do zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy.

W związku z tym, iż ww. usługi nie zostały objęte zwolnieniem na podstawie innych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych należy stwierdzić, że usługi, które sklasyfikowała Pani pod symbolem PKWiU 85.60.10.0, będą podlegały opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 i pozycją 177 załącznika nr 3 do tej ustawy, natomiast pozostałe będą opodatkowane 23% stawką podatku w oparciu o art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 tej ustawy.

Jednocześnie zaznacza się, iż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11), zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług. Wobec powyższego Minister Finansów nie jest uprawniony do klasyfikacji usług, a niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowania statystyczne wskazane we wniosku.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.