Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB4/423-447/12-2/ŁM
z 20 marca 2013 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPB4/423-447/12-2/ŁM
Data
2013.03.20
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu
Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Koszty uzyskania przychodów --> Różnice kursowe
Słowa kluczowe
koszty uzyskania przychodów
pożyczka
przewalutowanie
przychód
różnice kursowe
waluta obca
Istota interpretacji
Czy przewalutowanie pożyczki z EUR na PLN nie skutkuje (nie będzie skutkować) dla Spółki powstaniem różnic kursowych w rozumieniu art. 15a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych lub innych kosztów bądź przychodów, o których mowa odpowiednio w art. 15 ust. 1 i w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
Wniosek ORD-IN 4 MB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 20 grudnia 2012 r. (data wpływu 24 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie powstania różnic kursowych z tytułu przewalutowania pożyczki – jest prawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 24 grudnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca jest polską spółką kapitałową prawa handlowego (Sp. z o.o.) i podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Spółka zaciągnęła pożyczkę od podmiotu z siedzibą poza granicami Polski (dalej: „Pożyczkodawca”). Waluta w jakiej pożyczka została zaciągnięta to euro (EUR). Spółka i Pożyczkodawca zawarli aneks do umowy pożyczki, na mocy którego przedmiotowa pożyczka została przewalutowana na polskie złote (PLN), tj. zmianie uległa waluta pożyczki z EUR na PLN. Przeliczenie kwoty pożyczki z EUR na PLN odbyło się po uzgodnionym przez strony kursie na dzień przewalutowania. Od tego też dnia zobowiązanie Spółki wobec Pożyczkodawcy wyrażone jest w PLN. W wyniku przewalutowania zobowiązanie Spółki wobec Pożyczkodawcy z tytułu pożyczki nie wygasło. Wskutek przewalutowania wartość pożyczki, która została udzielona Spółce w EUR, po jej przeliczeniu na PLN według właściwego kursu obowiązującego w dniu zaciągnięcia pożyczki i wartość tej pożyczki wyrażonej w PLN po przewalutowaniu jest inna. Spółka będzie dokonywać w przyszłości spłaty pożyczki. Płatności z tym związane będą dokonywane w PLN. Analogiczny do opisanego wyżej, mechanizm przewalutowania pożyczki na PLN oraz jej późniejszej spłaty w PLN może dotyczyć także pożyczki / pożyczek w EUR już udzielonych Spółce (bądź które Spółka dopiero zaciągnie), których przewalutowanie na PLN może nastąpić w przyszłości. Spółka ustala różnice kursowe zgodnie z art. 9b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. na zasadach ogólnych określonych w art. 15a ww. ustawy. W związku z powyższym zadano następujące pytania.
Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 1 w zakresie stanu faktycznego oraz opisu zdarzenia przyszłego. Wniosek Spółki w zakresie pytania nr 2 dotyczącego opisu zdarzenia przyszłego został rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną wydaną w dniu 20 marca 2013 r. nr ILPB4/423-447/12-3/ŁM. Zdaniem Wnioskodawcy, przewalutowanie pożyczki jest czynnością czysto techniczną, która w szczególności nie wiąże się z uregulowaniem zobowiązania w walucie obcej (tj. ze spłatą pożyczki w walucie obcej). W rezultacie, przewalutowanie pożyczki z EUR na PLN nie było (nie będzie) operacją, która skutkowałaby dla Spółki powstaniem różnic kursowych, o których mowa w art. 15a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Ponadto, Spółka stoi na stanowisku, że operacja przewalutowania pożyczki w momencie jej dokonania nie wiązała się (nie będzie wiązać się) z powstaniem po stronie Spółki innych kosztów lub innych przychodów, o których mowa odpowiednio w art. 15 ust. 1 i w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mimo iż w wyniku przewalutowania wartość pożyczki, która została udzielona w EUR po jej przeliczeniu na PLN według właściwego kursu obowiązującego w dniu zaciągnięcia pożyczki i wartość tej pożyczki wyrażonej w PLN po przewalutowaniu jest (może być) inna. Uzasadnienie. W myśl art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodem podatnika są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Natomiast, w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów co do zasady są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Z kolei, w myśl art. 15a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody (jako dodatnie różnice kursowe) albo koszty uzyskania przychodów (jako ujemne różnice kursowe) podatnika. Okoliczności powstania różnic kursowych zostały szczegółowo określone w art. 15a ust. 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. I tak, stosownie do art. 15a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:
Natomiast zgodnie z art. 15a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:
Ponadto, zgodnie z dyspozycją art. 15a ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za dzień zapłaty, o którym mowa w wyżej powołanych przepisach art. 15a ust. 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uważa się dzień uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności. W ocenie Spółki, powołane powyżej przepisy enumeratywnie określają zdarzenia, w wyniku których powstają różnice kursowe mające wpływ na wysokość kosztów uzyskania przychodów / przychodów podatnika, tj. różnice te powstaną wyłącznie w jednej z poniższych sytuacji:
Ponadto, w ocenie Spółki, z analizy wyżej przytoczonych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika jednoznacznie, iż w przypadku spłaty pożyczek z różnicami kursowymi dla celów podatkowych mamy do czynienia tylko wtedy, gdy spełnione są łącznie następujące warunki:
Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedstawionego stanu faktycznego / opisu zdarzenia przyszłego, Spółka zauważa, że przewalutowanie pożyczki polegało (będzie polegać) na zmianie waluty, w jakiej wyrażone było zobowiązanie Spółki z tytułu pożyczki, tj. na jego przeliczeniu z EUR na PLN po uzgodnionym przez strony kursie. Co istotne, w wyniku operacji przewalutowania, po stronie Spółki nie doszło (nie dojdzie) do uregulowania zobowiązania w jakiejkolwiek innej formie, tj. zobowiązanie Spółki z tytułu zaciągniętej pożyczki nie przestało (nie przestanie) istnieć, lecz istnieje (będzie istnieć) nadal, ale jest (będzie) wyrażone w PLN. W konsekwencji, zdaniem Spółki, analizowana operacja przewalutowania pożyczki nie może skutkować powstaniem różnic kursowych, o których mowa w art. 15a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż:
W związku z powyższym, Spółka stoi na stanowisku, iż operacja przewalutowania pożyczki z EUR na PLN nie skutkuje (nie będzie skutkować) dla Spółki powstaniem podatkowych różnic kursowych. Zdaniem Spółki, operacja przewalutowania pożyczki w momencie jej dokonania również nie wiązała się (nie będzie wiązać się) z powstaniem po stronie Spółki prawa do rozpoznania innych kosztów lub obowiązku rozpoznania innych przychodów podatkowych, o których mowa odpowiednio w art. 15 ust. 1 i w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Nie ma na to wpływu okoliczność, że w wyniku przewalutowania wartość pożyczki, która została udzielona w EUR po jej przeliczeniu na PLN według właściwego kursu obowiązującego w dniu zaciągnięcia pożyczki i wartość tej pożyczki wyrażonej w PLN po przewalutowaniu jest (może być) inna. Zwiększenia wartości zobowiązania z tytułu pożyczki w wyniku jej przewalutowania nie można bowiem, zdaniem Spółki, uznać za poniesienie kosztu, który mógłby być kosztem podatkowym. Z drugiej strony, zmniejszenie wartości zobowiązania w wyniku przewalutowania nie zalicza się, w ocenie Spółki, do żadnej z kategorii przychodów wskazanych w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w szczególności zaś nie może zostać uznane za otrzymane pieniądze ani wartości pieniężne. Reasumując, Spółka stoi na stanowisku, że mimo, iż w wyniku przewalutowania wartość pożyczki, która została udzielona w EUR po jej przeliczeniu na PLN według właściwego kursu i wartość tej pożyczki wyrażonej w PLN po przewalutowaniu jest (może być) inna, to nie ma (nie będzie mieć) to wpływu na wysokość kosztów i przychodów podatkowych Spółki. Przewalutowanie nie wiąże się (nie będzie wiązać się) bowiem dla Spółki z powstaniem różnic kursowych, o których mowa w art. 15a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Ponadto, operacja przewalutowania nie wiązała się (nie będzie wiązać się) z powstaniem po stronie Spółki prawa do rozpoznania innych kosztów lub obowiązku rozpoznania innych przychodów, o których mowa odpowiednio w art. 15 ust. 1 i w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Na marginesie Spółka zaznacza, że zbieżne z powyższym stanowisko jest prezentowane zarówno przez sądy administracyjne, jak i przez Ministra Finansów w wydawanych interpretacjach indywidualnych. Tytułem przykładu, prawidłowość takiego podejścia potwierdza m.in.:
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe. Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy. W odniesieniu do powołanych przez Spółkę interpretacji indywidualnych, stwierdzić należy, iż są one rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszących, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa. Interpretacja dotyczy:
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.