INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 listopada 2011 r. (data wpływu 14 listopada 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 stycznia 2012 r. (data wpływu 30 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości -jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 26 stycznia 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości.

We wniosku tym i jego uzupełnieniu został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Postanowieniem z dnia 29 września 2009 r. Sąd Rejonowy stwierdził, że Wnioskodawczyni nabyła w 1/6 części spadek po zmarłym w dniu 30 sierpnia 2007 r. bracie. Wobec braku zgody co do sposobu podziału masy spadkowej, jak i w związku z przepisami dotyczącymi ochrony gruntów rolnych i leśnych, po długich negocjacjach, wszyscy spadkobiercy zawarli w dniu 26 maja 2011 r. ugodę sądową, na mocy której prawo własności całej nieruchomości wchodzącej w skład spadku otrzymała Wnioskodawczyni, z obowiązkiem spłaty kwoty po 53.350 zł na rzecz każdego z pozostałych spadkobierców. Tym samym w ugodzie została określona cena rynkowa całej nieruchomości na kwotę 320.100 zł (53.350 zł x 6 osób = 320.100 zł). Wobec braku środków pieniężnych na spłatę, Wnioskodawczyni była zmuszona sprzedać nieruchomość a uzyskanymi pieniędzmi spłacić pozostałych spadkobierców. Odpłatne zbycie nieruchomości odbyło się w 2 etapach:

1. aktem notarialnym z dnia 14 lipca 2011 r. zostały sprzedane niezabudowane działki o nr 257/76, 128/2 i 257/14 o łącznej powierzchni 4 ha 9501 m² za cenę 160.000 zł,
2. aktem notarialnym z dnia 6 października 2011 r. zabudowana działka nr 242/4 o pow. 5449 m² za cenę 160.000 zł.

Uzyskaną kwotę 320.000 zł Wnioskodawczyni przekazała wszystkim spadkobiercom, zgodnie z ugodą sądową z dnia 26 maja 2011 r.

W spłatach na rzecz spadkobierców uwzględniono również zachowek na rzecz córki zmarłego w kwocie 21.330 zł od każdego ze spadkobierców, co zostało zasądzone innym postanowieniem sądu.

Każdy ze spadkobierców otrzymał spłatę w kwocie 32.020 zł (53.350 – 21.330 = 32.020 zł), a córka zmarłego spłatę w kwocie 160.000 zł (53.350 zł + 21.330 x 5 osób = 160.000 zł). Do takiego rozporządzenia nieruchomością doszło z powodu orzeczenia sądu, który zadecydował, że dokonanie fizycznego podziału spadkowej nieruchomości pomiędzy spadkobierców byłoby „nieracjonalne, a wyodrębnione obszarowo ‘nowe podmioty gospodarcze’ nie stanowiłyby w świetle obowiązującego prawa gospodarstw rolnych”. Wydając to rozstrzygnięcie sąd oparł się na opinii biegłego sądowego z zakresu rolnictwa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy kwota spłat dla pozostałych spadkobierców w wysokości 266.750 zł (53.350 zł x 5 osób) stanowi koszt nabycia sprzedanej nieruchomości, o którym mowa w art. 30e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawczyni, wydatki w kwocie 266.750 zł stanowią koszty pomniejszające przychód z tytułu sprzedaży nieruchomości.

Wnioskodawczyni podkreśla, że do sprzedaży przedmiotowej nieruchomości nie doszło z powodu Jej suwerennej decyzji, ale dlatego, że została do tego zobowiązana przez sąd, który nie pozwolił na fizyczny podział nieruchomości. Nie nabyła prawa do zatrzymania całej kwoty uzyskanej ze sprzedaży, a tylko do 1/6. Wnioskodawczyni nabyła spadek w wysokości 53.350 zł, czyli równowartość udziału wynoszącego 1/6 części w nieruchomości. Ponadto uzyskaną z odpłatnego zbycia kwotę musiała pomniejszyć o zachowek w wysokości 21.330 zł. Każdy ze spadkobierców z przypadającej mu kwoty 53.350 zł zapłacił zachowek, ale Wnioskodawczyni rozliczała się z każdym z nich z kwoty 53.350 zł. Wnioskodawczyni uważa, że kwota 266.750 zł będzie dla Niej kosztem nabycia tej nieruchomości, gdyż nie miała prawa do zatrzymania dla siebie całej kwoty uzyskanej z tej sprzedaży i musiała oddać wszystkim pozostałym spadkobiercom należną im część. Właścicielką całości stała się tylko na bardzo krótki okres i to wyłącznie w takim celu, żeby nie były naruszone przepisy o ochronie gruntów rolnych i leśnych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w tej sprawie działała jakby „pod przymusem” i faktycznie miała prawo tylko do 1/6 części spadku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zmianami) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zgodnie z art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej. Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego). Istotny zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, gdyż to on określa datę nabycia nieruchomości lub prawa.

Stosownie natomiast do art. 1035 Kodeksu cywilnego, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu działu spadku spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do tego momentu przedmiot wspólności.

Tak więc, na skutek działu spadku następuje „konkretyzacja” składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. Jeżeli w drodze działu spadku będąca jego przedmiotem nieruchomość przypada w całości jednemu ze spadkobierców z obowiązkiem spłaty pozostałych, to nabycie w drodze działu spadku, w części przekraczającej udział posiadany w spadku należy traktować jako nowe nabycie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 30 sierpnia 2007 r. zmarł brat Wnioskodawczyni. Spadek po nim nabyła w udziale wynoszącym 1/6 części. W dniu 26 maja 2011 r. na podstawie zawartej ugody sądowej Wnioskodawczyni nabyła prawo własności całej nieruchomości wchodzącej w skład spadku, z obowiązkiem spłaty pozostałych spadkobierców. W 2011 r. Wnioskodawczyni zbyła nieruchomość wchodzącą w skład spadku a uzyskanymi środkami pieniężnymi dokonała ww. spłat. W spłatach na rzecz spadkobierców uwzględniono również zachowek dla córki zmarłego w kwocie 21.330 zł od każdego ze spadkobierców, co zostało zasądzone innym postanowieniem sądu.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, iż prawo własności nieruchomości obejmującej sprzedane działki, Wnioskodawczyni nabyła w 2007 r. w chwili śmierci brata, w części odpowiadającej udziałowi w spadku oraz w 2011 r. w wyniku zawarcia ugody sądowej. Nabywając udziały należące pierwotnie do pozostałych spadkobierców Wnioskodawczyni stała się wyłącznym właścicielem zbywanej nieruchomości.

Zgodnie z powyższym część przychodu z odpłatnego zbycia w 2011 r. udziału w nieruchomości (nabytego w 2007 r.) będzie podlegała przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 ze zm.) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r. stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Natomiast odpłatne zbycie udziałów w nieruchomości nabytych w 2011 r. będzie podlegało przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.

Należy przy tym wskazać, że brzmienie niżej cytowanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązujących na dzień 31 grudnia 2008 r., od dnia 1 stycznia 2009 r. nie uległo zmianie.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Zgodnie z treścią art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Na podstawie art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio. W oparciu o art. 19 ust. 3 ww. ustawy wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Stosownie do art. 22 ust. 6c ww. ustawy koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Mając na uwadze powyższe uregulowania prawne jak i przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, że przychód uzyskany przez Wnioskodawczynię z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości odpowiadający udziałowi nabytemu w spadku po zmarłym w 2007 r. bracie, określony zgodnie z art. 19, Wnioskodawczyni może pomniejszyć o koszty uzyskania przychodów zdefiniowane w art. 22 ust. 6d ustawy, tj. o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość nieruchomości, poczynione w czasie jej posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość sprzedanej nieruchomości przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Odnosząc się natomiast do przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości odpowiadającemu udziałom nabytym w 2011 r. w związku z zawarciem ugody sądowej, opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym podlegać będzie dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości określonym stosownie do art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c, tj. poniesionymi przez Wnioskodawczynię wydatkami związanymi z nabyciem nieruchomości. Wypłacone faktycznie kwoty, zasądzone przez sąd tytułem spłat na rzecz pozostałych spadkobierców, Wnioskodawczyni może więc uznać jako koszt uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości.

Końcowo należy zaznaczyć, iż Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów nie ma możliwości potwierdzenia prawidłowości wyliczeń przedstawionych w przedmiotowym wniosku z uwagi na fakt, iż przepis art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa nakłada na organ podatkowy obowiązek udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego. Z uwagi na powyższe tutejszy Organ nie może odnieść się do wyliczeń wskazanych przez Wnioskodawczynię. Prawidłowość bądź nieprawidłowość wyliczeń podlega weryfikacji przez właściwy organ podatkowy w toku, np. postępowania kontrolnego, postępowania podatkowego, czy też czynności sprawdzających.

Ponadto tutejszy organ wydając pisemną indywidualną interpretację, nie dokonuje analizy i oceny załączonych do wniosku dokumentów, a jedynie opiera się na przedstawionym we wniosku stanie faktycznym. W przypadku, gdyby przytoczony we wniosku stan faktyczny różnił się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, to wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.