Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/415-329/13-2/EL
z 29 maja 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 22.04.2013 r. (data wpływu 29.04.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych objęcia ochroną ubezpieczeniową członków zarządu Spółki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29.04.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych objęcia ochroną ubezpieczeniową członków zarządu Spółki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Podstawowym przedmiotem działalności Miejskiego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji w mieście W. Spółka Akcyjna jest uzdatnianie i dystrybucja wody oraz odprowadzanie i oczyszczanie ścieków. Spółka posiada władze zarządzające i nadzorcze. Organem Zarządzającym jest Zarząd, natomiast organem nadzorczym jest Rada Nadzorcza.

W styczniu 2013 roku Spółka zawarła umowę ubezpieczenia „Polisa Ubezpieczenia Szkód Powstałych w Następstwie Roszczeń z Tytułu Odpowiedzialności Członków Organów Spółki Kapitałowej”, w ramach której ubezpieczonymi są m.in. byli, obecni i przyszli członkowie Zarządu i Rady Nadzorczej. Spółka w całości poniosła koszty związane z opłaceniem składki ubezpieczeniowej należnej z tej umowy.

Zgodnie z umową ubezpieczyciel pokryje szkodę poniesioną przez ubezpieczonego na skutek roszczenia, przy czym za szkodę uważa się zobowiązanie ubezpieczonego do zapłaty odszkodowania na rzecz osób trzecich spowodowane nieprawidłowym działaniem któregokolwiek z ubezpieczonych. Umowa ubezpieczenia ma na celu zminimalizowanie konsekwencji finansowych Spółki mogących wynikać z decyzji podejmowanych przez osoby wchodzące w skład organów Spółki oraz osoby pełniące funkcje kierownicze.

Zgodnie z definicją zawartą w Ogólnych warunkach Ubezpieczenia „Ubezpieczony” oznacza osobę fizyczną która w okresie ubezpieczenia była, jest lub będzie:

• Członkiem Organów Spółki,
• prokurentem ustanowionym przez Zarząd, o ile jest on prawidłowo wpisany jako prokurent do rejestru przedsiębiorców prowadzonego dla Spółki,
• prawnym współmałżonkiem Członka Organów Spółki lub Pracownika, jednak wyłącznie w sytuacji, gdy roszczenie jest wynikiem nieprawidłowego działania danego członka Organów Spółki lub Pracownika,
• spadkobiercą lub prawnym przedstawicielem zmarłego członka Organów Spółki lub Pracownika,
• prawnym przedstawicielem Członka Organów Spółki lub Pracownika w przypadku utraty zdolności do czynności Prawnych lub upadłości danego Członka Organów Spółki lub Pracownika,
• dowolną z osób sprawujących funkcje kontrolowane, wymienione w punktach od 1 do 20 Tabeli Funkcji Kontrolowanych (...),
• osobą przewidzianą do objęcia funkcji członka zarządu, wskazaną w dowolnym giełdowym memorandum lub prospekcie wydanym przez Spółkę,
• prawnikiem zatrudnionym przez Spółkę, który w ramach pełnienia obowiązków zobowiązany jest przestrzegać przepisów Ustawy Sarbanes — Oxley z 2002 roku.
  
  

Umowa ubezpieczenia przewiduje, że jeżeli „umowa ubezpieczenia nie zostanie odnowiona lub zostanie zastąpiona inną umową ubezpieczenia i Dodatkowy Okres Ubezpieczenia nie będzie powołany, ochrona ubezpieczeniowa udzielona w ramach niniejszej umowy, podlegająca sumie ubezpieczenia określonej w punkcie 3 Polisy, będzie rozszerzona na Roszczenia wobec Ustępujących Członków Organów Spółki po raz pierwszy podniesione w okresie 6 lat od dnia wygaśnięcia Okresu Ubezpieczenia.”

Z powyższego wynika, ze ochrona ubezpieczeniowa wynikająca z umowy ubezpieczenia nie dotyczy konkretnej osoby fizycznej, w żadnym punkcie umowy nie są imiennie wskazane konkretne osoby fizyczne. Ochrona obejmuje jakąkolwiek osobę fizyczną, której powierza się obecnie, powierzono w przeszłości lub będzie powierzone w przyszłości pełnienie obowiązków członka zarządu, rady nadzorczej lub prokurenta Spółki, a także współmałżonków, spadkobierców i przedstawicieli prawnych ww. osób. W trakcie trwania umowy ubezpieczeniowej mogą występować zmiany w kręgu osób objętych ochroną ubezpieczeniową.

Umowa ubezpieczenia obejmuje otwarty krąg osób, a wysokość składki nie jest uzależniona od liczby ubezpieczonych osób. Składka ubezpieczenia została określona ryczałtowo w oparciu o dokonaną przez ubezpieczyciela indywidualna ocenę ryzyka wystąpienia szkód objętych umową ubezpieczenia u ubezpieczającego

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy kwota opłaconej przez Spółkę składki z tytułu zawartej umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej członków organów Spółki, na warunkach przedstawionych w opisie stanu faktycznego, będzie stanowiła dla osób ubezpieczonych przychód, o którym mowa w art. 11 ust. 1, art. 12 ust. 1, art. 13 ust. 7 lub art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, kwoty składek opłacanych z tytułu zawarcia przedmiotowej umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej członków organów Spółki nie stanowią dla osób ubezpieczonych, w tym członków Zarządu i Rady Nadzorczej, przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 art. 12 ust. 1, art. 13 ust. 7 lub art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych tą ustawą. Zgodnie z art. 9 ust 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji Podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14 i 15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności:
wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone przez pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Zgodnie z art. 12 ust. 3 wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.

Przychody członków rady nadzorczej kwalifikowane są do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, do których zgodnie z art. 13 pkt 7 updof zalicza się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych. Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy o pdof, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wpłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone przez pracownika jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń częściowo odpłatnych.

W myśl art. 31 updof osoby prawne zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Natomiast zgodnie z art. 41 ust. 1 osoby prawne i ich jednostki organizacyjne, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust 4, zaliczki na podatek dochodowy.

Według uregulowań zawartych w art. 11 ust. 1 updof, aby pieniądze i wartości pieniężne mogły być traktowane jako przychód wystarczy, by były one postawione do dyspozycji podatnika. Natomiast, żeby świadczenia w naturze i inne nieodpłatne świadczenia były uznane za przychód podatkowy konieczne jest otrzymanie tych świadczeń. Przychód ten musi być zidentyfikowany danymi określonej osoby, gdyż przepisy updof regulują opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych (art. 1 updof).

Otrzymane nieodpłatnie świadczenie jako realne przysporzenie przejawia się w przyroście majątku podatnika, dlatego tak ważne jest przyporządkowanie konkretnej osobie przychodu w dającej się ustalić wysokości. Jeżeli nie jest możliwe ustalenie wysokości przychodu z nieodpłatnych świadczeń, nie może on być uwzględniony w podstawie opodatkowania, a w konsekwencji opodatkowany. Opodatkowany może być jedynie przychód w konkretnie określonej dla danego podatnika wysokości, odpowiadający ściśle wartości uzyskanego przez podatnika (ubezpieczonego) nieodpłatnego świadczenia.

Przychód podatkowy stanowi zatem zawsze wartość realną określoną w wysokości oznaczonej sumy pieniężnej najpóźniej w momencie jego faktycznego uzyskania, powstający po stronie konkretnego zindywidualizowanego podatnika. Nie można mówić o powstaniu przychodu podatkowego tak długo, jak długo nie zostanie potwierdzony fakt otrzymania świadczenia lub jak nie zostanie zidentyfikowana osoba podatnika lub określona konkretna wartość pieniężna otrzymanego świadczenia.

Co do zasady można twierdzić, ze objęcie ubezpieczeniem od odpowiedzialności cywilnej m.in. osób pełniących funkcje członków Zarządu Rady Nadzorczej lub prokurenta stanowi dla tychże osób przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Objęcie bowiem ww. osób umową ubezpieczenia i sfinansowanie kosztów tej umowy to przekazanie osobom ubezpieczonym nieodpłatnych świadczeń.

Jednakże w przedstawionym stanie faktycznym, zgodnie z warunkami umowy, ubezpieczeniem od odpowiedzialności cywilnej objęte są osoby stanowiące otwarty krąg, ich liczba i tożsamość może ulegać zmianie w trakcie trwania umowy ubezpieczenia. Spółka nie ma zatem możliwości określenia ani podatnika, ani konkretnego przychodu przypadającego na podatnika. Podstawowym tego powodem jest brak możliwości imiennej identyfikacji ubezpieczonych, co wynika z otwartego kręgu podmiotów wymienionych w warunkach umowy ubezpieczenia, ponieważ ochrona obejmuje jakąkolwiek osobę fizyczną, której powierza się obecnie, powierzono w przeszłości lub będzie powierzone w przyszłości pełnienie obowiązków członka zarządu rady nadzorczej lub prokurenta Spółki, a także współmałżonków, spadkobierców i przedstawicieli prawnych ww. osób.

Przychód nie może zostać hipotetycznie przypisany podatnikowi, lecz ustalony zgodnie z dyspozycją przepisów art. 11 ust. 1 i ust. 2a pkt 1- 4 updof

Skoro zgodnie z art. 1 ust. 1 updof warunkiem uznania za przychód wartości nieodpłatnego świadczenia jest otrzymanie tego świadczenia, to w przypadku świadczeń nieodpłatnych opodatkowaniu może podlegać tylko przychód rzeczywiście otrzymany, a nie możliwy do otrzymania (wartość otrzymanego świadczenia, a nie możliwość skorzystania ze świadczenia).

Zatem o przychodzie osoby fizycznej można by mówić, gdyby korzystała ona z postawionych do dyspozycji świadczeń, a ponadto możliwe byłoby ustalenie wartości tego świadczenia. Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń - zgodnie z art. 11 ust. 2a updof ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione według cen zakupu;
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
   
   

Na podstawie art. 11 ust. 2a pkt 2 updof, jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione, wartość pieniężną nieodpłatnych świadczeń ustala się według cen zakupu. Oczywiście przytoczony przepis prawa nie stanowi, że wartością nieodpłatnego świadczenia jest (wyłącznie) cena jego zakupu. Cena zakupu usługi stanowi, w regulacji prawnej art. 11 ust. 2a pkt 2 updof, punkt odniesienia do ustalenia wartości nieodpłatnego świadczenia. Jednak w przedstawionym stanie faktycznym nie istnieje możliwość ustalania tej wartości w relacji do jednostkowego podatnika.

W przedstawionym stanie faktycznym nie istnieje cena zakupu usługi. Spółka posiada informację jedynie o ogólnym koszcie zakupu usługi ubezpieczeniowej (wysokości uiszczonej składki ubezpieczeniowej), która nie może być podzielona na części odpowiadające indywidualnym jednostkom z całości otwartego zbioru osób objętych ochroną ubezpieczeniową.

Określenie wartości nieodpłatnego świadczenia w sposób czysto hipotetyczny, zakładający w równym zakresie korzystanie z ochrony ubezpieczeniowej przez wszystkich uprawnionych, stoi w sprzeczności z wynikającą z art. 217 Konstytucji zasadą określania wszystkich elementów konstrukcyjnych podatku w ustawie. Znaczenie zasady wyłączności ustawy w prawie podatkowym podkreślał wielokrotnie Trybunał Konstytucyjny. W wyroku z 6 marca 2002 r. P.7/2000 (OTK ZU 2002/2A poz. 13), wskazał, że „Celem przyjętej w art. 217 Konstytucji zasady wyłączności ustawy w sferze prawa daninowego jest nie tylko stworzenie gwarancji praw podatnika wobec organów władzy publicznej (por. wyroki TK z: 1 września 1998 r. U. 1/98, OTK ZU Nr 5/1998 poz. 65, 16 czerwca 1998 r. U 9/97, OTK ZU 1998/4 poz. 51), lecz przede wszystkim wzmocnienie pozycji demokratycznych struktur przedstawicielskich i ich odpowiedzialności politycznej”. Zatem, skoro ustawodawca nakazuje określenie wartości nieodpłatnego świadczenia dla celu ustalenia przychodu według ceny jego zakupu (czyli zgodnie z tą cena), to niedopuszczalne jest ustalanie tej wartości w inny sposób. Jeżeli ceny takiej nie da się ustalić w odniesieniu do osób korzystających z tego rodzaju ochrony (otrzymujących nieodpłatne świadczenie), to brak jest podstawy do ustalania przychodu, w odniesieniu do tych osób.

Na dzień zapłaty składki nie da się ustalić, ile osób ubezpieczonych i które wystąpią jako współpozwani, bądź których dotyczy ryzyko roszczeń za nieprawidłowe działanie, nie można więc jednoznacznie ustalić grona osób objętych ubezpieczeniem, a tym samym jednoznacznie określić wysokości przychodu przypadającego na jedną osobę. Indywidualizacja ubezpieczonych nastąpi dopiero w przypadku skierowania przeciwko nim roszczenia objętego ochroną. Fakt objęcia, czy wyłączenia konkretnej osoby z ubezpieczenia powstanie bez wpływu na wysokość należnej składki ubezpieczeniowej.

Zdaniem Spółki, jeżeli nie jest możliwe ustalenie wysokości przychodu z nieodpłatnych świadczeń przypadającego na konkretną osobę ubezpieczoną nie może on być uwzględniony w podstawie opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym po stronie Spółki nie powstanie obowiązek obliczenia i poboru podatku od składki z tytułu zawartej umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej członków organów Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle powyższego, podatkiem dochodowym nie są objęte wyłącznie dochody wymienione w art. 21, 52, 52a i 52c ww. ustawy oraz dochody, od których zaniechano poboru podatku. Zatem wszelkie dochody podatnika nie wymienione enumeratywnie w katalogu zwolnień przedmiotowych podlegają opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne - to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu - przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

W myśl art. 11 ust. 2a ustawy wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
   
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;
   
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;

- w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Ubezpieczenie się od odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone Spółce stanowi dla członka władz spółki ochronę przed ewentualnymi roszczeniami finansowymi ze strony Spółki. Obojętna podatkowo jest wyłącznie sytuacja, w której członek organów statutowych Spółki sam ponosi koszty ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej. Jeśli natomiast Spółka jest stroną umowy ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej, w której ubezpieczonymi są członkowie władz Spółki, to opłacana przez Spółkę składka stanowić będzie w dacie zapłaty przychód dla tych osób z tytułu wykonywanej funkcji, w rozumieniu art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spółka bowiem nie jest prawnie zobligowana do opłacania składek ubezpieczeniowych od odpowiedzialności cywilnej za członków swoich organów stanowiących. W tym przypadku bez znaczenia pozostają postanowienia umowy ubezpieczeniowej dotyczące uprawnionego do odszkodowania.

Na gruncie prawa podatkowego przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest każda forma przysporzenia majątkowego tzn. zarówno pieniężna jak i niepieniężna.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W myśl art. 13 pkt 7 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca będący Spółką Akcyjną posiada władze zarządzające i nadzorcze. Wymienione władze Spółki realizują swoje zadania zarówno jako jej organ statutowy oraz poprzez swoich członków, którzy w związku z tym faktem ponoszą szczególną odpowiedzialność za należyte prowadzenie spraw Spółki.

Spółka zawarła z towarzystwem ubezpieczeniowym umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej członków organów Spółki. Zgodnie z umową ubezpieczyciel pokryje szkodę poniesioną przez ubezpieczonego na skutek roszczenia, przy czym za szkodę uważa się zobowiązanie ubezpieczonego do zapłaty odszkodowania na rzecz osób trzecich spowodowane nieprawidłowym działaniem któregokolwiek z ubezpieczonych. Umowa ubezpieczenia ma na celu zminimalizowanie konsekwencji finansowych Spółki mogących wynikać z decyzji podejmowanych przez osoby wchodzące w skład organów Spółki oraz osoby pełniące funkcje kierownicze.

Zgodnie z definicją zawartą w Ogólnych warunkach Ubezpieczenia „Ubezpieczony” oznacza osobę fizyczną która w okresie ubezpieczenia była, jest lub będzie:

• Członkiem Organów Spółki,
• prokurentem ustanowionym przez Zarząd, o ile jest on prawidłowo wpisany jako prokurent do rejestru przedsiębiorców prowadzonego dla Spółki,
• prawnym współmałżonkiem Członka Organów Spółki lub Pracownika, jednak wyłącznie w sytuacji, gdy roszczenie jest wynikiem nieprawidłowego działania danego członka Organów Spółki lub Pracownika,
• spadkobiercą lub prawnym przedstawicielem zmarłego członka Organów Spółki lub Pracownika,
• prawnym przedstawicielem Członka Organów Spółki lub Pracownika w przypadku utraty zdolności do czynności Prawnych lub upadłości danego Członka Organów Spółki lub Pracownika,
• dowolną z osób sprawujących funkcje kontrolowane, wymienione w punktach od 1 do 20 Tabeli Funkcji Kontrolowanych (...),
• osobą przewidzianą do objęcia funkcji członka zarządu, wskazaną w dowolnym giełdowym memorandum lub prospekcie wydanym przez Spółkę,
• prawnikiem zatrudnionym przez Spółkę, który w ramach pełnienia obowiązków zobowiązany jest przestrzegać przepisów Ustawy Sarbanes — Oxley z 2002 roku.
  
  

Zatem w rozpatrywanej sprawie krąg podmiotów objętych ubezpieczeniem odpowiedzialności cywilnej na dzień zapłaty składki ubezpieczeniowej nie tworzy zbioru zamkniętego, jest nieograniczony. W tej sytuacji ustalenie przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia w postaci opłaconej przez Spółkę składki ubezpieczeniowej nie jest możliwe.

Tylko w takiej sytuacji należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że wartość zryczałtowanej składki ubezpieczeniowej płaconej przez Spółkę nie będzie stanowić dla osób ubezpieczonych przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w tym dla członków organów Spółki.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Ponadto należy podkreślić, że przywołane przez Wnioskodawcę wyroki Trybunału Konstytucyjnego zapadły w indywidualnych sprawach i nie mogą być źródłem praw i obowiązków w innych sprawach. Na mocy art. 87 ust. 1 ww. Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, źródłami powszechnie obowiązującego prawa w Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.