INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 17 listopada 2010 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 22 listopada 2010 r., do Biura KIP w Lesznie 25 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zajmuje się sprzedażą hurtową artykułów elektroniki użytkowej. Kupuje towary spoza terytorium Unii Europejskiej (w Chinach). Odprawa celna dokonywana jest w Niemczech przez przedstawiciela fiskalnego, który obciąża Spółkę m.in. za transport towaru, cło oraz swoją prowizję za wykonaną usługę. Towary po odprawie celnej w Niemczech są bezpośrednio przewożone do jej magazynów na terytorium Polski. Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, taka dostawa uznawana jest za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Zarówno Zainteresowany jak i kontrahenci z Niemiec są czynnymi podatnikami podatku VAT UE.

W takiej transakcji Wnioskodawca ma do czynienia z następującymi dokumentami:

• fakturą handlową za zakupione towary od kontrahenta z Chin wystawioną w walucie USD,
• fakturą od kontrahenta niemieckiego za transport, na której są wyszczególnione pozycje dotyczące transportu z Chin do portu w Niemczech, transportu z Niemiec do Polski, ubezpieczenia, kosztów rozładunku itd. (dokument wystawiany w walucie EUR),
• fakturą za cło i za usługę odprawy celnej wystawioną przez kontrahenta z Niemiec (dokument wystawiany w walucie EUR),
• dokument SAD z odprawy celnej dokonanej w Niemczech, na którym wartość celna to wartość faktury od kontrahenta z Chin przeliczona z USD na EUR, powiększona o koszty transportu z Chin do portu w Niemczech (dokument celny jest wystawiony w walucie EUR).
  
  

Podstawą opodatkowania WNT wg przepisów ustawy o podatku od towarów i usług jest:

• cena nabycia towarów, a gdy nie ma ceny nabycia - koszt wytworzenia, określony w momencie nabycia tych towarów,
• podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem podatku,
• wydatki dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy koszt transportu, za który obciążony jest Zainteresowany przez kontrahenta z Niemiec czy inny podmiot niż dostawca towaru, należy wliczyć do podstawy opodatkowania WNT...

Zdaniem Wnioskodawcy, do podstawy WNT nie należy wliczać kosztów transportu, nawet wartości transportu z Chin, która jest uwzględniana przy odprawie celnej do ustalenia wartości celnej towaru. Zgodnie bowiem z przepisem art. 31 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1, obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem podatku;
2. wydatki dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl postanowień art. 2 pkt 7 ustawy, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju. Należy jednak zaznaczyć, że będziemy mieli do czynienia z importem towarów (art. 36 ust. 1 ustawy) tylko wtedy, gdy określona procedura celna zostanie zakończona na terytorium Polski. Jeśli natomiast procedura celna zostanie zakończona na terytorium innego państwa członkowskiego, import będzie dokonany w tym państwie. W przypadku, gdy przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego następuje na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego Wspólnoty, nie dochodzi do importu w rozumieniu przepisów ustawy.

Stosownie do dyspozycji art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Art. 9 ust. 2 ustawy stanowi, iż wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma miejsce pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   1. a) podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
   2. b) osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
      - z zastrzeżeniem art. 10;
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
   
   

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika - art. 11 ust. 1 ustawy.

Natomiast art. 12 ust. 1 ustawy określa zamknięty katalog sytuacji, w których przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1, nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (zastrzeżenia te nie mają zastosowania w niniejszej sprawie).

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca zajmuje się sprzedażą hurtową artykułów elektroniki użytkowej. Kupuje towary spoza terytorium Unii Europejskiej (w Chinach). Odprawa celna dokonywana jest w Niemczech przez przedstawiciela fiskalnego, który obciąża go m.in. za transport towaru, cło oraz swoją prowizję za wykonaną usługę. Towary po odprawie celnej w Niemczech są bezpośrednio przewożone do magazynów na terytorium Polski. Przedmiotowa dostawa jest przez niego identyfikowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Zarówno Zainteresowany jak i kontrahenci z Niemiec są czynnymi podatnikami podatku VAT UE.

W takiej transakcji Wnioskodawca ma do czynienia z następującymi dokumentami:

• fakturą handlową za zakupione towary od kontrahenta z Chin wystawioną w walucie USD,
• fakturą od kontrahenta niemieckiego za transport, na której są wyszczególnione pozycje dotyczące transportu z Chin do portu w Niemczech, transportu z Niemiec do Polski, ubezpieczenia, kosztów rozładunku itd. (dokument wystawiany w walucie EUR),
• fakturą za cło i za usługę odprawy celnej wystawioną przez kontrahenta z Niemiec (dokument wystawiany w walucie EUR),
• dokument SAD z odprawy celnej dokonanej w Niemczech, na którym wartość celna to wartość faktury od kontrahenta z Chin przeliczona z USD na EUR powiększona o koszty transportu z Chin do portu w Niemczech (dokument celny jest wystawiony w walucie EUR).
  
  

Zatem, w związku z dokonanym na terytorium Niemiec importem, Spółka stała się podatnikiem podatku od wartości dodanej w tym państwie, a towar dopuszczony do obrotu na terytorium Niemiec uzyskał status towaru wspólnotowego.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy, przemieszczenie własnych towarów z Niemiec do Polski w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, stanowi na terytorium kraju wewnątrzwspólnotowe nabycie podlegające opodatkowaniu według właściwych stawek podatku od towarów i usług.

Zainteresowany ma wątpliwość dotyczącą kosztów transportu, za który jest obciążany przez kontrahenta z Niemiec, a mianowicie czy koszty te należy wliczyć do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Zgodnie z art. 31 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić.

W myśl art. 31 ust. 2 ustawy, podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1, obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem podatku;
2. wydatki dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Stosownie do art. 31 ust. 5 ustawy, w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów, a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie nabycia tych towarów. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest w posiadaniu m.in. faktury od kontrahenta niemieckiego za transport, na której są wyszczególnione pozycje dotyczące transportu z Chin do portu w Niemczech, transport z Niemiec do Polski, ubezpieczenia, koszty rozładunku itd.

Z powyższych przepisów wynika, że podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy jest cena nabycia towaru (czyli wartość jaka znajduje się na fakturze wystawionej przez dostawcę towaru), powiększona na podstawie art. 31 ust. 2 pkt 2 ustawy o wydatki dodatkowe (w szczególności: prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia) pod warunkiem, że wydatki te są pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnatrzwspólnotowego nabycia towarów.

Zatem, skoro wydatki za transport które ponosi Spółka, nie są pobierane przez dostawcę towaru, to nie należy ich włączać do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Reasumując, koszt transportu, za który obciążony jest Zainteresowany przez kontrahenta z Niemiec lub inny podmiot niż dostawca towaru, nie należy wliczać do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej ustalenia podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Natomiast w zakresie dotyczącym określenia dokumentu z którego powinna zostać przeliczona wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów wydana została odrębna interpretacja indywidualna z dnia 15 lutego 2011 r., nr ILPP2/443-1896/10-3/PG.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.