INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 4 maja 2012 r. (data wpływu 16 maja 2012 r.), uzupełnionym pismami z dnia 20 sierpnia 2012 r. i 29 sierpnia 2012 r. (data wpływu odpowiednio 22 sierpnia 2012 r. i 3 września 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przed rozpoczęciem działalności gospodarczej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 maja 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1, 2 i 3 oraz w art. 14f § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), w związku z czym, pismem z dnia 7 sierpnia 2012 r., , na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 14 sierpnia 2012 r., natomiast w dniu 22 sierpnia 2012 r. (data nadania w polskiej placówce operatora publicznego 20 sierpnia 2012 r.), Wnioskodawca uzupełnił wniosek oraz uiścił należną opłatę.

W związku z powyższym uzupełnieniem, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, pismem z dnia 23 sierpnia 2012 r., ponownie wystąpił o uzupełnienie wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie wysłano w dniu 23 sierpnia 2012 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 28 sierpnia 2012 r.), Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 29 sierpnia 2012 r. (data wpływu 3 września 2012 r.), które nadane zostało w polskiej placówce operatora publicznego w dniu 30 sierpnia 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny

Wnioskodawca będąc osobą bezrobotną, zarejestrowaną w Powiatowym Urzędzie Pracy, otrzymał w grudniu 2011 r. dotację na utworzenie jednoosobowej działalności gospodarczej, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t. j. Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415 ze zm.).

W dniu 25 stycznia 2012 r. Wnioskodawca zarejestrował jednoosobową działalność gospodarczą. Zgłoszenie rejestracyjne do podatku od towarów i usług nastąpiło 29 marca 2012 r.

Ze środków otrzymanych w ramach dotacji, Wnioskodawca zakupił wyposażenie warsztatowe (narzędzia, sprzęt lutowniczy i pomiarowy itp.), będące podstawą prowadzenia zarejestrowanej działalności i będące w ścisłym związku z tą działalnością i tylko z nią.

Część wydatków została poniesiona przed datą rejestracji działalności gospodarczej, ale w tym samym miesiącu (czyli w okresie pomiędzy 1 a 25 stycznia 2012 r.). Wydatki te zostały udokumentowane fakturami wystawionymi na Wnioskodawcę (bez nazwy skróconej przed imieniem i nazwiskiem oraz numeru NIP, który Wnioskodawca posiadał, i który pozostał niezmieniony w chwili rejestracji działalności gospodarczej).

Pozostałe wydatki zostały dokonane po zarejestrowaniu działalności gospodarczej, jednak przed zgłoszeniem rejestracyjnym VAT (czyli pomiędzy 25 stycznia 2012 r. a 29 marca 2012 r.).

Uzupełniając wniosek, Wnioskodawca w piśmie z dnia 20 sierpnia 2012 r. podał, iż jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W zgłoszeniu rejestracyjnym z dnia 29 marca 2012 r. VAT-R, podał datę rozpoczęcia wykonywania czynności opodatkowanych na dzień 30 marca 2012 r. (pierwsza faktura VAT wystawiona przez Wnioskodawcę dotycząca czynności opodatkowanych jest z dnia 30 marca 2012 r.).

Wyposażenie warsztatowe, o którym mowa w zapytaniu, wykorzystywane jest wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług w wysokości 23%. Jest to m. in. sprzęt pomiarowy (miernik, oscyloskop), narzędzia (np. sprzęt lutowniczy), komputer PC – wszystkie urządzenia stanowią podstawowe wyposażenie umożliwiające wykonywanie usług.

Wnioskodawca dodał, iż przedmiotem działania firmy jest projektowanie oraz produkcja urządzeń elektronicznych. Nadmienił również, że nie wykonywał żadnych czynności zwolnionych z opodatkowania ani nie podlegających opodatkowaniu.

W kolejnym uzupełnieniu wniosku z dnia 29 sierpnia 2012 r., Wnioskodawca poinformował, iż uzupełnienie wniosku z dnia 20 sierpnia 2012 r. dotyczy niniejszej sprawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy wydatki poniesione w okresie przed zarejestrowaniem działalności gospodarczej (lecz w tym samym miesiącu), obejmujące zakup sprzętu oraz reklamę (strona internetowa), niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej, mogą zostać zaliczone do kosztów prowadzonej działalności...
2. Czy podatek VAT z faktur dotyczących kosztów prowadzenia działalności gospodarczej, dokonanych przed zgłoszeniem rejestracyjnym VAT (w tym przypadku dotyczy to okresu najdalej 2 miesięcy przed zgłoszeniem rejestracyjnym VAT), może zostać rozliczony poprzez zmniejszenie podatku należnego VAT rozliczanego po zgłoszeniu rejestracyjnym VAT, czyli już w momencie uzyskania statusu podatnika VAT czynnego...
   
   

W uzupełnieniu wniosku z dnia 20 sierpnia 2012 r. Wnioskodawca poinformował, iż oczekuje wydania interpretacji dotyczącej obu zawartych we wniosku pytań dotyczących zaistniałego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone numerem 1 w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast odnośnie pytania Nr 2 dotyczącego podatku od towarów i usług, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów za wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Dokonane przez Niego, wymienione w opisie stanu faktycznego wydatki, są bezpośrednio związane z prowadzeniem działalności - wyposażenie to jest niezbędne do prowadzenia działalności. Dotyczy to także wydatku na reklamę (stronę internetową firmy). Wydatki przed dniem rejestracji działalności gospodarczej, dokonane w tym samym miesiącu, zostały przez Wnioskodawcę zaksięgowane w podatkowej księdze przychodów i rozchodów z datą jej zaprowadzenia.

Jego zdaniem, interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie dnia 19 sierpnia 2009 r., w identycznej sprawie potwierdza, że stanowisko to jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

-wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Stosownie do art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 45 cyt. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Ponadto art. 23 ust. 1 pkt 49 tej ustawy wskazuje, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup zużywających się stopniowo rzeczowych składników majątku przedsiębiorstwa, niezaliczanych zgodnie z odrębnymi przepisami do środków trwałych - w przypadku stwierdzenia, że składniki te nie są wykorzystywane dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, lecz służą celom osobistym podatnika, pracowników lub innych osób, albo bez uzasadnienia znajdują się poza siedzibą przedsiębiorstwa.

Za koszty nie uważa się również wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137 (art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z powyższych przepisów wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.

Kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Dla potrzeb podatkowych ważne jest, aby wydatek był poniesiony w określonym celu. Zatem podatnik powinien wykazać związek między wydatkiem a przychodem, działając w przekonaniu, że poniesienie kosztu doprowadzi do osiągnięcia lub zwiększenia przychodów, jego zachowania lub zabezpieczenia.

Do stwierdzenia, czy wydatki poniesione przed datą rozpoczęcia działalności, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, istotnym jest ustalenie, czy takie wydatki są potrzebne w prowadzonej działalności i mają związek z tą działalnością, czy też wydatki te nie są związane z działalnością gospodarczą, a więc takie, które co do zasady mają charakter osobisty. Poza tym koszt podatkowy musi być odpowiednio udokumentowany.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają unormowania, które zabraniałoby zaliczenia do kosztów, wydatków ponoszonych przed rozpoczęciem działalności gospodarczej. Jednakże obowiązek udowodnienia powiązania poniesionego wydatku ze źródłem przychodu spoczywa na podatniku. Zatem koszty poniesione przed rozpoczęciem działalności gospodarczej, ale mające związek z uzyskiwanym później przychodem stanowią koszty uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca będąc osobą bezrobotną otrzymał środki na utworzenie jednoosobowej działalności gospodarczej, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t. j. Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415 ze zm.). Uzyskane środki przeznaczył na zakup wyposażenia warsztatowego oraz na utworzenie strony internetowej. Część wydatków została poniesiona przed datą rejestracji działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są jednorazowe środki przyznane bezrobotnemu na podjęcie działalności, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Stwierdzić należy, że fakt sfinansowania wydatków na zakup wyposażenia i utworzenie strony internetowej ze środków przyznanych osobie bezrobotnej z Funduszu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej nie wyklucza możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, nawet jeśli przyznane środki korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten nie został bowiem wymieniony w cytowanym uprzednio art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie należy podkreślić, że analiza treści, zarówno art. 22 ust. 1 jak i art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, prowadzi do wniosku, że co do zasady, nie ma przeszkód, aby podatnik zaliczył do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na zakup wyposażenia, tj. składników majątku, które nie są środkami trwałymi, oraz na utworzenie strony internetowej, które zostały sfinansowane ze środków otrzymanych z Funduszu Pracy, a poniesione zostały przed dniem rejestracji działalności gospodarczej. Warunkiem jest związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy poniesionymi wydatkami, a przychodami z prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

W związku z powyższym, wydatki, o których mowa we wniosku, poniesione przez Wnioskodawcę przed rozpoczęciem działalności gospodarczej, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Jednocześnie podkreślić należy, iż w przedmiotowej sprawie, mając na uwadze treść art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, tut. Organ wydając interpretację prawa podatkowego nie jest uprawniony do przeprowadzania postępowania dowodowego, które wskazywałoby, że poniesiony wydatek spełnia znamiona kosztu podatkowego. Do postępowania w sprawie wydania pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego.

Końcowo należy dodać, że w odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji organu podatkowego należy stwierdzić, że wydana ona została w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla Organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.