INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 maja 2011 r. (data wpływu 7 czerwca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie wystawiania faktury VAT – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie wystawiania faktury VAT.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest na etapie zakupu nowego programu komputerowego.

W module fakturowanie wystawiane są faktury VAT wg jednego wzoru i sposobu. Na fakturze, w części ogólnej, muszą być wypełnione pozycje, które nie są wymagane przepisami prawa.

Są to:

• wartość towaru (usługi) netto tj. cena jednostkowa netto x ilość
• kwota podatku VAT tj. wartość netto x stawka VAT
• wartość towaru (usługi) wraz z podatkiem tj. wartość netto + kwota VAT.
  
  

Tylko w przypadku wystawiania faktury z wieloma pozycjami dot. sprzedaży i z różnymi stawkami podatku VAT, suma kwot podatku VAT w części ogólnej faktury, jest niezgodna z sumą kwot podatku w zestawieniu sprzedaży wg stawek podatku.

Analogiczne różnice występują pomiędzy sumą wartości towaru (usługi) wraz z podatkiem, w części ogólnej faktury, a sumą kwot brutto w zestawieniu sprzedaży wg stawek podatku. Są to różnice w wysokości 0,01 grosza lub większej.

W części zestawiającej sprzedaż kwotę VAT program liczy na nowo w wierszu.

Autor programu twierdzi, że w zestawieniu sprzedaży wg stawek podatku program liczy kwotę VAT oraz kwotę brutto zgodne z przepisami rozporządzenia w sprawie wystawiania faktur (par 5 ust. 1 pkt 10,11,12) oraz, że takie niezgodności są normalne i wynikają z zaokrągleń w części ogólnej faktury.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy faktura VAT, która zawiera niezgodną sumę:

• kwot podatku VAT w części ogólnej faktury, z sumą kwot podatku w zestawieniu sprzedaży wg stawek podatku,
• wartości towaru (usługi) wraz z podatkiem, w części ogólnej faktury z sumą kwot brutto w zestawieniu sprzedaży wg stawek podatku,

jest fakturą prawidłową w rozumieniu przepisów dotyczących podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, faktura VAT, która zawiera niezgodną sumę:

• kwot podatku VAT w części ogólnej faktury z sumą kwot podatku w zestawieniu sprzedaży wg stawek podatku,
• wartości towaru (usługi) wraz z podatkiem, w części ogólnej faktury z sumą kwot brutto w zestawieniu sprzedaży wg stawek podatku, jest fakturą nieprawidłową w myśl przepisów o podatku od towarów i usług. Faktura ta zawiera błędy rachunkowe.
  
  

Liczenie przez system sumy podatku VAT wg stawek „w wierszach” w części zestawiającej sprzedaż, jest liczeniem błędnym (przy ww. sposobie wystawiania faktur przez system).

Na fakturze powinno się liczyć sumę podatku VAT wg stawek jako posumowanie poszczególnych stawek tj. „w kolumnie".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Natomiast w myśl § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT";
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
9. stawki podatku;
10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.
    
    

Z powyższej cytowanego § 5 ust. 1 rozporządzenia wynika, że katalog elementów, które powinna zawierać faktura jest zbiorem otwartym. Zapis „co najmniej” wskazuje, że wymienione elementy są niezbędne aby fakturę można było uznać za prawidłową, a umieszczanie dodatkowych danych na fakturze VAT nie narusza przepisów podatkowych.

Natomiast zgodnie z § 5 ust. 3 i 6 ww. rozporządzenia, sprzedawca może określić w fakturze również kwoty podatku dotyczące wartości sprzedaży poszczególnych towarów i usług wykazanych w tej fakturze; w tym przypadku łączna kwota podatku może być ustalona w wyniku podsumowania jednostkowych kwot podatku.

Kwoty podatku wykazuje się w złotych bez względu na to, w jakiej walucie określona jest kwota należności w fakturze. Kwoty wykazywane w fakturze zaokrągla się do pełnych groszy, przy czym końcówki poniżej 0,5 grosza pomija się, a końcówki 0,5 grosza i wyższe zaokrągla się do 1 grosza.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca ma zamiar zakupić nowy program komputerowy, służący m.in. wystawianiu faktur VAT wg jednego wzoru i sposobu. W części ogólnej takiej faktury wypełniane są takie pozycje jak:

• wartość towaru (usługi) netto tj. cena jednostkowa netto x ilość
• kwota podatku VAT tj. wartość netto x stawka VAT
• wartość towaru (usługi) wraz z podatkiem tj. wartość netto + kwota VAT.
  
  

W przypadku wystawiania faktury z wieloma pozycjami dot. sprzedaży i z różnymi stawkami podatku VAT, suma kwot podatku VAT w części ogólnej faktury, jest niezgodna z sumą kwot podatku w zestawieniu sprzedaży wg stawek podatku. Analogiczne różnice występują pomiędzy sumą wartości towaru (usługi) wraz z podatkiem, w części ogólnej faktury, a sumą kwot brutto w zestawieniu sprzedaży wg stawek podatku. Są to różnice w wysokości 0,01 grosza lub większej. W części zestawiającej sprzedaż kwotę VAT program liczy na nowo w wierszu.

Biorąc pod uwagę powyżej cytowane przepisy oraz przedstawione zdarzenie przyszłe, stwierdzić należy, że przedmiotowy program komputerowy, służący m.in. wystawianiu faktur VAT wykazuje kwoty podatku dotyczące poszczególnych czynności oraz wartość towaru wraz z podatkiem poszczególnych czynności, zatem pozycje nie wymienione w katalogu, o którym mowa w § 5 ust. 1. Jednakże, w sytuacji gdy sprzedawca określi w fakturze również kwoty dotyczące wartości poszczególnych usług wykazanych w tej fakturze, podatnik może również na mocy § 5 ust. 3 cyt. rozporządzenia ustalić w takim przypadku łączną kwotę podatku należnego poprzez zsumowanie jednostkowych kwot podatku.

Przepis § 5 ust. 3 cyt. rozporządzenia nie jest przepisem obligatoryjnym.

Wybór metody obliczania kwoty podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku lub tez w sposób wskazany w § 5 ust. 3 rozporządzenia należy do wystawiającego fakturę. Zarówno prawidłową metodą będzie zsumowanie jednostkowych kwot podatku, jak i również wyliczenie kwoty podatku ogółem poprzez przemnożenie kwoty łącznej wartości netto towarów (usług) przez odpowiednią stawkę podatku.

Zatem faktura, zawierająca opisane wyżej dane jest fakturą wystawiona prawidłowo, o ile zawiera wszystkie elementy wymienione w § 5 ust. 1 rozporządzenia.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska Wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi –Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.