INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 15 lipca 2011 r. (data wpływu 19 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia wysokości zwolnienia podatkowego z tytułu dochodu osiągniętego w specjalnej strefie ekonomicznej (pytanie nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia podatkowego dochodu osiągniętego w specjalnej strefie ekonomicznej oraz sposobu wyliczenia kwoty przysługującej pomocy publicznej w związku prowadzoną działalnością na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Wnioskodawca lub Spółka), producent płytek ceramicznych, prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: SSE) na podstawie Zezwolenia nr 24 z dnia 7 września 2000 r. (dalej: Zezwolenie), zmienionego decyzją Ministra Gospodarki z dnia 18 stycznia 2002 r., rozszerzającą przedmiot działalności określonej w Zezwoleniu. Zezwolenie zostało udzielone do dnia 28 maja 2017 r. Spółka należy do tzw. „starych inwestorów", którym początkowo przysługiwało zwolnienie podatkowe w związku z prowadzeniem działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (dalej: SSE) nielimitowane wysokością poniesionych wydatków kwalifikowanych w całym okresie ważności zezwolenia. W dniu 1 maja 2004 r., a zatem w momencie wprowadzenia - w związku z akcesją Polski do Unii Europejskiej - zmian dotyczących zasad udzielania i korzystania z pomocy publicznej. Spółka posiadała status średniego przedsiębiorcy.

Zgodnie ze zmienionym Zezwoleniem Spółka prowadzi działalność gospodarczą, rozumianą jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów wytworzonych na terenie strefy, określonych w następujących pozycjach PKWiU:

1. w sekcji C, podsekcji CB, dział 14 grupa 14.3 klasa 14.22 - gliny i kaoliny;
2. w sekcji C, podsekcji CB, dział 14 grupa 14.3 klasa 14.30 - minerały chemiczne i minerały do produkcji nawozów;
3. w sekcji D, podsekcji Dl, dział 26 grupa 26.3 klasa 26.30 - płytki ceramiczne;
4. w sekcji D, podsekcji Dl, dział 26 grupa 26.4 klasa 26.40 - cegły, dachówki i pozostałe ceramiczne materiały budowlane;
5. w sekcji D, podsekcji Dl, dział 26 grupa 26.2 klasa 26.22 - wyroby sanitarne ceramiczne;
6. w sekcji D, podsekcji Dl, dział 26 grupa 26.2 klasa 26.25 - wyroby ceramiczne do celów technicznych, pozostałe;
7. w sekcji D, podsekcji Dl, dział 26 grupa 26.2 klasa 26.26 - wyroby ceramiczne ogniotrwałe;
8. w sekcji D, podsekcji Dl, dział 26 grupa 26.6 - wyroby z betonu i gipsu;
9. w sekcji D, podsekcji Dl, dział 26 grupa 26.6 klasa 26.63 - masa betonowa prefabrykowana;
10. w sekcji D, podsekcji Dl, dział 26 grupa 26.6 klasa 26.64 - zaprawy murarskie nieogniotrwałe.
    
    

Warunki prowadzenia działalności na terenie SSE obejmują:

• poniesienie wydatków inwestycyjnych o wartości:

24 378 000 zł w terminie do 31 grudnia 2001 r.

32 560 000 zł w terminie do 30 listopada 2002 r.

• zatrudnienie na terenie strefy:

80 osób w terminie do 31 grudnia 2001 r.

120 osób w terminie do 30 listopada 2002 r.

• rozpoczęcie działalności na terenie strefy w terminie do 30 listopada 2002 r.
  
  

Wskazane powyżej warunki zostały przez Spółkę spełnione, a Spółka poniosła dotychczas na terenie SSE wydatki inwestycyjne znacznie przekraczające kwoty wskazane w Zezwoleniu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy do obliczenia wysokości przysługującego Spółce zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.) oraz art. 12 i art. 16 ustawy z dnia 20 października 1994 r, o specjalnych strefach ekonomicznych w brzmieniu obowiązującym w dniu 1 maja 2004 r. (Dz. U. Nr 123, poz. 600, ze zm.), należy brać pod uwagę wartość faktycznie poniesionych wydatków inwestycyjnych...
2. Czy po dniu 31 grudnia 2010 r., korzystając ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na zasadach obowiązujących małych i średnich przedsiębiorców w dniu akcesji Polski do Unii Europejskiej, Spółka, kalkulując wysokość dostępnego zwolnienia podatkowego, powinna uwzględnić pomoc uzyskaną w związku ze zwolnieniem dochodu osiągniętego do dnia 31 grudnia 2010 r....
   
   

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi udzielenie odpowiedzi na pytanie nr 1, natomiast w zakresie pytania nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, do obliczenia wielkości pomocy publicznej udzielanej w formie zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uwzględnia się wszystkie poniesione przez Spółkę wydatki inwestycyjne kwalifikujące się do objęcia pomocą, tzn. także tę część tych wydatków, która przewyższa kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w zezwoleniu na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Zdaniem Spółki wynika to z treści Zezwolenia, jak również z analizy przepisów prawa, mających zastosowanie do sytuacji Spółki.

Analiza przepisów mających zastosowanie w odniesieniu do sytuacji Spółki.

W związku z akcesją Polski do Unii Europejskiej wprowadzono szereg zmian przepisów o pomocy publicznej:

1. Przedsiębiorcy, którzy uzyskali zezwolenie strefowe przed dniem 1 stycznia 2001 r. (tzw. „starzy inwestorzy) korzystali według ówczesnego prawa z nielimitowanego zwolnienia podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych. W okresie pierwszych 10 lat całość dochodu tych przedsiębiorców z działalności gospodarczej prowadzonej w SSE na podstawie zezwolenia była zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, natomiast po tym okresie dochód taki mógł podlegać zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych w części nieprzekraczającej 50% jego wysokości (bez ograniczeń wynikających z kwot faktycznie poniesionych wydatków).
2. W wyniku zmian przepisów o pomocy publicznej, wprowadzonych m.in. ustawą z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej (Dz. U. Nr 60, poz. 704 ze zm., dalej: ustawa o pomocy publicznej), które weszły w życie 1 stycznia 2001 r., przedsiębiorcy, którzy otrzymali zezwolenia strefowe po tej dacie (tzw. „nowi inwestorzy"), korzystają z pomocy publicznej limitowanej wysokością poniesionych wydatków inwestycyjnych (ew. kosztów zatrudnienia nowych pracowników) i dopuszczalną intensywnością pomocy dla danego regionu.
3. W związku z wejściem Polski do Unii Europejskiej pojawiła się potrzeba wprowadzenia dalszych zmian w celu dostosowania przepisów o pomocy publicznej w SSE do wymogów wspólnotowych. Mimo argumentu o prawach nabytych, za niezgodną z Art. 87 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (Dz. U. z 2004 r., Nr 90, poz. 864/2, dalej: TWE) uznano możliwość korzystania przez starych inwestorów strefowych z nielimitowanej pomocy publicznej. Jednak w toku negocjacji akcesyjnych Polska uzyskała zgodę na wprowadzenie zasad szczególnych w odniesieniu do przedsiębiorców, którzy uzyskali zezwolenia przed dniem 1 stycznia 2001 r. Zasady te zostały zawarte w ustawie z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz. U. Nr 188, poz. 1840 ze zm.; dalej: ustawa zmieniająca). Na mocy postanowień ustawy zmieniającej, która weszła w życie 1 maja 2004 r., w odniesieniu do starych inwestorów wprowadzono szczególne zasady korzystania z pomocy publicznej, przy czym poszczególne rozwiązania były zróżnicowane w zależności od statusu (wielkości) danego inwestora strefowego.
4. Zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy zmieniającej dochody uzyskane przez przedsiębiorcę nieposiadającego w dniu akcesji Polski do Unii Europejskiej statusu średniego bądź małego przedsiębiorcy uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy na podstawie zezwolenia wydanego przed dniem 1 stycznia 2001 r. są zwolnione z podatku dochodowego do określonego poziomu maksymalnej dopuszczalnej wielkości pomocy publicznej.
   
   

Wyjątkowo potraktowano tych inwestorów, którzy w dniu akcesji Polski do Unii Europejskiej posiadali status średniego bądź małego przedsiębiorcy w rozumieniu rozporządzeń unijnych. Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy zmieniającej przedsiębiorca, który posiada zezwolenia uzyskane przed dniem 1 stycznia 2001 r., zachowuje prawo do zwolnień podatkowych określonych w art. 12 ustawy o SSE w brzmieniu obowiązującym w dniu 31 grudnia 2000 r. :

1. w okresie do dnia 31 grudnia 2011 r.- jeżeli był on w dniu wejścia w życie ustawy zmieniającej małym przedsiębiorcą,
2. w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r.- jeżeli był on w dniu wejścia wżycie ustawy zmieniającej średnim przedsiębiorcą.
   
   

Powyższe oznacza, że mali i średni przedsiębiorcy posiadający zezwolenia wydane przed 1 stycznia 2001 r. przez wskazany w ustawie zmieniającej okres mieli możliwość korzystania z pomocy publicznej nielimitowanej wysokością poniesionych wydatków ani dopuszczalną intensywnością pomocy dla danego regionu.

Ponieważ w dniu wejścia w życie ustawy zmieniającej, tj. 1 maja 2004 r. Spółka posiadała status średniego przedsiębiorcy, to na podstawie art. 5 ust. 1 tej ustawy Spółka zachowała prawo do korzystania z pomocy publicznej na starych zasadach (tj. do pomocy nielimitowanej wysokością poniesionych wydatków inwestycyjnych) do końca 2010 r.

W związku z tym, że od początku 2011 r. nie jest już możliwe korzystanie ze zwolnienia na preferencyjnych warunkach wprowadzonych ustawą zmieniającą, Spółka korzystać będzie z przysługującego jej zwolnienia na zasadach ogólnych, tj. tych obowiązujących małych i średnich przedsiębiorców w dniu wejścia Polski do Unii Europejskiej. Oznacza to, że od 1 stycznia 2011 r. Spółka zobowiązana jest do kalkulowania wielkości przysługującego Jej zwolnienia podatkowego na bazie poniesionych kwalifikowanych wydatków inwestycyjnych oraz intensywności pomocy publicznej adekwatnej dla małych i średnich przedsiębiorstw w dniu wejścia Polski do Unii Europejskiej.

Analiza przepisów prawa dotyczących podstawy kalkulacji wielkości przysługującego zwolnienia podatkowego.

Zgodnie z art. 12 ustawy o SSE w brzmieniu obowiązującym w dniu 1 maja 2004 r., dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione z podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Warunki zwolnienia dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej z podatku dochodowego od osób prawnych określone są w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym zwolnione z podatku są dochody uzyskane z działalności: prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.

Górna granica kwoty zwolnienia z podarku dochodowego przysługującego Spółce jest wyznaczona, zgodnie ze wspomnianym już art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, poprzez maksymalną wielkość pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla danego obszaru kwalifikującego się do pomocy, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Również zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 1997 r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej w brzmieniu obowiązującym w dniu 1 maja 2004 r. (Dz. U. Nr 46, poz. 289 ze zm.; dalej: rozporządzenie o SSE), wielkość pomocy publicznej z tytułu kosztów nowej inwestycji należy liczyć jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w tym że rozporządzeniu.

Na podstawie § 6 rozporządzenia o SSE, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji w określone w niniejszym przepisie środki trwałe i wartości niematerialne i prawne:

• poniesione po dniu uzyskania zezwolenia,

• poniesione w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy.
  
  

Żaden z przepisów ustawy o SSE ani rozporządzenia o SSE, mających zastosowanie w niniejszej sprawie, nie określa w inny sposób maksymalnej kwoty zwolnienia z podatku dochodowego przysługującej w SSE.

W szczególności, wśród regulacji prawnych mających zastosowanie do Zezwolenia Spółki, brak jest podstaw do utożsamiania kwoty wydatków inwestycyjnych wyznaczonej w Zezwoleniu z podstawą do kalkulacji maksymalnej kwoty zwolnienia z podatku dochodowego. W momencie wydania Zezwolenia, ustawa o SSE w ogóle nie wprowadzała jeszcze obligatoryjnego obowiązku umieszczania w zezwoleniu warunku dotyczącego dokonania przez przedsiębiorcę na terenie strefy inwestycji o określonej wartości.

Z kolei zgodnie z brzmieniem ustawy o SSE od 1 stycznia 2001 r., zezwolenie powinno było określać przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

1. zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników,
2. dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę.
   
   

Stąd od 1 stycznia 2001 r. zezwolenia powinny były zawierać warunek dotyczący minimalnej wymaganej wartości wydatków inwestycyjnych. Natomiast obecnie, w odróżnieniu od przepisów obowiązujących w dniu wydania Zezwolenia Spółki oraz od 2001 r. zgodnie ze znowelizowanym art. 16 ust. 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych w brzmieniu obowiązującym od 4 sierpnia 2008 r. (zmiana wprowadzona ustawą z dnia 30 maja 2008 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, Dz. U. Nr 118, poz. 746) - zezwolenie powinno dodatkowo określać m.in. maksymalną wysokość kosztów kwalifikowanych inwestycji. Powyższy warunek nie dotyczy jednak zezwoleń wydanych przed dniem wejścia w życie omawianej zmiany. Wynika to z art. 4 ust. 1 ww. ustawy zmieniającej z 30 maja 2008 r., zgodnie z którym zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie stref, wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, zachowują moc. Oznacza to, iż zachowuje swoją moc również Zezwolenie uzyskane przez Spółkę dnia 7 września 2000 r. które - tak jak inne zezwolenia wydane przed omawianą nowelizacją - nie zawiera warunku dotyczącego maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji w strefie.

Mając na względzie powyższą argumentację, zarówno z przepisów prawa, jak i z treści Zezwolenia Spółki wynika, że do obliczenia wysokości przysługującego Spółce zwolnienia podatkowego należy brać pod uwagę wszystkie kwalifikowane wydatki inwestycyjne faktycznie poniesione przez Spółkę w całym okresie obowiązywania Zezwolenia.

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach prawa podatkowego. Przykładowo, Spółka wskazuje na interpretację indywidualną z dnia 7 lutego 2011 r., w której Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, że „do obliczenia wielkości pomocy publicznej uwzględnia się wszystkie wydatki kwalifikowane, tzn. także tę część która przewyższa wielkość określoną w Zezwoleniu." Analogiczne rozumienie zaprezentowane zostało m.in. również w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 24 lutego 2011 r.,; w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 7 września 2010 r.,; w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 28 października 2010 r.,

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.