INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2011r. (data wpływu 26 stycznia 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 kwietnia 2011r. (data wpływu 18 kwietnia 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od dnia 1 stycznia 2011r. – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 stycznia 2011r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od dnia 1 stycznia 2011r.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 kwietnia 2011r. (data wpływu 18 kwietnia 2011r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od dnia 1 kwietnia 1998r., opodatkowaną zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie usług budowlanych.

Wnioskodawca świadczy usługi dla osób fizycznych na terenie kraju. Usługi dotyczą wykonywania robót budowlanych z materiałów powierzonych przez klientów.

W 2010r. wartość świadczonych przez Wnioskodawcę usług (netto) wynosiła 142.703,00 zł. W 2005r. Wnioskodawca utracił prawo do zwolnienia z podatku VAT, z uwagi na przekroczenie obowiązującego wówczas limitu obrotu. W okresie od 2005r. do grudnia 2010r. Wnioskodawca był czynnym podatnikiem podatku VAT. W 2010r. Wnioskodawca nie przekroczył ustalonej kwoty limitu obrotu (150.000,00 zł) uprawniającego do skorzystania w 2011r. ze zwolnienia, zatem zgodnie z zapisem art. 2 ust. 4 ustawy z dnia 2 grudnia 2009r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2009r. Nr 215, poz. 1666) w związku z art. 113 ust. 1 może skorzystać ze zwolnienia.

Wymóg pisemnego zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o zamiarze skorzystania ze zwolnienia został przez Wnioskodawcę dopełniony w wyznaczonym terminie. Zgłoszenie na druku VAT-R Wnioskodawca złożył do Urzędu Skarbowego dnia 17 stycznia 2011r.

Wnioskodawca zaznaczył, że przedstawiony stan faktyczny nie jest przedmiotem postępowania podatkowego ani też kontroli podatkowej.

Dodatkowo Wnioskodawca wyjaśnił, że od dnia 1 stycznia 2011r. zachowywał się jak podatnik VAT zwolniony tzn. nie wystawiał faktur VAT i nie składał deklaracji VAT-7.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca miał prawo z dniem 1 stycznia 2011r. skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług, jeżeli przekroczył w 2010r. limit obrotu 100.000 zł, lecz nie przekroczył 150.000 zł...

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnił on kryteria ustalone w art. 2 ust. 4 ustawy z dnia 2 grudnia 2009r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2009r. Nr 215, poz. 1666) do skorzystania ze zwolnienia z podatku VAT w 2011r., gdyż limit obrotu w 2010r. wynoszący 150.000 zł nie został przez niego przekroczony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Należy zauważyć, że art. 113 ust. 1 od dnia 1 stycznia 2011r. na podstawie art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 2 grudnia 2009r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 215, poz. 1666), otrzymał brzmienie - zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Jednakże art. 2 ust. 1 ww. ustawy z dnia 2 grudnia 2009r. wskazuje, iż kwotę, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, dla 2010r. przyjmuje się w wysokości 100.000 zł.

Jak stanowi art. 2 ust. 4 cyt. wyżej ustawy z dnia 2 grudnia 2009r., w 2011r. podatnicy, u których łączna wartość sprzedaży opodatkowanej w 2010r. była wyższa niż 100.000 zł i nie przekroczyła 150.000 zł, mogą skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego w terminie do dnia 15 stycznia 2011r., z zastrzeżeniem ust. 5.

Stosownie do art. 2 ust. 5 cyt. wyżej ustawy, podatnicy rozpoczynający w 2010r. wykonywanie czynności określonych w art. 5 ustawy wymienionej w art. 1, u których łączna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczyła 100.000 zł i nie przekroczyła 150.000 zł, mogą skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego w terminie do dnia 15 stycznia 2011r.

W myśl art. 113 ust. 2 ustawy o VAT, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Zgodnie z art. 113 ust. 11 ww. ustawy podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Przepis art. 113 ust. 11 ustawy o VAT został zmieniony - z dniem 1 stycznia 2009r. - przez art. 1 pkt 59 lit. c ustawy z dnia 7 listopada 2008r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209 poz. 1320).

Do dnia 31 grudnia 2008r. przepis ten stanowił, że podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może dopiero po upływie 3 lat, licząc od końca miesiąca, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Ponadto na mocy art. 113 ust. 13 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r.) zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz podatników:

1) dokonujących dostaw:
1. wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali,
2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0) i wyrobów tytoniowych w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym,
3. nowych środków transportu,
4. terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę;
2) świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie;3) niemających siedziby lub miejsca zamieszkania na terytorium kraju.

W świetle powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, iż obecnie co do zasady, podatnik może ponownie skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy spełnione zostaną następujące warunki:

• od końca roku, w którym nastąpiła utrata prawa do zwolnienia od podatku lub rezygnacji z tego zwolnienia, musi upłynąć co najmniej rok,
• podatnik w poprzednim roku podatkowym nie może przekroczyć określonej wartości sprzedaży, wskazanej w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT,
• podatnik nie może wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT.
  
  

Odnośnie natomiast postanowień powołanego wyżej art. 2 ust. 4 ustawy z dnia 2 grudnia 2009r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług należy wskazać, iż przepis ten dotyczy wyłącznie takich podatników, którzy korzystali w 2010r. ze zwolnienia z VAT, jako podmioty kontynuujące działalność i:

• przekraczając kwotę 100.000 zł utracili w 2010r. prawo do tego zwolnienia, przy czym nie przekroczyli nowego, podwyższonego limitu określonego na 2011r. (tj. 150.000 zł), lub
• zrezygnowali w 2010r. ze zwolnienia, przy czym łączna wartość ich sprzedaży opodatkowanej w 2010r. była wyższa niż 100.000 zł ale nie przekroczyła 150.000 zł.
  
  

W stosunku do takich podatników na mocy cyt. przepisu przejściowego nie znajdzie zastosowania zasada wyrażona w art. 113 ust. 11 ustawy o VAT, stosownie do której podatnik może powrócić do zwolnienia najwcześniej po upływie roku, licząc od końca roku, w którym stał się czynnym podatnikiem VAT. U tych podatników utrata prawa do zwolnienia od podatku wskutek przekroczenia limitu obrotów w 2010r. (100.000 zł) skutkowałaby wyłączeniem ich na rok z możliwości powrotu do tego zwolnienia na podstawie wskazanego art. 113 ust. 11 ustawy o VAT.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w 2005r. utracił prawo do zwolnienia z podatku VAT, z uwagi na przekroczenie obowiązującego wówczas limitu obrotu. Wnioskodawca był czynnym podatnikiem podatku VAT w okresie od 2005r. do grudnia 2010r. W 2010r. wartość świadczonych przez Wnioskodawcę usług (netto) wynosiła 142.703,00 zł. W 2010r. Wnioskodawca nie przekroczył ustalonej kwoty limitu obrotu (150.000,00 zł) uprawniającego do skorzystania w 2011r. ze zwolnienia.

Wymóg pisemnego zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o zamiarze skorzystania ze zwolnienia został przez Wnioskodawcę dopełniony w wyznaczonym terminie. Zgłoszenie na druku VAT-R Wnioskodawca złożył do Urzędu Skarbowego dnia 17 stycznia 2011r.

Wnioskodawca od dnia 1 stycznia 2011r. zachowywał się jak podatnik VAT zwolniony tzn. nie wystawiał faktur VAT i nie składał deklaracji VAT-7.

W odniesieniu do możliwości ponownego skorzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia z podatku od dnia 1 stycznia 2011r. należy wskazać, iż zgodnie z cytowanym powyżej art. 113 ust. 11 ww. ustawy podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1. Brzmienie ww. przepisu ustawy o VAT zostało zmienione na mocy ustawy z dnia 7 listopada 2008r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw. Do dnia 31 grudnia 2008r. brzmienie tego artykułu było następujące: „Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może dopiero po upływie 3 lat, licząc od końca miesiąca, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.” Jednakże z dniem 1 stycznia 2009r. okres 3-letniej karencji do ponownego wyboru zwolnienia został skrócony do roku. Ten roczny okres jest liczony obecnie od końca roku, w którym podatnik utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia.

Wobec braku przepisów przejściowych i zasady stosowania nowego prawa, przyjąć należy, że podatnik, który utracił prawo do zwolnienia bądź zrezygnował ze zwolnienia przed dniem 1 stycznia 2009r., może ponownie skorzystać ze zwolnienia po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia bądź zrezygnował ze zwolnienia.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca utracił prawo do zwolnienia podmiotowego w 2005r., zatem od dnia 1 stycznia 2011r. mógł co do zasady ponownie wybrać zwolnienie, o którym mowa w art. 113 ust. 1 (oczywiście w sytuacji nieprzekroczenia wartości sprzedaży opodatkowanej w wysokości wskazanej w tym przepisie).

W treści wniosku Wnioskodawca podał, że w 2010r. wartość świadczonych przez niego usług (netto) wynosiła 142.703,00 zł, tak więc tut. organ przyjął iż wskazana wartość stanowi obrót, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Jeżeli zatem Wnioskodawca w 2010r. uzyskał obrót w wysokości 142.703,00 zł, tym samym przekroczył kwotę wskazaną w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT dla 2010r. (100.000 zł). Gdyby zatem ustawodawca nie dokonał zmian w przepisach Wnioskodawca nie mógłby w 2011r., z uwagi na przekroczenie obrotów 100.000 zł w roku 2010, skorzystać ponownie ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Ponieważ jednak kwotę wskazaną w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT podwyższono do 150.000 zł, Wnioskodawca mógł, co do zasady, od początku roku 2011 skorzystać ponownie ze zwolnienia wskazanego w tym przepisie.

Podkreślić w tym miejscu należy, że powrót do zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT możliwy jest wyłącznie od początku danego roku podatkowego, tj. od 1 stycznia, nie jest tym samym możliwy wybór zwolnienia od dowolnego miesiąca w danym roku podatkowym.

O ponownym wyborze zwolnienia Wnioskodawca powinien poinformować właściwego naczelnika urzędu skarbowego deklarując zmianę w zgłoszeniu rejestracyjnym VAT-R, zgodnie z przepisem art. 96 ust. 12 ustawy o VAT. Przepis ten nakazuje bowiem zgłosić zmianę danych zawartych w zgłoszeniu rejestracyjnym w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana. Zatem w zaistniałej sytuacji Wnioskodawca chcąc ponownie wybrać zwolnienie winien złożyć takie zgłoszenie aktualizacyjne do 7 stycznia 2011r. Pomimo tego, że powyższe zgłoszenie o ponownym skorzystaniu ze zwolnienia winno być złożone do 7 stycznia 2011r. zwolnienie, w przypadku dokonania przez podatnika takiego wyboru, ma zastosowanie od dnia 1 stycznia tego roku. Przewidziany bowiem termin w przepisie art. 96 ust. 12 jest jedynie terminem na poinformowanie właściwego organu podatkowego o skorzystaniu ze zwolnienia podmiotowego.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż wymóg pisemnego zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o zamiarze skorzystania ze zwolnienia został przez Wnioskodawcę dopełniony, jednakże Wnioskodawca złożył zgłoszenie na druku VAT-R do Urzędu Skarbowego w dniu 17 stycznia 2011r. Wnioskodawca od dnia 1 stycznia 2011r. zachowywał się jak podatnik VAT zwolniony tzn. nie wystawiał faktur VAT i nie składał deklaracji VAT-7.

Jeżeli zatem Wnioskodawca dokonał zgłoszenia aktualizacyjnego VAT-R zawiadamiając naczelnika urzędu skarbowego o zamiarze skorzystania ze zwolnienia od dnia 1 stycznia 2011r., wówczas należy uznać, że pomimo faktu, iż nie uczynił tego w wymaganym terminie 7 dni od dnia zaistnienia zmiany – to od dnia 1 stycznia 2011r. jest podatnikiem VAT zwolnionym, gdyż od tego dnia (tj. od 1 stycznia 2011r.) zachowywał się jak podatnik VAT zwolniony tzn. nie wystawiał faktur VAT i nie składał deklaracji VAT-7.

Odnosząc zatem przytoczone wyżej regulacje prawne do przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, iż jeżeli rzeczywiście Wnioskodawca w 2010r. uzyskał obrót w wysokości 142.703,00 zł, tj. w wysokości nieprzekraczającej 150 000 zł, wówczas mógł skorzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 w związku z art. 113 ust. 11 ww. ustawy od dnia 1 stycznia 2011r., o ile jednak nie wykonuje/nie będzie wykonywał żadnych czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ww. ustawy.

Należy jednak zaznaczyć, iż w sytuacji przedstawionej we wniosku nie znajdą zastosowania regulacje art. 2 ust. 4 ustawy z dnia 2 grudnia 2009r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, na które powołuje się Podatnik w treści wniosku, ponieważ Wnioskodawca utracił prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego przed 2010r. (utrata tego prawa nastąpiła w 2005r.).

Należy również pamiętać, że zgodnie z art. 113 ust. 5 ustawy o VAT jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, iż „spełnił on kryteria ustalone w art. 2 ust. 4 ustawy z dnia 2 grudnia 2009r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2009r. Nr 215, poz. 1666) do skorzystania ze zwolnienia z podatku VAT w 2011r., gdyż limit obrotu w 2010r. wynoszący 150.000 zł nie został przez niego przekroczony” należało uznać za nieprawidłowe, bowiem podstawą dla zastosowania zwolnienia podmiotowego od dnia 1 stycznia 2011r. (przy zachowaniu warunków, o których mowa w niniejszej interpretacji) nie jest wskazany przez Wnioskodawcę przepis art. 2 ust. 4 ustawy z dnia 2 grudnia 2009r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 215, poz. 1666), lecz przepis art. 113 ust. 1 w związku z art. 113 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczyć zatem należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.