INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, reprezentowanej przez radcę prawnego, przedstawione we wniosku z dnia 8 sierpnia 2011 r. (data wpływu 8 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w związku ze sprzedażą nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w związku ze sprzedażą nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 21 czerwca 1977 r. Wnioskodawczyni zawarła związek małżeński, który następnie orzeczeniem Sądu Okręgowego został rozwiązany w dniu 17 maja 2007 r. Wspomnianym orzeczeniem Sądu Okręgowego dokonany został również podział majątku wspólnego stron, nabytego w trakcie trwania małżeństwa, któremu nie towarzyszyły jakiekolwiek spłaty oraz dopłaty. W wyniku tegoż podziału Zainteresowana kwotowo (wartościowo) otrzymała mniej, aniżeli połowę majątku.

Majątek obejmował następujące składniki: prawo własności do lokalu mieszkalnego o wartości 535 700 zł, prawo własności do nieruchomości gruntowej zabudowanej domem jednorodzinnym o wartości 630 000 zł, prawo własności do działki niezabudowanej o wartości 72 500 zł, prawo własności do działki niezabudowanej o wartości 68 900 zł, prawo własności do działki niezabudowanej o wartości 72 600 zł, samochód o wartości 10 000 zł, samochód o wartości 15 000 zł oraz samochód o wartości 11 000 zł. Łączna wartość majątku dorobkowego wyniosła 1 415 700 zł.

Wnioskodawczyni w konsekwencji podziału sądowego otrzymała prawo własności do lokalu mieszkalnego o 535 000 zł, działki niezabudowanej o wartości 72 500 zł, działki niezabudowanej o wartości 68 900 zł oraz dwóch samochodów: o wartości 11 000 zł i 10 000 zł. Łączna wartość majątku, który otrzymała Wnioskodawczyni wyniosła 698 000 zł. W związku z tym wartość przyznanych Jej składników była mniejsza, niż wartość przedmiotów, które przyznane zostały byłemu współmałżonkowi. Dnia 21 marca 2011 r. Zainteresowana sprzedała jedną z działek, które przypadły Jej na własność na skutek podziału majątku, a którą nabyła wraz z mężem w 2003 r. do ich majątku wspólnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy nabycie przez Wnioskodawczynię nieruchomości przyznanej Jej w wyniku podziału majątku małżeńskiego objętego wspólnością ustawową nastąpiło, w rozumieniu postanowień art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w dacie nabycia tej nieruchomości w trakcie trwania związku małżeńskiego, czy też w dacie przeniesienia całkowitych praw do nieruchomości podczas podziału majątku wspólnego w roku 2007, a tym samym czy dokonana sprzedaż przedmiotowej nieruchomości zaktualizowała po stronie Wnioskodawczyni obowiązek w podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawczyni, przedmiotowa nieruchomość została nabyta w trakcie trwania małżeństwa, a tym samym jej sprzedaż w 2011 r. nie zaktualizowała obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie bowiem z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 m.in.:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

   - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, iż sprzedaż nieruchomości lub praw przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli sprzedaż nieruchomości lub prawa nastąpiła po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie decydujące znaczenie ma właściwe ustalenie daty od jakiej należy liczyć bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, tj. czy od daty kiedy nastąpiło pierwotne nabycie zbywanej nieruchomości, tj. od 2003 r. czy też od daty kiedy nastąpił podziału majątku wspólnego, czyli od 2007 r.

Ustrój wspólności ustawowej, obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa.

Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością (art. 35 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy - Dz. U. Nr 9, poz. 59 ze zm.). Dopiero z chwilą ustania małżeństwa wspólność ta ulega przekształceniu. Z chwilą ustania wspólności ustawowej małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym stanowiącym ich dorobek (art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Następnie małżonkowie mogą zdecydować o sposobie podziału majątku wspólnego.

Zważywszy na przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

• podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
• wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.
  
  

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w efekcie zgodnego podziału majątku dokonanego dnia 17 maja 2007 r., wartość otrzymanej przez Wnioskodawczynię nieruchomości i innych praw w wyniku ustania małżeństwa mieści się w udziale, jaki temu małżonkowi przysługiwał w majątku dorobkowym małżeńskim. Przez wzgląd na powyższe, zdaniem Wnioskodawczyni, za datę nabycia przedmiotowego prawa własności przyjąć należy rok 2003. Za sprawą upływu pięcioletniego okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b) ww. ustawy, sprzedaż rzeczonej nieruchomości nie zaktualizowała po stronie Zainteresowanej obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Zainteresowaną i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.