Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/415-250/13/RS
z 13 czerwca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 lutego 2013 r. (data wpływu 4 marca 2013 r.),uzupełnionym w dniu 7 czerwca 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń zasądzonych tytułem zabezpieczenia alimentacyjnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 7 czerwca 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń zasądzonych tytułem zabezpieczenia alimentacyjnego.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Postanowieniem z dnia … października 2012 r. Sąd Okręgowy udzielił Wnioskodawczyni zabezpieczenia alimentacyjnego na czas trwania procesu, w wysokości 5.000 zł miesięcznie.

W dniu … grudnia 2012 r. Sąd Apelacyjny zmienił ww. postanowienie i zasądził na rzecz Wnioskodawczyni alimenty w kwocie 4.000 zł miesięcznie.

Przedmiotowe świadczenie zostało przyznane na czas rozwodu małżonków na podstawie art. 730 § 1 i § 2 Kodeksu postępowania cywilnego oraz art. 27 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego na co wskazuje Sąd Okręgowy i Apelacyjny w uzasadnieniu postanowienia. Obecnie toczy się przed Sądem Okręgowym sprawa rozwodowa. Wnioskodawczyni wraz z mężem nie posiada i nigdy nie posiadała rozdzielności majątkowej, nie ma dzieci, w chwili obecnej, mimo, iż nie zamieszkują razem, nadal są małżeństwem. Rozwód ani separacja nie została jeszcze orzeczona przez Sąd. Zabezpieczenie alimentacyjne zaspokaja potrzeby Wnioskodawczyni, takie jak: czynsz i opłaty eksploatacyjne za mieszkanie i samochód, opłaty za lekarstwa (otrzymuje rentę z KRUS), opłaty za wyżywienie i środki czystości, ubrania, wyjazdy do lekarzy i sanatorium. W związku ze swoim stanem zdrowia, Wnioskodawczyni nie jest w stanie podjąć zatrudnienia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni jest zobowiązana do odprowadzenia podatku od kwoty zabezpieczenia alimentacyjnego i rozliczania w rocznym zeznaniu podatkowym świadczeń uzyskiwanych z ww. tytułu?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w sytuacji, kiedy małżonkowie nadal pozostają w związku małżeńskim, wynagrodzenie za pracę przypadające jednemu z małżonków, wypłacone w części do rąk drugiego małżonka, nie stanowi dla niego przychodu z innych źródeł, w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, lecz stanowi jedynie przesunięcie środków majątkowych w ramach tej samej wspólności. Wobec braku ustania małżeństwa, orzeczenia separacji i rozdzielności majątkowej, wypłacone drugiemu małżonkowi świadczenie na zaspokojenie potrzeb życiowych rodziny, należy traktować jako wspólny dorobek małżonków.

Wnioskodawczyni, na poparcie swojego stanowiska, powołuje wyrok NSA z dnia 18 stycznia 2007 r. sygn. akt II FSK 159/06, w którym uznano, iż świadczenie przyznawane przez Sąd Cywilny w trakcie postępowania rozwodowego jako zabezpieczenie pozwu o alimenty nie jest opodatkowane.

W ocenie Wnioskodawczyni, przyznane przez Sąd Okręgowy w dniu … października 2012 r. tytułem zabezpieczenia alimentacyjnego świadczenie płatne poczynając od dnia 20 września 2012 r. wraz z ustawowymi odsetkami, do momentu orzeczenia rozwodu i uzyskania alimentów, otrzymane w ww. okresie, nie podlega opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Katalog źródeł, do których kwalifikuje się przychód danego rodzaju został wymieniony w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W pkt 9 tegoż przepisu wymieniono jako źródło przychodu – „inne źródła”.

Stosownie do art. 20 ust. 1 tej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Zauważyć należy, że powołany wyżej przepis wymienia określone rodzaje przychodów stanowiące pewien katalog o charakterze otwartym, a tym samym nie rozstrzyga w sposób ostateczny co jest przychodem z „innych źródeł”. Użycie przez ustawodawcę zwrotu „w szczególności” przesądza, iż przedmiotowy katalog nie ma charakteru zamkniętego, wyczerpującego. Innymi słowy, przychody niemieszczące się w źródłach przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ww. ustawy i niewymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych przewidzianych w tej ustawie stanowią przychody z innych źródeł.

Zgodnie natomiast z art. 2 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów ustawy nie stosuje się do świadczeń na zaspokojenie potrzeb rodziny, o których mowa w art. 27 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, objętych wspólnością majątkową małżeńską.

Z literalnego brzmienia powołanego przepisu wynika zatem, iż wyłączeniu spod działania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegają wyłącznie świadczenia na zaspokojenie potrzeb rodziny, o których mowa w art. 27 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, objęte wspólnością majątkową małżeńską.

Stosunki majątkowe między małżonkami uregulowane zostały w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. nr 9, poz. 59 ze zmianami). Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa między małżonkami powstaje z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny).

Stosownie natomiast do art. 27 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego oboje małżonkowie obowiązani są, każdy według swych sił oraz swych możliwości zarobkowych i majątkowych, przyczyniać się do zaspokajania potrzeb rodziny, którą przez swój związek założyli. Zadośćuczynienie temu obowiązkowi może polegać także, w całości lub w części, na osobistych staraniach o wychowanie dzieci i na pracy we wspólnym gospodarstwie domowym.

Obowiązek ten – jako wynikający z przepisu powszechnie obowiązującego – powstaje z chwilą zawarcia małżeństwa i gaśnie z chwilą jego ustania, orzeczenia separacji lub unieważnienia. Rodzaj i zakres potrzeb, które powinny zostać zaspokojone, zależą od uzasadnionych indywidualnych okoliczności dotyczących każdego z członków rodziny.

Jak wynika z treści wniosku oraz jego uzupełnienia, postanowieniem z dnia … października 2012 r. Sąd Okręgowy udzielił Wnioskodawczyni zabezpieczenia alimentacyjnego na czas trwania procesu w wysokości 5.000 zł miesięcznie. W dniu … grudnia 2012 r. Sąd Apelacyjny zmienił ww. postanowienie i zasądził na rzecz Wnioskodawczyni alimenty w kwocie 4.000 zł miesięcznie.

Przedmiotowe świadczenie zostało przyznane na czas rozwodu małżonków na podstawie art. 730 § 1 i § 2 Kodeksu postępowania cywilnego oraz art. 27 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego na co wskazuje Sąd Okręgowy i Apelacyjny w uzasadnieniu postanowienia. Obecnie toczy się przed Sądem Okręgowym sprawa rozwodowa. Wnioskodawczyni wraz z mężem nie posiada i nigdy nie posiadała rozdzielności majątkowej, nie ma dzieci, w chwili obecnej mimo, iż nie zamieszkują razem, nadal są małżeństwem. Rozwód ani separacja nie została jeszcze orzeczona przez Sąd. Zabezpieczenie alimentacyjne zaspokaja potrzeby Wnioskodawczyni, takie jak: czynsz i opłaty eksploatacyjne za mieszkanie i samochód, opłaty za lekarstwa (otrzymuje rentę z KRUS), opłaty za wyżywienie i środki czystości, ubrania, wyjazdy do lekarzy i sanatorium. W związku ze swoim stanem zdrowia, Wnioskodawczyni nie jest w stanie podjąć zatrudnienia.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, iż w sytuacji, gdy zasądzona na rzecz Wnioskodawczyni tytułem zabezpieczenia roszczeń alimentacyjnych kwota stanowi świadczenie na zaspokojenie potrzeb rodziny, o którym mowa w art. 27 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego objęte wspólnością majątkową małżeńską to stosownie do dyspozycji art. 2 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ww. świadczenie nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, a w konsekwencji Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do wykazania go w zeznaniu podatkowym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.