INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 sierpnia 2011 r. (data wpływu 12 sierpnia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 2 listopada 2011 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentów uprawniających Spółkę do zastosowania stawki podatku 0% do dostaw towarów służących zaopatrzeniu statków - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 sierpnia 2011 r. złożono wniosek, uzupełniony w dniu 2 listopada 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentów uprawniających Spółkę do zastosowania stawki podatku 0% do dostaw towarów służących zaopatrzeniu statków.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka nabywa od dostawców z siedzibą w Unii Europejskiej (Polska i inne państwa członkowskie) towary służące zaopatrzeniu statków. Zakupione towary są składowane w magazynie Spółki. Z uwagi na to, że towar w momencie zakupu jest przeznaczony na statek - jego dostawa jest opodatkowana stawką podatku od towarów i usług w wysokości 0%. Taka stawka widnieje także na fakturach wystawianych przez kontrahentów.

Powyższa procedura, a konkretnie stosowanie stawki 0%, począwszy od 1 stycznia 2011 r. została zakwestionowana przez Urząd Celny, który stoi na stanowisku, iż z uwagi na fakt, że towar nie jest dostarczany bezpośrednio na statek, a tylko do magazynu, powinien zostać naliczony i zapłacony podatek według stawki 23%. Również kontrahenci informują Spółkę, że organy celne w przypadku dostawy towarów (służących zaopatrzeniu na statek) bezpośrednio do magazynu Spółki, uzależniają prawo do zastosowania stawki 0% od posiadania dokumentu SAD, otrzymywanego od Spółki.

Dostarczanie każdemu dostawcy kopii SAD-u jest nie tylko uciążliwe, ale częstokroć również niemożliwe, ponieważ nie zawsze towar ujęty na jednej fakturze od jednego dostawcy jest odprawiany w całości od razu. Zdarza się, że Spółka nabywa kilka rzeczy (objętych jedną fakturą) z przeznaczeniem na trzy statki i towar ten odprawia sukcesywnie.

W związku z powyższym pojawiły się wątpliwości dotyczące konieczności posiadania dokumentu SAD przez Spółkę i Jej kontrahentów.

W przedmiotowym wniosku zadano następujące pytanie.

Czy prawo do stosowania stawki 0% dla dostaw towarów służących zaopatrzeniu statków, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, jest uzależnione od dysponowania przez dostawcę (kontrahenta lub Spółkę) dokumentem SAD (zgłoszeniem celnym wywozowym), o którym mowa w art. 786 ust. 2 lit. b rozporządzenia (EWG) nr 2454/93 ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny, czy też wystarczającym dokumentem, o którym mowa w art. 83 ust. 2 ww. ustawy będzie np. oświadczenie Spółki (dołączone do zamówienia), że towar odprawi we własnym zakresie i czy tego rodzaju dokument będzie w ogóle wymagany przez urząd skarbowy...

Zdaniem Wnioskodawcy, na gruncie art. 83 ust. 1 pkt 10 w zw. z ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz na podstawie art. 786 ust. 2 lit. b rozporządzenia nr 2454/93 ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny, całkowicie bezpodstawnym jest uzależnianie prawa do stosowania stawki 0% od posiadania przez dostawcę dokumentu SAD (zgłoszenia wywozowego). Spółka zauważyła, iż wprowadzenie nowych regulacji art. 786 ust. 2 lit. b rozporządzenia nr 2454/93 w żaden sposób nie wpływa na treść art. 83 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym na prawo podatnika do stosowania stawki 0% z tytułu dostawy towarów przeznaczonych na statki.

W opinii Spółki, problem stanowiący przedmiot niniejszego zapytania pojawił się w związku z wejściem w życie z dniem 1 stycznia 2011 r. art. 786 ust. 2 lit. b) rozporządzenia Komisji nr 430/2010 z dnia 30 maja 2010 r. zmieniającego rozporządzenie (EWG) nr 2454/93, w myśl którego formalności celne dotyczące zgłoszenia wywozowego znajdują zastosowanie, m.in. gdy towary wspólnotowe są dostarczane ze zwolnieniem z podatku jako dostawa zaopatrzenia na statki wodne i powietrzne, bez względu na miejsce przeznaczenia tych statków. Do dnia 1 stycznia 2011 r. zgłoszenie wywozowe niezbędne było w przypadku towarów wspólnotowych, które miały opuścić terytorium Wspólnoty. Organy celne uznały, że z początkiem 2011 r. formalnościami wywozowymi muszą zostać objęte wszystkie towary dostarczane na statki, bez względu na miejsce, do którego udają się te statki.

Jak zaznaczyła Spółka, na gruncie wskazanego przepisu 785 ust. 2 lit b rozporządzenia nr 2454/93, urzędy celne kwestionują prawo do zastosowania stawki 0% (pomimo, że faktycznym przeznaczeniem towarów jest zaopatrzenie statków), uznając, iż koniecznym warunkiem do skorzystania z tego prawa jest dysponowanie przez dostawcę dokumentem SAD.

Zdaniem Spółki, organy celne nie mają podstaw do kwestionowania prawidłowości naliczania przez dostawcę podatku przy zastosowaniu stawki 0%, pomimo braku jednoczesnego dysponowania dokumentem zgłoszenia wywozowego. Dokument ten nie został umieszczony jako konieczny również w treści art. 83 ust. 2 ustawy. Jak zauważyła Spółka, powyższy przepis nie wskazuje -co istotne - rodzaju dokumentów, które mają poświadczać spełnienie warunków do zastosowania stawki 0%. Może to być wobec tego wszelka dokumentacja, o ile wynika z niej, że towar, o deklarowanym przeznaczeniu „zaopatrzenie statków" faktycznie został dostarczony na statek wymieniony w art. 83 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Spółka zaznaczyła, iż z treści art. 786 ust. 2 lit. b rozporządzenia nr 2454/93 w żadnej mierze nie da się wyinterpretować normy, która uzależniałaby prawo do zastosowania stawki 0% dla dostaw na statki od uprzedniego posiadania zgłoszenia celnego w procedurze wywozu. Przeciwnie jest w nim mowa o towarach, które „są dostarczane ze zwolnieniem z podatku jako dostawy zaopatrzenia na statki". Taka redakcja przepisu – w opinii Spółki - wskazuje, że formalnościom wywozowym podlegają towary korzystające ze zwolnienia od podatku, wobec takiego, a nie innego ich przeznaczenia (zaopatrzenie statków). O nabyciu tego statusu nie decyduje wobec powyższego uprzednie dokonanie zgłoszenia wywozowego, lecz odwrotnie - to nadane towarom przeznaczenie implikuje dopełnienie formalności wywozowych.

Zdaniem Spółki, dodatkowym potwierdzeniem powyższej tezy jest fakt, iż zmienione – w związku z wejściem w życie rozporządzenia Komisji nr 430/2010 - rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2004 r. w sprawie szczegółowych wymogów, jakie powinno spełniać zgłoszenie celne utrzymało w § 20d możliwość składania zgłoszenia celnego „zbiorczego" już po faktycznym wywiezieniu towarów poza obszar celny Wspólnoty, przy czym dotyczy to towarów, o których mowa w art. 786 ust. 2 lit. b rozporządzenia wykonawczego. Powyższe zgłoszenie powinno zostać dokonane w terminie do 10. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpił wywóz towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Niniejszej interpretacji udzielono przy założeniu, że miejscem świadczenia opisanych we wniosku dostaw jest terytorium kraju.

Jednocześnie informuje się, że w niniejszej interpretacji tutejszy organ nie odniósł się do kwestii, czy dokument zgłoszenia celnego w procedurze wywozu (SAD), jest dokumentem o którym mowa w art. 83 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. uprawniającym do zastosowania stawki podatku w wysokości 0%.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji nie odniesiono się do kwestii postępowania urzędu skarbowego oraz urzędu celnego, bowiem zagadnienie to nie może być przedmiotem interpretacji indywidualnej, wydanej na podstawie art. 14b Ordynacji podatkowej.

Ponadto wskazuje się, że w kwestii dokumentacji niezbędnej dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% przez kontrahentów Spółki wydano postanowienie nr ITPP2/443-1132b/11/AF.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.