INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 3 października 2011 r. (data wpływu 10 października 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży komponentów do produkcji spożywczej. Dochody uzyskane z działalności gospodarczej opodatkowuje w formie tzw. podatku liniowego, tj. przy zastosowaniu 19% podstawy obliczenia podatku. Zdarzenia gospodarcze ewidencjonuje za pomocą podatkowej księgi przychodów i rozchodów, stosując kasową metodę prowadzenia księgi, wydatki związane z prowadzeniem działalności zaliczane są zatem do kosztów uzyskania przychodów pod datą wystawienia faktury (rachunku) dokumentującej poniesiony koszt. Wnioskodawca zamierza w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawrzeć umowę leasingu operacyjnego maszyny - linii do mieszania koncentratów spożywczych. W umowie leasingu przewidziana będzie wpłata przez Wnioskodawcę wstępnej opłaty leasingowej w wysokości około 30-40% wartości leasingowanego urządzenia. Wstępna opłata leasingowa zostanie udokumentowana fakturą VAT wystawioną przez leasingodawcę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wstępną opłatę leasingową można zaliczyć do kosztów prowadzonej działalności gospodarczej jednorazowo w dacie wystawienia faktury VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, opłata wstępna (czynsz inicjalny) składa się na sumę opłat ustalonych w umowie leasingu. Nie została bowiem wyraźnie wyłączona przez ustawodawcę spod tego pojęcia (art. 23j u.p.d.o.f.). Opłata wstępna (niezależnie od jej wysokości) powinna zatem - jako opłata ustalona w umowie leasingu - stanowić koszt uzyskania przychodu, oczywiście przy założeniu, że spełnione są warunki pozwalające na uznanie danej umowy za umowę leasingu operacyjnego, odnoszące się przede wszystkim do sumy opłat (równej co najmniej wartości początkowej przedmiotu leasingu) oraz czasu trwania umowy (co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji).

Wnioskodawca uważa, że skoro zdarzenia gospodarcze ewidencjonuje za pomocą podatkowej księgi przychodów i rozchodów metodą kasową, to cała opłata wstępna może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów z chwilą jej poniesienia (zgodnie z art. 22 ust. 4 w związku z ust. 6b u.p.d.o.f.). W takim przypadku koszty związane z leasingiem są bowiem kosztem uzyskania przychodów jednorazowo w momencie poniesienia, czyli w dniu wystawienia przez firmę leasingową faktur dokumentujących te koszty. Tezę tę potwierdzają także organy podatkowe, np. postanowienie Naczelnika II Urzędu Skarbowego w Białymstoku z dnia 12 lipca 2007 r. (IIUSpblA/1/415-58/101a/57/07/BB), interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 28 stycznia 2008 r. (ILPB1/415-154/07-4/AG). Podobne stanowisko prezentowane jest także w orzecznictwie sądów administracyjnych, np. w wyroku z dnia 23 marca 2010 r., sygn. akt II FSK 1733/08, w którym NSA orzekł, że wstępna opłata leasingowa mająca charakter opłaty samoistnej, nieprzypisanej do poszczególnych rat leasingowych, może być ujęta w kosztach uzyskania przychodów jednorazowo w dacie poniesienia, bez konieczności rozliczania jej w czasie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307, ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Natomiast zgodnie z art. 23a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, przez umowę leasingu rozumie się umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej „finansującym”, oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej „korzystającym”, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

W myśl art. 23b ust. 1 powyższej ustawy opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

1. została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz
2. suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Przepis art. 23b ust. 2 ww. ustawy określa, że opłaty ustalone w umowie leasingu stanowią koszt uzyskania przychodu korzystającego, jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu nie korzystał ze zwolnień w podatku dochodowym, przysługujących na podstawie przepisów wymienionych w tym artykule.

W związku z powyższym, jeżeli spełnione zostały wymienione warunki, korzystający ma prawo ujęcia w kosztach opłat ustalonych w umowie leasingu, w tym opłat inicjalnych. W świetle postanowień art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 6b ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów za dzień poniesienia kosztu uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

W myśl art. 22 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zasady określone w ust. 5-5c, z zastrzeżeniem ust. 6b, mają zastosowanie również do podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem że stale w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do tego roku podatkowego.

Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Natomiast w świetle obowiązującego przepisu art. 22 ust. 5 ww. ustawy, u podatników prowadzących podatkowe księgi handlowe, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącane w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawrzeć umowę leasingu operacyjnego maszyny - linii do mieszania koncentratów spożywczych. W umowie leasingu przewidziana będzie wpłata przez Wnioskodawcę wstępnej opłaty leasingowej w wysokości około 30-40% wartości leasingowanego urządzenia. Wnioskodawca zdarzenia gospodarcze ewidencjonuje za pomocą podatkowej księgi przychodów i rozchodów, stosując kasową metodę prowadzenia księgi. Wydatki związane z prowadzeniem działalności zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów pod datą wystawienia faktury (rachunku) dokumentującej poniesiony koszt.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące uregulowania prawne stwierdzić należy, że zaliczając do kosztów uzyskania przychodów wstępną opłatę leasingową z tytułu zawarcia umowy leasingu operacyjnego należy zaewidencjonować ją w kosztach uzyskania przychodów jednorazowo w dacie jej poniesienia. Podkreślenia przy tym wymaga fakt, iż zgodnie z cytowanym art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, w przypadku podatników, o których mowa w art. 22 ust. 6 ww. ustawy (tj. prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów) uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.