INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 września 2011r. (data wpływu do tut. organu 16 września 2011r.) uzupełnionym pismem z dnia 13 października 2011r. (data wpływu 18 października 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu ustalenia podstawy opodatkowania - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 września 2011r. wpłynął do siedziby tut. organu ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 13 października 2011r. (data wpływu 18 października 2011 r.), o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu ustalenia podstawy opodatkowania.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie doprecyzowane w piśmie uzupełniającym z 13 października 2011r.):

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem VAT. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca będzie powołany przez Sąd, jako biegły sądowy realizując zlecenie Sądu w zakresie swojej specjalności. Za wykonane prace - wydaną opinię, będzie wystawiał fakturę VAT. Wynagrodzenie dla biegłych ustalane jest na podstawie rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości. Wnioskodawca zamierza wystawić fakturę VAT dokonując kalkulacji w następujący sposób: kwota netto, do której następnie doliczony zostanie należny 23% podatek VAT obejmuje wartość robocizny wynikającą z przyjętej stawki przemnożonej przez ilość roboczogodzin oraz całość kosztów dodatkowych za zużyte materiały i inne wydatki niezbędne do wykonania opinii, tj. np. przejazdy, materiały biurowe, przesyłki pocztowe, itp.

Do tak wyliczonej kwoty netto następnie zostanie dodany należny podatek VAT w wysokości 23%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w ww. piśmie uzupełniającym z dnia 13 października 2011r.):

Czy łączna kwota kosztów dodatkowych za zużyte materiały i inne wydatki niezbędne do wykonania opinii, tj. np. przejazdy, materiały biurowe, przesyłki pocztowe, itp., zesumowana łącznie z wynagrodzeniem biegłych za pracę wynikającym z przyjętej stawki przemnożonej przez ilość roboczogodzin stanowią następnie sumę netto, do której finalnie następnie winien być doliczony 23% podatek VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, łączna kwota kosztów dodatkowych za zużyte materiały i inne wydatki niezbędne do wykonania opinii, tj. np. przejazdy, materiały biurowe, przesyłki pocztowe, itp. łącznie z wynagrodzeniem biegłych za pracę wynikającym z przyjętej stawki przemnożonej przez ilość roboczogodzin stanowią sumę, do której finalnie następnie winien być doliczony podatek VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usługi, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem.

W świetle powyższego nie budzi wątpliwości, iż czynności biegłych w postępowaniu sądowym stanowią usługi, na co wskazuje powołany powyżej przepis art. 8 ust. 1 pkt 3 ustawy. Ich istotą jest bowiem dokonanie na zlecenie określonego świadczenia - wydanie opinii, ekspertyzy, za wynagrodzeniem. Mamy zatem do czynienia z czynnością opodatkowaną - odpłatnym świadczeniem usług.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stawka podatku VAT zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Stosownie do art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl § 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 grudnia 1975r. w sprawie kosztów przeprowadzenia dowodu z opinii biegłych w postępowaniu sądowym (Dz. U. Nr 46, poz. 254 ze zm.) koszty przeprowadzenia dowodu z opinii biegłych w postępowaniu sądowym obejmują wynagrodzenie biegłych za wykonaną pracę, koszty zużytych materiałów oraz inne wydatki niezbędne do wydania opinii.

Prawo biegłego do żądania wynagrodzenia za spełnienie nałożonych nań obowiązków wynika z art. 288 ustawy z dnia 17 listopada 1964r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296 ze zm.), art. 9 ust. 1 dekretu z dnia 26 października 1950r. o należnościach świadków, biegłych i stron w postępowaniu sądowym (Dz. U. Nr 49, poz. 445, ze zm.) oraz § 2 cyt. rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie kosztów przeprowadzenia dowodu z opinii biegłych w postępowaniu sądowym.

Zgodnie z § 11 cyt. rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie biegłych sądowych, biegłemu przysługuje za wykonanie czynności wynagrodzenie w wysokości określonej odrębnymi przepisami.

Należy w tym miejscu zauważyć, iż zgodnie z art. 10 ust. 2a cyt. wyżej Dekretu z dnia 26 października 1950r. o należnościach świadków, biegłych i stron w postępowaniu sądowym, w brzemieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010r., wynagrodzenie biegłego, będącego podatnikiem podatku od towarów i usług, podwyższa się o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tym wynagrodzeniu.

Z powyższego przepisu wynika, iż kwota wynagrodzenia otrzymana przez biegłego z tytułu świadczenia tej usługi obejmuje już kwotę podatku VAT (wynagrodzenie należne biegłemu stanowi kwotę brutto), zatem biegły nie może doliczyć podatku VAT do kwoty wynagrodzenia lecz wyliczyć go z należnego wynagrodzenia metodą „w stu”.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem VAT. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca będzie powołany przez Sąd, jako biegły sądowy realizując zlecenie Sądu w zakresie swojej specjalności. Za wykonane prace - wydaną opinię, będzie wystawiał fakturę VAT. Wynagrodzenie dla biegłych ustalane jest na podstawie rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą sposobu naliczania podatku od towarów i usług z tytułu wykonywanych na zlecenie Sądu, czynności których koszt obejmuje:

• wynagrodzenie biegłego za pracę wynikającą z przyjętej stawki przemnożonej przez ilość roboczogodzin oraz
• koszty dodatkowe za zużyte materiały i inne wydatki niezbędne do wykonania opinii (np. przejazdy, materiały biurowe, przesyłki pocztowe).
  
  

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz mając na względzie powołane przepisy prawa stwierdzić należy, iż skoro kwota wynagrodzenia otrzymana przez Wnioskodawcę, będącego biegłym sądowym, z tytułu świadczenia usługi polegającej na wydaniu opinii obejmuje już kwotę podatku VAT (wynagrodzenie należne biegłemu stanowi kwotę brutto), to Wnioskodawca nie może doliczyć podatku VAT do kwoty wynagrodzenia, lecz wyliczyć go z należnego wynagrodzenia metodą „w stu”.

Natomiast, skoro koszty dodatkowe za zużyte materiały i inne wydatki niezbędne do wykonania opinii (np. przejazdy, materiały biurowe, przesyłki pocztowe) są ściśle związane z wykonywaną przez Wnioskodawcę jako biegłego sądowego usługą polegającą na wydaniu opinii na zlecenie Sądu, stanowiąc jeden z elementów kalkulacyjnych otrzymanego wynagrodzenia (cześć odpłatności za usługę) to koszty te składają się na całość świadczenia należnego od nabywcy usługi na równi z wypłacanym wynagrodzeniem. Poniesione wydatki stanowią element rachunku kosztów, zmierzających do ustalenia kwoty odpłatności za wykonywaną usługę. Stanowią więc kwotę należną, w rozumieniu powołanego wyżej art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, według stawki właściwej dla usługi głównej (sporządzenie opinii przez biegłego sądowego), tj. stawki 23%.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy, iż łączna kwota kosztów dodatkowych za zużyte materiały i inne wydatki niezbędne do wykonania opinii, tj. np. przejazdy, materiały biurowe, przesyłki pocztowe, itp. łącznie z wynagrodzeniem biegłych za pracę wynikającym z przyjętej stawki przemnożonej przez ilość roboczogodzin stanowią sumę, do której finalnie następnie winien być doliczony podatek VAT, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.