INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 lutego 2012 r. (data wpływu 13 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Podatnik jako osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą od dnia 1 marca 2010 r.

Przedmiotem działalności jest:

68.10.Z – Kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek

79.11.A – Działalność agentów turystycznych

79.90.C – Pozostała działalność usługowa w zakresie rezerwacji, gdzie indziej niesklasyfikowana

66.19.Z – Pozostała działalność wspomagająca usługi finansowe, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych

46.13.Z – Działalność agentów zajmujących się sprzedażą drewna i materiałów budowlanych

68.31.Z – Pośrednictwo w obrocie nieruchomościami

46.19.Z – Działalność agentów zajmujących się sprzedażą towarów różnego rodzaju

74.10.Z – Działalność w zakresie specjalistycznego projektowania

68.20.Z – Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi

46.73.Z – Sprzedaż hurtowa drewna, materiałów budowlanych i wyposażenia sanitarnego

55.20.Z – Obiekty noclegowe turystyczne i miejsca krótkotrwałego zakwaterowania

Przychody z działalności opodatkowane są w formie podatku liniowego. Dokumentacja księgowa prowadzona jest w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Przed rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej Podatnik zawarł umowę kredytową z bankiem w celu sfinansowania budowy budynku mieszkalnego. Zgodnie z umową przez cały okres kredytowania podatnik spłacał będzie ratę kredytu na podstawie harmonogramu ustalonego przez bank, składającą się z części kapitałowej oraz odsetkowej.

Po zakończeniu budowy ww. budynku Podatnik zdecydował w całości przeznaczyć go na cele prowadzonej działalności gospodarczej, jako siedzibę firmy. Budynek jest wpisany do ewidencji środków trwałych i służy celom prowadzenia działalności gospodarczej. Pod adresem siedziby nie jest zameldowana żadna osoba fizyczna i budynek nie służy żadnym celom prywatnym podatnika.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca ma prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu całą część odsetkową raty kredytowej...
2. Czy fakt zawarcia umowy kredytowej przed przeznaczeniem budynku na działalność gospodarczą, oraz fakt iż stroną umowy jest osoba fizyczna, a nie firma przedsiębiorcy w jakikolwiek sposób ogranicza prawo do zaliczenia w koszty całości raty odsetkowej...
3. Czy wyciąg bankowy potwierdzający spłatę raty kredytu oraz harmonogram spłaty kredytu są wystarczającymi dokumentami pozwalającymi na udokumentowanie kosztu podatkowego...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

W świetle treści cytowanego powyżej przepisu, aby określony wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.
  
  

W świetle przedstawionego stanu faktycznego istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy ponoszonym wydatkiem, a przychodem uzyskiwanym z działalności. Budynek stanowi siedzibę przedsiębiorcy i w ten sposób umożliwia prowadzenie działalności gospodarczej. Ponadto jest on bezpośrednim źródłem uzyskiwania przychodu poprzez świadczenie usług wg PKD 55.20.Z.

Mając na uwadze fakt, iż budynek w całości przeznaczony jest na cele działalności gospodarczej, również całkowita część odsetkowa raty kredytu może zostać uznana za koszt podatkowy.

Zgodnie z art. 22g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odsetki od kredytu po momencie oddania budynku do użytkowania będą stanowiły bieżący koszt u Podatnika w momencie jego poniesienia.

Wnioskodawca zwraca również uwagę na art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a oraz art. 23 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które mogłyby mieć wpływ na uznanie tego wydatku za koszt uzyskania przychodu.

Zdaniem Zainteresowanego fakt, iż umowa kredytowa zawarta została przed przeznaczeniem budynku na działalność gospodarczą oraz fakt, że stroną umowy jest osoba fizyczna, a nie firma przedsiębiorcy nie ogranicza prawa do zaliczenia wydatku do kosztów podatkowych w sytuacji, gdy spełnione są założenia art. 22 ust. 1 updof.

Zasady prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152 , poz. 1475 ze zm.). W świetle postanowień ww. rozporządzenia, podstawą zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów mogą być wyłącznie dowody księgowe spełniające warunki określone w tym rozporządzeniu.

Stosownie do treści § 12 ust. 3 powołanego rozporządzenia, dowodami księgowymi są również dowody, wymienione w § 13 i § 14, a więc także wyciągi bankowe. Zdaniem Wnioskodawcy umowa kredytowa wraz z wyciągiem bankowym stanowi dowód, w oparciu o który można dokonać zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, dotyczących zapłaty odsetek od kredytu zaciągniętego na budowę budynku wykorzystywanego dla celów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.