Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/2/415-1573/12/MZa
z 5 marca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 03 grudnia 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 05 grudnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z tzw. ulgi meldunkowej w przypadku nie złożenia oświadczenia o spełnieniu warunku do zwolnienia – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05 grudnia 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z tzw. ulgi meldunkowej w przypadku nie złożenia oświadczenia o spełnieniu warunku do zwolnienia.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Na podstawie umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu oraz umowy przeniesienia własności lokalu zawartej w dniu 08 kwietnia 2008 r. pomiędzy Spółdzielnią Mieszkaniową a wnioskodawczynią i jej małżonkiem, wnioskodawczyni stała się właścicielką w małżeńskiej wspólności ustawowej – lokalu mieszkalnego nr 2, z którym związany był udział wynoszący 410/100000 części w prawie własności części wspólnych budynku i urządzeń oraz w prawie własności użytkowania wieczystego gruntu. W dacie sprzedaży opisany powyżej lokal mieszkalny był już zamieszkiwany przez wnioskodawczynię oraz jej małżonka, którzy zameldowani byli pod wskazanym adresem na pobyt stały.

Następnie, w dniu 17 lipca 2009 r., tj. po upływie 1 roku i 3 miesięcy, małżonkowie sprzedali opisany powyżej lokal mieszkalny za cenę 145.000,00 zł zawierając z nabywcą umowę sporządzoną w Kancelarii Notarialnej. Z uwagi na fakt, iż małżonkowie, będąc właścicielami rzeczonego lokalu, byli w nim zameldowani przez okres powyżej 1 roku, pozyskali wiedzę, że zawarta umowa jest wolna od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z postanowieniami umowy, koszty jej sporządzenia, w tym wydania wypisów oraz odpisów aktu notarialnego ponosili kupujący, od których sporządzający akt pobrał następujące kwoty: tytułem podatku od czynności cywilnoprawnych, taksy notarialnej, podatku VAT oraz opłaty sądowej od wniosku o wpis własności.

Z uwagi na powyższe, sprzedający przekonani byli, że z chwilą zakończenia czynności u notariusza – pełniącego rolę płatnika pobranego podatku, wypełnione zostały wszelkie zobowiązania podatkowe spoczywające na stronach umowy sprzedaży. W 2012 r. wnioskodawczyni została jednak wezwana do uiszczenia zaległego podatku dochodowego, wynikającego z dokonanej czynności prawnej, z uwagi na brak podstaw do zwolnienia – wnioskodawczyni nie spełniła warunku wskazanego w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w postaci złożenia oświadczenia o spełnieniu przesłanki wskazanej w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w postaci złożenia oświadczenia o spełnieniu przesłanki wskazanej w ust. 1 pkt 126 powołanego przepisu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy przychód uzyskany z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość jest zwolniony od podatku dochodowego od osób fizycznych, w związku ze spełnieniem przez wnioskodawczynię warunku zameldowania na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy w lokalu mieszkalnym stanowiącym przedmiot sprzedaży?

Jaki jest charakter prawny oświadczenia podatnika o spełnieniu warunku przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o którym mowa w art. 21 ust. 21 wskazanej ustawy?

Zdaniem wnioskodawczyni, zgodnie z dyspozycją art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c wskazanej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, zaniechano poboru podatków.

W świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie ulega wątpliwości, iż czynność prawna dokonana w opisanym stanie faktycznym stanowiła źródło dochodu wynikające z odpłatnego zbycia nieruchomości (prawa do lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość), nie następującego w wykonaniu działalności gospodarczej i dokonanego przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Ustawodawca przewidział jednak wyjątki od powyższego, mające charakter zwolnienia przedmiotowego, określonego w art. 21 ust. 1 pkt 126 (w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.), zgodnie z którym wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

1. budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,
2. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,
3. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,
4. prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

-jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia.

Jak wynika z brzmienia powyższego przepisu, ma on charakter bezwarunkowy i jako zwolnienie z podatku dochodowego oznacza zaniechanie jego poboru.

Jednocześnie w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, iż omawiane zwolnienie znajduje zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Biorąc pod uwagę bezwarunkowy charakter przepisu ustanawiającego zwolnienie od podatku, wprowadzony przez ustawodawcę obowiązek złożenia oświadczenia w przedmiocie spełniania warunku do zwolnienia – nie może być traktowany jako kolejny warunek, od spełnienia którego uzależnia się możliwość skorzystania ze wskazanego zwolnienia. Jego niedopełnienie w terminie nie wpływa w żaden sposób na ocenę faktycznego spełnienia przewidzianego przez ustawodawcę warunku zameldowania na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy i nie może determinować prawa do skorzystania ze zwolnienia. Złożenie rzeczonego oświadczenia traktowane być może jedynie jako czynność o charakterze technicznym, informacyjnym, którą zgodnie z treścią oświadczenia, podatnik informuje jedynie organ podatkowy o przysługującym mu zwolnieniu, a nie nabywa takie prawo.

Jednocześnie wskazać należy, iż wnioskodawczyni jest osobą nie posiadającą wiedzy fachowej, która w trakcie zawierania umowy, została pouczona przez notariusza – tj. osobę wykonującą zawód zaufania publicznego o obowiązkach podatkowych związanych ze sprzedażą nieruchomości, a zatem brak jej wiedzy co do konieczności złożenia stosownego oświadczenia o spełnianiu warunków do zwolnienia uznać należy za usprawiedliwiony.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) źródłem przychodu jest – z zastrzeżeniem ust. 2 – odpłatne zbycie m.in.:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości (w tym lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość),
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, ,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Z powyższego wynika, że w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ma moment jej nabycia.

Przedmiotową nieruchomość wnioskodawczyni nabyła wraz z mężem 08 kwietnia 2008 r., tym samym dokonując oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia tej nieruchomości należy zastosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Ustawą z dnia 06 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania dochodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy zmieniającej do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 01 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 i ust. 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ww. ustawy).

Koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania (art. 22 ust. 6c ww. ustawy).

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ustawy).

Jednakże, zgodnie z zapisem art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

1. budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,
2. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,
3. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,
4. prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

-jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy nie określa daty, od której należy liczyć okres zameldowania. Tym samym nie uzależnia zameldowania od posiadania tytułu własności do budynku lub lokalu, lecz stanowi, że istotny jest fakt zameldowania podatnika na pobyt stały w zbywanym lokalu czy też budynku przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia. Bez znaczenia są natomiast stosunki własnościowe istniejące w okresie tych 12 miesięcy.

Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika (art. 21 ust. 21 ww. ustawy).

Zgodnie jednak z art. 8 ust. 3 ww. ustawy zmieniającej z dnia 06 listopada 2008 r. podatnicy zbywający nieruchomość lub prawo nabyte w okresie od dnia 01 styczna 2007 r. do 31 grudnia 2008 r. oświadczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., składają w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, 14-dniowy termin określony w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. nie ma zastosowania.

Wobec powyższego, zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależnione jest od spełnienia łącznie dwóch warunków:

• okres zameldowania na pobyt stały nie krótszy niż dwunastomiesięczny przed datą zbycia,
• terminowe złożenie oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia; w przypadku uzyskania tego rodzaju przychodu w 2009 r. najpóźniej do 30 kwietnia 2010 r.
  
  

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wnioskodawczyni była zameldowana na pobyt stały w lokalu mieszkalnym, który wraz z mężem sprzedała w 2009 r., przez okres dłuższy niż 12 miesięcy. Zatem spełniony został pierwszy z warunków umożliwiających skorzystanie z przedmiotowej ulgi. W tym miejscu nie sposób zgodzić się z twierdzeniem wnioskodawczyni, iż jest to warunek jedyny. Ustawodawca bowiem wskazał w art. 21 ust. 21 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, że zwolnienie to ma zastosowanie do przychodu podatnika, który w określonym terminie złoży stosowne oświadczenie o wypełnieniu warunków do zwolnienia. Dlatego złożenie oświadczenia w terminie wskazanym przez ustawodawcę nie jest czynnością techniczną, lecz drugim koniecznym warunkiem do zastosowania omawianego zwolnienia.

W tej materii przepisy nie przewidują żadnych wyjątków, co oznacza, że nie jest istotne z jakich powodów w terminie nie zostało złożone oświadczenie o spełnieniu warunków do zwolnienia. Brak tego oświadczenia złożonego w czasie określonym ustawą jest równoznaczny z brakiem prawa do zwolnienia. Organy podatkowe nie mają w tym zakresie prawa do żadnych decyzji uznaniowych dotyczących regulowania terminu do złożenia przedmiotowego oświadczenia. Wskazany przez ustawodawcę termin jest terminem prawa materialnego, a więc nieprzekraczalnym i nieprzywracalnym.

Przepisy ww. ustawy stanowią w przywołanych powyżej art. 21 ust. 1 pkt 126 oraz ust. 21 o zwolnieniu od podatku przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia wskazanych w nim przedmiotów (m. in. lokali stanowiących odrębną nieruchomość lub udziału w nich) pod określonymi warunkami. Tym samym z przytoczonych regulacji wynika, że zwolnieniem nie jest objęty przychód z odpłatnego zbycia wskazanych w niej przedmiotów w sytuacji, gdy stosowne oświadczenie nie zostanie złożone lub złożone zostanie po terminie. Sytuacja taka skutkuje, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powstaniem obowiązku zapłaty podatku dochodowego obliczonego zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 30e tej ustawy. W konsekwencji termin ten wyznacza okres, w którym może nastąpić ukształtowanie praw i obowiązków podmiotu w ramach stosunku prawa materialnego. Nie jest zatem prawdą argument wnioskodawczyni, jakoby rzeczowe oświadczenie traktować można było jako czynność o charakterze technicznym, informacyjnym. W związku z powyższym stwierdzić należy, że termin na złożenie oświadczenia jest terminem prawa materialnego, nie podlegającym przedłużeniu ani przywróceniu przez organ podatkowy. Stanowisko powyższe potwierdza wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 07 lipca 2010 r. sygn. akt I SA/Bd 437/10.

Ze stanu faktycznego wynika, że wnioskodawczyni była zameldowana na pobyt stały w sprzedanym lokalu mieszkalnym przez okres powyżej 12 miesięcy. Jednakże wnioskodawczyni nie złożyła zgodnie z wolą ustawodawcy stosownego oświadczenia o spełnieniu przesłanki wskazanej w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy.

Skoro poza sporem jest, że wnioskodawczyni nie złożyła naczelnikowi urzędu skarbowego, właściwemu ze względu na miejsce jej zamieszkania, oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia od podatku przychodów uzyskanych przez nią w 2009 r. z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, to zwolnienie wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 126 nie będzie miało zastosowania do osiągniętego przez nią przychodu.

Jednocześnie podkreślenia wymaga fakt, iż warunki uprawniające do zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 od podatku przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia wskazanych w tym przepisie przedmiotów określone zostały w powszechnie obowiązującym przepisie prawa

(art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). W tym kontekście przywołać należy wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 28 października 2009 r. sygn. akt I SA/Sz 607/09, w którym stwierdzono: „uprawnienie do złożenia ww. oświadczenia o nabyciu prawa do zwolnienia wynika wprost z przepisów prawa powszechnie obowiązującego, prawidłowo opublikowanego, stąd (...) rzeczą podatniczki było zapoznanie się z tym prawem, jeżeli dokonała czynności podlegających opodatkowaniu, bowiem to na podatniku zamierzającym skorzystać ze zwolnienia ciąży obowiązek śledzenia zmian w przepisach prawa podatkowego, a nieznajomość przepisów prawa nie może działać na korzyść

strony”. Dodać należy, że notariusz nie jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Obowiązek rozliczenia się z dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości ciąży więc wyłącznie na podatniku.

Mając zatem na uwadze przytoczone wyżej uregulowania prawne oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, iż wnioskodawczyni spełniła wyłącznie jeden z warunków uprawniających do zwolnienia przychodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego, gdyż w sprzedanym lokalu była zameldowana na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą jego zbycia, jednak nie daje jej to podstaw do twierdzenia, że z przedmiotowej ulgi może skorzystać.

Należy bowiem zauważyć – jak już wcześniej wskazano – że sam fakt zameldowania przez podatnika w zbytym lokalu mieszkalnym, nie daje jeszcze podstaw do zastosowania „ulgi meldunkowej”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 powoływanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podkreślić bowiem należy, że ustawodawca prawo do omawianego zwolnienia wiąże ze spełnieniem łącznie dwóch wskazywanych warunków, tj. odpowiedniego okresu zameldowania na pobyt stały w zbywanym lokalu oraz złożenia w ustawowym terminie oświadczenia o spełnieniu warunków do tego zwolnienia.

Podsumowując, w związku z tym, iż wnioskodawczyni nie złożyła we wskazanym powyżej terminie, oświadczenia o spełnieniu warunków do przedmiotowego zwolnienia, w odniesieniu do przypadającego na nią przychodu ze zbycia nieruchomości nabytej w 2008 r. zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie może mieć zastosowania.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.