Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-1571/12/PP
z 7 marca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 3 lipca 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2012 r. (data wpływu do Organu 10 grudnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków prawnych nabycia nieruchomości w drodze zasiedzenia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 grudnia 2012 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków prawnych nabycia nieruchomości w drodze zasiedzenia.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W postanowieniu z dnia 20 września 2012 r. Sąd Rejonowy stwierdził, że Wnioskodawca nabył w drodze zasiedzenia prawo własności działek z dniem 1 stycznia 1990 r. Klauzula prawomocności została nadana postanowieniu w dniu 16 października 2012 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Kiedy powstaje zobowiązanie podatkowe z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych w przypadku nabycia gruntów w drodze zasiedzenia?
2. Czy nabycie prawa własności gruntów w drodze zasiedzenia w dniu 1 stycznia 1990 r. podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych?
3. Czy zobowiązanie podatkowe z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych uległo przedawnieniu?
4. Czy wartość początkową gruntów jako środków trwałych należy ustalić na podstawie ich ceny rynkowej z dnia nabycia tj. 1 stycznia 1990 r., czy na podstawie ich wartości rynkowej z dnia wydania postanowienia Sądu albo ewentualnie z dnia nadania postanowieniu klauzuli prawomocności tj. wartości z 2012 r.?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych łączy powstanie obowiązku podatkowego w zakresie nieodpłatnego nabycia rzeczy, w tym nieruchomości, z momentem zaistnienia tego zdarzenia, o którym mowa w art. 21 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej. Tym zdarzeniem jest nabycie własności przedmiotowych gruntów.

Orzeczenie sądu w sprawie zasiedzenia nie jest warunkiem nabycia własności. Prawo własności Spółdzielnia nabywa z mocy prawa po spełnieniu przesłanek określonych w przepisach kodeksu cywilnego. Orzeczenie sądu ma charakter jedynie deklaratoryjny i jest dowodem takiego nabycia, który stanowi podstawę wpisu Spółdzielni do księgi wieczystej jako właściciela działek. Zatem Spółdzielnia nabyła własność przedmiotowych działek w dniu 1 stycznia 1990 r. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych obowiązuje od 1992 r. wobec czego przepisy w zakresie opodatkowania dochodu z tytułu nieodpłatnego nabycia nie mają zastosowania do nabycia gruntu w dniu 1 stycznia 1990 r. Tak więc, nabycie przez Spółdzielnię w drodze zasiedzenia działek w Zakopanem nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zobowiązanie podatkowe z tytułu podatku od osób prawnych nie uległo przedawnieniu, ponieważ to zobowiązanie podatkowe nigdy nie powstało.

Wartość początkową działek, dla potrzeb ewidencyjnych oraz dla ustalenia wysokości kosztów uzyskania przychodu z ewentualnej sprzedaży tych działek, ustalić należy na podstawie ceny rynkowej gruntów z dnia nabycia tj. z dnia 1 stycznia 1990 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 172 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16 poz. 93 ze zm.), posiadacz nieruchomości nie będący jej właścicielem nabywa własność, jeżeli posiada nieruchomość nieprzerwanie od lat dwudziestu jako posiadacz samoistny, chyba że uzyskał posiadanie w złej wierze (zasiedzenie). Po upływie lat trzydziestu posiadacz nieruchomości nabywa jej własność, choćby uzyskał posiadanie w złej wierze.

Skutkiem zasiedzenia jest pierwotne nabycie własności przez posiadacza, który może wystąpić do sądu z wnioskiem o stwierdzenie zasiedzenia. Samo nabycie własności następuje jednak z mocy samego prawa, a orzeczenie stwierdzające nabycie własności przez zasiedzenie ma jedynie charakter deklaratywny. Zasiedzenie jest zatem instytucją, która sankcjonuje trwający od dłuższego czasu stan faktyczny posiadania i jest sposobem nabywania własności.

Warunkami niezbędnymi do zasiedzenia jest posiadanie samoistne i nieprzerwane oraz odpowiedni upływ czasu. Przy spełnieniu powyższych przesłanek posiadacz nabywa prawo własności. Warunkiem nabycia własności nie jest natomiast orzeczenie sądu stwierdzające nabycie własności. Orzeczenie takie stanowi dowód nabycia własności i jest orzeczeniem deklaratywnym, czyli stwierdzającym zaistnienie pewnych faktów, na które można się powołać w celu np. dokonania wpisu prawa własności do księgi wieczystej. Orzeczenie natomiast nie ma charakteru konstytutywnego, czyli nabycie prawa własności nie jest uzależnione od jego wydania.

Nabycie nieruchomości przez zasiedzenie jest formą nieodpłatnego przysporzenia majątkowego, wartość nieruchomości gruntowej nabytej przez zasiedzenie należy traktować jako wartość otrzymanej nieodpłatnie rzeczy.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Spółdzielnia nabyła prawo własności działek w drodze zasiedzenia z dniem 1 stycznia 1990 r. Z kolei ustawa z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, ze zm., zwanej dalej „updop”) obowiązuje od dnia 1 stycznia 1992 r.

Nabycie własności działek nie będzie zatem podlegało ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, a co za tym idzie nie powstanie ani obowiązek podatkowy ani zobowiązanie podatkowe z tego tytułu (na gruncie tej ustawy).

Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 3 updop, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Wartość początkową działek nabytych w drodze zasiedzenia należy zatem ustalić na podstawie ceny rynkowej z dnia nabycia.

Stanowisko Spółdzielni jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.