Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/415-1233/12/KB
z 7 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26 września 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 03 października 2012 r.), uzupełnionym w dniu 31 grudnia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie:

• możliwości zaliczenia przychodów uzyskiwanych z tytułu udzielania poręczeń do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej,
• możliwości opodatkowania dochodów uzyskanych z ww. tytułu 19% stawką podatku oraz
• określenia momentu uzyskania przychodów

-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03 października 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia przychodów uzyskiwanych z tytułu udzielania poręczeń do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, możliwości opodatkowania dochodów uzyskanych z ww. tytułu 19% stawką podatku oraz określenia momentu uzyskania przychodów. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 14 grudnia 2012 r. Znak: IBPBI/1/415-1233/12/KB, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 31 grudnia 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca planuje rozpoczęcie prowadzenia działalności gospodarczej, w ramach której zawierać będzie z kontrahentami umowy poręczenia za wynagrodzeniem. Planuje, że pierwsze umowy poręczenia zawierane będą z kontrahentami na czas nieokreślony. W ramach tych umów Wnioskodawca zobowiąże się do udzielania kontrahentom poręczeń w okresie obowiązywania umowy, w wysokości określonej w umowie. Za udzielenie poręczenia Wnioskodawca uzyskiwać będzie od kontrahentów wynagrodzenie. Wysokość tego wynagrodzenia obliczana będzie w oparciu o wartość udzielonego poręczenia proporcjonalnie do długości okresu, na który zostanie ono udzielone. W skali jednego roku wartość wynagrodzenia wynosić ma 1,2% równowartości udzielonego poręczenia. Wnioskodawca szacuje, że procentowy udział przychodów uzyskiwanych z tytułu działalności w zakresie poręczeń, w całości przychodów uzyskiwanych z tytułu prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej wyniesie w skali roku ok. 20%. W związku z planowaną działalnością Wnioskodawca dokona zmiany wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, dodając nowy rodzaj działalności – działalność finansową. Planuje opodatkować przychody uzyskiwane z tytułu działalności w zakresie udzielania poręczeń, tak jak pozostałe przychody uzyskiwane z prowadzonej działalności gospodarczej, tj. przy zastosowaniu stawki w wysokości 19% podstawy obliczenia podatku. Poręczenia podpisywane będą przez Wnioskodawcę i przez Jego małżonkę.

Powyższe wynika z faktu, że udzielane poręczenia zabezpieczone będą nie tylko majątkiem należącym do firmy Wnioskodawcy, ale również całym Jego majątkiem prywatnym, objętym współwłasnością majątkową małżeńską (pomiędzy Wnioskodawcą, a Jego małżonką istnieje ustrój ustawowej wspólności majątkowej). Jednocześnie jednak, działalność w zakresie udzielania poręczeń faktycznie prowadzić będzie wyłącznie Wnioskodawca. Małżonka Wnioskodawcy faktycznie nie będzie prowadzić działalności gospodarczej w żadnym zakresie i nie będzie podejmować żadnych aktywnych działań w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością w zakresie udzielania poręczeń. Wnioskodawca zamierza obejmować i nabywać udziały w spółkach prawa handlowego, zarówno mniejszościowe, jak i umożliwiające kontrolę nad wspomnianymi spółkami. Wnioskodawca dążyć będzie do wejścia w skład statutowych organów ww. spółek; członkiem rad nadzorczych ww. spółek będzie docelowo również małżonka Wnioskodawcy. Spółki, o których mowa powyżej, będą stronami umów poręczenia zawieranych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z dnia 27 grudnia 2012 r., wskazano m.in., iż:

• Wnioskodawca obecnie prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w formie jednoosobowej działalności gospodarczej osoby fizycznej i w tej formie będzie ją prowadził także po rozszerzeniu jej zakresu o udzielanie poręczeń,
• obecnie przedmiotem tej działalności jest doradztwo w zakresie działalności gospodarczej i zarządzania (PKD 70.22.Z),
• wskazane we wniosku umowy poręczenia dotyczyć będą poręczeń kredytu bankowego, poręczeń weksla, poręczeń limitu factoringowego,
• z każdym kontrahentem zawierana będzie umowa poręczenia, w ramach której Wnioskodawca będzie zobowiązywał się do poręczenia dowolnej ilości zobowiązań danego kontrahenta. Jednocześnie jednak, łączna wysokość zobowiązań kontrahenta poręczonych przez Wnioskodawcę w ramach tej umowy nie będzie mogła przekroczyć wysokości limitu określonego w tej umowie,
• przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu udzielanych poręczeń dokumentowane będą na podstawie wystawianych przez Wnioskodawcę faktur VAT,
• w umowach poręczenia zawieranych z kontrahentami, wynagrodzenie z tytułu udzielonego poręczenia stanowić będzie określony procent wartości poręczenia udzielonego w ramach tej umowy, bez względu na to w jakiej wysokości kontrahent faktycznie skorzysta z udzielonego poręczenia w ramach limitu określonego w umowie. Tym samym, Wnioskodawca będzie uzyskiwał wynagrodzenie nie tylko z tytułu faktycznie udzielonego poręczenia, ale także za samą gotowość do udzielenia kontrahentowi poręczenia,
• zgodnie z zawieranymi umowami, Wnioskodawca będzie otrzymywał wynagrodzenie, które w dniu zawarcia umowy poręczenia stanowić będzie przychód należny z ww. tytułu, zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wynagrodzenie to będzie płatne na podstawie wystawionej przez Wnioskodawcę faktury VAT, w terminie określonym ta tej fakturze. Z tytułu zawartej umowy, Wnioskodawca będzie wystawiał jedną fakturę VAT za cały okres, na który zawarta została umowa poręczenia,
• w zawieranych umowach Wnioskodawca nie będzie ustalał stałych okresów rozliczeniowych.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy przychód uzyskiwany przez Wnioskodawcę z tytułu planowanej działalności w zakresie udzielania poręczeń należy klasyfikować, jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu przy zastosowaniu stawki w wysokości 19% podstawy obliczenia podatku, na podstawie art. 30c ust. 1 ww. ustawy?
2. Jeżeli odpowiedź na pytanie oznaczone nr 1 będzie twierdząca, czy za datę powstania przychodu z tytułu planowanej działalności gospodarczej uznać należy moment, w którym przychód ten stanie się należny, na podstawie art. 14 ust. 1 ww. ustawy?
3. Czy na gruncie przepisów ww. ustawy, podatnikiem z tytułu planowanej działalności w zakresie udzielania poręczeń będzie tylko Wnioskodawca, czy również Jego małżonka?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Przychód uzyskiwany z tytułu palowanej działalności w zakresie udzielania poręczeń należy klasyfikować, jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, w oparciu o art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm., dalej „ustawa o PIT”). W związku z powyższym przychód uzyskiwany z tego tytułu podlegał będzie opodatkowaniu przy zastosowaniu stawki w wysokości 19% podstawy obliczenia podatku, na podstawie art. 30c ust. 1 ustawy o PIT.

W analizowanym przypadku, Wnioskodawca zawierać będzie z kontrahentami umowy poręczenia. Umowy te zawierane będą na czas nieokreślony. W ich ramach Wnioskodawca zobowiąże się do udzielania kontrahentom poręczeń w okresie obowiązywania przedmiotowych umów, w wysokości w nich określonej. Zgodnie z postanowieniami ww. umów, za udzielenie poręczenia Wnioskodawca uzyskiwać będzie od kontrahentów wynagrodzenie. Wysokość tego wynagrodzenia obliczana będzie w oparciu o wartość udzielonego poręczenia, proporcjonalnie do długości okresu, na który zostanie ono udzielone. Wnioskodawca w związku z planowaną działalnością dokona zmiany wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, dodając nowy rodzaj działalności – działalność finansową. Szacuje, że procentowy udział przychodów uzyskiwanych z tytułu działalności w zakresie poręczeń, w całości przychodów uzyskiwanych z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę wyniesie w skali roku ok. 20%. W związku z powyższym, Wnioskodawca powziął wątpliwości, czy przychód uzyskiwany z tytułu planowanej działalności w zakresie udzielania poręczeń należało będzie klasyfikować, jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej w oparciu o art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT. Definicja działalności gospodarczej na gruncie ustawy o PIT uregulowana została w art. 5a pkt 6 tej ustawy. Zgodnie z tym przepisem, działalność gospodarcza oznacza działalność zarobkową (w tym m.in. działalność usługową), prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły.

W związku z powyższym, rozstrzygnięcie, czy podmiot udzielający poręczeń prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o PIT, wymaga ustalenia, czy czynności podejmowane przez ten podmiot w ramach tej działalności odpowiadają czynnościom właściwym dla prowadzenia działalności gospodarczej.

W opinii Wnioskodawcy, planowaną działalność w zakresie udzielania poręczeń należy uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o PIT. W analizowanym przypadku, za udzielane kontrahentom poręczenia Wnioskodawca uzyskiwał będzie wynagrodzenie. Powyższe świadczy tym samym o zarobkowym charakterze planowanej działalności. Dodatkowo należy mieć na uwadze, że przedmiotowe umowy poręczenia zawierane będą na czas nieokreślony. W ich ramach Wnioskodawca zobowiążę się do udzielania poręczeń w okresie obowiązywania umowy, w wysokości określonej w umowie. Wysokość uzyskiwanego przez Wnioskodawcę wynagrodzenia zostanie obliczona w oparciu o wartość udzielanych poręczeń, proporcjonalnie do okresu na który zostaną one udzielone. Wyżej wymienione okoliczności wskazują na ciągłość planowanej działalności, a także na powtarzalny charakter czynności podejmowanych w jej ramach. Za zorganizowanym charakterem planowanej działalności przemawiać będzie z kolei treść wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, w którym Wnioskodawca dokona zmiany poprzez dodanie nowego rodzaju działalności – działalności finansowej. Za przedstawioną powyżej klasyfikacją planowanej działalności przemawia również to, że będzie mieć ona istotne znaczenie względem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Szacuje On bowiem, że procentowy udział przychodów uzyskiwanych z tytułu działalności w zakresie poręczeń, w całości przychodów uzyskiwanych przez Niego z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, wyniesie w skali roku ok. 20%.

Reasumując powyższe, w opinii Wnioskodawcy, przychód uzyskiwany z tytułu planowanej działalności w zakresie udzielania poręczeń, należy klasyfikować, na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Należy bowiem uznać, że w analizowanym przypadku Wnioskodawca prowadzić będzie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o PIT, polegającą na świadczeniu na rzecz kontrahentów usług w zakresie udzielania poręczeń. Przychód ten, tak jak pozostałe przychody z tytułu prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej, powinien zostać opodatkowany w oparciu o art. 30c ust. 1 ustawy o PIT, tj. przy szosowaniu stawki w wysokości 19% podstawy obliczenia podatku.

Ad. 2

W przypadku, w którym odpowiedź na pytanie oznaczone nr 1 będzie twierdząca, zdaniem Wnioskodawcy, za datę powstania przychodu z tytułu planowanej działalności uznać należy moment, w którym przychód ten stanie się należny, na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy o PIT.

Ad. 3

Podatnikiem z tytułu planowanej działalności w zakresie udzielania poręczeń będzie wyłącznie Wnioskodawca. W rezultacie wynagrodzenie uzyskiwane z tytułu udzielanych poręczeń stanowić będzie wyłącznie przychód Wnioskodawcy z pozarolniczej działalności gospodarczej, na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT. Wnioskodawca w pierwszej kolejności wskazuje, że w analizowanym przypadku udzielane poręczenia zabezpieczone będą całym majątkiem prywatnym Wnioskodawcy i Jego małżonki, objętym współwłasnością majątkową małżeńską. W rezultacie udzielenie takiego poręczenia stanowić będzie czynność przekraczającą zakres zwykłego zarządu majątkiem wspólnym małżonków (por. wyrok SN z dnia 25 marca 1994 r. sygn. akt III CZP 182/93). W konsekwencji, na podstawie art. 33 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, do udzielania wyżej wymienionych poręczeń w ramach działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę potrzebna będzie zgoda Jego małżonki.

W związku z powyższym Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy na gruncie przepisów ustawy o PIT podatnikiem z tytułu planowanej działalności w zakresie udzielania poręczeń będzie tylko Wnioskodawca, czy również Jego małżonka. Zgodnie z ogólną zasadą wynikająca z art. 6 ust. 1 ustawy o PIT, małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów. Z kolei z art. 8 ust. 1 ustawy o PIT wynika, że przychody z udziału m.in. we wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego udziału w zysku. Należy jednak mieć na uwadze, że zasada, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o PIT, w odniesieniu do małżonków między którymi istnieje wspólność majątkowa, ma zastosowanie wyłącznie w przypadku uzyskiwania przez te osoby przychodów ze źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, tj. przychodów z najmu, dzierżawy, podnajmu, poddzierżawy (art. 8 ust. 3 ustawy o PIT). W przypadku uzyskiwania przychodów przez małżonków, między którymi istnieje wspólność ustawowa małżeńska, ze źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej, zasada zgodnie z którą przychody ze wspólnego przedsięwzięcia określa się proporcjonalnie do udziału w zysku nie będzie miała zastosowania. Treść ww. przepisów przemawia zatem za przyjęciem stanowiska, że na gruncie ustawy o PIT, podatnikiem z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, w odniesieniu do małżonków pomiędzy którymi istnieje wspólność ustawowa małżeńska, jest ten z małżonków, który faktycznie prowadzi działalność gospodarczą. W analizowanym przypadku, działalność gospodarczą w zakresie udzielania poręczeń, faktycznie prowadzić będzie wyłącznie Wnioskodawca. Również wyłącznie Wnioskodawca podpisywać będzie umowy poręczenia zawierane w ramach prowadzonej działalności, za zgodą współmałżonki (gdyż poręczenia opiewać będą na majątek prywatny i firmowy). Z kolei małżonka Wnioskodawcy faktycznie nie będzie prowadzić działalności gospodarczej w żadnym zakresie i nie będzie podejmować żadnych aktywnych działań w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością w zakresie udzielania poręczeń. Okoliczność, że małżonka Wnioskodawcy będzie udziałowcem podmiotów, z którymi zawierane będą umowy poręczenia nie będzie mieć żadnego związku z planowaną działalnością. Takiego związku nie będzie mieć również działalność małżonki Wnioskodawcy polegająca na udziale w pracach rad nadzorczych kontrahentów, czy działalność polegająca na wykonywaniu pracy u jednego z nich na podstawie umowy o pracę. Powyższe skutkuje w opinii Wnioskodawcy uznaniem, że podatnikiem z tytułu planowanej działalności w zakresie udzielania poręczeń będzie wyłącznie Wnioskodawca. W rezultacie wynagrodzenie uzyskiwane z tytułu udzielanych poręczeń stanowić będzie wyłącznie przychód Wnioskodawcy z pozarolniczej działalności gospodarczej, na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT.

Na potwierdzenie powyższego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 06 listopada 2009 r. Znak: IBPBI/1/415-688/09/BK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić jedynie należy, iż z uwagi na fakt, że jak wskazał Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego zarówno On, jak i Jego żona będą obejmować i nabywać udziały w spółkach prawa handlowego (zarówno mniejszościowe, jak i umożliwiające kontrolę nad tymi spółkami), które będą stronami zawieranych przez Wnioskodawcę umów poręczenia, a także, iż małżonkowie będą dążyć do wejścia w skład statutowych organów ww. spółek, przy ustalaniu m.in. wysokości przychodu uzyskiwanego przez Wnioskodawcę z prowadzonej indywidualnie działalności gospodarczej, należy mieć na uwadze także treść przepisów art. 25 i 25a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), regulujących kwestie skutków podatkowych dokonywania transakcji pomiędzy tzw. podmiotami powiązanymi. Skutki podatkowe zawierania transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi nie były jednak objęte zakresem złożonego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, nie stanowią zatem przedmiotu niniejszej interpretacji.

Ponadto zauważyć należy, iż przedmiotem niniejszej interpretacji była wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawcy w świetle wskazanych przez Niego przepisów prawa podatkowego, których wykładni Wnioskodawca żądał, tj. m.in. art. 5a pkt 6, art. 14 ust. 1 oraz art. 30c ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w kontekście opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego. Nie była zatem przedmiotem interpretacji wykładnia art. 14 ust. 1c ww. ustawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31 – 511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.