INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z dnia 03 lipca 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 21 grudnia 2012 r. (data wpływu do tut. BKIP 27 grudnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenia dla banku ponoszonego w związku z zawartą umowa cash poolingu – jest prawidłowe. (pytanie oznaczone we wniosku numerem 3)

UZASADNIENIE

W dniu 27 grudnia 2012 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenia dla banku ponoszonego w związku z zawartą umowa cash poolingu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza przystąpić do umowy prowadzenia rachunków w systemie „cash pool” (zwana dalej: „Umową”). Spółka przystąpi do Umowy w charakterze strony, zobowiązując się do przestrzegania jej postanowień. Umowa została zawarta pomiędzy mającym siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bankiem (zwanym dalej: „Bankiem”), spółkami z grupy kapitałowej P. mającymi siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (zwanych dalej „Uczestnikami”) oraz z P. SA (zwanym dalej „Agentem”).

Spółki z grupy P. są spółkami powiązanymi kapitałowo w rozumieniu art. 11 ust. 4 w zw. z art. 11 ust. 5a ustawy o p.d.o.p. Celem Umowy jest zapewnienie efektywnego zarządzania środkami pieniężnymi i poprawa płynności finansowej Wnioskodawcy, Uczestników i Agenta.

Na podstawie odrębnych umów bieżących rachunków bankowych zawartych przez Bank z Wnioskodawcą, Uczestnikami i Agentem, bank przechowuje ich środki pieniężne oraz dokonuje na zlecenie rozliczeń pieniężnych. Przy czym Agent posiada w Banku dwa rachunki: jeden jako Uczestnik (rachunek pomocniczy), a drugi jako Agent (rachunek główny).

Zgodnie z postanowieniami Umowy każdego dnia roboczego Bank przeprowadza następujące operacje, które są wykonywane jako ostatnie w danym dniu:

• ustalane są salda rachunków każdego Uczestnika (również Spółki),
• ustalana jest suma sald dodatnich (tzn. suma sald rachunków wszystkich uczestników – w tym Spółki i Agenta - które mają wartość dodatnią) oraz suma sald ujemnych (tzn. suma sald rachunków wszystkich uczestników, które mają wartość ujemną),
• obliczana jest Suma tj. kwota stanowiąca sumę sald dodatnich oraz sumę sald ujemnych w zależności od jej wartości Bank dokonuje następujących transferów pieniężnych: w przypadku wartości ujemnej transfer środków jest dokonywany z rachunku głównego Agenta na rachunek pomocniczy natomiast w przypadku wartości dodatniej transfer jest dokonywany z rachunku pomocniczego na rachunek główny. W przypadku gdy wartość jest równa zeru Bank nie dokonuje żadnych transferów.
  
  

Postanowienia Umowy przewidują, iż następnie na koniec każdego dnia roboczego są dokonywane - w sposób automatyczny - następujące czynności, w zależności od stanu rachunków Uczestników:

1. W sytuacji gdy co najmniej jeden uczestnik niebędący Agentem jest uczestnikiem dodatnim, tzn. stan rachunku w momencie bilansowania ma wartość dodatnią, a co najmniej jeden uczestnik niebędący Agentem jest uczestnikiem ujemnym, tzn. stan jego rachunku w momencie bilansowania ma wartość ujemną wówczas Agent spłaca zobowiązania uczestników ujemnych wobec Banku oraz wstępuje - w trybie art. 518 § 1 ust. 3 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16 poz. 93 z późn. zm. zwana dalej „k.c”) - w prawa wierzyciela (tj. Banku) do wysokości dokonanej spłaty. Następnie uczestnicy dodatni niebędący Agentem spłacają zobowiązania Agenta względem Banku i wstępują - w trybie art. 518 § 1 ust. 3 k.c – w prawa zaspokojonego wierzyciela (tj. Banku) do wysokości dokonanej spłaty.
2. W przypadku gdy każdy z wszystkich uczestników innych niż Agent jest uczestnikiem dodatnim wówczas uczestnicy dodatni spłacają zobowiązania Agenta względem Banku i wstępują - w trybie art. 518 § 1 ust. 3 k.c. - w prawa zaspokojonego wierzyciela (tj. Banku) do wysokości dokonanej spłaty.
3. W sytuacji gdy każdy z wszystkich uczestników innych niż Agent jest uczestnikiem ujemnym wówczas Agent spłaca zobowiązania uczestników ujemnych względem banku i wstępuje w ten sposób - w trybie art. 518 § 1 ust. 3 k.c. - w prawa zaspokojonego wierzyciela (tj. Banku) do wysokości dokonanej spłaty.
   
   

Natomiast na początek każdego dnia roboczego przeprowadzane są operacje odwrotne, tzn. odpowiednio:

1. W pierwszej z sytuacji Bank spłaca wszystkie zobowiązania uczestników ujemnych względem Agenta jak również zobowiązania Agenta względem uczestników dodatnich i nabywa w ten sposób wierzytelności Agenta względem uczestników ujemnych oraz wierzytelności uczestników dodatnich względem Agenta do wysokości dokonanej spłaty. Bank wstępuje w prawa wierzyciela w trybie art. 518 § 1 ust.3 k.c.
2. W drugim z przypadków Bank spłaca wszystkie zobowiązania Agenta względem uczestników dodatnich i nabywa tym samym wierzytelności uczestników dodatnich, wstępując w prawa wierzyciela w trybie art. 518 § 1 ust. 3 k.c.
3. W ostatniej z sytuacji Bank spłaca wszystkie zobowiązania uczestników ujemnych względem Agenta wstępując tym samym w prawa wierzyciela w trybie art. 518 § 1 ust. 3 k.c.
   
   

Po wykonaniu powyższych czynności w zależności od stanu wartości sumy Bank dokonuje transferów pieniężnych z rachunku pomocniczego na rachunek główny Agenta lub z rachunku głównego na rachunek pomocniczy. Spółka w powyższych sytuacjach, w zależności od stanu rachunku, może być uczestnikiem dodatnim lub uczestnikiem ujemnym. Zgodnie z postanowieniami Umowy rachunki wszystkich uczestników - również Spółki oraz rachunek pomocniczy Agenta - na koniec dnia roboczego są równe zeru. Natomiast na rachunku głównym Agenta powstanie saldo dodatnie, od którego Bank nalicza odsetki od tego salda w określonej w Umowie wysokości za każdy dzień utrzymywania się tego salda na Rachunku Agenta. Przy czym Agent jest zobowiązany do zapłaty uczestnikom dodatnim kwot wynikających z oprocentowania sald dodatnich. Jeżeli zaś po dokonaniu tych czynności na Rachunku Agenta powstanie saldo ujemne Bank będzie pobierał odsetki od tego salda w określonej w Umowie wysokości za każdy dzień utrzymywania się tego salda na Rachunku Agenta. Uczestnicy ujemni zobowiązani są do zapłaty na rachunek główny Agenta kwoty wynikającej z sald ujemnych. Bank za wykonywanie czynności przewidzianych w Umowie pobierać będzie miesięczne wynagrodzenie, którego koszt będzie zaliczany w ciężar rachunków Uczestników oraz Spółki.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wydatki wynikające z umowy, w szczególności wynagrodzenie dla Banku, które będzie ponosił Wnioskodawca będą stanowić koszty uzyskania przychodów w świetle ustawy o p.d.o.p....

(pytanie oznaczone we wniosku numerem 3)

Zdaniem Wnioskodawcy wydatki, które będzie On ponosił na podstawie Umowy - w tym co miesięczne wynagrodzenie dla Banku - będą stanowiły koszty uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej „ustawa o p.d.o.p.”)

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ustawy o p.d.o.p. Ustawodawca przewiduje zatem możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów jedynie tych wydatków, które zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Analizując przedstawiony opis zdarzenia przyszłego, należy zauważyć, iż ponoszone przez Wnioskodawcę - w związku z przystąpieniem do Umowy - koszty są ponoszone w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Ustawodawca nie sprecyzował kryteriów warunkujących możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Uzasadnione jest zatem odwołanie się w tym zakresie do dorobku doktryny oraz orzecznictwa sądów administracyjnych. Zgodnie z poglądem w nich wyrażonym przy ocenie wystąpienia przesłanki poniesienia wydatku w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów analiza obejmować powinna całokształt okoliczności gospodarczych i faktycznych oraz potencjalną możliwość i ekonomiczne znaczenie poniesionego wydatku w zakresie doprowadzenia do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Przy czym należy podkreślić, iż ocenie podlega celowość działań podatnika. Ocena ta powinna uwzględniać okoliczności występujące w dniu (okresie) poniesienia kosztów. Dodaje się również, iż na gruncie ustawy o p.d.o.p. do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć, de facto, wszystkie wydatki związane z działalnością gospodarczą podatnika (vide A. Mariański, D. Strzelec, M. Wilk, Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz., opubl. LEX 2012). Przystąpienie do umowy cash poolingu, jest zdaniem Wnioskodawcy, działaniem służącym jego działalności gospodarczej. Uzasadnione jest tym samym przekonanie, iż skutkiem przystąpienia będzie zachowanie lub zabezpieczenie źródeł przychodów. Przystąpienie do umowy cash poolingu powinno bowiem doprowadzić do efektywnego zarządzania środkami pieniężnymi oraz poprawą płynności finansowej. Podkreślić trzeba, iż poprawa płynności finansowej ma istotne znaczenie z punktu widzenia działalności gospodarczej. Pozwala przede wszystkim na planowanie bieżącej działalności i jej rozwoju, planowanie inwestycji, ogranicza również ryzyko niewypłacalności.

Zważywszy na powyższe Wnioskodawca uważa, iż wydatki, które będzie on ponosił na podstawie postanowień Umowy będą stanowiły koszty uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów ustawy o p.d.o.p.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Usługa „cash poolingu” jest formą efektywnego zarządzania środkami finansowymi, stosowaną przez podmioty należące do jednej grupy kapitałowej lub podmioty powiązane ekonomicznie w jakikolwiek inny sposób. Sprowadza się ona do koncentrowania środków pieniężnych z jednostkowych rachunków poszczególnych podmiotów na wspólnym rachunku grupy i zarządzaniu zgromadzoną w ten sposób kwotą. Pozwala to na kompensowanie przejściowych nadwyżek, wykazywanych przez jedne z podmiotów z przejściowymi niedoborami zaistniałymi u innych podmiotów. Od salda kwot na rachunkach podmiotów, które zawarły z bankiem umowę cash poolingu, naliczane są odsetki kredytowe lub debetowe. Ponadto, od każdej spółki uczestniczącej w cash poolingu, pobierana jest przez bank prowizja. Wobec powyższego, na etapie wzajemnych rozliczeń pomiędzy podmiotami uczestniczącymi w umowie, powstają skutki podatkowe, polegające na uzyskaniu przychodu do opodatkowania lub kosztu uzyskania przychodu z tytułu otrzymanych lub płaconych odsetek oraz zapłaconej przez spółki prowizji.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Działania podatnika muszą w związku z tym zmierzać w celu uzyskania przychodu, być na ten przychód ukierunkowane. Nie tworzą kosztów działania podejmowane w innym celu niż uzyskanie przychodu. Będą natomiast kosztem wydatki poniesione w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów tak, aby to źródło przyniosło przychody także w przyszłości.

Kosztami uzyskania przychodów będą zatem zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty. Zatem aby móc zaliczyć konkretne wydatki do kosztów uzyskania przychodów, niezbędne jest wykazanie związku między ich poniesieniem, a dążeniem do uzyskania przychodów. Wydatki winny również pozostawać w związku z prowadzoną działalnością tak, aby była możliwa ocena oparta na zasadzie logiki i zasad doświadczenia życiowego, że mogą mieć one wpływ na uzyskanie przychodu.

Z zastrzeżenia art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że są wydatki, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą. Katalog takich wydatków zawarty został w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Mając na uwadze powyższe, skoro Spółka (jako członek grupy kapitałowej) będzie stroną zawartej z bankiem umowy cash poolingu (która ma na celu zwiększenie efektywności zarządzania środkami pieniężnymi, efektywne finansowanie bieżących potrzeb oraz poprawę płynności finansowej) i na mocy jej postanowień będzie zobowiązana do ponoszenia określonych kosztów związanych z realizacją ww. umowy (wynagrodzenie dla banku), to będzie miała prawo do zaliczenia tego wynagrodzenia do kosztów uzyskania przychodów. Ww. wydatki pozostają bowiem w ścisłym związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i mogą mieć wpływ na uzyskiwane przychody.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku numerem 1, 2, 4, 5, 6 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.