Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-831/12/AM
z 9 listopada 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 7 sierpnia 2012r. (data wpływu 9 sierpnia 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 listopada 2012r. (data wpływu) oraz pismem z dnia 9 listopada 2012r (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przy sprzedaży autobusu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 sierpnia 2012r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 7 listopada 2012r. (data wpływu) oraz pismem z dnia 9 listopada 2012r (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przy sprzedaży autobusu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina w dniu 16 września 2006 roku zakupiła autobus z przeznaczeniem na cele związane z dowozem dzieci i młodzieży do szkół. Gmina w momencie zakupu autobusu nie dokonała obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W chwili obecnej Gmina ogłasza przetarg na sprzedaż wyżej wymienionego autobusu.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, iż w momencie zakupu autobusu Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż wykorzystywał zakupiony w 2006r. autobus na dowóz dzieci do szkoły.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawką podatku należy opodatkować sprzedaż wyżej wymienionego autobusu?

Czy zastosować zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, czy też należy opodatkować stawką 23%?

Zdaniem Wnioskodawcy, należy zastosować zwolnienie z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż w momencie zakupu autobusu nie została obniżona kwota podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 2 pkt 22 ww. ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do art. 43 ust. 2 ww. ustawy o VAT, przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Z powyżej przedstawionego stanu prawnego wynika, że aby towar (ruchomość) uznać za używany, towar ten musi być używany przez nabywcę przez co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania nim jak właściciel. Przez używanie, w myśl Słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN SA, strona internetowa – www.sjp.pwn.pl), należy rozumieć posługiwanie się, wykorzystywanie czegoś w charakterze narzędzia. Nie jest zatem wystarczające samo tylko posiadanie danego towaru, czy też prawa własności do towaru, przez wskazany przepisem czas, jeśli posiadaniu nie będzie towarzyszyło faktyczne wykorzystywanie towaru. Aby sprzedaż tego towaru używanego mogła skorzystać ze zwolnienia od podatku, spełniony musi być warunek dotyczący prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, a ściślej mówiąc brak tego prawa do odliczenia. Analizując spełnienie warunków do zastosowania ww. zwolnienia nie wystarczy stwierdzenie, że podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, istotnym jest wskazanie, czy podatnikowi takie prawo przysługiwało.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Gmina) w dniu 16 września 2006 roku zakupił autobus z przeznaczeniem na cele związane z dowozem dzieci i młodzieży do szkół, który zamierza sprzedać. Gmina w momencie zakupu autobusu nie dokonała obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, bowiem jak wyjaśniła nie przysługiwało jej prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Gmina zakupiony w 2006r. autobus wykorzystywała na dowóz dzieci do szkoły.

Mając więc na uwadze przywołane wyżej przepisy oraz opis sprawy przedstawiony we wniosku, stwierdzić należy, że autobus będący przedmiotem sprzedaży spełnia definicję towaru używanego, bowiem jak wynika z wniosku, został on zakupiony i był wykorzystywany przez Gminę na cele związane z dowozem dzieci i młodzieży do szkół, zatem został spełniony warunek dotyczący używania przez Wnioskodawcę przez okres dłuższy niż pół roku, niezbędny do uznania go za towar używany. Spełniony został również warunek dotyczący braku prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie autobusu.

W związku z powyższym sprzedaż przedmiotowego autobusu będącego towarem używanym w myśl art. 43 ust. 2 ustawy o VAT, przy nabyciu którego Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, korzystać będzie ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe. Podkreślić jednak należy, iż zastosowanie zwolnienia od podatku w niniejszej sprawie nie jest uzależnione od faktu, że Wnioskodawca w momencie zakupu autobusu nie obniżył kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.