INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 czerwca 2012r. (data wpływu 26 czerwca 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia obrotu z tytułu świadczenia usług wymiany walut – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 czerwca 2012r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia obrotu z tytułu świadczenia usług wymiany walut.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność podstawową w branży handlowej tj. sklep z artykułami papierniczymi i przemysłowymi oraz dodatkowo kantor wymiany walut - tj. usługi sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Działalności z 2008r. w grupowaniu 66.12.13.0, w sekcji K - usługi finansowe i ubezpieczeniowe a wg PKD (2007r.) kantor znajduje się w grupowaniu 66.12.Z - działalność maklerska związana z rynkiem papierów wartościowych i towarów giełdowych.

Działalność w zakresie wymiany walut podlega zwolnieniu przedmiotowemu z podatku VAT. Oznacza to, że na dowodzie wymiany, otrzymywanym każdorazowo przez klienta przy transakcji, transakcja ta jest oznaczana jako zwolniona z podatku VAT (art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT).

Działalność kantorowa prowadzona jest na zasadach ogólnych, waluta kupowana i sprzedawana jest indywidualnym klientom, którzy nie są obciążani żadnymi opłatami czy prowizjami, a zarobek stanowi różnica pomiędzy kursem zakupu danej waluty, a kursem jej sprzedaży (tzw. spread).

Transakcja zakupu i odpowiadająca jej transakcja sprzedaży nie zawsze ma miejsce w tym samym czasie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jak ująć w deklaracji VAT-7 za dany miesiąc kwoty obrotu podatku od towarów i usług pośrednictwa finansowego w zakresie wymiany walut; czy do obrotu przy sprzedaży kantorowej walut, zwolnionej z podatku od towarów i usług, należy zaliczyć wartość całej sprzedaży czy jedynie kwotę stanowiącą różnicę pomiędzy ceną zakupu, a ceną sprzedaży danej waluty obcej...

Zdaniem Wnioskodawcy, obrót (czyli podstawę opodatkowania) w miesięcznej deklaracji VAT-7 powinien być ujęty dodatni wynik transakcji w danym okresie, tj. kwota stanowiąca różnicę pomiędzy ceną zakupu, a ceną sprzedaży danej waluty obcej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Pojęcie świadczenia usług zostało określone w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ww. ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Natomiast art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT wskazuje, iż podstawę opodatkowania czynności maklerskich, czynności wynikających z zarządzania funduszami inwestycyjnymi, czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa, umowy komisu lub innych usług o podobnym charakterze stanowi dla prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, agenta, zleceniobiorcy lub innej osoby świadczącej usługi o podobnym charakterze - kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonanie usługi, pomniejszona o kwotę podatku, z zastrzeżeniem ust. 3.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera szczególnego przepisu, który określałby wprost podstawę opodatkowania dla usług polegających na wymianie walut, na pośrednictwie w ich sprzedaży.

Natomiast kwestia ta była przedmiotem rozstrzygnięcia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku w sprawie C-172/96 First National Bank of Chicago TSUE orzekł, że „w przypadku transakcji wymiany walutowej, kiedy bank nie pobiera opłat ani prowizji, podstawę opodatkowania stanowi ogólny wynik transakcji usługodawcy w danym okresie”.

Z przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność podstawową w branży handlowej tj. sklep z artykułami papierniczymi i przemysłowymi oraz dodatkowo kantor wymiany walut - tj. usługi sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Działalności z 2008r. w grupowaniu 66.12.13.0, w sekcji K - usługi finansowe i ubezpieczeniowe a wg PKD (2007r.) kantor znajduje się w grupowaniu 66.12.Z - działalność maklerska związana z rynkiem papierów wartościowych i towarów giełdowych. Działalność w zakresie wymiany walut podlega zwolnieniu przedmiotowemu z podatku VAT. Oznacza to, że na dowodzie wymiany, otrzymywanym każdorazowo przez klienta przy transakcji, transakcja ta jest oznaczana jako zwolniona z podatku VAT (art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT). Działalność kantorowa prowadzona jest na zasadach ogólnych, waluta kupowana i sprzedawana jest indywidualnym klientom, którzy nie są obciążani żadnymi opłatami czy prowizjami, a zarobek stanowi różnica pomiędzy kursem zakupu danej waluty, a kursem jej sprzedaży (tzw. spread). Transakcja zakupu i odpowiadająca jej transakcja sprzedaży nie zawsze ma miejsce w tym samym czasie.

Biorąc pod uwagę opis stanu faktycznego, treść powołanych przepisów oraz orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdzić należy, że podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług z tytułu transakcji zakupu i sprzedaży walut jest ogólny dodatni wynik transakcji w danym okresie. Wobec powyższego obrót z tytułu świadczenia usług wymiany walut stanowi różnica pomiędzy ceną zakupu, a ceną sprzedaży danej waluty obcej. Zatem w deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7 za dany okres rozliczeniowy Wnioskodawca winien wykazać z tytułu świadczenia usług wymiany walut obrót w postaci różnicy pomiędzy ceną zakupu, a ceną sprzedaży danej waluty obcej.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.