INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 04 września 2012r. (data wpływu 14 września 2012r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 października 2012r. (data wpływu 19 października) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania liści tytoniu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 września 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania liści tytoniu.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 16 października 2012r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i zamierza otworzyć sklep, który będzie się zajmował sprzedażą nieprzetworzonych liści tytoniu. Liście Wnioskodawca zamierza nabywać bezpośrednio od producentów rolnych bądź od hurtowników. Na fakturze zakupowej liście oznaczone są kodem PKWiU 01.15.10.0 i nie jest od nich odprowadzany podatek akcyzowy. Liście będą sprzedawane na wagę przy zastosowaniu 8% stawki podatku VAT. Klienci będą informowani, że sprzedawane im liście tytoniu nie nadają się do palenia i mogą być używane ze względu na bakterio-, owado- i grzybobójcze działanie zawartej w liściach nikotyny, jako podściółka dla ptaków (np. gołębi) bądź jako półprodukt do samodzielnego wytworzenia środka owadobójczego (np. przeciwko mszycom).

Podobno z nieprzetworzonych liści tytoniu, klienci są w stanie, przy użyciu prostych narzędzi, uzyskać tytoń, który nadawać się będzie do skręcania papierosów. Wnioskodawca nie wykluczam także, że niektórzy z klientów jego sklepu, będą kupować liście tytoniu właśnie w tym celu.

W piśmie z dnia 16 października 2012r. Wnioskodawca doprecyzował, że sprzedawane liście tytoniu, które zamierza sprzedawać w swoim sklepie, m.in. ze względu na fakt, iż nie będą one wcześniej przefermentowane, nie będą – ze względu na odczyn pH - nadawać się do palenia bez dalszego przetworzenia przemysłowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy od sprzedawanych liści tytoniu Wnioskodawca będzie musiał odprowadzić podatek akcyzowy...

Wnioskodawca uważa, iż sprzedając nieprzetworzone liście tytoniu, które nie mogą być uznane za tytoń do palenia w rozumieniu art. 98 ust. 5 uakc, nie będzie zobowiązany do oznaczania go znakami akcyzy, ani do odprowadzania podatku akcyzowego.

Stosownie do art. 1 ust. 1 uakc, ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy. Z kolei w myśl art. 2 pkt 1 ustawy wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy. W załączniku nr 1 do ustawy, zawierającym „wykaz wyrobów akcyzowych” wymieniono w pozycji 42 - bez względu na kod CN - papierosy, tytoń do palenia, cygara i cygaretki.

Za tytoń do palenia w rozumieniu art. 98 ust. 5 ustawy uznaje się:

1. tytoń, który został pocięty lub inaczej podzielony, skręcony lub sprasowany w postaci bloków oraz nadający się do palenia bez dalszego przetwarzania przemysłowego;
2. odpady tytoniowe będące pozostałościami liści tytoniu i produktami ubocznymi uzyskanymi podczas przetwarzania tytoniu lub produkcji wyrobów tytoniowych, oddane do sprzedaży detalicznej, niebędące papierosami, cygarami lub cygaretkami, a nadające się do palenia.
   
   

W ocenie Wnioskodawcy sprzedawane przeze niego liście tytoniu nie będą mogły być uznane za tytoń do palenia, ponieważ nie będą one sprzedawane w postaci pociętej lub inaczej podzielonej, skręconej lub sprasowanej w postaci bloków, tylko jako luźne liście tytoniu nie nadające się do palenia.

Ewentualne późniejsze rozdrobnienie liści przez klienta w celu uzyskania tytoniu nadającego się do palenia i skręcania papierosów nie będzie miało zdaniem Wnioskodawcy wpływu na powstanie po jego stronie obowiązku podatkowego, gdyż Wnioskodawca nie będzie uczestniczył w żaden sposób w procesie przetworzenia liści tytoniu w tytoń do palenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 06 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. 2011r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwana dalej ustawą, reguluje opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy (art. 1 ust. 1).

W myśl art. 2 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy. W poz. 42 tego załącznika wskazano bez względu na kod CN: papierosy, tytoń do palenia, cygara i cygaretki.

Zgodnie z art. 98 ust. 1 ustawy, do wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy zalicza się bez względu na kod CN:

1. papierosy;
2. tytoń do palenia;
3. cygara i cygaretki.
   
   

W ust. 2-8 art. 98 ustawy ustawodawca dla potrzeb cyt. ustawy zdefiniował powyższe pojęcia, w myśl których odpowiednio:

Za papierosy uznaje się:

1. tytoń zrolowany nadający się do palenia w tej postaci, który nie jest cygarami ani cygaretkami w rozumieniu ust. 4;
2. tytoń zrolowany, który w drodze prostej, nieprzemysłowej obróbki jest umieszczany w tutkach z bibuły papierosowej;
3. tytoń zrolowany, który w drodze prostej, nieprzemysłowej obróbki jest owijany w bibułę papierosową.
   
   

Do celów akcyzy, tytoń zrolowany, o którym mowa w ust. 2, uznaje się za:

1. dwa papierosy - w przypadku gdy, wyłączając filtr lub ustnik, jest on dłuższy niż 8 centymetrów, ale nie dłuższy niż 11 centymetrów;
2. trzy papierosy - w przypadku gdy, wyłączając filtr lub ustnik, jest on dłuższy niż 11 centymetrów, ale nie dłuższy niż 14 centymetrów;
3. cztery papierosy - w przypadku gdy, wyłączając filtr lub ustnik, jest on dłuższy niż 14 centymetrów, ale nie dłuższy niż 17 centymetrów;
4. pięć papierosów - w przypadku gdy, wyłączając filtr lub ustnik, jest on dłuższy niż 17 centymetrów, ale nie dłuższy niż 20 centymetrów.
   
   

Za cygara lub cygaretki, biorąc pod uwagę ich właściwości i zwykłe oczekiwania konsumentów, uznaje się:

1. tytoń zrolowany o zewnętrznym owinięciu z naturalnego tytoniu,
2. tytoń zrolowany z poszarpanym, wymieszanym wkładem, owinięty liściem tytoniu w naturalnym kolorze cygara z odtworzonego tytoniu pokrywającym produkt w całości, łącznie z filtrem, tam gdzie zachodzi taka konieczność, ale nie ustnik, w przypadku cygar z ustnikiem, gdzie waga sztuki, wyłączając filtr lub ustnik, wynosi nie mniej niż 2,3 grama i nie więcej niż 10 gramów, a obwód równy

-jeżeli są oraz mogą być przeznaczone wyłącznie do palenia w stanie niezmienionym.

Za tytoń do palenia uznaje się:

1. tytoń, który został pocięty lub inaczej podzielony, skręcony lub sprasowany w postaci bloków oraz nadający się do palenia bez dalszego przetwarzania przemysłowego;
2. odpady tytoniowe będące pozostałościami liści tytoniu i produktami ubocznymi uzyskanymi podczas przetwarzania tytoniu lub produkcji wyrobów tytoniowych, oddane do sprzedaży detalicznej, niebędące papierosami, cygarami lub cygaretkami, a nadające się do palenia.
   
   

Produkty składające się w części z substancji innych niż tytoń, lecz poza tym spełniające kryteria ustalone w ust. 4, są traktowane jako cygara i cygaretki.

Produkty składające się w całości albo w części z substancji innych niż tytoń, lecz poza tym spełniające kryteria ustalone w ust. 2, 3 lub 5, są traktowane jako papierosy i tytoń do palenia. Jednakże nie traktuje się jako wyrobów tytoniowych produktów, które nie zawierają tytoniu i są wykorzystywane wyłącznie w celach medycznych.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i zamierza otworzyć sklep, który będzie się zajmował sprzedażą nieprzetworzonych liści tytoniu. Liście Wnioskodawca zamierza nabywać bezpośrednio od producentów rolnych bądź od hurtowników. Na fakturze zakupowej liście oznaczone są kodem PKWiU 01.15.10.0 i nie jest od nich odprowadzany podatek akcyzowy. Liście będą sprzedawane na wagę przy zastosowaniu 8% stawki podatku VAT. Klienci będą informowani, że sprzedawane im liście tytoniu nie nadają się do palenia i mogą być używane ze względu na bakterio-, owado- i grzybobójcze działanie zawartej w liściach nikotyny, jako podściółka dla ptaków (np. gołębi) bądź jako półprodukt do samodzielnego wytworzenia środka owadobójczego (np. przeciwko mszycom).

Sprzedawane liście tytoniu, m.in. ze względu na fakt, iż nie będą one wcześniej przefermentowane, nie będą – ze względu na odczyn pH - nadawać się do palenia bez dalszego przetworzenia przemysłowego.

Odnosząc zatem powyższe do przedstawionych wyżej definicji wyrobów tytoniowych zawartych w ustawie stwierdzić należy, iż przedstawione przez Wnioskodawcę nieprzetworzone oraz nienadające się do palenia bez dalszego przetworzenia przemysłowego liście tytoniowe nie spełniają warunków do zaklasyfikowania ich do wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym. Tym samym produkt ten nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

W tym miejscu wskazać należy, iż niniejszej interpretacji udzielono ściśle w zakresie pytania Wnioskodawcy przedstawionego we wniosku tj. w zakresie sprzedaży przez Wnioskodawcę liści tytoniu w postaci niezmiennej. Nie odnosi się ona zatem do uzyskiwania tytoniu, który będzie się nadawał do skręcania papierosów przez nabywców przy użyciu prostych narzędzi, która to czynność dokonywana jest po sprzedaży przez Wnioskodawcę liści tytoniu w których to czynnościach (jak wynika z wniosku) Wnioskodawca w żaden sposób nie uczestniczy, a ponadto nie była przedmiotem wskazanego przez Wnioskodawcę zapytania.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy jednak podkreślić, iż w postępowaniu w przedmiocie wydania interpretacji jest ocena prawna przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) i stanowiska strony zaprezentowanego we wniosku, a nie dokonywanie jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Bowiem wniosek strony o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem 1a Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.

Nie oznacza to zatem, iż w toku kontroli podatkowej lub w postępowaniu podatkowym prowadzonym przez właściwy organ podatkowy w celu zweryfikowania prawdziwości okoliczności faktycznych wskazanych we wniosku o wydanie interpretacji nie mogą zostać poczynione ustalenia faktyczne odmienne od przedstawionych przez podatnika we wniosku. W takiej sytuacji stwierdzenie odmiennego stanu faktycznego może stanowić podstawę do dokonania wobec podatnika wymiaru podatku akcyzowego. Przeszkodą tego wymiaru nie będzie wtedy interpretacja stwierdzająca, iż stanowisko strony jest prawidłowe, gdyż stanowisko to będzie się odnosić w istocie do innego stanu faktycznego, niż tego ustalonego przez organ podatkowy w postępowaniu wymiarowym (zob. m. in. wyrok WSA w Poznaniu z dnia 10 listopada 2009 r., sygn. akt I S.A./Po 869/09, lex nr 541931).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.