INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zmianami) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 18 listopada 2011 r. (data wpływu 22 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest zakładem budżetowym utworzonym w roku 2004 uchwałą Rady Miasta w celu realizacji zadań własnych Gminy. Celem działalności Hali określonym w statucie jest realizacja zadań własnych Gminy Miasta z zakresu kultury fizycznej i sportu oraz gospodarowanie obiektem użyteczności publicznej. Obiekt jakim zarządza zakład budżetowy, tj. obiekt hali jest własnością Gminy Miasta.

Zgodnie z ustawą o finansach publicznych Hala Sportowo-Widowiskowa zakład budżetowy jest jednostką organizacyjną sektora finansów publicznych, która odpłatnie wykonuje wyodrębnione zadania i pokrywa koszty swojej działalności z przychodów własnych mając także możliwość otrzymywania dotacji przedmiotowych. Gospodarka finansowa zakładu budżetowego opiera się na rocznym planie finansowym obejmującym: przychody i wydatki stanowiące koszty działalności, stan środków obrotowych oraz rozliczenia z budżetem. Hala Sportowo-Widowiskowa korzysta z możliwości jakie przyznaje zakładom budżetowym prawo finansów publicznych i koszty swojej działalności pokrywa w części z otrzymywanej dotacji przedmiotowej od Gminy , a w części z przychodów własnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o finansach publicznych wysokość dotacji przedmiotowej dla samorządowego zakładu budżetowego nie może przekroczyć 50% kosztów jego działalności. Dlatego też ponad 50% kosztów swojej działalności Hala pokrywa z przychodów własnych. Przychody osiągane przez Halę pochodzą z wynajmu powierzchni obiektu sportowego hali dla organizacji wydarzeń sportowych, treningów, meczy, jak i widowisk oraz na prowadzenie baru i powierzchni pod automaty z napojami i słodyczami.

Uzyskiwany z tych źródeł przychód jest przeznaczany na utrzymanie obiektu hali oraz jego bieżące funkcjonowanie. Utrzymanie obiektu stanowi utrzymanie urządzenia sportowego będącego własnością Gminy Miasta, który to obiekt służy realizacji zadania własnego Gminy z zakresu kultury fizycznej i sportu opisanego art. 7 ustawy o samorządzie gminnym. Ze względu na wydatkowanie uzyskiwanych przychodów na ten cel statutowy, zakład korzysta ze zwolnienia wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W dniu 31 grudnia 2010 r. wystąpił dochód.

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów w sprawie sposobu prowadzenia gospodarki finansowej jednostek budżetowych i samorządowych zakładów budżetowych, Hala Sportowo-Widowiskowa zakład budżetowy ustaliła wysokość nadwyżki środków obrotowych i wykazała ją jako zobowiązanie wobec Gminy. W rezultacie, zgodnie z przywołanym rozporządzeniem, w 2011 roku Zakład dokonał przelewu tej nadwyżki na rachunek Gminy. W 2011 roku Zakład odprowadził podatek dochodowy od osób prawnych naliczony od wartości przekazanej nadwyżki środków obrotowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

• Czy w związku z przekazaniem przez Halę Sportowo Widowiskową - zakład budżetowy nadwyżki środków obrotowych na rachunek Gminy powstał obowiązek podatkowy zakładu w podatku dochodowym od osób prawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy w świetle przepisu art. 1 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnikiem są także jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej z wyjątkiem spółek nie mających osobowości prawnej. Zakłady budżetowe nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego w tym podatku. W szczególności, nie obejmują ich zwolnienia przewidziane w przepisach art. 6 ustawy tj. zwolnienie przewidziane dla jednostek samorządu terytorialnego oraz jednostek budżetowych. Nie ma bowiem podstaw prawnych, by rozciągać na zakład budżetowy zwolnienia dotyczącego gminy, jako jednostki samorządu terytorialnego, gdyż osobowość prawno podatkowa gminy jest niezależna i odrębna od podmiotowości prawno podatkowej zakładu budżetowego.

W niniejszej sprawie zasadniczą kwestią jest zakres korzystania przez Wnioskodawcę, jako zakładu budżetowego ze zwolnienia przedmiotowego, które przewiduje art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z tym przepisem wolne od podatku są dochody podatników, których celem statutowym jest działalność /.../ w zakresie kultury fizycznej i sportu - w części przeznaczonej na ten cele. Zwolnienie to stosownie do przepisu art. 17 ust. 1b tej ustawy ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i bez względu na termin wydatkowany na cele określone w przepisie art. 17 ust 1, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków nie stanowiących kosztu uzyskania przychodu.

Należy zatem stwierdzić, że ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystają wszelkie dochody komunalnego zakładu budżetowego prowadzącego działalność statutową w zakresie kultury fizycznej i sportu, które są przeznaczone na te właśnie cele statutowe oraz wydatkowane na te cele. W konsekwencji zwolniony z opodatkowania jest wyłącznie ten dochód, który może być przez podatnika faktycznie wydatkowany, podatnik nie może bowiem wydatkować na cele statutowe opisane w art. 17 ust. 1 pkt 4, środków finansowych, którymi nie dysponuje.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca w 2011 r. wpłacił na rachunek Gminy nadwyżkę środków obrotowych jaka wystąpiła na koniec roku 2010, która podlegała przekazaniu do budżetu Gminy zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 7 grudnia 2010 r. w sprawie sposobu prowadzenia gospodarki finansowej jednostek budżetowych i samorządowych zakładów budżetowych (Dz. U. Nr 241, poz. 1616).

Tym samym zakład nie dysponując tymi środkami finansowymi nie mógł ich wydatkować na swoje cele statutowe w zakresie kultury fizycznej i sportu. Rozliczenia zakładu budżetowego z budżetem Gminy w zakresie przekazania nadwyżki środków obrotowych stanowią kwestię odrębną w stosunku do rozliczenia wnioskodawcy jako podatnika podatku dochodowego od osób prawnych. Nie ma też podstaw do twierdzenia, że przekazanie nadwyżki do budżetu gminy mieściło się w pojęciu wydatkowania środków na cele statutowe w zakresie kultury fizycznej i sportu, gdyż zakład nie miał wpływu na dalszy sposób wydatkowania tych środków przez Gminę.

Tak więc, w świetle wyżej powołanego art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych równowartość wpłat dokonywanych na rzecz budżetu gminy nie może korzystać ze zwolnienia, bowiem dochód w tej części nie został i nie mógł zostać wydatkowany przez Wnioskodawcę na realizacje wydatków korzystających ze zwolnienia przedmiotowego opisanego w tym uregulowaniu.

W przypadku opisanym we wniosku wystąpił dochód podlegający opodatkowaniu. Dochodem na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym - art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jak wskazano powyżej zwolnieniu od podatku z art. 17 ust. 1 pkt 4 w przypadku Wnioskodawcy podlega dochód z działalności statutowej z zakresu kultury fizycznej i sportu oraz z innych źródeł przychodów przeznaczony na cele związane na ten cel statutowy.

W konsekwencji dochodem podlegającym opodatkowaniu jest równowartość nadwyżki środków obrotowych przekazanej do budżetu gminy, która nie została wydatkowana na cele związane z tym celem statutowym w przypadku wpłaty do budżetu gminy nadwyżki środków obrotowych zakład budżetowy faktycznie utracił środki finansowe odpowiadające kwocie wpłaconej nadwyżki środków obrotowych i nie mógł przeznaczyć jej na cele statutowe, gdyż nie można przeznaczyć na te cele czegoś czym się nie dysponuje.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Jednostki samorządu terytorialnego takie jak gminy, powiaty czy województwa, są innymi niż organy władzy publicznej uczestnikami sektora finansów publicznych. W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 cyt. ustawy).

W tym miejscu należy również wskazać na przepisy ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 1997 r. Nr 9, poz. 43 ze zm.), w szczególności na art. 2 tej ustawy, w myśl którego gospodarka komunalna może być prowadzona przez jednostki samorządu terytorialnego w szczególności w formach samorządowego zakładu budżetowego lub spółek prawa handlowego.

Istnienie i działalność samorządowych zakładów budżetowych uregulowane zostały w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 157, poz. 1240 ze zm.). Stosownie do art. 14 tej ustawy, zadania własne jednostki samorządu terytorialnego w zakresie:

1. gospodarki mieszkaniowej i gospodarowania lokalami użytkowymi,
2. dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego,
3. wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz,
4. lokalnego transportu zbiorowego,
5. targowisk i hal targowych,
6. zieleni gminnej i zadrzewień,
7. kultury fizycznej i sportu, w tym utrzymywania terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych,
1. pomocy społecznej, reintegracji zawodowej i społecznej oraz rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych,
8. utrzymywania różnych gatunków egzotycznych i krajowych zwierząt, w tym w szczególności prowadzenia hodowli zwierząt zagrożonych wyginięciem, w celu ich ochrony poza miejscem naturalnego występowania,
9. cmentarzy

• mogą być wykonywane przez samorządowe zakłady budżetowe.

Zasady finansowania samorządowego zakładu budżetowego określa art. 15 ww. ustawy o finansach publicznych - samorządowy zakład budżetowy odpłatnie wykonuje zadania, pokrywając koszty swojej działalności z przychodów własnych, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 (ust. 1 art. 15).

Samorządowy zakład budżetowy może otrzymywać z budżetu jednostki samorządu terytorialnego:

1. dotacje przedmiotowe;
2. dotacje celowe na zadania bieżące finansowane z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3;
3. dotacje celowe na finansowanie lub dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji.

W zakresie określonym w odrębnych ustawach samorządowy zakład budżetowy może otrzymywać dotację podmiotową (ust. 3 i 4 art. 15).

Wnioskodawca jest jednostką organizacyjną gminy - samorządowym zakładem budżetowym, która nie posiada osobowości prawnej. Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.) ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji. Przepisy ustawy mają również zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem ust. 1 i 3 (art. 1 ust. 2 tej ustawy).

Zatem, jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej są co do zasady podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych. Przy czym zarówno w przepisach prawa podatkowego, jak i cywilnego brak jest ustawowej definicji jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej. Art. 331 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) stanowi jedynie, że do jednostek organizacyjnych niebędących osobami prawnymi, którym ustawa przyznaje zdolność prawną, stosuje się odpowiednio przepisy o osobach prawnych. W konsekwencji, dla uznania danego podmiotu za jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, musi posiadać on wyodrębnioną strukturę organizacyjną, organ uprawniony do reprezentacji na zewnątrz,ma także powinien dysponować odrębnym majątkiem i zasobami ludzkimi.

Wobec powyższego, samorządowe zakłady budżetowe są jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej i stosownie do regulacji art. 1 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych. Należy ponadto dodać, że samorządowe zakłady budżetowe nie są wymienione w art. 6 tej ustawy, tj. w katalogu podmiotów zwolnionych z podatku dochodowego od osób prawnych, a więc co do zasady ich dochody własne podlegają opodatkowaniu tym podatkiem. Zatem, Wnioskodawca działający w formie samorządowego zakładu budżetowego jest – na podstawie art. 1 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Przepis art. 12 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych, regulujący kwestię przychodów, nie wymienia źródeł przychodu, lecz określa zdarzenia, których wystąpienie powoduje powstanie obowiązku podatkowego. Jak stanowi art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Oznacza to, że środki jakie wpływają na rachunek danego podmiotu stanowią w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jej przychód.

Z treści art. 12 ust. 3 powołanej ustawy wynika zaś, iż za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Tak więc przychodami są w szczególności: otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe oraz wartość umorzonych zobowiązań (z pewnymi wyjątkami), a w zakresie przychodów związanych z działalnością gospodarczą także przychody należne, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont – art. 12 ust. 1 pkt 1 i 3 oraz ust. 3 ustawy.

Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2).

Dopiero ustalony w ww. sposób dochód może być przedmiotem zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przepis ten, zawiera bowiem katalog dochodów wolnych od podatku. Innymi słowy, wyłącza z podstawy opodatkowania dochody uzyskane z tytułów w nim wymienionych.

Dokonując analizy przedmiotowego przepisu zauważyć należy, że w orzecznictwie zarówno Sądu Najwyższego, jak i Naczelnego Sądu Administracyjnego, a także w piśmiennictwie ukształtowany jest pogląd, w myśl którego przepisy prawa podatkowego należy wykładać ściśle i zgodnie z ich literalnym brzmieniem, a jedynie w sytuacjach wątpliwych, gdy językowa wykładnia nie doprowadza do ustalenia jednoznacznej treści normy prawnej, należy skorzystać z innych metod wykładni w taki sposób, by wyinterpretowana norma spójna była z innymi normami skorelowanymi, jak również by jednocześnie w pełni odzwierciedlała intencje racjonalnego ustawodawcy i nie była sprzeczna z przepisami rangi konstytucyjnej. Zasada prymatu wykładni językowej szczególnego znaczenia nabiera, gdy interpretowane przepisy dotyczą ulg i zwolnień podatkowych (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 sierpnia 2004 r., FSK 372/04, ONSAiWSA 2005/1/17). Stanowisko to ma swoje oparcie przede wszystkim w założeniu, że źródłem wiedzy, zarówno dla podatnika, jak i organów stosujących prawo, jest i zawsze będzie tylko językowe znaczenie norm prawnych, albowiem przekaz językowy rozumiany jako możliwy sens słów jest powszechna metodą komunikowania się ustawodawcy z podatnikiem i organami stosującymi prawo.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 1c, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo-techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego - w części przeznaczonej na te cele.

Stosownie do art. 17 ust. 1a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, nie dotyczy dochodów, bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowanych na inne cele niż wymienione w tych przepisach.

Na podstawie art. 17 ust. 1b ww. ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin - wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów.

Zwolnienie zawarte w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest zwolnieniem warunkowym. Do skorzystania z tego zwolnienia należy spełnić łącznie dwie przesłanki:

• podatnik korzystający ze zwolnienia musi prowadzić działalność statutową (niekoniecznie wyłącznie) wymienioną w tym przepisie,
• dochody muszą być przeznaczone wyłącznie na cele tej preferowanej przez ustawodawcę działalności statutowej oraz bez względu na termin wydatkowane na te cele, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodu.

Przeznaczenie i wydatkowanie dochodu powinno charakteryzować tożsamość celu, na który podatnik najpierw dochód przeznaczył, a następnie wydatkował.

Należy wskazać, że zwolnienie to nie jest uzależnione od rodzaju uzyskiwanego dochodu, oprócz dochodów wymienionych w art. 17 ust. 1a ww. ustawy. Ważny jest bowiem cel na jaki jest ten dochód przeznaczony, a nie źródło jego pochodzenia, przy czym źródłem dochodów mogą być przykładowo dochody z działalności gospodarczej.

Użycie przez ustawodawcę w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych sformułowania „w części przeznaczonej na te cele” oznacza, że jeżeli statut będzie przewidywał również realizację innych celów niż wymienione w tym przepisie, to przeznaczenie dochodów podatnika na realizację tych „innych celów” nie będzie stanowiło podstawy do zwolnienia od opodatkowania. Zatem, warunkiem skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest, aby cele przewidziane w statucie danej jednostki mieściły się w katalogu celów wymienionych w tym przepisie. Przy czym samo określenie celów statutowych pod kątem uprawnień podatkowych musi być precyzyjne, jasne i nie budzące wątpliwości, gdyż organy podatkowe nie są uprawnione do dokonywania wykładni zapisów statutu.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia przedmiotowego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jako podatnik, którego celem statutowym jest działalność w zakresie kultury fizycznej i sportu. Celem działalności Zakładu określonym w statucie jest realizacja zadań własnych Gminy Miasta z zakresu kultury fizycznej i sportu oraz gospodarowanie obiektem użyteczności publicznej. Obiekt jakim zarządza zakład budżetowy, tj. obiekt hali jest własnością Gminy.

Zatem, dochody Wnioskodawcy uzyskane, przeznaczone na Jego cele statutowe, będą mogły korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 w związku z art. 17 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. dochód ten nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym w tylko takiej części, w jakiej zostanie przeznaczony, a następnie wydatkowany na cele statutowe.

Przyjęte w tym zakresie regulacje oznaczają, że - w analizowanym przypadku - dochodem podlegającym opodatkowaniu jest równowartość nadwyżki środków obrotowych przekazanej do budżetu gminy, która nie została wydatkowana na cele statutowe związane z zakresu kultury fizycznej i sportu. To, że nadwyżka ta ma charakter publicznoprawny nie oznacza, że dochód nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. W przypadku powstania w Zakładzie Budżetowym nadwyżki środków obrotowych pojawia się bowiem dochód w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podlegający co do zasady opodatkowaniu. Natomiast w sytuacji wpłaty do budżetu Gminy nadwyżki środków obrotowych Zakład Budżetowy faktycznie traci środki finansowe odpowiadające kwocie wpłaconej nadwyżki środków obrotowych i nie może przeznaczyć jej na cele statutowe, gdyż nie można przeznaczyć na te cele czegoś czym się nie dysponuje.

W konsekwencji w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie braku zwolnienia dochodu od podatku dochodowego od osób prawnych należało uznać za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.