INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 29.06.2012 r. (data wpływu 03.07.2012 r.), uzupełnionym w dniu 10.08.2012 r. (data wpływu 13.08.2012 r.) w odpowiedzi na wezwanie nr IPPP3/443-671/12-2/SM z dnia 31.07.2012 r. (skutecznie doręczone w dniu 06.08.2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasad rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu dostawy pieców przemysłowych wraz z ich montażem - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03.07.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasad rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu dostawy pieców przemysłowych wraz z ich montażem.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 10.08.2012 r., złożonym w dniu 10.08.2012 r. (data wpływu 13.08.2012 r.).

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zdarzenia przyszłe:

L. GmbH (dalej: L. lub Spółka) jest niemiecką spółką, która w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje w Polsce dostaw pieców przemysłowych wraz z ich montażem oraz próbnym uruchomieniem. Spółka nie posiada w Polsce siedziby, ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Ze względu na planowane dokonywanie w Polsce wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów od podmiotów trzecich z UE, Spółka jest natomiast zarejestrowana dla celów VAT w Polsce jako podatnik czynny.

W ramach prowadzonej działalności L. zawiera kontrakty, na podstawie których Spółka sprzedaje, a kontrahent (spółka mająca siedzibę w Polsce będąca podatnikiem VAT czynnym) kupuje materiał oraz urządzenia wraz z usługą nadzoru. Jak wynika z treści kontraktów, przedmiotem transakcji jest dostawa pieca przemysłowego wraz z jego montażem (za który odpowiedzialne są podmioty trzecie) oraz z próbnym uruchomieniem. Na usługę nadzoru składa się nadzór montażu, uruchomienia i testu próbnego wykonywanego przez pracownika lub pracowników L.. Istotą transakcji dokonywanych przez L. jest nabycie przez danego kontrahenta pieca przemysłowego, który z uwagi na swoją specyfikację i gabaryty musi zostać zainstalowany przy wykorzystaniu usług podwykonawców i pod nadzorem specjalistów. Nie zmienia to faktu, iż przeważającym elementem transakcji jest dostawa towaru (pieca), którego wartość również stanowi przeważającą część należnego L. wynagrodzenia.

W celu dokonywania dostaw pieców przemysłowych w Polsce, L. nabywa część potrzebnych komponentów wewnątrzwspólnotowo z krajów UE (np. z Niemiec) do Polski. Pozostałe komponenty oraz usługi obce potrzebne do instalacji i montażu pieców Spółka nabywa bezpośrednio w Polsce (z uwagi na fakt, iż instalacja i montaż odbywa się w Polsce). L. pragnie podkreślić, że instalacja i montaż pieców przemysłowych obejmuje wysokospecjalistyczne czynności (a nie jedynie proste czynności umożliwiające funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

L. wnosi o potwierdzenie, czy w odniesieniu do opisanego zdarzenia przyszłego:

1. Spółka dokonuje na rzecz polskich kontrahentów dostawy towarów wraz z ich instalacją i montażem, których miejscem dostawy zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) – dalej: ustawa o VAT, jest miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane (tj. Polska)...
2. Dokonywane przez Spółkę dostawy powinny być rozliczane przez kontrahenta nabywającego towary L. na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 5 i ust. 2 ustawy o VAT...
3. W sytuacji gdy VAT należny od dokonywanych przez L. dostaw pieców przemysłowych na terytorium Polski będą rozliczać ich nabywcy, Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od dokonanych przez nią w Polsce zakupów towarów i usług oraz wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów, w razie wystąpienia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do obniżenia o tę kwotę podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy...
4. W przypadku wystąpienia o zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w deklaracji za okres, w którym Spółka wykonywała czynności opodatkowane, które dla celów VAT zostały rozliczone zgodnie art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT przez nabywców, powinien on nastąpić w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez L....
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Stanowisko Spółki w zakresie pytania 1

Spółka stoi na stanowisku, iż dokonywane przez nią transakcje opisane w stanie faktycznym powinny zostać sklasyfikowane na gruncie ustawy o VAT jako dostawa towarów z instalacją lub montażem, o której mowa w art. 22 ust. 2 ustawy o VAT, a w konsekwencji miejscem dostawy tych towarów jest miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane (tj. Polska).

Uzasadnienie stanowiska Spółki w zakresie pytania 1

Zgodnie z brzmieniem art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT „dostawa towarów z instalacją lub montażem” jest dostawą towarów, które są przez dostawcę lub podmiot trzeci działający na rzecz dostawcy instalowane lub montowane, przy czym za montaż i instalację nie mogą być uznane proste czynności umożliwiające funkcjonowanie dostarczonego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem. Zdaniem Spółki, przedstawione w stanie faktycznym transakcje z kontrahentami spełniają przesłanki tej definicji. Piece przemysłowe są bowiem montowane i instalowane u danego kontrahenta przez podmiot trzeci, pod nadzorem specjalisty z L.. Montaż ten nie jest jedynie prostą czynnością umożliwiającą funkcjonowanie pieca zgodnie z jego przeznaczeniem, aby bowiem funkcjonowanie to było możliwe konieczne jest złożenie pieca z oddzielnych elementów i modułów, gdyż ze względu na swoje gabaryty i właściwości piec nie może być dostarczony do kontrahenta w całości. Również sama instalacja pieca, jego próbne uruchomienie i ustawienie parametrów technicznych wymaga wykorzystania specjalistycznej wiedzy, sprzętu i dodatkowego nadzoru.

Zdaniem Spółki, ustawodawca zastrzegając w przytaczanym przepisie, że instalacja lub montaż nie mogą być jedynie prostymi czynnościami, wyraził wolę, aby dostawy towarów, w których element usługowy (montaż, uruchomienie dostarczonego towaru) ma charakter bardziej złożony, a jednocześnie niezbędny dla prawidłowego funkcjonowania przedmiotu dostawy, były dla celów VAT traktowane jako dostawa towarów, a nie świadczenie usług. W tym zakresie zwraca również uwagę fakt, iż element usługowy nie jest przez Spółkę wyodrębniony z całości świadczenia, którego zasadniczą część stanowi dostawa pieca przemysłowego. Co więcej, ma on jedynie charakter pomocniczy, związany wyłącznie z montażem pieca, a nie z przygotowaniem pełnej infrastruktury budynku, co teoretycznie mogłoby w takiej sytuacji otwierać możliwość innej klasyfikacji przedmiotowej transakcji.

Dodatkowo należy mieć na uwadze, że wywiązanie się przez L. z umowy dostawy towaru do kontrahenta następuje w momencie przekazania nabywcy przetestowanego i prawidłowo funkcjonującego pieca przemysłowego. Wobec tego usługi montażu i instalacji pieca, nadzorowane przez specjalistów, a także próbne uruchomienie pieca jest niezbędnym składnikiem wywiązania się L. z umowy z kontrahentem. Kontrahent jest bowiem zainteresowany dostawą prawidłowo funkcjonującego pieca, a nie poszczególnych jego elementów, czy samych usług montażu. Takie podejście do przedmiotowej transakcji znajduje również swoje odzwierciedlenie w cenie, jaką kontrahent płaci L. za dokonanie dostawy pieca z jego instalacją i próbnym uruchomieniem. Na tę cenę bowiem, w przeważającej części składa się wartość samego urządzenia, jakim jest piec przemysłowy.

W świetle powyższej argumentacji L. stoi na stanowisku, że realizowane przez nią transakcje opisane w stanie faktycznym powinny być sklasyfikowane jako „dostawa towarów z instalacją lub montażem” w rozumieniu art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, a w konsekwencji miejscem dostawy tych towarów jest miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane (tj. Polska).

Za takim traktowaniem dostaw w podobnych stanach faktycznych przemawiają wydane w imieniu Ministra Finansów interpretacje indywidualne. W szczególności należy w tym miejscu wskazać na interpretację z dnia 23 września 2011 r., znak IPTPP2/443-251/11-4/IR, wydaną dla analogicznego stanu faktycznego, w którym zagraniczny producent dokonuje w Polsce dostawy kotła wraz z montażem. Ponadto, tytułem przykładu Spółka pragnie wskazać również na interpretację z dnia 14 maja 2010 r., znak ITPP2/443-171/l0/AF, dotyczącą dostaw, instalowania i uruchamiania turbin gazowych, czy interpretację z dnia 19 stycznia 2011 r., znak ITPP2/443-1083a/MD, dotyczącą dostawy budynku inwentarskiego w stanie rozmontowanym z montażem.

Stanowisko Spółki w zakresie pytania 2

Spółka stoi na stanowisku, iż dokonywane przez nią dostawy powinny być rozliczane przez kontrahentów nabywających towary L. na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska Spółki w zakresie pytania 2

Opodatkowaniu VAT podlegają czynności określone w art. 5 ustawy o VAT w zakresie, w jakim są wykonywane przez podatników, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, tj. przez osoby prowadzące samodzielnie działalność gospodarczą. Jednocześnie, to podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, składa deklarację VAT-7 w celu rozliczenia VAT należnego z tytułu wykonania danej czynności opodatkowanej.

W rezultacie, co do zasady, podatnikami VAT z tytułu wykonywania czynności opodatkowanych są podmioty faktycznie dokonujące tych czynności w ramach swojej działalności gospodarczej.

Tym niemniej, ustawodawca przewidział sytuacje, w których VAT należny rozlicza nabywca towarów lub usług, a nie podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Jak wynika z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT, podatnikami są również osoby prawne nabywające towary, jeżeli dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju. Jednocześnie, powyższy przepis stosuje się, zgodnie z jego ust. 5 pkt 1, jeżeli nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Z powołanych powyżej przepisów wynika wprost, że jeżeli dostawcą towarów jest podmiot nie mający siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju, to podatek należny z tytułu dostawy na terytorium kraju rozlicza nabywca towaru, jeżeli ma on siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium kraju. Równocześnie, żaden przepis art. 17 ustawy o VAT nie wskazuje na to, aby rejestracja zagranicznego dostawcy dla celów VAT w Polsce mogła zwolnić polskiego nabywcę z obowiązku rozliczenia VAT należnego. W szczególności sama rejestracja na VAT nie jest tożsama z posiadaniem stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w państwie, w którym została ona dokonana.

Mając na uwadze powyższe i zważywszy, że:

• L. jest podatnikiem VAT nieposiadającym siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce oraz
• nabywcy dostarczanych przez Spółkę pieców przemysłowych są podatnikami VAT mającymi siedzibę u Polsce,
• miejscem dostawy towarów, zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, jest terytorium Polski,

należy stwierdzić, że zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT podatnikami z tytułu dokonywanych przez Spółkę dostaw pieców przemysłowych będą każdorazowo polscy kontrahenci L.. Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 5 i ust. 2 ustawy o VAT, nabywcy będą zobowiązani do rozliczenia podatku należnego niezależnie od rejestracji L. dla celów VAT w Polsce.

Powyższe znajduje również potwierdzenie w przytoczonej już wcześniej przez Spółkę interpretacji indywidualnej znak IPTPP2/443-25l/11-4/IR.

Stanowisko Spółki w zakresie pytania 3

Spółka stoi na stanowisku, iż przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego od dokonanych przez nią w Polsce zakupów towarów i usług oraz wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów, w przypadku gdy VAT należny od dokonywanych przez L. dostaw pieców przemysłowych będą rozliczać nabywcy, a w razie wystąpienia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do obniżenia o tę kwotę podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Uzasadnienie stanowiska Spółki w zakresie pytania 3

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi wykonującemu samodzielnie działalność gospodarczą przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w takim zakresie, w jakim nabywane towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przepis ten wiąże wystąpienie prawa podatnika do odliczenia podatku naliczonego z wykonywaniem przez niego czynności opodatkowanych. Brak jest natomiast w powołanym przepisie obowiązku wykazania przez dostawcę w deklaracji podatku należnego z tytułu wykonywania tych czynności.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce jest m.in. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju, przez którą rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT). W przypadku dostawy towarów instalowanych lub montowanych na terytorium Polski, dostawa ta podlega opodatkowaniu VAT w kraju zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Dokonywane przez Spółkę dostawy pieców stanowią dostawę towarów za wynagrodzeniem, o której mowa w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż w ich wyniku dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Dostawy te są jednocześnie dokonywane w ramach wykonywanej przez L. działalności gospodarczej. Zważywszy zaś, że towary są instalowane i montowane na terytorium kraju, należy stwierdzić, że ich dostawa podlega opodatkowaniu VAT w Polsce (zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT).

W świetle powyższego, Spółka, prowadząc działalność gospodarczą polegającą na dostawie pieców z instalacją i montażem, jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Tym niemniej, jak już wskazano, podatek należny z tytułu dokonywanych przez L. dostaw mają obowiązek rozliczać polscy nabywcy towarów L., a to na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 5 i ust. 2 ustawy o VAT, stosując tzw. mechanizm „odwrotnego obciążenia” (ang. reverse charge mechanism). Zgodnie z art. 106 ust. la ustawy o VAT w takim przypadku dostawca nie wykazuje na wystawianej przez siebie fakturze kwoty i stawki podatku.

Zdaniem Spółki, mimo iż techniczne rozliczenie VAT należnego od przedmiotowych dostaw pieców jest dokonywane przez ich nabywców (na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT), dostawy te stanowią czynności opodatkowane faktycznie wykonywane przez Spółkę. W rezultacie, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, samo wykonanie czynności opodatkowanych polegających na dostawie pieców powinno być dla Spółki źródłem prawa do odliczenia VAT naliczonego od zakupów związanych z tymi dostawami (zarówno krajowych, jak i wewnątrzwspólnotowych).

Z punktu widzenia zakresu prawa do odliczenia Spółki bez znaczenia pozostaje fakt, iż techniczną czynność polegającą na rozliczeniu VAT należnego będą wykonywać polscy nabywcy. W art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, ustawodawca wyraźnie uzależnił prawo do odliczenia od faktycznego wykonywania czynności opodatkowanych, a nie od rozliczenia VAT należnego z ich tytułu. W świetle powyższego Spółka stoi na stanowisku, iż pomimo tego, że z tytułu przedmiotowych dostaw nie będzie wykazywany w deklaracjach VAT Spółki podatek należny, nie można uznać że nie wykonuje ona czynności opodatkowanych na terytorium Polski, w związku z którymi L. przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z realizacji przez Spółkę zakupów towarów i usług związanych z wykonywaniem przez nią dostaw pieców przemysłowych. Wniosek ten znajduje potwierdzenie przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 24 października 2011 r., znak IPPP3/443-1019/11-4/SM, czy w interpretacji z dnia 19 listopada 2010 r., znak IPPP3/443-722/10-6/KC.

Przedstawione podejście, wynikające z wykładni językowej przepisów o VAT, znajduje także potwierdzenie w powszechnie akceptowanej w orzecznictwie zasadzie neutralności VAT. Zachowaniu neutralności VAT służy system odliczeń, co potwierdził Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 15 stycznia 1998 r. w sprawie C-37/95 Belgishe Staat v. Ghent Coal Terminal NV, w którym Trybunał stwierdził, iż „system odliczeń ma na celu całkowite uwolnienie podmiotu gospodarczego od obciążeń z tytułu podatku VAT przypadającego do zapłaty lub zapłaconego w trakcie prowadzonej działalności gospodarczej. Wspólny system podatku VAT gwarantuje w ten sposób, iż wszelka działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu lub rezultatu, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny pod warunkiem, że działalność ta podlega temu podatkowi”.

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie również w orzecznictwie polskich sądów administracyjnych. W wyroku z dnia 4 kwietnia 2007 r. (sygn. I SA/Wr 148/07) WSA we Wrocławiu wskazał, iż „możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jest związana z wykonywaniem przez podatnika takich czynności, które podlegają ustawie o VAT, jeśli zaś dana czynność ustawie tej nie podlega, nie powstaje ani obowiązek w zakresie podatku należnego, ani uprawnienie w zakresie podatku naliczonego”.

Podobnie, w wyroku z dnia 30 października 2007 r. (III SA/Wa 599/07) WSA w Warszawie stwierdził, iż „podatnik musi mieć zapewnioną możliwość odzyskiwania podatku naliczonego, związanego ze swoją działalnością opodatkowaną. Wszelkie korzystne dla podatnika konsekwencje wynikające z koncepcji neutralności podatku są traktowane w doktrynie wspólnego systemu VAT jako fundamentalne prawo podatnika, nie zaś jego przywilej”.

Natomiast w wyroku z dnia 7 listopada 2008 r., sygn. III SA/Wa 1058/08, WSA w Warszawie wskazał, iż: „(...) w sytuacji zastosowania tzw. reverse charge mechanism w rozliczaniu podatku nie można uznać, że podmiot nieposiadający rezydencji w kraju wykonuje czynności nieopodatkowane. Zastosowanie tej szczególnej formy rozliczenia nie ma żadnego wpływu na przedmiot opodatkowania. Czynności te zatem pozostają nadal czynnościami opodatkowanymi - dostawą towarów lub świadczeniem usług, choć inny podmiot niż podmiot je wykonujący składa rozliczenie fiskalne”. W dalszym uzasadnieniu Sąd powołuje przepisy art. 86 ust. 1 ustawy o VAT stwierdzając, że wynika z nich wprost prawo do odliczenia przez podatnika podatku naliczonego dotyczącego towarów i usług wykorzystywanych do czynności opodatkowanych (w tym także takich, od których podatek rozliczył kontrahent).

Warto zauważyć, że w orzecznictwie sądów administracyjnych trwałe miejsce zajmuje pogląd, iż podatnik musi mieć możliwość odzyskania podatku naliczonego związanego z wykonywaną przez niego samodzielnie opodatkowaną działalnością gospodarczą. Odliczenie podatku naliczonego związanego z wykonywanymi przez Spółkę czynnościami opodatkowanymi VAT, z tytułu których VAT należny rozlicza nabywca, realizuje tę zasadę. Natomiast brak prawa do odliczenia w powyższej sytuacji rażąco naruszałby zasadę neutralności. Prowadziłoby to bowiem do sytuacji, w której VAT naliczony od towarów i usług faktycznie wykorzystanych w działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT nie mógłby być w żaden sposób odzyskany przez L. (ani przez żaden inny podmiot gospodarczy).

Na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, gdy kwota podatku naliczonego jest w danym okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Przepis ten mówi o „prawie” podatnika, zatem pozostawia podatnikowi wybór, czy chce wystąpić o zwrot nadwyżki podatku naliczonego na rachunek bankowy, czy też woli przenieść tę kwotę do deklaracji za następny okres rozliczeniowy. Wobec tego Spółka, w przypadku nie wykazania w składanych przez siebie deklaracjach podatku należnego z tytułu wykonywania czynności opodatkowanych VAT, powinna mieć prawo do otrzymania zwrotu podatku naliczonego związanego z zakupami towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania na terenie Polski czynności opodatkowanych na rachunek bankowy L.. Powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej z dnia 3 listopada 2010 r., znak IPPP3/443- 813/10-2/SM.

Podsumowując, zdaniem Spółki, bez znaczenia pozostaje fakt, że podatnikiem z tytułu dokonywanych przez Spółkę dostaw pieców przemysłowych będą ich nabywcy (polscy kontrahenci). Dostawy te będą bowiem stanowiły czynności podlegające opodatkowaniu VAT w Polsce, faktycznie wykonywane przez Spółkę. Zgodnie więc z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, L. przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów towarów i usług w Polsce oraz dokonanych WNT, w zakresie, w jakim nabyte towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania tych czynności, a w przypadku gdy kwota podatku naliczonego będzie w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego L. będzie mieć prawo do obniżenia o tę kwotę podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Spółka nadmienia, iż w powyższym zakresie otrzymała w przeszłości interpretację indywidualną (znak IPPP2/443-902/08-4/BM), z uwagi jednak na zmianę okoliczności i mających istotne znaczenie w sprawie przepisów ustawy VAT postanowiła niniejszym wnioskiem zwrócić się o potwierdzenie swojego stanowiska w świetle obecnie obowiązujących przepisów i bieżącej praktyki organów podatkowych i sądów administracyjnych.

Stanowisko Spółki w zakresie pytania 4

W przypadku wystąpienia o zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w deklaracji za okres, w którym Spółka wykonywała czynności opodatkowane, które dla celów VAT zostały rozliczone zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 i ust. 2 ustawy o VAT przez nabywców, powinien on nastąpić w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez L..

Uzasadnienie stanowiska Spółki w zakresie pytania 4

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Jak wynika ze stanu faktycznego, Spółka wykonuje i będzie wykonywać zasadniczo wyłącznie dostawy, w stosunku do których, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT, podatnikiem będzie nabywca. Tym samym Spółka nie będzie wykazywała w deklaracjach podatku należnego z tytułu sprzedaży, a jedynie naliczony, a w konsekwencji będzie wykazywała kwotę podatku naliczonego do zwrotu (lub przeniesienia na kolejny okres rozliczeniowy). Jak już Spółka przedstawiła w uzasadnieniu swojego stanowiska w zakresie pytania 3, powyższy sposób rozliczenia dostaw L. przez polskich kontrahentów nie wpływa na fakt, iż Spółka faktycznie dokonuje czynności opodatkowanych podatkiem VAT w Polsce.

W świetle art. 87 ust. 2 ustawy o VAT zwrot różnicy podatku następuje w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju, wskazany w zgłoszeniu identyfikacyjnym. W przypadku natomiast, gdy w okresie rozliczeniowym podatnik nie wykonał czynności opodatkowanych na terytorium kraju, przysługuje zwrot kwoty podatku naliczonego w terminie 180 dni, na podstawie art. 87 ust. 5a ustawy o VAT. Pomimo jednak nie wykazania przez L. podatku należnego w deklaracji, przy założeniu iż Spółka będzie w danym okresie rozliczeniowym faktycznie dokonywać czynności opodatkowanych (rozliczanych przez nabywcę), przypadek ten nie będzie miał w stosunku do niej zastosowania. W konsekwencji, będzie jej przysługiwał zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym na konto bankowe Spółki w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez L..

Powyższa konkluzja znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej z dnia 5 września 2011 r., znak PPP3/443-695/11-4/KB.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.