INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 08 maja 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 09 maja 2012 r.), uzupełnionym w dniu 18 lipca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży w 2012 r. nieruchomości nr 2 w części dotyczącej:

• okresu do kiedy należy wydatkować przychód ze sprzedaży aby mógł on korzystać ze zwolnienia z opodatkowania (pytanie nr 1) – jest prawidłowe,
• wydatkowania przychodu ze sprzedaży na nabycie lokalu mieszkalnego oraz działki budowlanej (pytanie nr 2) – jest prawidłowe
• zaliczenia wydatków na wymianę stolarki okiennej, drzwi wewnątrz i na zewnątrz budynku, instalacji elektrycznej, kaloryferów, rur kanalizacyjnych, zakup tapet, kafelek podłogowych oraz ściennych, paneli, zamontowanie kabiny prysznicowej, zamontowanie wanny, jako poniesionych na własne cele mieszkaniowe (pytanie nr 2) - jest prawidłowe,
• zaliczenia do wydatków mieszkaniowych wydatków na zakup kuchenki gazowej i piekarnika (pytanie nr 2) – jest nieprawidłowe,
• wydatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości nr 1 oraz przychodu ze sprzedaży nieruchomości nr 2 na jedną inwestycję np. na zakup mieszkania (pytanie nr 3) - jest prawidłowe,
• sposobu udokumentowania wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przypadku kontroli urzędu skarbowego (pytanie nr 5) - jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 09 maja 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu z tytułu sprzedaży w 2011 r. nieruchomości nr 1.

W związku z brakami formalnymi, pismem z dnia 04 lipca 2012 r. Znak: IBPBII/2/415-676/12/NG; IBPBII/2/415-677/12/NG wezwano do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 18 lipca 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w październiku 2010 r. nabył w spadku nieruchomość (nieruchomość nr 1), którą sprzedał w styczniu 2011 r. Przedmiotowa nieruchomość należała do babki wnioskodawcy oraz zamieszkałego z nią syna, czyli wujka wnioskodawcy. Babka wnioskodawcy zmarła 08 sierpnia 2010 r. natomiast wujek zmarł 15 sierpnia 2010 r. Wnioskodawca nabył spadek w części jaka należała się jego matce, która zmarła 21 stycznia 2008 r. Wnioskodawca odprowadził podatek po wujku. Z tytułu sprzedaży przedmiotowej nieruchomości wnioskodawca złożył w urzędzie skarbowym zeznanie PIT-39.

Wnioskodawca w grudniu 2011 r. nabył w spadku także drugą nieruchomość (nieruchomość nr 2). Przedmiotowa nieruchomość należała do dziadka i babki wnioskodawcy ze strony ojca. Dziadek wnioskodawcy zmarł w dniu 17 kwietnia 1998 r. natomiast babka wnioskodawcy zmarła w dniu 24 maja 2011 r. Wnioskodawca odziedziczył część należną swojemu ojcu, który zmarł w dniu 10 marca 2006 r. Nieruchomość ta została sprzedana w kwietniu 2012 r. Wnioskodawca zeznanie PIT-39 złoży w przyszłym roku.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Do kiedy dokładnie wnioskodawca może wykorzystać pieniądze ze sprzedaży obu nieruchomości na cele mieszkaniowe...
2. Na co dokładnie wnioskodawca może przeznaczyć te pieniądze, tzn. co dokładnie kryje się pod pojęciem cele mieszkaniowe...
3. Czy wnioskodawca może wykorzystać pieniądze ze sprzedaży dwóch nieruchomości na jedną inwestycję np. na zakup mieszkania...
4. Czym może być „koszt uzyskania dochodu” czyli jakie koszty wnioskodawca może odjąć w przyszłym roku w PIT-39...
5. Jaki dokument w razie kontroli urzędu skarbowego należy przedstawić dla potwierdzenia zakupu np. mieszkania...
   
   

Zdaniem wnioskodawcy:

Ad. 1.

Pieniądze ze sprzedaży nieruchomości nr 1 może wydatkować do grudnia 2013 r., natomiast ze sprzedaży nieruchomości nr 2 do grudnia 2014r., wnioskodawca słyszał także, że zakupu należy dokonać do końca kwietnia 2013 r.

Ad. 2.

Wnioskodawca uważa, że na cele mieszkaniowe składają się następujące wydatki:

1. zakup mieszkania własnościowego,
2. zakup działki pod budowę domu,
3. wymiana stolarki okiennej,
4. wymiana drzwi wewnątrz i zewnątrz budynku,
5. wymiana instalacji elektrycznej,
6. wymiana kaloryferów,
7. zakup tapet, kafelek podłogowych oraz ściennych, paneli,
8. zakup kuchenki gazowej, piekarnika,
9. zamontowanie kabiny prysznicowej, wanny,
10. wymiana rur kanalizacyjnych w ścianie.
    
    

Ad.3.

Wnioskodawca uważa, że może wykorzystać pieniądze ze sprzedaży dwóch nieruchomości na jedną inwestycję, np. na zakup mieszkania, ale nie jest tego pewien.

Ad.4.

W uzupełnieniu wniosku wnioskodawca oświadczył, iż na przedmiotowe pytanie nie potrzebuje już odpowiedzi, ponieważ nie poniósł żadnych znaczących kosztów uzyskania przychodu i prosi o pominięcie odpowiedzi na to pytanie.

Ad.5.

Zdaniem wnioskodawcy dokumentami, które należy przedstawić w razie kontroli urzędu skarbowego dla potwierdzenia zakupu mieszkania własnościowego jest akt notarialny, w razie zakupu innych rzeczy należy przedstawić faktury.

Na tle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Niniejsza interpretacja zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży w 2012 r. nieruchomości nr 2. W zakresie dotyczącym możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży w 2011 r. nieruchomości nr 1 została wydana odrębna interpretacja.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) źródłem przychodu jest – z zastrzeżeniem ust. 2 – odpłatne zbycie m. in.:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości (w tym lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną własność),
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości lub praw przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub praw następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw, dla określenia właściwej podstawy prawnej normującej zasady opodatkowania przychodu uzyskanego z ich zbycia, istotne jest z punktu widzenia ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustalenie zarówno daty jak i formy nabycia nieruchomości lub prawa.

Z wniosku wynika, że sprzedaną w kwietniu 2012 r. nieruchomość wnioskodawca nabył w drodze spadku. Przedmiotowa nieruchomość była własnością dziadka wnioskodawcy, który zmarł 17 kwietnia 1998 r. oraz babki wnioskodawcy, która zmarła 24 maja 2011 r. Wnioskodawca odziedziczył część należną jego ojcu, który zmarł 10 marca 2006 r.

Zgodnie z art. 924 i 925 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Istotny zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy. Zgodnie z art. 931 § 2 k.c. jeżeli dziecko spadkodawcy nie dożyło otwarcia spadku, udział spadkowy, który by mu przypadał, przypada jego dzieciom w częściach równych. Przepis ten stosuje się odpowiednio do dalszych zstępnych.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że wnioskodawca nabył nieruchomość oznaczoną we wniosku nr 2 w różnym czasie:

• w 2006 r. w dacie śmierci ojca wnioskodawca nabył udział w nieruchomości, który przypadł ojcu z tytułu nabycia spadku po zmarłym w 1998 r. dziadku wnioskodawcy,
• w 2011 r. w dacie śmierci babki wnioskodawca nabył udział w nieruchomości, który przypadłby ojcu wnioskodawcy, gdyby żył.
  
  

Mając powyższe na uwadze, przychód ze sprzedaży w 2012 r. nieruchomości w części, która odpowiada udziałowi nabytemu w spadku po zmarłym w 2006 r. ojcu w ogólne nie stanowi dla wnioskodawcy źródła przychodu. Stwierdzić należy, że odpłatne zbycie przedmiotowego udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie. Tym samym pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy w momencie sprzedaży nieruchomości nr 2 już upłynął. Zatem sprzedaż przedmiotowej nieruchomości, w udziale nabytym w spadku po ojcu nie jest dla wnioskodawcy źródłem przychodu podlegającym opodatkowaniu. Tym samym nie powstał obowiązek zapłaty podatku dochodowego od przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości, w części odpowiadającej udziałowi w nieruchomości, który został przez wnioskodawcę nabyty w drodze spadku po zmarłym w 2006 r. ojcu.

Natomiast dokonując oceny skutków sprzedaży w 2012 r. nieruchomości w odniesieniu do udziału nabytego przez wnioskodawcę w drodze spadku po babce, z uwagi na fakt, iż nabycie sprzedanego udziału w nieruchomości nr 2 nastąpiło w 2011 r., tj. w dacie śmierci babki, dla oceny skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości (w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 2011 r.) znajdą zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 stycznia 2009 r. Ustawą z dnia 06 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 01 stycznia 2009 r.

I tak, zgodnie z art. 30e ust. 1 - 2 powołanej powyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym od 01 stycznia 2009 r. od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W tym miejscu zaznaczyć należy, iż przy sprzedaży nieruchomości mogą wystąpić koszty dwojakiego rodzaju:

• koszty odpłatnego zbycia, o których mowa w art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz
• koszty uzyskania przychodu.
  
  

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszt odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych – w przedmiotowej sprawie za koszt sprzedaży - uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć m.in. związane ze zbyciem koszty wyceny nieruchomości lub prawa przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości lub prawa, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości lub prawa, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, opłatę notarialną, podatek od czynności cywilnoprawnych, opłatę sądową. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6d powołanej ustawy podatkowej za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość tych nakładów, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Uzyskany dochód z odpłatnego zbycia jest zatem opodatkowany 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Podstawą obliczenia podatku dochodowego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości będzie dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości, tj. rynkową wartością lokalu mieszkalnego na dzień zbycia, a kosztami, o których mowa w art. 22 ust. 6d ww. ustawy.

Jednakże stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Powyższe zwolnienie obejmować będzie taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Powyższy przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w sposób jednoznaczny wskazuje, że przedmiotowy dochód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw może być zwolniony jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe. Oznacza to, że dla nieruchomości nr 2 sprzedanej w 2012 r. termin wydatkowania przychodu na cele mieszkaniowe, aby określony dochód mógł być zwolniony z opodatkowania upływa z dniem 31 grudnia 2014 r.

To oznacza iż stanowisko wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego, iż pieniądze ze sprzedaży drugiej nieruchomości (w odniesieniu do udziału nabytego w 2011 r. w spadku po babce) należy wydatkować do grudnia 2014 r. należy uznać za prawidłowe z tym zastrzeżeniem, iż przedmiotowy przychód należy wydatkować do 31 grudnia 2014 r.

Zgodnie z art. 30e ust. 4 ww. ustawy po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D x W/P

gdzie:

D – dochód ze sprzedaży,

W – wydatki poniesione na cele mieszkaniowe,

P – przychód ze sprzedaży.

Stosownie do treści art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się m.in. wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego,

-położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Katalog wydatków wymienionych w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy ma charakter zamknięty, jest to wyliczenie enumeratywne w związku z tym tylko realizacja powyższych celów pozwala na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania.

Z treści art. 21 ust. 26 ww. ustawy wynika, że przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Odnośnie natomiast odpowiedzi na pytanie nr 2 w części dotyczącej przeznaczenia przychodu ze sprzedaży nieruchomości nr 2 na zakup lokalu mieszkalnego oraz na zakup działki budowlanej, oraz na pytanie nr 3 - czy przychód ze sprzedaży dwóch nieruchomości można przeznaczyć na jedną inwestycje aby dochód korzystał ze zwolnienia zauważyć należy, że podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia określonego w powołanym powyżej przepisie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest przeznaczenie przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych na własne cele mieszkaniowe wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy począwszy od dnia odpłatnego zbycia nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Ustawodawca regulując omawiane zwolnienie, nie ograniczył wydatkowania przychodu z tytułu zbycia nieruchomości lub praw tylko do jednego z wymienionych w art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy celów, jednakże – przy spełnieniu pozostałych przesłanek – wydatkowanie przychodu musi być ukierunkowane na zrealizowanie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika. Innymi słowy podatnik, który uzyskał przychód ze sprzedaży nieruchomości lub praw może przeznaczyć go na zakup więcej niż jednej nieruchomości lub prawa, zachowując przy tym prawo do ww. zwolnienia, jednakże każdy z zakupów ma służyć zaspokajaniu własnych potrzeb mieszkaniowych tego podatnika a nie innych osób. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zabraniają realizowania własnych celów mieszkaniowych poprzez posiadanie więcej niż jednej nieruchomości.

Dlatego też wnioskodawca przeznaczając środki pieniężne ze sprzedaży nieruchomości na nabycie zarówno lokalu mieszkalnego jak i działki budowlanej będzie mógł skorzystać z tzw. ulgi mieszkaniowej na zasadzie art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych o ile istotnie nabycie obu nieruchomości będzie podyktowane koniecznością realizacji przez wnioskodawcę jego własnego celu mieszkaniowego. Intencją ustawodawcy tworzącego zwolnienie przedmiotowe w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych było zachęcanie podatników do nabywania w miejsce zbywanych nieruchomości czy praw majątkowych, innych nieruchomości lub praw przeznaczonych do zaspokajania ich indywidualnych potrzeb mieszkaniowych. Świadczy o tym poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne”. Zwolnienie dotyczy zatem realizowania przez podatnika swoich celów mieszkaniowych czyli własnych potrzeb mieszkaniowych a nie potrzeb mieszkaniowych innych osób. Zwolnieniem tym nie są objęte bowiem przychody ze sprzedaży nieruchomości i praw przeznaczone na zakup innych nieruchomości lub praw w sytuacji, gdy czynności te wskazują na działania o charakterze zarobkowym, spekulacyjnym lub zmierzającym do zaspakajania potrzeb mieszkaniowych innych osób a nie podatnika. Wobec tego nie ma przeszkód prawnych aby przychód ze sprzedaży nieruchomości nr 2 wydatkowany na zakup lokalu mieszkalnego oraz działki pod budowę budynku mieszkalnego ww. ustawy mógł korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. l pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednakże pod warunkiem, że istotnie, nabycie obu tych nieruchomości zostanie ukierunkowane na zaspokojenie wyłącznie własnych celów mieszkaniowych wnioskodawcy a nie będzie służyło realizacji celów mieszkaniowych innych osób. Tym bardziej zatem w przypadku sprzedaży dwóch nieruchomości wnioskodawca chcąc zwolnić ww. przychody na podstawie przedmiotowej ulgi może przeznaczyć środki uzyskane ze sprzedaży obu nieruchomości na jedną inwestycję np. na zakup mieszkania, ważne aby służyła ona zaspokajaniu własnych potrzeb mieszkaniowych wnioskodawcy. Przy czym należy zauważyć, że termin wydatkowania środków - mimo iż są przeznaczone na jedną nieruchomość - jest inny z uwagi na fakt, iż nabycie przedmiotowych nieruchomości nastąpiło w różnym czasie.

Powyższe oznacza, że stanowisko wnioskodawcy w zakresie pytania 2 w części dotyczącej wydatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości nr 2 przeznaczonego na zakup lokalu mieszkalnego i działki budowlanej oraz w zakresie pytania nr 3, tj. możliwości przeznaczenia przychodu ze sprzedaży dwóch nieruchomości na jedną inwestycję np. zakup mieszkania, należało uznać za prawidłowe.

Ustosunkowując się z kolei do podanych przez wnioskodawcę pozostałych wydatków odnośnie możliwości zaliczenia ich do wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe (poza wydatkowaniem przychodu na zakup mieszkania i działki) należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia „budowa” czy też „remont”, zatem właściwym jest odwołanie się w tej kwestii do ustawy z dnia z dnia 07 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.). Z treści art. 3 pkt 6 ww. ustawy wynika, że poprzez sformułowanie „budowa” należy rozumieć wykonanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego. Przepis art. 3 pkt 8 ww. ustawy stanowi, iż poprzez „remont” należy rozumieć wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Z powyższej definicji wynika, że za wydatki remontowe należy uznać tylko te roboty budowlane, które zostały dokonane po oddaniu budynku (lokalu) do użytkowania, gdyż remontu budynku (lokalu) nie można utożsamiać z jego wybudowaniem. Remont może być przeprowadzony po uprzednim wybudowaniu budynku (lokalu) mieszkalnego. W przeciwnym wypadku nie istnieje przedmiot remontu. Nie można remontować czegoś, co nie zostało jeszcze wybudowane. Powyższe znajduje potwierdzenie zarówno w przepisach prawa budowlanego, jak i w ustawie, na gruncie której pojęcie budowy występuje niezależnie od pojęcia remontu.

Pojęcie remontu wyczerpująco wyjaśnił również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 04 marca 1998 r., I SA/Gd 886/96 stwierdzając: „za remont budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w znaczeniu powszechnie stosowanym w zakresie inwestycji uważa się prace budowlane mające na celu utrzymanie lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego we właściwym stanie, przywrócenie jego pierwotnej zdolności użytkowej, którą utracił w wyniku upływu czasu i eksploatacji wraz z wymianą dotychczas użytkowanych zużytych składników ich wyposażenia technicznego takich jak: dotychczasowej instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego lub tylko określonych elementów tych instalacji.”

Podsumowując powyższe stwierdzić należy, że następujące wydatki wskazane przez wnioskodawcę, tj. wydatki na wymianę stolarki okiennej, drzwi wewnątrz i na zewnątrz budynku, instalacji elektrycznej, kaloryferów, rur kanalizacyjnych, zakup tapet, kafelek podłogowych oraz ściennych, paneli, zamontowanie kabiny prysznicowej, wanny mogą być zaliczone do wydatków na własne cele mieszkaniowe. Zatem stanowisko wnioskodawcy, iż ww. wydatki są wydatkami na cele mieszkaniowe, o ile zostaną poniesione w określonym ustawowo terminie i dotyczyć będą nieruchomości, której w chwili ponoszenia wydatków wnioskodawca będzie właścicielem lub współwłaścicielem i w której wnioskodawca zamierza realizować własne potrzeby mieszkaniowe, należało uznać za prawidłowe.

Natomiast nie będzie stanowić wydatku na własne cele mieszkaniowe wydatek poniesiony na zakup piekarnika i kuchenki gazowej nawet jeśli będzie to piekarnik i kuchnia gazowa do zabudowy. Wydatki te stanowią bowiem wydatki na zakup wyposażenia domu lub mieszkania i jako takie nie mogą być traktowane na równi z wydatkami remontowo-budowlanymi. Powyższe oznacza, że w przedmiotowym zakresie stanowisko wnioskodawcy, iż za wydatki na cele mieszkaniowe należy uznać zakup kuchenki gazowej i piekarnika, należało uznać za nieprawidłowe.

Odpowiadając natomiast na pytanie nr 5, tj. w jaki sposób w razie kontroli urzędu skarbowego wnioskodawca winien udokumentować wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe zauważyć należy, iż zgodnie z art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, w postępowaniu podatkowym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Artykuł 180 § 1 Ordynacji nie zawęża więc pojęcia "dowodu" jedynie do dokumentów urzędowych (wyr. NSA z dnia 10 października 2000 r., SA/Bk 907/99). Należy jednakże podkreślić, że w postępowaniu administracyjnym obowiązuje zasada, że ciężar dowodu spoczywa na tym, kto z określonego faktu wyprowadza skutki prawne. To oznacza, że jeżeli wnioskodawca zamierza z przedmiotowej ulgi mieszkaniowej skorzystać, to na nim będzie spoczywał obowiązek udowodnienia okoliczności decydujących o istnieniu prawa do ulgi. Przy czym za dowód poniesienia wydatków na własne cele mieszkaniowe w przypadku zakupu nieruchomości może być uznany akt notarialny, a przy zakupie materiałów budowlanych faktury VAT o ile rzeczywiście będą dotyczyć mieszkania, którego wnioskodawca w chwili ponoszenia wydatków był właścicielem lub współwłaścicielem i w którym realizuje własne cele mieszkaniowe. To oznacza, że stanowisko wnioskodawcy, iż dokumentami, które należy przedstawić w razie kontroli urzędu skarbowego dla potwierdzenia zakupu mieszkania własnościowego jest akt notarialny, w razie zakupu innych rzeczy - faktury, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przestawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała