INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2011 r. (data wpływu 02 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie konsekwencji podatkowych związanych z wygaszeniem zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, w części dotyczącej:

• pytania nr 1 – jest prawidłowe,
• pytania nr 2 i pytania nr 3 – jest bezprzedmiotowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 02 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem w dniu 09 stycznia 2012 r. – o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie konsekwencji podatkowych związanych z wygaszeniem zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie dwóch specjalnych stref ekonomicznych, na podstawie:

• Zezwolenia z 8 września 2004 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej A,
• Zezwolenia z dnia 4 listopada 2004 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej B.
  
  

Z uwagi na otrzymanie obu Zezwoleń w 2004 r., Spółkę przez cały okres działalności na terenie specjalnych stref ekonomicznych dotyczą zasady przyznawania pomocy publicznej obowiązujące w tym okresie.

Z uwagi na powyższe, Spółka działa w oparciu o przepisy:

• Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 grudnia 2006 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej A;
• Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 października 2006 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej B;

w brzmieniu tych rozporządzeń ustalonym na dzień 31 grudnia 2006 r., tj. zgodnie z wytycznymi Komisji Europejskiej w odniesieniu do pomocy publicznej o charakterze regionalnym przyznawanej przez kraje członkowskie w latach od dnia 1.01.2000 r. do dnia 31.12.2006 r.

W stosunku do Spółki nie mają zastosowania przepisy rozporządzeń Rady Ministrów z dnia 2 lutego 2007 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej A oraz specjalnej strefy ekonomicznej B. Przepisy przejściowe, wprowadzające w życie ww. rozporządzenia, jednoznacznie wskazują, iż: „Do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej”. Znowelizowaną treść rozporządzeń stosuje się jedynie w odniesieniu do podmiotów, które uzyskały zezwolenia od 2007 r., po wejściu zmian w życie, tj. w oparciu o wytyczne w sprawie krajowej pomocy regionalnej na lata 2007 - 2013.

Spółka chciałaby aktualnie wygasić, w trybie art. 19 ust. 5 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej w Specjalnej Strefie Ekonomicznej B (złożyć wniosek do Ministerstwa Gospodarki o stwierdzenie wygaśnięcia zezwolenie), tj. wygasić Zezwolenie uzyskane jako drugie w kolejności, przed spełnieniem warunków określonych w tym Zezwoleniu.

Zezwolenie z dnia 4 listopada 2004 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej B zawiera warunek zatrudnienia na terenie strefy łącznie 30 osób do dnia 30.06.2008 r. i utrzymanie tego zatrudnienia do dnia 30.06 2013 r., tj. przez okres 5 lat.

Spółka planuje w nadchodzącym 2012 r. wygasić Zezwolenie (złożyć wniosek o stwierdzenie wygaszenia Zezwolenia) na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej B, tj. wygasić je przed upływem terminu 30.06.2013 r., do którego zobowiązała się utrzymać miejsca pracy.

W konsekwencji, w przypadku wygaszenia Zezwolenia w 2012 r., Spółka nie będzie mogła spełnić warunków tego Zezwolenia, polegającego na utrzymaniu utworzonych 30 miejsc pracy do dnia 30.06.2013 r.

Rok podatkowy Spółki trwa od dnia 1 lipca do dnia 30 czerwca. Spółka na podstawie Zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej B ponosiła w niektórych latach stratę na działalności zwolnionej (np. rok podatkowy 2004/2005), a w niektórych latach uzyskiwała dochód na działalności zwolnionej (np. rok podatkowy 2005/2006). Wskazane dochody lub straty na działalności zwolnionej z podatku, uzyskiwane na podstawie Zezwolenia wydanego przez Specjalną Strefę Ekonomiczną B, były przez Spółkę prezentowane w deklaracjach rocznych CIT-8 łącznie z dochodami lub stratami na działalności zwolnionej z podatku na podstawie Zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej A.

W konsekwencji, prezentacja w deklaracji CIT-8 łącznego dochodu lub straty na działalności zwolnionej z podatku z tytułu prowadzenia działalności na terenach specjalnych stref ekonomicznych, skutkuje wykazaniem łącznego dochodu na działalności zwolnionej (np. deklaracja CIT-8 za lata 2004/2005), pomimo, iż na działalności prowadzonej jedynie na podstawie Zezwolenia wydanego przez Specjalną Strefę Ekonomiczną B, Spółka w tym samym roku podatkowym poniosła stratę na działalności zwolnionej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w sytuacji, w której Minister Gospodarki stwierdzi wygaśnięcie jednego z zezwoleń posiadanych przez Spółkę, w sposób określony w art. 19 ust. 5 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, przed spełnieniem warunków określonych w tym zezwoleniu (tj. gdy nie został jeszcze spełniony warunek zatrudnienia określonej liczby pracowników przez określony czas), Spółka obowiązana jest do opodatkowania dochodów uprzednio zwolnionych na podstawie wygaszonego zezwolenia, analogicznie jak w przypadku cofnięcia zezwolenia na skutek niespełnienia warunków określonych w zezwoleniu (art. 17 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych)...
2. Jeżeli w związku z wygaszeniem zezwolenia przed spełnieniem warunków określonych w tym zezwoleniu istnieje obowiązek opodatkowania uprzednio zwolnionych (na podstawie wygaszonego zezwolenia) dochodów (niejako obowiązek zwrotu otrzymanej do momentu wygaszenia zezwolenia pomocy publicznej), to czy Spółka zwracając pomoc publiczną udzieloną Jej w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych winna to zrobić zwiększając jednorazowo podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym w miesiącu, w którym wygaszono Jej zezwolenie (o wartość uprzednio zwolnionego dochodu, analogicznie do regulacji dotyczącej skutków cofnięcia zezwolenia, określonej w art. 17 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), czy też w drodze korekty deklaracji rocznych CIT-8 za lata, w których Spółka wykazała zwolniony dochód na podstawie wygaszonego zezwolenia...
3. Czy w sytuacji, gdy w związku z wygaszeniem zezwolenia przed spełnieniem warunków określonych w tym zezwoleniu istnieje obowiązek zwrotu otrzymanej do momentu wygaszenia zezwolenia pomocy publicznej tj. opodatkowania uprzednio zwolnionych na podstawie tego zezwolenia dochodów, to czy Spółka zwracając pomoc publiczną udzieloną Jej w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych poprzez opodatkowanie uprzednio zwolnionego dochodu winna równocześnie dokonać korekty deklaracji CIT-8 za lata, w których zamiast dochodu na działalności zwolnionej poniosła stratę na tej działalności, tak aby obowiązek zwrotu pomocy publicznej był dla Niej neutralny, tj. by w wyniku braku prawa do skorzystania z pomocy (wygaszono zezwolenie przed spełnieniem warunków) Spółka nie odniosła żadnych korzyści, jak i strat...

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Spółka stoi na stanowisku, iż w przypadku wygaszenia jednego z posiadanych przez Spółkę zezwoleń przez Ministra Gospodarki w trybie art. 19 ust. 5 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, przed spełnieniem warunków określonych w treści tego zezwolenia, nie będzie zobowiązana do opodatkowania dochodów, uprzednio zwolnionych w związku z posiadaniem tego zezwolenia (na działalność w SSE) na podstawie art. 17 ust 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Swe stanowisko Spółka opiera na analizie przepisów ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Obie te ustawy nie zawierają jakichkolwiek przepisów, nakazujących - w przypadku wygaszenia zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej - opodatkowanie dochodów uprzednio zwolnionych na podstawie tego (wygaszonego) zezwolenia. Stanowisko takie zajął m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 26.05.2011 r. o sygn. ITPB1/415-227/11/MR, stwierdzając: „(…) w przypadku gdy na wniosek przedsiębiorcy - Wnioskodawcy zostanie stwierdzone wygaśnięcie zezwolenia, tj. zaistnieje okoliczność nie wymieniona powyżej, nie wystąpi obowiązek zapłaty podatku dochodowego objętego wcześniej zwolnieniem”.

W szczególności Spółka wskazuje, iż przepis art. 17 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych reguluje jedynie obowiązek opodatkowania dochodów zwolnionych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ww. ustawy, w przypadku cofnięcia zezwolenia w trybie art. 19 ust. 3 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych. Nie normuje on konsekwencji wygaszenia zezwolenia.

Spółka uważa, iż niedopuszczalnym byłoby stosowanie w takim przypadku analogii w prawie podatkowym, poprzez przyjęcie, iż przepis art. 17 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mający zastosowanie do sytuacji cofnięcia zezwolenia, byłby stosowany również do niewymienionego w nim literalnie przypadku wygaszenia zezwolenia. Spółka wskazuje, iż w przypadku wygaszenia zezwolenia, skutek prawny tej czynności następuje ex tunc - od dnia złożenia wniosku o wygaszenie zezwolenia (jak stwierdził to WSA we Wrocławiu w orzeczeniu z dnia 30.08.2011 r. sygn. sprawy I SA/Wr 749/11). Zatem skutki braku zezwolenia (wygaszonego) biegną w przód - od dnia złożenia wniosku o wygaszenie zezwolenia Spółce nie będzie przysługiwało już prawo do zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednakże w okresie, w którym zezwolenie obowiązywało - od dnia jego wydania do dnia wygaszenia - Spółce przysługiwało prawo do korzystania ze zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ww. ustawy, gdyż posiadała wówczas ważne zezwolenie, uzyskiwała dochody na terenie strefy określone w tym zezwoleniu oraz poniosła koszty kwalifikowane uprawniające do korzystania z pomocy publicznej.

W przywołanym powyżej wyroku WSA we Wrocławiu, Sąd nie zgodził się ze stanowiskiem podatnika, iż podatkowe skutki cofnięcia i wygaszenia zezwolenia są takie same. Stwierdził on, iż: „W przypadku przyjęcia wykładni proponowanej przez stronę skarżącą przedsiębiorca rezygnując z zezwolenia przed upływem terminu, na jaki zostało udzielone, zobowiązany byłby do poniesienia takich skutków, jak w przypadku cofnięcia zezwolenia, tj. zapłaty podatku. Wykładnia ww. przepisów dokonana przez stronę skarżąca w konsekwencji prowadzi do zrównania skutków cofnięcia zezwolenia ze skutkami wygaśnięcia zezwolenia. Należy jednak pamiętać, że cofnięcie zezwolenia związane jest z niewywiązywaniem się przez przedsiębiorcę z obowiązków, zatem skutki takie są uzasadnione. Organ odwoławczy prawidłowo zatem przyjął, że decyzja Ministra Gospodarki z dnia (…) 10.2010 r. stwierdzająca wygaśnięcie zezwolenia z dnia (...) 04.2004 r. na prowadzenie przez skarżącą Spółkę działalności na terenie D wywołuje skutki od dnia złożenia przez Spółkę wniosku o wydanie takiej decyzji”.

Reasumując, Spółka podtrzymuje swe stanowisko, iż w przypadku wygaszenia posiadanego przez Nią zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie SSE B, nie będzie obowiązana do opodatkowania dochodów uzyskanych i zwolnionych na podstawie tego (wygaszonego) zezwolenia, gdyż takiego obowiązku nie nakłada na Nią żaden z przepisów ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, jak i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jedyny istniejący przepis art. 17 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie znajduje w omawianej sytuacji zastosowania, gdyż reguluje on jedynie konsekwencje cofnięcia zezwolenia, a nie jego wygaszenia. W przypadku wygaszenia zezwolenia skutek prawny następuje ex tunc, tj. od dnia złożenia wniosku o wygaszenie. Wygaszenie zezwolenia nie wpływa jednak na wcześniejsze uprawnienie Wnioskodawcy - w okresie obowiązywania zezwolenia - do zwolnienia dochodów na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

Spółka stoi na stanowisku, iż w przypadku, gdyby okazało się, iż w związku z wygaszeniem wydanego Jej zezwolenia na działalność w SSE B istnieje obowiązek opodatkowania uprzednio zwolnionych na podstawie tego zezwolenia dochodów, to dochody te winny być opodatkowane w drodze złożenia korekt deklaracji rocznych CIT-8 za lata, w których dochody (uznane wówczas za zwolnione) wystąpiły, na ogólnych zasadach określonych w ustawie Ordynacja podatkowa.

Spółka wskazuje, iż art. 17 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych reguluje jedynie „moment” powstania obowiązku podatkowego w przypadku opodatkowania dochodów zwolnionych na skutek cofnięcia zezwolenia. Jest to przepis szczególny, dotyczący tylko i wyłącznie uregulowanej w nim sytuacji, tj. cofnięcia zezwolenia. Nie jest możliwe (stosowanie analogii w prawie podatkowym jest zabronione), aby wobec braku przepisu regulującego „moment” powstania obowiązku podatkowego co do dochodów zwolnionych w przypadku cofnięcia zezwolenia podatnika sam sobie taki moment wyznaczał, przyjmując (bez podstawy prawnej), iż jest nim miesiąc, w którym wygaszono posiadane przez niego zezwolenie.

Spółka uważa, iż w takim przypadku, w którym skutkiem wygaszenia Zezwolenia byłaby utrata prawa do zwolnień podatkowych od samego początku tj. ex nunc, dochodzi do sytuacji, w której prawo do zwolnienia podatkowego na podstawie art. 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych oraz 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółce nigdy nie przysługiwało. Zatem w dacie stwierdzenia wygaszenia zezwolenia, Spółka winna złożyć korektę deklaracji CIT-8 za lata, od daty wydania wygaszonego Zezwolenia, w których korzystała ze zwolnienia podatkowego dochodów uzyskanych na podstawie wygaszonego zezwolenia na działalność w SSE B. Korekta taka winna polegać na zaliczeniu do podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym wielkości dochodów zwolnionych (w danym roku) na podstawie wygaszonego zezwolenia. W odniesieniu do tak opodatkowanego dochodu przedawnienie zobowiązania podatkowego następować będzie na zasadach ogólnych, określonych w ustawie Ordynacja podatkowa.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3.

Spółka stoi na stanowisku, iż w przypadku, gdyby skutek wygaszenia zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE B zachodził ex nunc, tj. od daty wydania zezwolenia, w konsekwencji czego na Spółce ciążyłby obowiązek zwrotu otrzymanej na podstawie tego wygaszonego zezwolenia pomocy publicznej, w drodze opodatkowania uprzednio zwolnionego dochodu poprzez złożenie korekt deklaracji CIT-8, to Spółka winna równocześnie złożyć korekty deklaracji CIT-8 za lata, w których na działalności zwolnionej z podatku poniosła stratę, w taki sposób, iż w skorygowanych deklaracjach strata ta zostanie wykazana jako strata na działalności opodatkowanej, do rozliczenia z dochodem na działalności opodatkowanej zgodnie z art. 7 ust. 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Spółka wskazuje, iż zgodnie z ustawą o specjalnych strefach ekonomicznych oraz wymienionym w stanie faktycznym Rozporządzeniem w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej, w związku z realizacją inwestycji na terenie SSE B, Spółce przysługuje pomoc publiczna o charakterze regionalnym, wynosząca w przypadku Spółki 50% od zdyskontowanych kosztów inwestycyjnych kwalifikujących się do objęcia pomocą wydatkowanych na realizację inwestycji na terenie SSE B.

Jak stanowi § 3.8. ww. Rozporządzenia: „Pomoc, o której mowa w ust. 1, może być udzielana łącznie z inną pomocą na nowe inwestycje lub tworzenie nowych miejsc pracy, bez względu na jej źródło i formę, pod warunkiem że łącznie wartość pomocy nie przekroczy dopuszczalnej wielkości pomocy określonej w § 4”.

W przypadku Spółki formą, w której otrzymywała Ona pomoc publiczną jest zwolnienie z podatku dochodowego od osób prawnych. Spółka uważa, iż pomoc publiczna przysługuje Jej pod warunkiem, iż zrealizuje warunki inwestycji określone w wydanym Jej zezwoleniu na działalność w SSE B. Jeżeli jednak na wniosek Spółki zezwolenie to zostanie wygaszone przed realizacją jego warunków, to - wskutek ich nie spełnienia / nie zrealizowania - nie przysługuje Jej również pomoc publiczna na tą (niezrealizowaną) inwestycję.

W konsekwencji, Spółka powinna postępować tak, jakby nigdy nie przyznano Jej wsparcia na tą inwestycję, tj. tak jakby nie przysługiwało Jej prawo do zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W wyniku wygaszenia zezwolenia uprzednio zwolnione dochody Spółka winna opodatkować, składając korektę deklaracji CIT-8 za te lata, w których dochody wystąpiły, a równocześnie - nie mając „ex nunc” prawa do korzystania ze zwolnień podatkowych - Spółka nie mogła ponieść strat na działalności zwolnionej z opodatkowania. Spółka winna więc złożyć korekty deklaracji CIT-8 za lata, w których wystąpiła strata na działalności zwolnionej i w skorygowanych deklaracjach wykazać ją jako stratę na działalności opodatkowanej, do rozliczenia z dochodami opodatkowanymi zgodnie z art. 7 ust. 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wobec braku jakichkolwiek szczegółowych regulacji w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych w kwestii podatkowych skutków wygaszenia zezwolenia należy uznać, iż ustawodawca uznał, że w takiej sytuacji skutki te zachodzą na ogólnych, powszechnie obowiązujących przepisach. Skoro w wyniku wygaszenia zezwolenia przed realizacją w nim określonych warunków Spółce nie przysługuje pomoc publiczna na taką inwestycję, to oznacza to z jednej strony nie tylko obowiązek zwrotu nienależnej pomocy, lecz również możliwość rozliczenia strat na działalności zwolnionej, które nie powstałyby, gdyby Spółka prowadziła działalność na zasadach ogólnych i nie występowała o pomoc publiczną. Trudno bowiem uznać, iż celem ustawodawcy byłoby sankcjonowanie Podatnika, który nie zrealizował inwestycji określonej w zezwoleniu.

W przypadku udzielenia pomocy publicznej przedsiębiorcy w innej formie (np. dopłata lub zwrot wydatków poniesionych na nabycie środków trwałych), niezrealizowanie inwestycji (np. jej sprzedaż przed upływem 3 lub 5 lat) skutkuje obowiązkiem zwrotu otrzymanego wsparcia. Tym niemniej przedsiębiorca taki zwraca jedynie otrzymaną korzyść, nie ponosząc z tego tytułu żadnych strat (ujemnych następstw). Trudno przyjąć, aby w przypadku otrzymania pomocy publicznej w innej formie, np. zwolnienia w podatku dochodowym, konieczność zwrotu pomocy miała odmienny skutek i wiązała się z poniesieniem wielomilionowych strat, do czego sprowadzałaby się niemożność skorygowania deklaracji CIT-8 za lata, gdy Spółka ponosiła straty na (ówczesnej) działalności zwolnionej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

• prawidłowe – w zakresie pytania nr 1,
• bezprzedmiotowe – w zakresie pytania nr 2 i pytania nr 3.
  
  

Zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w cytowanym powyżej przepisie uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności (art. 16 ust. 1 i 2 ww. ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4 – 6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274, z 2008 r. Nr 118, poz. 746 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34 ww. ustawy przysługuje wyłącznie w odniesieniu do dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (art. 17 ust. 4 tej ustawy).

Jak stanowi art. 19 ust. 3 ww. ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, zezwolenie może być cofnięte albo zakres lub przedmiot działalności określony w zezwoleniu może zostać ograniczony, jeżeli przedsiębiorca:

1. zaprzestał na terenie strefy prowadzenia działalności gospodarczej, na którą posiadał zezwolenie, lub
2. rażąco uchybił warunkom określonym w zezwoleniu, lub
3. nie usunął uchybień stwierdzonych w toku kontroli, o której mowa w art. 18, w terminie do ich usunięcia wyznaczonym w wezwaniu ministra właściwego do spraw gospodarki.

Natomiast w myśl przepisu art. 19 ust. 5 tej ustawy, na wniosek przedsiębiorcy minister właściwy do spraw gospodarki stwierdza, w drodze decyzji, wygaśnięcie zezwolenia.

Jednocześnie w art. 17 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawodawca określił skutki cofnięcia ww. zezwolenia, tj. podatnik traci prawo do zwolnienia i jest obowiązany do zapłaty podatku za cały okres korzystania ze zwolnienia podatkowego.

Podatnik zatem, zgodnie z art. 17 ust. 6 ustawy, jest obowiązany do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę dochodu, w odniesieniu do którego utracił prawo do zwolnienia, a w razie poniesienia straty do jej zmniejszenia o tę kwotę - w rozliczeniu zaliczki za wybrany okres wpłaty zaliczek, o którym mowa w art. 25, w którym utracił to prawo, a gdy utrata prawa nastąpi w ostatnim okresie wpłaty zaliczek danego roku podatkowego - w zeznaniu rocznym.

Jak wynika z opisu sprawy, Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie m.in. Specjalnej Strefy Ekonomicznej B na podstawie zezwolenia z dnia 04 listopada 2004 r. Spółka zamierza wygasić w trybie art. 19 ust. 5 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych ww. zezwolenie (złożyć wniosek do Ministerstwa Gospodarki o stwierdzenie wygaśnięcia zezwolenia), tj. wygasić to zezwolenie przed spełnieniem warunków w nim określonych.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że o ile w zakresie cofnięcia zezwolenia przepisy określają specyficzne przesłanki oraz skutki przeprowadzenia tej procedury, o tyle problematyka wygaśnięcia zezwolenia nie została zdefiniowana na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Powyższe prowadzi więc do wniosku, iż w przypadku stwierdzenia wygaśnięcia zezwolenia, prawo do zwolnienia podatkowego wygasa i dalsze prowadzenie działalności gospodarczej na terenie objętym specjalną strefą ekonomiczną nie wiąże się z uprawnieniem do zwolnień w podatku dochodowym, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Tym samym, nie można mówić, iż w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca będzie zobowiązany do opodatkowania dochodów uprzednio zwolnionych na podstawie wygaszonego zezwolenia, analogicznie jak w przypadku cofnięcia zezwolenia, tj. z zachowaniem procedury wynikającej z art. 17 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując, wygaszenie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej B w sposób określony w art. 19 ust. 5 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, przed spełnieniem warunków określonych w tym zezwoleniu, nie będzie skutkować utratą prawa do zwolnienia podatkowego i obowiązkiem zwrotu pomocy publicznej wykorzystanej do momentu wygaśnięcia zezwolenia, tj. do dnia złożenia wniosku o wydanie decyzji stwierdzającej wygaśnięcie zezwolenia.

Mając na uwadze powyższe rozstrzygnięcie, odpowiedź w zakresie pytania nr 2 i pytania nr 3 stała się bezprzedmiotowa.

W odniesieniu do powołanej przez Spółkę interpretacji indywidualnej oraz orzeczenia sądu administracyjnego, stwierdzić należy, iż są one rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszących, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.