INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, reprezentowanej przez pełnomocnika – Likwidatora, przedstawione we wniosku z dnia 22 grudnia 2011 r. (data wpływu: 28 grudnia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 marca 2012 (data wpływu: 29 marca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 16 marca 2012 r., nr ILPB2/415-11/12-2/TR, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowanego, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 16 marca 2012 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 20 marca 2012 r.), zaś w dniu 29 marca 2012 r. (data nadania: 26 marca 2012 r.) do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 30 listopada 2010 r. Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki z o.o. podjęło uchwałę w formie aktu notarialnego o rozwiązaniu Spółki i postawieniu jej w stan likwidacji.

Likwidator Spółki wystosował pismo do Ministra Sprawiedliwości w sprawie zamieszczenia w Monitorze Sądowym i Gospodarczym ww. uchwały z wezwaniem wszystkich wierzycieli, aby zgłosili swoje wierzytelności w zakreślonym terminie pod wskazany adres. W Monitorze tym opublikowano treść uchwały i wezwanie wierzycieli.

Jednym z wspólników w 2006 r. (powstania dywidendy) był Pan (…). Z tytułu posiadanych udziałów w Spółce przysługiwała mu dywidenda za rok 2006 w kwocie 5 535,00 zł (brutto), obliczony podatek 19% od tej kwoty wynosi 1 051,65 zł, a kwota do wypłaty 4 483,35 zł.

Dywidenda ta nie została wypłacona wspólnikowi, który pomimo wezwań nie zgłosił się po jej odbiór, ani nie podał numeru konta bankowego w celu dokonania przelewu.

Z uzyskanego prawomocnego postanowienia sądu rejonowego, wydziału cywilnego z dnia 3 grudnia 2009 r. wynika, że wspólnik zmarł dnia 22 lipca 2009 r. i spadek po nim na podstawie ustawy nabył w całości syn.

Umowa Spółki nie ogranicza, ani nie wyłącza, wstąpienia do Spółki spadkobierców na miejsce zmarłego wspólnika. W związku z tym, złożono do sądu rejonowego, wydziału gospodarczego KRS wniosek o zmianę danych podmiotu w rejestrze przedsiębiorców (formularz KRS-Z3) wraz z załącznikiem, tj. ww. postanowieniem sądu dotyczącym zgonu i nową listą wspólników, w której wpisano syna, podając jednocześnie wymagane dane o ilości, wartości i wysokości udziałów, w brzmieniu identycznym jak w informacji odnoszącej się do poprzednika.

Sąd postanowieniem z dnia 2 września 2011 r. w przedmiotowej sprawie przyjął do akt rejestrowych nową listę wspólników. Dotychczas żadnej kwoty z tytułu dywidendy nie wypłacono synowi zmarłego wspólnika.

Jak podał Zainteresowany, według informacji ustnej urzędu skarbowego, płatnik przy wypłacie dywidendy uprawnionemu powinien pobrać 19% zryczałtowanego podatku dochodowego, zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 4 powołanej ustawy podatkowej.

Uzupełniając opisany we wniosku stan faktyczny poprzez jednoznaczne wskazanie, czy przedmiotowa dywidenda podlega nabyciu przez syna tytułem dziedziczenia po zmarłym spadkodawcy, Zainteresowany wskazał, co następuje.

Spółka z o.o. została zawiązana w dniu 13 czerwca 1991 r. na podstawie aktu notarialnego.

Umowa o zawiązaniu Spółki w formie ww. aktu notarialnego nie ogranicza, ani nie wyłącza, wstępowania do Spółki spadkobiercy na miejsce zmarłego wspólnika. Pan (…) od 1991 r. był wspólnikiem Spółki z o.o. i posiadał 27 udziałów.

W dniu 29 czerwca 2007 r. odbyło się Zwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki z o.o. Zgodnie z punktem 8 porządku obrad tego Zgromadzenia, podjęto uchwały o zatwierdzeniu bilansu, rachunku zysku i strat za 2006 r. oraz o podziale zysku i dywidendy. Na podstawie tych uchwał Panu (…) przysługiwała dywidenda za 2006 r. w kwocie 5 535,00 zł (brutto). Dywidenda ta nie została mu wypłacona, gdyż pomimo wezwań nie zgłaszał się po jej odbiór, ani nie podał nr konta bankowego w celu dokonania przelewu.

Wspólnik zmarł w dniu 22 lipca 2009 r. Spadek po nim na podstawie ustawy nabył w całości syn, czego dowodzi prawomocne postanowienie sądu rejonowego, wydziału cywilnego z dnia 3 grudnia 2009 r.

Sąd rejonowy, wydział gospodarczy KRS postanowieniem z dnia 2 września 2011 r. na wniosek Spółki przyjął do akt rejestrowych nową listę wspólników, w której pod poz. 25 wpisano syna wspólnika.

Jak wskazał Zainteresowany, skoro z powołanego postanowienia sądu wynika, że na podstawie ustawy spadek po zmarłym nabył w całości syn, a dywidenda jako prawo majątkowe (wierzytelność) stała się częścią spadku, to przedmiotowa dywidenda podlega także nabyciu przez syna tytułem dziedziczenia po zmarłym spadkodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy należy wypłacić kwotę z tytułu przedmiotowej dywidendy z pobraniem przez płatnika 19% zryczałtowanego podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 i art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.)...

albo

2. Czy należy wypłacić kwotę z tytułu dywidendy bez pobrania przez płatnika 19% zryczałtowanego podatku dochodowego na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307) oraz przepisów ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.)...

Zdaniem Wnioskodawcy, z analizy zaistniałego stanu faktycznego i oceny prawnej wynikają następujące konkluzje:

1. Odpowiedź na pytanie pierwsze jest negatywna,
2. Odpowiedź na pytanie drugie jest pozytywna.

Tak lapidarnie ujęte stanowisko płatnika jest zasadne, zważywszy przedstawione fakty i regulacje prawne zawarte w powołanych przepisach prawa podatkowego.

Jak wskazał Zainteresowany, argumentacja uzasadniająca Jego stanowisko jest następująca:

Prawa z posiadanych udziałów w spółce kapitałowej z o.o. w chwili śmierci wspólnika przechodzą na jego spadkobierców. Wyjątkiem są prawa osobiście przyznane wspólnikowi.

Śmierć wspólnika skutkuje koniecznością dokonania określonych zmian przez zarząd (likwidatora) w księdze udziałów i w KRS (rejestrze przedsiębiorców), a podstawą tych zmian jest tylko prawomocne postanowienie sądu stwierdzającego nabycie spadku. Jest to konieczne i związane z dyspozycją art. 1027 k.c. Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, a spadkodawca nabywa spadek z chwilą jego otwarcia.

Udziały i dywidenda zmarłego są prawami majątkowymi, które z chwilą jego śmierci stały się częścią spadku – dziedziczenie ustawowe, co oznacza, że nabyto udziały i związaną z nimi dywidendę nie w następstwie czynności prawnej, tylko dziedziczenia ustawowego.

W celu umożliwienia wspólnikom nadania spółce kapitałowej bardziej osobowego aspektu i utrzymania struktury o małym składzie osobowym, art. 183 § 1 k.s.h. dopuszcza ograniczenia lub wyłączenia w zakresie spadkobrania i działu spadku w przedmiocie udziałów, które wchodzą w skład spadku. Takie wyłączenie wstąpienia spadkobierców w razie śmierci wspólnika skutkuje wygaśnięciem, czyli umorzeniem udziałów zmarłego wspólnika (automatycznie – art. 199 § 1 k.s.h). Umowa Spółki nie zawiera zapisu określonego w art. 183 § 1 k.s.h.

Znamiona prawne dywidendy, obowiązki i uprawnienia z nią związane określają przepisy k.s.h., w tym art. 191, 192 i 193 oraz 17 ust. 1 pkt 4 i art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dywidenda w rozumieniu tych przepisów jest prawem majątkowym przysługującym wspólnikom. Źródłem dywidendy jest zysk z działalności gospodarczej spółki i czynność prawna w formie podjętej uchwały wspólników.

Taki byt prawny miała dywidenda powstała w 2006 r. i przysługiwała tylko udziałowcom Spółki. Wypłata tej dywidendy wspólnikom podlegała przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Prawa z posiadanych udziałów w Spółce w dacie śmierci wspólnika przeszły w całości na jego syna, co oznacza, że udziały i dywidenda jako prawa majątkowe weszły w skład spadku równocześnie.

Taka spadkowa dywidenda nie jest dywidendą sensu stricto o jakiej mowa w cyt. przepisach k.s.h. i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Gdyby było tak, że syn odziedziczył tylko udziały i został wspólnikiem, a dywidenda powstała później, miałyby zastosowanie przepisy podatkowe wskazane w pytaniu 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowa dywidenda jest prawem majątkowym podlegającym ustawie z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.) w zw. z regulacją zawartą w art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Z literalnego brzmienia powołanego przepisu wynika zatem, iż wyłączeniu spod działania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegają przychody podlegające przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Na podstawie zaś art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 ze zm.), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. dziedziczenia.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego w analizowanym wniosku i doprecyzowanego w jego uzupełnieniu wynika natomiast, iż przedmiotowa dywidenda podlega nabyciu przez Pana Y tytułem dziedziczenia po zmarłym spadkodawcy. Tym samym, wynika z tego – biorąc pod uwagę przedstawiony wyżej zakres przedmiotowy ustawy o podatku od spadków i darowizn – iż przychód z tejże dywidendy będzie podlegał przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Reasumując, stwierdzić należy, iż skoro przychód Pana Y z przedmiotowej dywidendy będzie podlegał przepisom o podatku od spadków i darowizn – gdyż dywidenda ta została nabyta przez niego tytułem dziedziczenia po zmarłym spadkodawcy – to w rezultacie powyższego, przychód ten nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, na mocy zacytowanego przepisu art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, na Zainteresowanym nie będą ciążyły obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu wypłaty przedmiotowej dywidendy, skutkiem czego będzie brak obowiązku potrącenia tegoż podatku przy wypłacie rzeczonej dywidendy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie, informuje się, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony, do oceny dokumentów załączonych do wniosku; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego, bądź zdarzenia przyszłego, przedstawionym przez Wnioskodawcę i Jego stanowiskiem. Wobec tego, niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego przedstawiony przez Zainteresowanego w złożonym wniosku i jego uzupełnieniu. Jeżeli przedstawiony opis stanu faktycznego różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.