INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 06.03.2012r. (data wpływu 19.03.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu przychodu należnego z tytułu czynszu uzupełniającego wynikającego z warunków umowy najmu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19.03.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu przychodu należnego z tytułu czynszu uzupełniającego wynikającego z warunków umowy najmu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. buduje Wielofunkcyjne Zintegrowane Centrum Komunikacyjno - Handlowe. Lokale znajdujące się w części handlowej Spółka będzie wynajmowała podmiotom gospodarczym. Tytułem wynagrodzenia najemca będzie zobowiązany do zapłaty na rzecz wynajmującego Czynszu oraz opłat dodatkowych. Całkowity czynsz w stosunku miesięcznym, do którego zapłaty zobowiązany jest najemca, będzie równy wyższej z następujących kwot:

1. równowartość w złotych określonej w umowie kwoty EUR (czynsz podstawowy),
2. kwota stanowiąca określony procent obrotów uzyskanych przez najemcę w danym miesiącu kalendarzowym trwania umowy, za który czynsz jest należny ( czynsz uzupełniający).
   
   

Najemca będzie płacił Czynsz Podstawowy z góry, do piątego dnia miesiąca, za który czynsz jest należny, na podstawie faktur wystawianych przez wynajmującego nie wcześniej niż 25 dnia poprzedniego miesiąca. Najemca dostarczy wynajmującemu, najpóźniej do 10 dnia każdego miesiąca okresu najmu pisemny raport określający kwotę obrotów uzyskanych w poprzednim miesiącu.

Czynsz uzupełniający, tzn. dodatnia różnica za jakikolwiek miesiąc kalendarzowy okresu najmu między Czynszem a Czynszem Podstawowym zostanie zapłacony przez najemcę najpóźniej do 15 dnia kalendarzowego miesiąca następującego po miesiącu, za który czynsz jest należny.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy Spółka prawidłowo przyjmuje, że okresem rozliczeniowym dla przychodu uzyskiwanego tytułem czynszu uzupełniającego jest miesiąc następujący po miesiącu, za który czynsz jest należny...

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone przez Spółkę usługi najmu są usługami o charakterze stałym to jest są to usługi świadczone ciągłe w nieokreślonym lub określonym odcinku czasu na rzecz różnych podmiotów gospodarczych. Dla takich ciągłych świadczeń nie ma możliwości określenia daty wykonania usługi. W związku z tym w zawieranych umowach dotyczących usług ciągłych strony co do zasady określają cykliczne okresy, w których są one rozliczane. Moment uzyskania przychodu dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu takich cyklicznie rozliczanych usług ciągłych został określony w art. 12 ust. 3c ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j Dz. U. z 2011 roku Nr 74, poz. 397 ze zmianami). Z powyższego przepisu wynika, że dla usług rozlicznych w okresach rozliczeniowych ustawodawca określił możliwe daty uzyskania przychodu jako ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego na fakturze. Ustawodawca nie określił w ustawie co należy rozumieć przez okres rozliczeniowy. Pozostawił również podatnikom swobodę w ustalaniu okresów rozliczeniowych ograniczając je jedynie do tego, iż w roku podatkowym musi być przynajmniej jeden okres rozliczeniowy.

W przypadku braku definicji ustawowej danego pojęcia przyjmuje się jego rozumienie na podstawie słownika języka polskiego ewentualnie w znaczeniu potocznym. Zgodnie z definicją słownika języka polskiego Wydawnictwa Naukowe PWN „rozliczyć się” oznacza uregulować z kimś sprawy finansowe. Natomiast pod pojęciem okresu rozumie czas trwania czegoś, przedział czasowy. Okresem rozliczeniowym jest więc przedział czasowy, w którym następuje uregulowanie spraw finansowych.

W zawartej umowie wynagrodzenie za najem zostało podzielone na czynsz podstawowy i czynsz uzupełniający przy czym przyjęto, iż rozliczenie z tytułu czynszu podstawowego będzie do 5 dnia miesiąca, za który czynsz jest należny. Natomiast uregulowanie (rozliczenie się) czynszu uzupełniającego będzie następowało do dnia 15 miesiąca następującego po miesiącu, za który czynsz jest należny. Wobec tego okresem rozliczeniowym dla czynszu podstawowego będzie miesiąc, za który czynsz jest należny, zaś okresem rozliczeniowym dla czynszu uzupełniającego będzie miesiąc następujący po miesiącu, za który czynsz jest należny. Co za tym idzie przychód z tytułu czynszu podstawowego będzie powstawał ostatniego dnia miesiąca, za który jest on należny, a przychód z tytułu czynszu uzupełniającego będzie powstawał ostatniego dnia miesiąca następującego po miesiącu za który jest on należny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.