INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 marca 2012r. (data wpływu 16 marca 2012r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 maja 2012r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa i terminu do odliczenia podatku naliczonego w ramach realizacji inwestycji polegającej na budowie kanalizacji sanitarnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 marca 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa i terminu do odliczenia podatku naliczonego w ramach realizacji inwestycji polegającej na budowie kanalizacji sanitarnej. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 24 maja 2012r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

Ustawa z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie nakłada na Wnioskodawcę szereg obowiązków i zadań, w tym zadań własnych, które obejmują zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. Odnosi się to w szczególności do spraw wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji oraz usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych.

Realizując powyższe obowiązki, Wnioskodawca ponosił w przeszłości oraz ponosi na bieżąco szereg wydatków, które mają na celu budowę, modernizację oraz utrzymanie odpowiedniej infrastruktury wodno-kanalizacyjnej. Wypełnianie zadań w zakresie zaopatrzenia terenu Gminy w wodę oraz odbioru i oczyszczania ścieków polegało na oddaniu infrastruktury wodno-kanalizacyjnej w nieodpłatne użytkowanie na rzecz osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą. W konsekwencji, część obowiązkowych zadań własnych Gminy (obejmujących zaopatrzenie w wodę oraz odbiór i oczyszczanie ścieków) zostało scedowanych na podmiot zewnętrzny. Następnie Gmina podjęła decyzję, że umowa o nieodpłatne użytkowanie zostanie zastąpiona odpłatną umową dzierżawy infrastruktury zawartą z podmiotem zewnętrznym wyłonionym w drodze przetargu. Na podstawie wspomnianej umowy Gmina będzie obciążać dzierżawcę czynszem i dokumentować ten fakt poprzez wystawienie faktury VAT. Dzierżawca z kolei będzie podmiotem, który wystawi faktury za dostawę wody i odbiór ścieków na rzecz mieszkańców Gminy oraz innych podmiotów korzystających z jego usług. Opisany model funkcjonowania gospodarki wodno-ściekowej w Gminie będzie wdrożony w roku 2012r.

W kontekście powyższych planów biznesowych w 2011r. Gmina rozpoczęła kolejny etap rozbudowy i modernizacji sieci wodno-kanalizacyjnej, ponosząc w związku z tym istotne nakłady inwestycyjne. Prace w tym zakresie obejmowały m.in. budowę sieci kanalizacji sanitarnej grawitacyjnej, sieci kanalizacyjnej tłocznej oraz przepompowni. Podatek VAT naliczony związany z tymi nakładami nie został odliczony.

Niezależnie od wspomnianych prac inwestycyjnych, Gmina na bieżąco ponosi koszty związane z utrzymaniem i funkcjonowaniem przedmiotowej sieci. Co do zasady, Gmina nie odlicza naliczonego podatku VAT związanego z takimi wydatkami.

W piśmie z dnia 24 maja 2012r. Wnioskodawca doprecyzował opis stanu faktycznego stwierdzając, że Gmina prowadzi obecnie inwestycję w zakresie budowy dwóch nowych odcinków sieci wodno-kanalizacyjnej:

• budowa kanalizacji sanitarnej D. etap I,
• budowa kanalizacji sanitarnej D. etap II.
  
  

Inwestycja w powyższym zakresie polega na wytworzeniu w sposób ciągły środków trwałych, których wartość początkowa przekroczy 15.000 zł. Pierwsze udokumentowane fakturami wydatki związane z inwestycją Gmina poniosła w 2010r., nie zaś w 2011r. jak omyłkowo podano we wniosku. Częściowo inwestycja została już zakończona, jednakże jej całość, tj. oba powyższe odcinki sieci, zostanie oddana do użytkowania nie wcześniej niż z chwilą zawarcia odpłatnej umowy dzierżawy infrastruktury z podmiotem zewnętrznym, do czego dojdzie w najbliższej przyszłości. W konsekwencji, użytkowanie tych nowych odcinków sieci będzie się odbywało wyłącznie w ramach tejże umowy dzierżawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 24 maja 2012r.):

1. Czy na gruncie art. 86 ustawy o VAT Gmina ma prawo odliczyć podatek VAT naliczony w związku z realizacja inwestycji w zakresie budowy dwóch nowych odcinków sieci wodno-kanalizacyjnej, tj. w ramach etapów „ etap I” oraz „etap II”, które zostaną oddane do użytkowania w ramach odpłatnej i podlegającej opodatkowaniu VAT umowy dzierżawy...
2. Czy wspomniane powyżej prawo do odliczenia może być zrealizowane przez Gminę w rozliczeniu za okresy, w których Gmina otrzymała faktury dokumentujące poszczególne zakupy inwestycyjne, alternatywnie – w rozliczeniu odpowiednio za jeden z dwóch okresów rozliczeniowych następujących po sobie, w którym Gmina otrzymała konkretną fakturę dokumentującą dany zakup inwestycyjny...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 24 maja 2012r.), na gruncie art. 86 ustawy o VAT Gmina ma prawo odliczyć podatek VAT naliczony w związku z realizacją inwestycji w zakresie budowy dwóch nowych odcinków sieci wodno-kanalizacyjnej, tj. w ramach etapów „etap I” oraz „etap II”, które zostaną oddane do użytkowania w ramach odpłatnej i podlegającej opodatkowaniu VAT umowy dzierżawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, wspomniane powyżej prawo do odliczenia może być zrealizowane przez Gminę w rozliczeniu za okresy, w których Gmina otrzymała faktury dokumentujące poszczególne zakupy inwestycyjne, alternatywnie – w rozliczeniu odpowiednio za jeden z dwóch okresów rozliczeniowych następujących po okresie, w którym Gmina otrzymała konkretną fakturę dokumentującą dany zakup inwestycyjny. Ponadto, z uwagi na fakt, iż nie dojdzie do zmiany przeznaczenia wytworzonych środków trwałych (tzn. jedyną formą ich użytkowania będzie oddanie ich w odpłatną dzierżawę, podlegającą opodatkowaniu VAT), na gruncie przedstawionego stanu faktycznego nie znajdują zastosowania szczególne reguły w zakresie korekt VAT, wynikające z art. 91 ust. 2 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Jednocześnie realizacja tego prawa została obostrzona wieloma ograniczeniami ustawowymi wynikającymi z art. 88 i 90 ustawy o VAT oraz obowiązkami dokonywania korekt podatku naliczonego (art. 91).

Warunkowość realizacji określonego w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powoduje, że nieziszczenie się warunku pozytywnego, jakim jest wykorzystanie towaru (usługi) do realizacji czynności opodatkowanej np. towar został częściowo wykorzystany do czynności zwolnionych od VAT lub niepodlegających VAT – powoduje konieczność weryfikacji odliczenia podatku naliczonego. Z drugiej zaś strony stwarza również możliwość odliczenia podatku naliczonego od zakupionych towarów i usług, które początkowo przeznaczone do wykonywania czynności nieuprawniających do odliczenia ostatecznie zostają wykorzystane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W takim przypadku zastosowanie znajdują zasady określone w przepisach art. 91 ustawy VAT, dotyczące korekty kwot podatku naliczonego (ust. 7 i 8).

Zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy o VAT, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

W każdym więc przypadku należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji „zamiaru” wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć dokonując tych czynności.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każde nabycie towarów i usług, które zmierza do przyszłego wykorzystania ich dla czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej bez względu na to jakie faktycznie będą efekty tej działalności należy uznać już w momencie ich nabycia za związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Stosownie do przepisu art. 86 ust. 10 pkt 1 powołanej ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-4 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, w myśl art. 86 ust. 11, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Na podstawie art. 86 ust. 13 cyt. ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

W myśl art. 86 ust. 15 ustawy o VAT, do uprawnienia, o którym mowa w powołanym ust. 13 stosuje się odpowiednio art. 81b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.).

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Ze stanu faktycznego wynika, że począwszy od 2010r. Wnioskodawca ponosi wydatki inwestycyjne na budowę dwóch nowych odcinków sieci wodno-kanalizacyjnej, tj. „etap I” oraz „etap II”. Oba odcinki sieci zostaną oddane do użytkowania nie wcześniej niż z chwilą zawarcia odpłatnej umowy dzierżawy infrastruktury z podmiotem zewnętrznym. Wnioskodawca nie odliczał podatku naliczonego związanego z tymi nakładami.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Przez umowę dzierżawy, zgodnie z art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.) wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Z powyższej definicji wynika, iż umowa dzierżawy ma charakter odpłatny, a czynsz stanowi obligatoryjny element stosunku zobowiązaniowego.

Dzierżawa gruntów stanowi zatem świadczenie usług i czynność ta, co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy oraz opis stanu faktycznego stwierdzić należy, iż w momencie, kiedy Gmina zaczęła ponosić wydatki na ww. inwestycje związane z budową dwóch nowych odcinków sieci wodno-kanalizacyjnej (tj. począwszy od 2010r.) wiedziała jakie będzie ich przeznaczenie, tzn. wiedziała, że wybudowane odcinki będą przedmiotem umowy dzierżawy. Zatem począwszy od poniesienia pierwszego wydatku na ww. inwestycje Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, wykazanego na fakturach VAT dokumentujących poniesione wydatki, bowiem wydatki te będą służyły wyłącznie sprzedaży opodatkowanej, w ramach zawartej umowy dzierżawy.

Zatem prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż Gmina na gruncie art. 86 ustawy o VAT ma prawo odliczyć podatek VAT naliczony w związku z realizacją inwestycji w zakresie budowy dwóch nowych odcinków sieci wodno-kanalizacyjnej tj. w ramach etapów „etap I” oraz „etap II”.

Należy zgodzić się także ze stanowiskiem Gminy, iż wspomniane prawo do odliczenia podatku naliczonego może być realizowane w rozliczeniu za okresy, w których Gmina otrzymała faktury dokumentujące poszczególne zakupy inwestycyjne lub w rozliczeniu odpowiednio za jeden z dwóch okresów rozliczeniowych następujących po okresie, w którym Gmina otrzymała konkretną fakturę dokumentującą dany zakup inwestycyjny.

Powyższe wynika wprost z brzmienia cyt. wyżej art. 86 ust. 10 i 11 ustawy o VAT.

W opisanej sytuacji, gdzie podatek VAT naliczony związany z nakładami nie został odliczony, Wnioskodawca może obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Natomiast z uwagi na fakt, iż w rozpatrywanej sprawie nie nastąpiła zmiana sposobu przeznaczenia zakupionych towarów i usług, nie znajdą zastosowania unormowania w zakresie korekty podatku naliczonego wynikające z art. 91 ustawy o VAT.

W konsekwencji powyższego stanowisko Wnioskodawcy oceniane całościowo należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.