INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 6 września 2011 r. (data wpływu 16 września 2011 r.), uzupełnionym w dniu 8 grudnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasad wystawiania faktur oraz dotyczącej ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie reguł posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej (NIP) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 września 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasad wystawiania faktur oraz dotyczącej ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie reguł posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej (NIP).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Na podstawie wpisu do ewidencji placówek niepublicznych, prowadzi Pani niepubliczne przedszkole – PKD 8510Z. Działalność przedszkola finansowana jest z dotacji otrzymanych z urzędu gminy oraz z wpłat dokonywanych przez rodziców. Uwzględniając stanowisko doktryny i jednolite stanowisko organów podatkowych, wynikające z indywidualnych interpretacji prawa podatkowego, przychody i koszty związane z prowadzeniem niepublicznego przedszkola traktowała Pani jako przychody i koszty prowadzonej działalności gospodarczej. Poza prowadzeniem przedszkola nie prowadzi Pani innej działalności gospodarczej.

Dla prowadzonej działalności gospodarczej utworzyła Pani jeden rachunek bankowy, a wszelkie zdarzenia gospodarcze, jako związane z prowadzeniem przedszkola, ewidencjonowano w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Możliwość prowadzenia ewidencji w PKPiR dla niepublicznego przedszkola potwierdzał dotychczas Minister Finansów w indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego.

W ostatnim okresie prawidłowość rozliczeń dotacji otrzymanych z urzędu gminy na działalność przedszkola była skontrolowana przez Najwyższą Izbę Kontroli. Kontrolujący nie stwierdzili nieprawidłowości rozliczeń finansowych, tylko w wystąpieniu pokontrolnym zarzucili sposób dokumentowania działalności Przedszkola. W ocenie kontrolujących, prowadzenie niepublicznego przedszkola w myśl art. 83a ust. 1 ustawy o systemie oświaty nie stanowi działalności gospodarczej, a zatem zdarzenia gospodarcze nie mogą być dokumentowane w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, a dla ww. celu powinny być prowadzone księgi rachunkowe i ustalana polityka rachunkowości. Powyższe, według kontrolujących, wynika z rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 listopada 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad rachunkowości dla poszczególnych jednostek niebędacych spółkami handlowymi, nieprowadzacych działalności gospodarczej. Zdaniem kontrolujących, faktury kosztowe winny być wystawiane na niepubliczne przedszkole a nie na osobę fizyczną, zaś rachunek bankowy otwarty na niepubliczne przedszkole, a nie jako związany z prowadzoną działalnością.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Na kogo mają być wystawiane faktury, dokumentujące zakupy związane z funkcjonowaniem przedszkola – na osobę fizyczną prowadzącą przedszkole, czy też na przedszkole, a w związku z tym, czy niepubliczne przedszkole powinno posiadać odrębny NIP od osoby go prowadzącej...

Pani zdaniem, przy prowadzeniu niepublicznego przedszkola przez osobę fizyczną nie ma możliwości oddzielenia działalności przedszkola od działalności osoby fizycznej, a więc faktury „zakupowe” mogą być wystawiane na nazwisko osoby fizycznej prowadzącej niepubliczne przedszkole.

W Pani ocenie, wyrażonej w uzupełnieniu do wniosku, przedszkole niepubliczne nie musi posiadać odrębnego numeru NIP „od osoby go prowadzącej”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w świetle art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…), o czym stanowi art. 8 ust. 1 ustawy.

Zauważyć należy, iż nie każda czynność stanowiąca usługę w rozumieniu powołanego wcześniej art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

W oparciu o przepis art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych, o czym stanowi art. 15 ust. 2 powołanej ustawy.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika ponadto, iż dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Wskazać w tym miejscu należy, iż o tym, czy dany podmiot jest podatnikiem podatku od towarów i usług, a tym samym czy prowadzi on w rozumieniu przepisów normujących zasady opodatkowania podatkiem VAT podlegającą opodatkowaniu tym podatkiem działalność gospodarczą, decydują wyłącznie przepisy prawa podatkowego, regulujące opodatkowanie podatkiem VAT.

Na mocy art. 106 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W złożonym wniosku poinformowała Pani, iż prowadzi niepubliczne przedszkole. Działalność ta dotowana jest z urzędu gminy oraz z wpłat dokonywanych przez rodziców.

Na tle powyższego powzięła Pani wątpliwość jaki jest Pani status podatkowoprawny w zakresie podatku od towarów i usług – czy otrzymywane przez Panią faktury mają być wystawiane na Panią jako na osobę fizyczną prowadzącą przedszkole (działalność gospodarczą), czy też na przedszkole oraz odpowiednio, czy przedszkole powinno posiadać odrębny numer od osoby go prowadzącej.

W tym miejscu wskazać należy, że na podstawie art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.), ilekroć w dalszych przepisach jest mowa bez bliższego określenia o szkole - należy przez to rozumieć także przedszkole.

Jak wynika z art. 5 ust. 1 tej ustawy, szkoła i placówka może być szkołą i placówką publiczną albo niepubliczną.

Osoby prawne i fizyczne mogą zakładać szkoły i placówki niepubliczne po uzyskaniu wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu publicznych szkół i placówek (art. 82 ust. 1 powołanej ustawy).

Stosownie do treści art. 83a ust. 1 ustawy, prowadzenie szkoły lub placówki, zespołu, o którym mowa w art. 90a ust. 1, oraz innej formy wychowania przedszkolnego, o której mowa w art. 14a ust. 1a, nie jest działalnością gospodarczą.

Wskazany przepis nie oznacza jednak, że na gruncie przepisów regulujących opodatkowanie podatkiem od towarów i usług nie prowadzi Pani działalności gospodarczej, podlegającej opodatkowaniu tym podatkiem, bowiem jak wskazano wcześniej definicja działalności gospodarczej na gruncie podatku VAT ma charakter uniwersalny i obejmuje wszelkie podmioty prowadzące określoną działalność – w tym przypadku Panią jako osobę prowadzącą niepubliczne przedszkole.

Odnosząc się do powyższego, stwierdzić należy zatem, że skoro jako osoba fizyczna prowadzi Pani niepubliczne przedszkole na podstawie wpisu do ewidencji placówek niepublicznych, to tym samym uznać należy, że prowadzi Pani działalność, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Wobec tego otrzymywane przez Panią faktury winny być wystawiane na Panią, jako podatnika podatku od towarów i usług, prowadzącego przedszkole niepubliczne.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 269, poz. 2681 ze zm.), osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu.

Na mocy art. 3 ust. 1 ustawy, identyfikatorem podatkowym jest:

1. numer PESEL - w przypadku podatników będących osobami fizycznymi objętymi rejestrem PESEL nieprowadzących działalności gospodarczej lub niebędących zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług;
2. NIP - w przypadku pozostałych podmiotów podlegających obowiązkowi ewidencyjnemu, o którym mowa w art. 2.

Stosownie do art. 5 ust. 1 powołanej ustawy, podatnicy obowiązani są do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego; zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

Jak stanowi obowiązujący od dnia 1 września 2011 r. przepis art. 8a ustawy, nadanie NIP następuje przy użyciu Centralnego Rejestru Podmiotów - Krajowej Ewidencji Podatników, zwanego dalej „CRP KEP”, po dokonaniu zgłoszenia identyfikacyjnego.

Z kolei, jak stanowi dodany do ustawy z dniem 1 września 2011 r. art. 8c ust. 2 pkt 1 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego unieważnia z urzędu, w drodze decyzji, NIP nadany podmiotowi, w przypadku wielokrotnego nadania NIP, biorąc pod uwagę interes prawny i gospodarczy podmiotu.

A contrario, z powołanego przepisu wynika zatem, że podatnik nie może posiadać dwóch identyfikatorów podatkowych NIP.

Wobec tego, numer NIP nadany może być wyłącznie podatnikowi w przypadku, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, przy czym podatnik może posiadać tylko jeden numer NIP.

Reasumując, stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie wyłącznie Pani, jako osoba fizyczna, będąca podatnikiem podatku od towarów i usług, może posiadać numer NIP. W rezultacie, to Pani, nie zaś prowadzone przez Panią przedszkole posiada ten numer. W konsekwencji, przedmiotowe faktury winny być wystawiane wyłącznie na Panią.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.