INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2011 r. (data wpływu 10 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług sklasyfikowanych wg PKWiU do grupowania 55 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 stycznia 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług sklasyfikowanych wg PKWiU do grupowania 55.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest organizatorem usług turystycznych. Obok usług turystycznych zamierza świadczyć usługi zakwaterowania i wyżywienia w obiektach noclegowych własnych oraz dzierżawionych. Ponadto, poza powyższymi usługami, we własnych i dzierżawionych obiektach, zamierza nabywać usługi zakwaterowania i wyżywienia w hotelu/obiekcie noclegowym, a następnie sprzedawać te usługi organizatorowi turystyki oraz w ramach pobytu w hotelu świadczyć dodatkowo usługi, polegające na zapewnieniu opieki wychowawczej oraz przygotowaniu programu rekreacyjnego dla niepełnoletnich uczestników pobytu, zgodnie z wymogami MEN i MSiT.

Do Głównego Urzędu Statystycznego został złożony wniosek z prośbą o podanie PKWiU dla usług polegających na zapewnieniu zakwaterowania i wyżywienia w obiektach noclegowych własnych, wynajętych lub dzierżawionych, opieki wychowawczej, przygotowaniu programu rekreacyjnego dla niepełnoletnich uczestników pobytu.

Główny Urząd Statystyczny pismem z dnia 7 września 2011 udzielił odpowiedzi, że wyżej wymienione usługi mieszczą się w grupowaniu PKWiU 55 „Usługi związane z zakwaterowaniem”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy usługa zakwaterowania i wyżywienia w obiektach noclegowych własnych, wynajętych lub dzierżawionych wraz z dodatkową usługą, polegającą na zapewnieniu opieki wychowawczej oraz przygotowaniu programu rekreacyjnego dla niepełnoletnich uczestników pobytu, zgodnie z wymogami MEN i MSiT, podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o VAT w związku z poz. 140 załącznika nr 3 do ustawy (...)...

Zdaniem Wnioskodawcy, usługa zakwaterowania i wyżywienia w obiektach noclegowych własnych, wynajętych lub dzierżawionych wraz z dodatkową usługą polegającą na zapewnieniu opieki wychowawczej oraz przygotowaniu programu rekreacyjnego dla niepełnoletnich uczestników pobytu mieści się w grupowaniu PKWiU 55 „Usługi związane z zakwaterowaniem”, zatem zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT w związku z poz. 140 załącznika nr 3 do ustawy jest opodatkowana stawką 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jak stanowi art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stawka podatku – na podstawie art. 41 ust. 1 powołanej ustawy – wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r.:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Z kolei w pozycji 163 załącznika nr 3 do ustawy, który stanowi wykaz towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 8%, wymienione zostały „usługi związane z zakwaterowaniem” - PKWiU 55.

Zwrócić również należy uwagę na uregulowania zawarte w art. 119 ustawy o podatku od towarów i usług, wprowadzające szczególny sposób opodatkowania usług turystycznych, polegający na opodatkowaniu marży, stanowiącej wynagrodzenie podatników świadczących usługi turystyczne. Zgodnie z ust. 1 tego przepisu podstawą opodatkowania w przypadku wykonywania usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5.

Przez marżę rozumie się różnicę między kwotą należności, którą ma zapłacić nabywca usługi, a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, przy czym przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie (art. 119 ust. 2 ww. ustawy).

Natomiast w myśl ust. 3 ww. przepisu rozliczenie metodą marży stosuje się bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki, w przypadku, gdy podatnik:

1. ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju,
2. działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek,
3. przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty,

Podatnicy, o których mowa w ust. 3, są obowiązani prowadzić ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3, z uwzględnieniem kwot wydatkowanych na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, oraz posiadać dokumenty, z których wynikają te kwoty (art. 119 ust. 3a ustawy). Wskazany przepis zobowiązuje podatników świadczących usługi turystyki do prowadzenia specyficznej dla tego rodzaju działalności ewidencji. W efekcie, łączne spełnienie wszystkich przedmiotowych przesłanek przesądza o obligatoryjności zastosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą usług turystyki.

Stosownie natomiast do art. 119 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy przy świadczeniu usługi turystyki podatnik oprócz usług nabywanych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty część świadczeń w ramach tej usługi wykonuje we własnym zakresie, zwanych dalej „usługami własnymi”, odrębnie ustala się podstawę opodatkowania dla usług własnych i odrębnie w odniesieniu do usług nabytych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. W celu określenia podstawy opodatkowania dla usług własnych stosuje się odpowiednio przepisy art. 29.

Zauważyć tutaj należy, że istotnym elementem specjalnych zasad opodatkowania usług turystycznych jest uznanie całego pakietu świadczeń za jedną usługę. Usługa turystyki jest bowiem kompleksową usługą świadczoną na rzecz turysty, obejmującą swym zakresem usługi cząstkowe świadczone dla bezpośredniej korzyści turysty, bez których dana impreza turystyczna nie mogłaby się odbyć.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż obok usług turystycznych Spółka zamierza świadczyć usługi zakwaterowania i wyżywienia w obiektach noclegowych własnych oraz dzierżawionych. Ponadto, poza powyższymi usługami, we własnych i dzierżawionych obiektach, zamierza nabywać usługi zakwaterowania i wyżywienia w hotelu/obiekcie noclegowym, a następnie sprzedawać te usługi organizatorowi turystyki oraz w ramach pobytu w hotelu świadczyć dodatkowo usługi, polegające na zapewnieniu opieki wychowawczej oraz przygotowaniu programu rekreacyjnego dla niepełnoletnich uczestników pobytu, zgodnie z wymogami MEN i MSiT. Zgodnie z informacją Głównego Urzędu Statystycznego wyżej wymienione usługi mieszczą się w grupowaniu PKWiU 55 „Usługi związane z zakwaterowaniem”. Ponadto z wniosku nie wynika, aby Spółka w celu świadczenia usług będących przedmiotem zapytania nabywała towary i usługi dla bezpośredniej korzyści turysty.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania usług zakwaterowania i wyżywienia w obiektach noclegowych własnych, wynajętych lub dzierżawionych wraz z dodatkową usługą, polegającą na zapewnieniu opieki wychowawczej oraz przygotowaniu programu rekreacyjnego dla niepełnoletnich uczestników pobytu, zgodnie z wymogami MEN lub MSiT.

Jak wcześniej wspomniano, pod pozycją 163 załącznika nr 3 do ustawy wymienione zostały usługi zaliczone do grupowania PKWiU 55 „usługi związane z zakwaterowaniem”.

Zatem należy uznać, że usługi mieszczące się wg PKWiU w Dziale 55 - usługi związane z zakwaterowaniem, jako usługi zawarte w poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, podlegają opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 8%.

Dział 55 obejmuje m.in. grupowanie 55.20.19.0 „Pozostałe usługi obiektów noclegowych turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania bez obsługi”.

Wg wyjaśnień Głównego Urzędu Statystycznego do PKWiU dział 55 obejmuje usługi w zakresie zapewnienia krótkotrwałego pobytu turystom i pozostałym podróżnym, usługi w zakresie zakwaterowania na dłuższy okres studentów, osób pracujących i pozostałych osób. Niektóre usługi dotyczą zapewnienia miejsca zakwaterowania lub zakwaterowania łącznie z wyżywieniem i/lub możliwością korzystania z obiektów rekreacyjnych. Dział ten nie obejmuje: usługi w zakresie zapewnienia długotrwałego zakwaterowania jako głównego miejsca pobytu w obiektach takich jak: apartamenty, zazwyczaj w cyklu miesięcznym lub rocznym, sklasyfikowanego w odpowiednich grupowaniach Sekcji L.

Natomiast grupowanie 55.20.19.0 obejmuje: zakwaterowanie w cyklu dziennym lub tygodniowym, z zapewnieniem lub nie bardzo minimalnych usług towarzyszących zakwaterowaniu w specjalnie wydzielonych umeblowanych pokojach lub pomieszczeniach umożliwiających mieszkanie w obiektach wypoczynku wakacyjnego (np. w ośrodkach kolonijnych, ośrodkach wczasowych, domach wycieczkowych), kwaterach dla gości, bungalowach, ośrodkach szkoleniowo-wypoczynkowych, gospodarstwach wiejskich (agroturystyka) oraz w okresie wakacji w domach studenckich, internatach i bursach szkolnych.

Analizując opisane we wniosku okoliczności na tle przedstawionych regulacji prawnych, usługi świadczone przez Wnioskodawcę, które sklasyfikował wg PKWiU w Dziale 55 „usługi związane z zakwaterowaniem” podlegają opodatkowaniu 8% stawką podatku VAT na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług i poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy, przy założeniu, że usługi te nie będą stanowiły usług turystyki, o których mowa w art. 119 ustawy o podatku od towarów i usług.

Końcowo należy także wskazać, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie opodatkowania usług zakwaterowania i wyżywienia w obiektach noclegowych własnych, wynajętych lub dzierżawionych wraz z dodatkową usługą polegającą na zapewnieniu opieki wychowawczej oraz przygotowaniu programu rekreacyjnego dla niepełnoletnich uczestników pobytu, zgodnie z wymogami MEN lub MSiT sklasyfikowanych wg PKWiU do grupowania 55, gdyż tylko ta kwestia była przedmiotem zarówno zapytania, jak i przedstawionego własnego stanowiska w sprawie. Tym samym nie odnosi się do pozostałych kwestii przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego.

Podkreślić należy również, że analiza prawidłowości dokonanej przez Wnioskodawcę we wniosku klasyfikacji usług do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego.

A zatem, Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska przedstawionego przez Wnioskodawcę w zakresie klasyfikacji statystycznej usługi będącej przedmiotem wniosku. Wobec powyższego, niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.