INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 marca 2012 r. (data wpływu 27 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi rehabilitacyjnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi rehabilitacyjnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Zgodnie z orzeczeniem Miejskiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w (…), z dnia …. stycznia 2012 r. Wnioskodawczyni została zaliczona do lekkiego stopnia niepełnosprawności. Ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od .. listopada 2011 r., natomiast zgodnie z orzeczeniem niepełnosprawność istnieje od urodzenia. Niepełnosprawność Wnioskodawczyni jest następstwem wrodzonej dysplazji obu stawów biodrowych. Zabiegi rehabilitacyjne (fizykoterapia, operacyjne obniżenie krętarza większego biodra prawego w wieku 16 lat) pozwoliły Jej na normalne wykonywanie funkcji życiowych i społecznych. Jednakże w 2009 r. stan obu bioder drastycznie się pogorszył. Chodzenie, siedzenie i leżenie wiązało się z bólem nie do wytrzymania. Gdy zabiegi fizykoterapeutyczne i najsilniejsze środki przeciwbólowe przestały już działać, Wnioskodawczyni zmuszona była poddać się zabiegom metodą artroskopii stawu biodrowego: w 2010 r. - staw prawy, w 2011 r.- staw lewy.

Zabieg w dniu .. kwietnia 2011 r. - artroskopia lewego stawu biodrowego polegał na usunięciu nadmiaru kości ze stropu panewki i szyjki kości udowej, usunięciu uszkodzonego fragmentu obrąbka i rekonstrukcji membraną (…). Wykonanie powyższego zabiegu lewego stawu biodrowego, podobnie jak w 2010 r. prawego stawu biodrowego, warunkowało podjęcie fizykoterapii, która trwa do dzisiaj. Dzięki kompleksowi zabiegów rehabilitacyjnych (artroskopia + fizykoterapia) przywrócona Jej została sprawność fizyczna pozwalająca na wykonywanie funkcji życiowych i społecznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14 z 2000 r., poz. 176 z późn. zm.) podlega odliczeniu od dochodu w zeznaniu podatkowym PIT za 2011 r. wydatek poniesiony na pokrycie kosztów zabiegu rehabilitacyjnego metodą artroskopii stawu biodrowego przeprowadzonego 14 kwietnia 2011 r. – w ramach wydatków na cele rehabilitacyjne, jako wydatku związanego z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych...

Zdaniem Wnioskodawczyni, zabieg oczyszczenia stawu biodrowego i częściowej rekonstrukcji obrąbka metodą artroskopii jest zabiegiem rehabilitacyjnym umożliwiającym rozpoczęcie fizykoterapii, a w konsekwencji ułatwiającym wykonywanie czynności życiowych i w związku z tym podlega odliczeniu od dochodu na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (powołanej wyżej).

Z uwagi na to, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określa pojęcia rehabilitacja, należy posłużyć się definicją słownikową, zgodnie z którą rehabilitacja jest to przywrócenie choremu sprawności fizycznej i psychicznej poprzez stosowanie odpowiednich zabiegów leczniczych.

Zgodnie ze stanowiskiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach zawartym w uzasadnieniu wyroku z dnia 22 czerwca 2009 r. sygnatura akt I SA/GL 982/08, nie można eliminować z zabiegów rehabilitacyjnych takich zabiegów operacyjnych, które faktycznie decydują o możliwości wykonywania jakiejkolwiek rehabilitacji i bez której nie jest możliwe jej podjęcie. Jeżeli zabieg chirurgiczny stanowi niezbędny i konieczny element zmierzający do przywrócenia ograniczonych funkcji, zmniejszenia następstw nieodwracalnych zmian, aby poszkodowanemu przywrócić społecznie przydatną sprawność - to taki zabieg stanowi część rehabilitacji. Stanowisko to w całości podzielił Naczelny Sąd Administracyjny (wyrok z dnia 17 marca 2011 r., II FSK 1927/09).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, natomiast zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7b-7g tego artykułu.

Przepis art. 26 ust. 7a pkt 6 cyt. ustawy stanowi m.in., iż wydatkami, które uprawniają do skorzystania z przedmiotowej ulgi są wydatki poniesione odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne.

Wydatki, o których mowa powyżej, zgodnie z art. 26 ust. 7b ww. ustawy, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą z jakiejkolwiek formie.

Zgodnie z art. 26 ust. 7c ww. ustawy wysokość wydatków na powyższe cele ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie.

Zgodnie z art. 26 ust. 7d ww. ustawy, warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.
   
   

Zgodnie z art. 26 ust. 7f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1. I grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
1. całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
2. znaczny stopień niepełnosprawności,
2. II grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
1. całkowitą niezdolność do pracy albo
2. umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Odliczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 6, może być dokonane również w przypadku, gdy osoba, której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do 31 sierpnia 1997 r. (art. 26 ust. 7g ww. ustawy).

Podstawowym warunkiem odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne zgodnie z ww. przepisami jest posiadanie przez osobę, która poniosła wydatek, m.in. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności bądź posiadanie decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną. Co do zasady więc, odliczeniu podlegają wydatki poniesione od daty uzyskania orzeczenia o stopniu niepełnosprawności, chyba że w orzeczeniu tym wskazano, iż stopień niepełnosprawności datowany jest wcześniej niż data wydania orzeczenia. W takiej sytuacji podatnik, który posiada orzeczenie o niepełnosprawności może odliczyć wydatki poniesione od dnia wskazanego w orzeczeniu jako data ustalenia stopnia niepełnosprawności.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni posiada lekki stopień niepełnosprawności. Niepełnosprawność Wnioskodawczyni istnieje od urodzenia, natomiast ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od dnia .. listopada 2011 r.

Jak wskazała Wnioskodawczyni, w kwietniu 2011 r. poddana została zabiegowi rehabilitacyjnemu metodą artroskopii stawu biodrowego w związku z czym poniosła określone wydatki. Ponadto Zainteresowana wskazała, iż dzięki kompleksowi zabiegów rehabilitacyjnych (artroskopia + fizykoterapia) przywrócona została Jej sprawność fizyczna pozwalająca na wykonywanie funkcji życiowych i społecznych.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni przysługuje ewentualnie prawo do skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej dopiero począwszy od dnia 23 listopada 2011 r., bowiem od tego dnia został ustalony stopień niepełnosprawności.

Wskazanie, iż niepełnosprawność istnieje od urodzenia nie ma w tym przypadku znaczenia, gdyż jak wyżej wskazano warunkiem niezbędnym do skorzystania z tzw. ulgi rehabilitacyjnej jest m.in. posiadanie orzeczenia o stopniu niepełnosprawności, co oznacza, że odliczeniu podlegają wydatki poniesione od daty uzyskania orzeczenia o stopniu niepełnosprawności, chyba że w orzeczeniu tym wskazano, iż stopień niepełnosprawności datowany jest wcześniej niż data wskazana w orzeczeniu co ma miejsce w przedmiotowej sprawie. Zatem wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię przed dniem .. listopada 2011 r. nie mogą być odliczone w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Mając na uwadze ww. przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, że Zainteresowana nie ma prawa odliczyć od dochodu wydatku na pokrycie kosztów zabiegu metodą artroskopii stawu biodrowego - w ramach wydatków na cele rehabilitacyjne, bowiem przedmiotowy zabieg dokonano w dniu .. kwietnia 2011 r., tj. przed dniem wskazanym w orzeczeniu jako data ustalenia stopnia niepełnosprawności, czyli przed dniem .. listopada 2011 r.

W odniesieniu do powołanych przez Zainteresowaną wyroków sądów administracyjnych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.