INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 września 2012r. (data wpływu 12 września 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego, nieodpłatne przekazania towarów w ramach działań promocyjnych podejmowanych przez Spółkę w okresie od stycznia 2007r. do marca 2011r. pozostawały poza zakresem opodatkowania VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 września 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego, nieodpłatne przekazania towarów w ramach działań promocyjnych podejmowanych przez Spółkę w okresie od stycznia 2007r. do marca 2011r. pozostawały poza zakresem opodatkowania VAT.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży armatury sanitarnej, instalacyjnej i grzewczej.

W okresie od stycznia 2007r. do marca 2011r. Spółka w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą podejmowała szereg działań promocyjnych, w ramach których dokonywała różnego rodzaju nieodpłatnych przekazań towarów na rzecz kontrahentów.

Towary te stanowiły w szczególności:

• produkty własne Spółki, wchodzące w skład oferowanego przez nią asortymentu, przekazywane na rzecz kontrahentów będących dystrybutorami Spółki (hurtowniami lub sklepami) lub potencjalnymi klientami, z zamiarem przeznaczenia na produkty pokazowe na ekspozycjach skierowanych do klientów zaopatrujących się w danej hurtowni lub sklepie;
• produkty własne Spółki, wchodzące w skład oferowanego przez nią asortymentu, przekazywane na rzecz kontrahentów będących dystrybutorami Spółki (hurtowniami lub sklepami) lub potencjalnymi klientami celem zapoznania się z produktem i jego przetestowania, umożliwienia poznania funkcjonalności, właściwości, zastosowania i efektów działania;
• produkty własne Spółki, wchodzące w skład oferowanego przez nią asortymentu, wykorzystywane na szkoleniach produktowych lub prezentacjach, jako wzory demonstracyjne;
• produkty własne Spółki, wchodzące w skład oferowanego przez nią asortymentu, wydane klientom i potencjalnym klientom podczas targów branżowych;
• produkty własne Spółki, wchodzące w skład oferowanego przez nią asortymentu wydane, jako nagrody w konkursach zarówno organizowanych przez Spółkę jak również przez inne podmioty gospodarcze;
• towary zakupione specjalnie celem wydania jako nagrody w akcjach promocyjnych organizowanych przez Spółkę; oraz
• tzw. gadżety, które stanowiły towary nabyte przez Spółkę z zamiarem ich przekazania na użytek własny kontrahentów lub z zamiarem ich przekazania podczas zorganizowanych targów branżowych, dni otwartych, szkoleń produktowych tj. parasole, koszulki, bluzy polarowe, zegary, wizytowniki lub kalendarze autorskie z logo Spółki lub bez niego.
  
  

Wskazane powyżej akcje promocyjne podejmowane przez Spółkę miały na celu intensyfikację sprzedaży produktów oferowanych przez Spółkę, nawiązanie nowych relacji biznesowych z dystrybutorami (hurtowniami i sklepami), zwiększenie rozpoznawalności Spółki, jak również oferowanych przez nią marek i produktów wśród finalnych konsumentów, skuteczną reklamę swoich produktów, a w konsekwencji zwiększenie obrotów i przychodów ze sprzedaży.

Spółka we wspomnianym okresie odliczała VAT naliczony przy nabyciu towarów/gadżetów oraz naliczała należny VAT w związku z ich nieodpłatnym wydaniem. Nieodpłatne przekazania towarów były dokumentowane fakturami wewnętrznymi.

Spółka, w celu odpowiedniego udokumentowania nieodpłatnych wydań towarów wystawiała dokumenty RW, na których znajdują się opisy wskazujące na przeznaczenie danego towaru bądź umieszczała na odwrocie faktur zakupowych opisy określające cel wydania danego towaru. Spółka stosuje strategię marketingową zakładającą przeprowadzanie akcji polegających na nieodpłatnym wydawaniu towarów. Zasady dotyczące wydań towarów zostały przez Spółkę opracowane w formie pisemnej instrukcji (która szczegółowo odnosi się do wydań towarów z magazynu w ramach działań marketingowych). Funkcjonuje również osobna procedura wydań wzorów marketingowych.

Co więcej, towary przekazywane przez Spółkę w ramach podejmowanych działań promocyjnych nie spełniają definicji prezentu o małej wartości, o którym mowa w art. 7 ust. 4 Ustawy VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego, nieodpłatne przekazania towarów w ramach działań promocyjnych podejmowanych przez Spółkę w okresie od stycznia 2007r. do marca 2011r. pozostawały poza zakresem opodatkowania VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne przekazania towarów w ramach działań promocyjnych podejmowanych przez Spółkę w okresie od stycznia 2007r. do marca 2011r. pozostawały poza zakresem opodatkowania VAT, jako związane z prowadzonym przez nią przedsiębiorstwem.

Uzasadnienie stanowiska Spółki:

Zgodnie z art. 7 ust. 2 Ustawy VAT w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2011r., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny,

-jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 3 Ustawy VAT (w brzmieniu obowiązującym także w analizowanym okresie), przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Z treści art. 7 ust. 2 Ustawy VAT wynikało zatem, iż nieodpłatne przekazania towarów podlegają opodatkowaniu wyłącznie w sytuacji, gdy wskazane w tym przepisie przesłanki są łącznie spełnione, tj.:

1. nieodpłatne przekazanie nie jest związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem oraz
2. podatnikowi przysługiwało w całości lub części prawo do odliczenia podatku naliczonego.
   
   

Gdyby natomiast przynajmniej jeden z powyższych warunków nie został spełniony, wówczas nieodpłatna dostawa towarów pozostawała neutralna w zakresie VAT tj. nie podlegała opodatkowaniu VAT.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż nieodpłatne przekazanie towarów w ramach podejmowanych przez nią działań promocyjnych w sposób oczywisty było związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, a zatem pierwsze z wymienionych powyżej kryteriów warunkujących opodatkowanie VAT nieodpłatnych przekazań nie zostało spełnione. Niewątpliwie działalność promocyjna, w ramach której przekazywane są kontrahentom towary jest nieodłączną sferą działalności Spółki. Poprzez takie działanie Spółka zachęca odbiorców (w tym sklepy i hurtowników) do nabywania jej produktów oraz do pozostania w relacjach handlowych ze Spółką, co przekłada się w konsekwencji na zwiększenie przychodów z działalności gospodarczej.

W stanie prawnym, który obowiązywał w okresie od 1 czerwca 2005r. do 31 marca 2011r. nie istniał żaden przepis, który uzasadniałby opodatkowanie VAT nieodpłatnego przekazania towarów lub świadczenia usług na cele promocyjne, a które to cele – jak wskazano powyżej –związane są niewątpliwie z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem.

W okresie od 1 maja 2004r. do 1 kwietnia 2011r., tj. do dnia wejścia w życie ustawy z dnia 18 marca 2011r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach, Dz. U. Nr 64, poz. 332, dalej: „Ustawa nowelizująca”), przepis art. 7 ust. 2 obowiązywał w niezmienionym, przywołanym powyżej brzmieniu. Jedyna istotna zmiana dotyczyła art. 7 ust. 3 Ustawy VAT. Do 31 maja 2005r. przepis ten stanowił, iż art. 7 ust. 2 nie stosuje się do przekazywania prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli ich przekazanie (wręczenie) wiązało się bezpośrednio z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Od 1 czerwca 2005r. zaś, w wyniku nowelizacji Ustawy VAT w art. 7 ust. 3 uchylony został zapis o warunku bezpośredniego związku z prowadzonym przedsiębiorstwem nieodpłatnych przekazań prezentów o małej wartości i próbek. Zmiana treści przepisu jednoznacznie prowadziła do wniosku, iż nieodpłatne przekazanie towarów na cele związane z przedsiębiorstwem nie podlegało opodatkowaniu VAT w omawianym okresie.

W ocenie Spółki, w świetle przywołanych przepisów art. 7 ust. 2 i art. 7 ust. 3 Ustawy VAT w brzmieniu obowiązującym w okresie od 1 czerwca 2005r. do 31 marca 2011r., żadne nieodpłatne przekazanie towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem dokonane w tym okresie nie było opodatkowane VAT. Bez znaczenia pozostaje przy tym rodzaj przekazywanych towarów. Zdaniem Spółki istotę zwolnienia z opodatkowania stanowi tylko i wyłącznie fakt związku takiego przekazania z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Prezentując powyższą ocenę, Spółka ma na uwadze literalne brzmienie analizowanych przepisów, wskazując jednocześnie, iż przy wykładni przepisów podatkowych decydujące znaczenie pełni wykładnia gramatyczna, która umożliwia prawidłowe odczytanie treści normy prawnej w niej zawartej. Z założenia językowej racjonalności ustawodawcy wyprowadza się regułę, iż jeżeli przepis w danym języku jednoznacznie formułuje normę postępowania, to tak właśnie należy ten przepis rozumieć. Odstępstwo od tej wykładni jest dopuszczalne tylko wówczas, gdy przepis nie jest sformułowany w sposób jasny i jednoznaczny. Nie budzi wątpliwości, iż art. 7 ust. 2 Ustawy VAT był sprecyzowany jasno, stąd też nie wymaga daleko idących zabiegów interpretacyjnych.

Powyższe stanowisko potwierdzające nadrzędność wykładni gramatycznej przy interpretacji przepisów podatkowych utrwalone zostało zarówno w doktrynie, jak i orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego m.in. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: „NSA”) w Lublinie z dnia 9 czerwca 1999r. (sygn. akt SA/Lu 384/98), w którym stwierdził, iż: „(...) przepisy podatkowe powinny być interpretowane ściśle, zgodnie z zasadami wykładni językowej, a stosowanie analogii lub też wykładni rozszerzającej jest niedopuszczalne. (...)”.

Pogląd wyrażony przez Spółkę, dotyczący braku obowiązku opodatkowania VAT wszelkich nieodpłatnych świadczeń związanych z prowadzonym przedsiębiorstwem, zgodny jest ze stanowiskiem prezentowanym w orzecznictwie sądów administracyjnych oraz ze stanowiskiem zaprezentowanym w licznych interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego sporządzanych przez Ministra Finansów za pośrednictwem Dyrektorów Izb Skarbowych. Spółka pragnie przywołać przede wszystkim wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 marca 2009r. wydany w składzie 7 sędziów (sygn. akt I FPS 6/08). W wyroku tym NSA dogłębnie przeanalizował przepisy art. 7 ust. 2 oraz ust. 3 Ustawy VAT i stwierdził, że w stanie prawnym obowiązującym od 1 czerwca 2005 r. przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa, na cele związane z tym przedsiębiorstwem „(...) nie stanowi dostawy towarów, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem tych towarów. (...)”.

W rezultacie NSA podtrzymał swoje stanowisko wyrażone wcześniej w wyrokach z dnia 13 maja 2008r. (sygn. akt I FSK 600/07), z dnia 25 czerwca 2008r. (sygn. akt I FSK 743/07) oraz z dnia 24 września 2008r. (sygn. akt I FSK 922/08) o braku konieczności opodatkowywania nieodpłatnych przekazań towarów na cele związane z przedsiębiorstwem podatnika, nawet w sytuacji, gdy przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów. NSA stwierdził bowiem, iż: „(...) z literalnego brzmienia części wstępnej art. 7 ust. 2 tej ustawy wynika wprost, że odnosi się on do takiego przekazania towarów, które nastąpiło wyłącznie na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Oznacza to, że przepis ten pomija takie nieodpłatne przekazania towarów, które zostały dokonane na cele związane z przedsiębiorstwem prowadzonym przez podatnika. (...) Należy się zgodzić z poglądem wyrażonym w powołanych wyrokach I FSK 600/07 i I FSK 743/07, że po nowelizacji art. 7 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług zakres przedmiotowy opodatkowania wskazany w ust. 2 tego artykułu jest określony jedynie w jego części wstępnej (a nie także w ust. 3, jak to było przed nowelizacją, a co przyjął NSA w uchwale z dnia 28 maja 2007r., I FSK 5/06)”.

Pogląd wyrażony w cytowanym wyroku znajduje odzwierciedlenie także w kolejnych wydawanych przez NSA orzeczeniach, m.in. wyroku z dnia 10 marca 2010r., (sygn. akt I FSK 1520/09), wyrok z dnia 8 lutego 2011r. (sygn. akt I FSK 243/10) oraz wyrok z 17 czerwca 2011r. (sygn. akt I FSK 981/10).

Powyższą kwestię nieodpłatnych przekazań pozostających poza VAT potwierdziły również w licznie wydanych wyrokach Wojewódzkie Sądy Administracyjne (dalej: „WSA”). Przykładowo:

• WSA w Warszawie w wyroku z dnia 18 kwietnia 2011r. (sygn. akt III SA/Wa 2290/10) podzielając stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego w poszerzonym składzie uznał, że: „(...) Z literalnego brzmienia części wstępnej art. 7 ust. 2 ustawy o VAT wynika wprost, zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego w składzie poszerzonym, że odnosi się on do takiego przekazania towarów, które nastąpiło wyłącznie na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Oznacza to, że przepis ten pomija takie nieodpłatne przekazania towarów, które zostały dokonane na cele związane z przedsiębiorstwem prowadzonym przez podatnika. Czynności wymienione w punktach 1 i 2 ust. 2 zostały podane jedynie jako przykłady (gdyż poprzedza je sformułowanie "w szczególności") wskazanego w części wstępnej tego ustępu przekazania towarów na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. W konsekwencji również wymienione w pkt 2 omawianego ustępu "wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny" odnosi się tylko do takiego przekazania towarów, które zostało dokonane na cele inne niż związane z przedsiębiorstwem prowadzonym przez podatnika. (...)”;
• WSA w Gliwicach w wyroku z 26 czerwca 2011r. (sygn. akt III SA/Gl 2449/10) który podkreślił, że „(...) Nieodpłatne przekazanie przez skarżącą wyrobów oznaczonych, bądź nie jej logo lub logo produktu bezpośrednim nabywcom bądź konsumentom w celu zachęcenia ich do nabywania produktów będących w ofercie Spółki nie będzie dostawą (…)”;
• WSA w Krakowie z dnia 5 maja 2010r. (sygn. akt I SA/Kr 260/10), który wskazał, iż „(...) zaskarżone rozstrzygnięcia interpretacyjne opierają się na błędnej interpretacji art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o VAT, prowadzącej do bezpodstawnego wniosku wedle którego nieodpłatne przekazanie kontrahentom Spółki w ramach prowadzonych akcji marketingowych i promocyjnych towarów z logo firmy oraz drobnych gadżetów reklamowych jak również finansowanie własnego teamu rajdowego poprzez wydawanie opon do samochodu rajdowego, podlega – w zaistniałym stanie faktycznym oraz przedstawionym zdarzeniu przyszłym – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (...)”.
  
  

Wyłączenie z zakresu opodatkowania VAT nieodpłatnych przekazań towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem znalazło swoje potwierdzenie również w wyrokach WSA w Warszawie, w tym m.in. w wyroku z 17 sierpnia 2007r. (sygn. akt III SA/Wa 984/2007), z 5 października 2007r. (sygn. akt III SA/Wa 1255/2007) oraz 20 listopada 2007r. (sygn. akt III SA/Wa 1268/2007).

Również organy podatkowe potwierdzają zaprezentowane w niniejszym wniosku stanowisko Spółki. Dla przykładu Spółka pragnie przywołać interpretacje Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach:

• z dnia 1 czerwca 2012r. (sygn. IBPP2/443-525/12/IK), w której stwierdzono, że „(...) wskazać należy, że przekazanych wyrobów opatrzonych bądź nie logo Spółki albo logo produktów kontrahentom Spółki (nabywcom i sprzedawcom) w celu utrzymania dobrych relacji handlowych nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nawet w sytuacji gdy podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z tym nabyciem”,
• z dnia 7 lutego 2012r. (sygn. IBPP1/443-68/12/AS), który uznał, że „(...) nieodpłatne wydanie przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonych akcji marketingowych i promocyjnych osobom trzecim określonych towarów z logo (np. polary, koszulki, kurtki) oraz drobnych gadżetów reklamowych (np. długopisy, plecaki i inne gadżety), jak również finansowanie własnego teamu rajdowego polegające w szczególności na wydawaniu opon do samochodu rajdowego czy też przekazywanie towarów (gadżetów) w celu poprawienia wizerunku Wnioskodawcy nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT” oraz
• z dnia 26 października 2011r. (IBPP1/443-1538/11/LSz): „stwierdzić należy, że przekazanie przez Wnioskodawcę swoim klientom wyrobów i towarów w ramach działań promocyjno-reklamowych Spółki ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą – prowadzeniem przedsiębiorstwa, gdyż ma na celu rozszerzenie potencjalnego kręgu odbiorców produktów kojarzonych z marką, upowszechnienie wizerunku firmy, rozpowszechnienie wiedzy o firmie”.
  
  

Podobnie stanowisko zostało wyrażone w interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 2 kwietnia 2012r. (sygn. IPTPP3/443-89/11-7/S/IR), Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 26 marca 2012r. (sygn. ITPP1/4441-9/12/MS) oraz z dnia 6 kwietnia 2011r. (sygn. ITPP1/443-292a/09/11-S/KM), Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 15 lutego 2012r. (sygn. ILPP2/443-170/08/12-S/MR), z dnia 4 maja 2011r. (ILPP1/443-7/10/11-S/MK), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 27 września 2011r. (sygn. IPPP1-443-267/09/11-5/S/BS) oraz z dnia 14 grudnia 2010r. (znak: ILPP1-443-952/10-2/JL) i szereg innych.

Biorąc pod uwagę powyższą argumentację, Spółka nie miała obowiązku opodatkowania podatkiem VAT czynności polegających na nieodpłatnym przekazaniu towarów należących do przedsiębiorstwa na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, tj. na cele promocyjne podejmowane od stycznia 2007r. do marca 2011r., pomimo iż przy nabyciu tychże towarów odliczała podatek VAT naliczony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., a od dnia 26 sierpnia 2011r. t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 7 ust. 2 tej ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2011r., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Przepisu ust. 2 tego artykułu nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek (art. 7 ust. 3 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 czerwca 2005r.).

Wniosek o interpretację indywidualną obejmuje łączny okres od stycznia 2007r. do marca 2011r. Zauważyć jednak należy, że interpretowany przepis art. 7 ust. 2 nie ulegał zmianie w tym okresie.

Wykładnia literalna przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT pozwala uznać, że istnieje wyjątek od zasady opodatkowania dostawy towarów, polegający właśnie na tym, że przekazanie towarów należących do przedsiębiorstwa podatnika na cele związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem nie stanowi podlegającej opodatkowaniu dostawy. Oznacza to, że przepis ten pomija takie nieodpłatne przekazania towarów, które zostały dokonane na cele związane z przedsiębiorstwem prowadzonym przez podatnika. Przepis ust. 3 tego artykułu określa tylko rodzaje towarów których przekazanie wskazane w ust. 2 – czyli na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem – zostało wyłączone z zakresu przedmiotowego opodatkowania – jest to przepis szczególny zawierający wyjątki w stosunku do ust. 2.

Należy zatem uznać, że przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem, w świetle art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług, nie stanowi dostawy towarów, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z tym nabyciem.

Z wniosku wynika, iż w okresie od stycznia 2007r. do marca 2011r. Spółka w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą podejmowała szereg działań promocyjnych, w ramach których dokonywała różnego rodzaju nieodpłatnych przekazań towarów na rzecz kontrahentów.

Towary te stanowiły w szczególności:

• produkty własne Spółki, wchodzące w skład oferowanego przez nią asortymentu, przekazywane na rzecz kontrahentów będących dystrybutorami Spółki (hurtowniami lub sklepami) lub potencjalnymi klientami, z zamiarem przeznaczenia na produkty pokazowe na ekspozycjach skierowanych do klientów zaopatrujących się w danej hurtowni lub sklepie;
• produkty własne Spółki, wchodzące w skład oferowanego przez nią asortymentu, przekazywane na rzecz kontrahentów będących dystrybutorami Spółki (hurtowniami lub sklepami) lub potencjalnymi klientami celem zapoznania się z produktem i jego przetestowania, umożliwienia poznania funkcjonalności, właściwości, zastosowania i efektów działania;
• produkty własne Spółki, wchodzące w skład oferowanego przez nią asortymentu, wykorzystywane na szkoleniach produktowych lub prezentacjach, jako wzory demonstracyjne;
• produkty własne Spółki, wchodzące w skład oferowanego przez nią asortymentu, wydane klientom i potencjalnym klientom podczas targów branżowych;
• produkty własne Spółki, wchodzące w skład oferowanego przez nią asortymentu wydane, jako nagrody w konkursach zarówno organizowanych przez Spółkę jak również przez inne podmioty gospodarcze;
• towary zakupione specjalnie celem wydania jako nagrody w akcjach promocyjnych organizowanych przez Spółkę; oraz
• tzw. gadżety, które stanowiły towary nabyte przez Spółkę z zamiarem ich przekazania na użytek własny kontrahentów lub z zamiarem ich przekazania podczas zorganizowanych targów branżowych, dni otwartych, szkoleń produktowych tj. parasole, koszulki, bluzy polarowe, zegary, wizytowniki lub kalendarze autorskie z logo Spółki lub bez niego.
  
  

Wskazane powyżej akcje promocyjne podejmowane przez Spółkę miały na celu intensyfikację sprzedaży produktów oferowanych przez Spółkę, nawiązanie nowych relacji biznesowych z dystrybutorami (hurtowniami i sklepami), zwiększenie rozpoznawalności Spółki, jak również oferowanych przez nią marek i produktów wśród finalnych konsumentów, skuteczną reklamę swoich produktów, a w konsekwencji zwiększenie obrotów i przychodów ze sprzedaży.

Spółka we wspomnianym okresie odliczała VAT naliczony przy nabyciu towarów/gadżetów oraz naliczała należny VAT w związku z ich nieodpłatnym wydaniem. Nieodpłatne przekazania towarów były dokumentowane fakturami wewnętrznymi.

Spółka, w celu odpowiedniego udokumentowania nieodpłatnych wydań towarów wystawiała dokumenty RW, na których znajdują się opisy wskazujące na przeznaczenie danego towaru bądź umieszczała na odwrocie faktur zakupowych opisy określające cel wydania danego towaru. Spółka stosuje strategię marketingową zakładającą przeprowadzanie akcji polegających na nieodpłatnym wydawaniu towarów. Zasady dotyczące wydań towarów zostały przez Spółkę opracowane w formie pisemnej instrukcji (która szczegółowo odnosi się do wydań towarów z magazynu w ramach działań marketingowych). Funkcjonuje również osobna procedura wydań wzorów marketingowych.

Co więcej, towary przekazywane przez Spółkę w ramach podejmowanych działań promocyjnych nie spełniają definicji prezentu o małej wartości, o którym mowa w art. 7 ust. 4 Ustawy VAT.

Odnosząc zatem przedstawiony stan faktyczny do wskazanych przepisów prawa podatkowego, stwierdzić należy, że nieodpłatne przekazanie przez Wnioskodawcę ww. towarów na rzecz kontrahentów w celu nawiązania nowych relacji biznesowych z dystrybutorami (hurtowniami i sklepami), zwiększenia rozpoznawalności Spółki, jak również oferowanych przez nią marek i produktów wśród finalnych konsumentów, skutecznej reklamy swoich produktów, a w konsekwencji zwiększenia obrotów i przychodów ze sprzedaży, miało związek z prowadzoną działalnością gospodarczą – prowadzeniem przedsiębiorstwa, bowiem działania podejmowane przez Wnioskodawcę miały na celu intensyfikację sprzedaży produktów oferowanych przez Spółkę.

Powyższe oznacza, że nieodpłatne przekazania towarów dokonane w okresie od stycznia 2007r. do marca 2011r. nie podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Należy podkreślić, iż na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii nie mogą wpłynąć powołane przez Wnioskodawcę orzeczenia Wojewódzkich Sądów Administracyjnych i Naczelnego Sądu Administracyjnego, bowiem stanowią one rozstrzygnięcia w konkretnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) w swoim rozdziale III określa zamknięty katalog źródeł prawa powszechnie obowiązującego. Nie przewiduje on takiej mocy dla orzecznictwa sądowego, w tym orzecznictwa sądów administracyjnych (w Polsce nie obowiązuje system precedensów sądowych). W związku z powyższym, nie negując orzecznictwa, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroków zamyka się w obrębie spraw, w których zostały wydane. Wynika to również z treści art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), który przesądza, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia. Organ podatkowy jest zatem zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę, natomiast rozstrzygnięcia sądów podejmowane są w oparciu o zebrany w danej sprawie materiał dowodowy.

Na marginesie należy także dodać, że powołane przez Wnioskodawcę interpretacje indywidualne zostały wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano stan faktyczny i stanowisko wnioskodawcy. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa i tut. organ nie jest nimi związany.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.