INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 23 marca 2012 r. (data wpływu do tut. BKIP 27 marca 2012 r.), uzupełnionym w dniu 15 czerwca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych objęcia udziałów Wnioskodawcy przez spółkę portugalską w zamian za wkład niepieniężny w postaci wierzytelności – jest prawidłowe,
• obowiązku poboru i zapłaty podatku u źródła z tytułu konwersji odsetek od pożyczek na udziały – jest nieprawidłowe.

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

UZASADNIENIE

W dniu 27 marca 2012 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy konwersja wierzytelności z tytułu odsetek od pożyczek na kapitał zakładowy z przelaniem tzw. agio na kapitał zapasowy, będzie wiązała się dla spółki portugalskiej wnoszącej wkład niepieniężny z powstaniem przychodu na terytorium Polski z tytułu odsetek, a w konsekwencji, czy Wnioskodawca obowiązany będzie do poboru i odprowadzenia podatku u źródła z tego tytułu. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 11 czerwca 2012 r. Znak: IBPBI/2/423-323/12/SD, IBPP2/443-296/12/KO wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 15 czerwca 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Polski. Wnioskodawca posiada zobowiązanie z tytułu odsetek od pożyczek wobec spółki powiązanej z siedzibą na terytorium Portugalii, należącej do tej samej grupy kapitałowej (dalej jako „spółka portugalska”). Spółka portugalska podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Portugalii. Obecnie rozważane jest wniesienie przez spółkę portugalską wkładu niepieniężnego na kapitał zakładowy Wnioskodawcy w postaci wierzytelności z tytułu odsetek przysługującej spółce portugalskiej względem Wnioskodawcy (nastąpi konwersja wierzytelności z tytułu odsetek na udziały). Uchwała o podwyższeniu kapitału zakładowego Wnioskodawcy przewidywać będzie, że pokrycie nowo utworzonych udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym nastąpi wkładem niepieniężnym w postaci wierzytelności, która zostanie przeniesiona na Wnioskodawcę przez spółkę portugalską w drodze cesji wierzytelności. Cesja wierzytelności odbywać się będzie za cenę emisyjną udziałów, równą wartości nominalnej wierzytelności. Część przedmiotowego wkładu zostanie wniesiona na pokrycie kapitału zakładowego, natomiast nadwyżka zostanie przelana do kapitału zapasowego Wnioskodawcy, jako tzw. agio.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy konwersja wierzytelności z tytułu odsetek od pożyczek na kapitał zakładowy z przelaniem tzw. agio na kapitał zapasowy, będzie wiązała się z powstaniem dla spółki portugalskiej wnoszącej wkład niepieniężny przychodu na terytorium Polski z tytułu odsetek, a w konsekwencji, czy Wnioskodawca obowiązany będzie do poboru i odprowadzenia podatku u źródła z tego tytułu... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Spółki:

• objęcie udziałów Wnioskodawcy w zamian za wkład niepieniężny w postaci wierzytelności z tytułu odsetek od pożyczki udzielonej przez spółkę portugalską nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce,
• konwersja wierzytelności z tytułu odsetek od pożyczek na udziały nie stanowi zapłaty odsetek od pożyczek, a w konsekwencji nie będzie wiązała się z powstaniem po stronie spółki portugalskiej przychodu osiągniętego na terytorium Polski z tytułu odsetek.
  
  

Tym samym Wnioskodawca nie będzie obowiązany do poboru i zapłaty podatku u źródła w Polsce z tego tytułu.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., dalej jako „ustawa o CIT”), za przychód uznaje się nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce kapitałowej objętych w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część. Zatem, co do zasady wniesienie do spółki kapitałowej wierzytelności w zamian za wydane udziały, skutkuje po stronie wnoszącego taki wkład powstaniem przychodu. W przypadku, gdy udziały obejmowane są przez podmiot podlegający nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Portugalii, przepis ten należy jednak interpretować z uwzględnieniem właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, tj. Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Portugalską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu z dnia 9 maja 1995 r. (dalej jako „umowa o UPO”).

W ocenie Wnioskodawcy, w zaprezentowanym stanie faktycznym (winno być zdarzeniu przyszłym) zastosowanie znajdzie art. 13 ust. 4 umowy o UPO, zgodnie z którym dochody z przeniesienia tytułu własności jakiegokolwiek majątku innego niż wymieniony w ustępach 1 i 2 i 3 podlegają opodatkowaniu tylko w tym umawiającym się państwie, w którym osoba przenosząca tytuł własności ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

W świetle powyższych przepisów, wniesienie przez spółkę portugalską wierzytelności z tytułu odsetek od udzielonej pożyczki aportem do Wnioskodawcy w zamian za wydane udziały, będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Portugalii. Wnioskodawca nie będzie zatem obowiązany do poboru i zapłaty podatku u źródła w Polsce.

Należy również poddać analizie, czy konwersja wierzytelności z tytułu odsetek od pożyczek na kapitał zakładowy będzie wiązała się z powstaniem obowiązku poboru podatku u źródła na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust 2, przychodów z odsetek, ustala się w wysokości 20% przychodów. Z kolei art. 3 ust. 2 ustawy o CIT stanowi, że podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Spółka portugalska co do zasady mogłaby więc podlegać w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu z tytułu wypłaconych przez Wnioskodawcę odsetek od udzielonej pożyczki.

Na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemąjące osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 26 ust. 7 ustawy o CIT, przez wypłatę należności, o której mowa w art. 26 ust 1 ustawy o CIT rozumieć należy wykonanie zobowiązania w jakiejkolwiek formie, w tym poprzez zapłatę, potrącenie lub kapitalizację odsetek. Obowiązek pobrania podatku istnieje zatem w przypadku czynności, której skutkiem jest uregulowanie zobowiązania w formie fizycznej zapłaty, potrącenia, kapitalizacji odsetek lub też każdej innej formie nie wskazanej w analizowanym przepisie, której skutkiem jest wykonanie zobowiązania.

W ocenie Wnioskodawcy wniesienie aportem wierzytelności z tytułu odsetek przez spółkę portugalską na podstawie umowy cesji wierzytelności w zamian za udziały Wnioskodawcy, nie stanowi wykonania zobowiązania przez Wnioskodawcę na rzecz spółki portugalskiej. W wyniku cesji wierzytelności z tytułu odsetek, wierzytelność nie zostaje uregulowana, a jedynie następuje zmiana wierzyciela. W wyniku tej zmiany wierzyciela dochodzi do tzw. konfuzji zobowiązania, a więc połączenia uprawnień wierzyciela i obowiązków dłużnika w rękach jednego podmiotu. Wartość wydanych udziałów nie jest spłatą zobowiązania z tytułu odsetek, ale wynagrodzeniem za przeniesienie własności prawa majątkowego, ceną zapłaconą za nabycie wierzytelności.

Cywilnoprawnym skutkiem konfuzji jest wygaśnięcie zobowiązania bez zaspokojenia wierzyciela w wyniku zjednoczenia długu i wierzytelności w jednej osobie. Nie ulega zatem wątpliwości, że zobowiązanie nie zostaje wykonane, a jedynie wygasa. Stanowisko to potwierdzają interpretacje organów podatkowych. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 31 maja 2010 r., Znak: ITPB3/423-81c/10/MT wskazał, że „W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, dojdzie do wniesienia do Spółki w ramach aportu m.in. wierzytelności z tytułu należnych odsetek od pożyczek. Wspólnicy dokonają rozporządzenia wierzytelnościami odsetkowymi, przenosząc prawa z tych wierzytelności - w tym prawo do żądania realizacji świadczeń będących ich przedmiotem (zapłaty odsetek) - na rzecz Spółki. W wyniku tej operacji, Spółka będąca dłużnikiem ww. wierzytelności, stanie się również ich wierzycielem, co doprowadzi do ich wygaśnięcia z mocy prawa (konfuzji). Wnioskodawca nie dokona zatem zapłaty (wypłaty) należnych odsetek na rzecz wspólników. W szczególności, za zapłatę odsetek nie można uznać objęcia przez wspólników udziałów w Spółce w zamian za wkład niepieniężny w postaci wierzytelności odsetkowych." Podobne stanowisko zaprezentował Drugi Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie w piśmie z dnia 17 listopada 2006 r., Znak: 1472/ROP1/423-277/06/DP wskazując, że „wygaśnięcie zobowiązania z tytułu odsetek w wyniku tzw. konfuzji nie będzie skutkowało obowiązkiem wykazania w okresie kończącym się połączeniem przychodu podlegającego opodatkowaniu/kosztów uzyskania przychodu z tytułu odsetek. Zobowiązanie przestanie bowiem istnieć nie w wyniku jego wykonania - faktycznej zapłaty, tylko w wyniku połączenia dwóch osób prawnych przez przejęcie". Stanowisko to znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych. Przykładowo Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 16 czerwca 2011 r., Sygn. (III SA/Wa 2882/10 wskazał, że stanowisko Skarżącej, zgodnie z którym „konwersja długu prowadząca do uregulowania w całości zobowiązania z tytułu pożyczki (tj. należności głównej wraz z odsetkami) winna być traktowana na równi z zapłatą odsetek" jest nieprawidłowe. Sąd w przedmiotowym wyroku podkreślił, że na skutek podjętych działań dochodzi do zaspokojenia wierzyciela, jednak nie dzieje się to poprzez faktyczną zapłatę.

W konsekwencji uznać należy, że Wnioskodawca nie dokona wypłaty należności z tytułu odsetek na rzecz spółki portugalskiej, skutkującej wykonaniem zobowiązania z tytułu odsetek. Wydane spółce portugalskiej udziały będą stanowić natomiast wynagrodzenie z tytułu nabycia przez Wnioskodawcę prawa majątkowego - wierzytelności z tytułu odsetek. W związku z tym, Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku poboru dochodowego na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o CIT.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r., Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej: „ustawa o pdop”), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W przepisie tym, wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca posiada zobowiązanie z tytułu odsetek od pożyczek wobec spółki powiązanej z siedzibą na terytorium Portugalii. Spółka portugalska podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Portugalii. Obecnie rozważane jest wniesienie przez spółkę portugalską wkładu niepieniężnego na kapitał zakładowy Wnioskodawcy w postaci wierzytelności z tytułu odsetek przysługującej spółce portugalskiej względem Wnioskodawcy. Uchwała o podwyższeniu kapitału zakładowego Wnioskodawcy przewidywać będzie, że pokrycie nowo utworzonych udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym nastąpi wkładem niepieniężnym w postaci wierzytelności, która zostanie przeniesiona na Wnioskodawcę przez spółkę portugalską w drodze cesji wierzytelności. Cesja wierzytelności odbywać się będzie za cenę emisyjną udziałów, równą wartości nominalnej wierzytelności. Część przedmiotowego wkładu zostanie wniesiona na pokrycie kapitału zakładowego, natomiast nadwyżka zostanie przelana do kapitału zapasowego Wnioskodawcy, jako tzw. agio.

Stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o pdop, przychodem, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest nominalna wartość udziałów (akcji) w spółce kapitałowej albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część; przepisy art. 14 ust. 1-3 stosuje się odpowiednio.

Jednak w przypadku gdy podmiot obejmujący udziały podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu poza terytorium Polski, przepisy ustawy należy interpretować z uwzględnieniem właściwej umowy międzynarodowej.

Stosownie do art. 91 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, ratyfikowana umowa międzynarodowa, po jej ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, stanowi część krajowego porządku prawnego i jest bezpośrednio stosowana, chyba że jej stosowanie jest uzależnione od wydania ustawy. W związku z tym, przy rozpatrzeniu niniejszej sprawy należy uwzględnić postanowienia umowy, która zgodnie z art. 91 ust. 2 Konstytucji będzie miała pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową.

W przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Portugalską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzona w Lizbonie dnia 9 maja 1995 r. (Dz. U. z 1998, Nr 48, poz. 304).

Zgodnie z art. 13 ust. 4 Konwencji, dochody z przeniesienia tytułu własności jakiegokolwiek majątku innego niż wymieniony w ustępach 1, 2 i 3 podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym osoba przenosząca tytuł własności ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

W związku z powyższym, wniesienie przez spółkę portugalską aportem do Wnioskodawcy wierzytelności z tytułu odsetek od udzielonej pożyczki w zamian za wydane udziały nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Polsce.

W stosunku do niektórych przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego przychodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ustawy o pdop.

W art. 21 ustawy o pdop, wymienione zostały określone rodzaje należności, wypłacanych przez podmioty polskie podmiotom zagranicznym, w przypadku uzyskania których, podmiot zagraniczny podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym, a obowiązanym do jego naliczenia, potrącenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego jest podmiot polski. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła” ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez polski podmiot wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta, w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 ustawy o pdop.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o pdop, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how), ustala się w wysokości 20% przychodów.

Stosownie do art. 21 ust. 2 ustawy o pdop, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Przepisy poszczególnych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawierają rozwiązania szczególne w stosunku do przepisów ustaw podatkowych i na podstawie art. 91 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, mają pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową.

Natomiast art. 26 ust. 1 ustawy o pdop stanowi, iż osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2b, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. (…) Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Zgodnie z art. 26 ust. 7 ustawy o pdop, wypłata, o której mowa w ust. 1, 1c i 1d, oznacza wykonanie zobowiązania w jakiejkolwiek formie, w tym poprzez zapłatę, potrącenie lub kapitalizację odsetek.

W aspekcie przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych pojęcie „wypłata” jest zatem rozumiane szeroko i należy przyjąć, że przykładowo w przypadku spłaty odsetek od pożyczek nawet w sytuacji braku przepływu należności na rachunek pożyczkodawcy, pożyczkodawca uzyskuje przychód w postaci odsetek, co powoduje powstanie zobowiązania płatnika w zakresie obliczenia, pobrania i wpłacenia podatku zryczałtowanego.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 Konwencji, odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże odsetki takie mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli właściciel odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe władze Umawiających się Państw uzgodnią w drodze wzajemnego porozumienia sposób stosowania tego ograniczenia (art. 11 ust. 2 umowy).

Stosownie do art. 11 ust. 4 umowy, użyte w tym artykule określenie „odsetki” oznacza dochody z wszelkiego rodzaju roszczeń wynikających z długów, zarówno zabezpieczonych, jak i nie zabezpieczonych prawem zastawu hipotecznego lub prawem uczestnictwa w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek publicznych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych, włącznie z premiami i nagrodami mającymi związek z takimi skryptami dłużnymi, obligacjami lub pożyczkami. Opłaty karne z tytułu opóźnionej zapłaty nie są uważane w rozumieniu niniejszego artykułu za odsetki.

Jednocześnie postanowienia ustępu 1, 2 i 3 nie stosuje się, jeżeli właściciel odsetek, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, wykonuje w drugim Państwie, w którym powstają odsetki, działalność zarobkową przy pomocy zakładu położonego w tym Państwie bądź wykonuje wolny zawód w oparciu o położoną w nim stałą placówkę i jeżeli wierzytelność, z tytułu której płacone są odsetki, rzeczywiście należy do takiego zakładu lub takiej stałej placówki. W takim przypadku, w zależności od konkretnej sytuacji, stosuje się postanowienia artykułu 7 (zyski przedsiębiorstw) lub artykułu 14 (wolne zawody) (art. 11 ust. 5 umowy).

Rozpatrując przedmiotowy wniosek należy zwrócić również uwagę na tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Zatem, obowiązki podatkowe podmiotów z siedzibą w odrębnych państwach należy rozpatrywać z uwzględnieniem postanowień umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz Modelowej Konwencji OECD wraz z Komentarzem.

W celu właściwego stosowania określenia „wypłacane”, w punkcie 5 Komentarza do art. 11 ust. 1 Modelowej Konwencji, odnoszącego się do opodatkowania odsetek, zdefiniowano określenie „wypłata” podając, że określenie „wypłata” może być rozumiane szeroko, ponieważ koncepcja wypłaty oznacza spełnienie zobowiązania do postawienia do dyspozycji wierzyciela funduszy w sposób przewidziany w umowie lub zgodnie ze stosowanym zwyczajem.

Odnosząc przytoczoną definicję do „konwersyjnej” spłaty odsetek od udzielonej przez podmiot zagraniczny pożyczki, bezsprzecznie dzień konwersji odsetek należy potraktować na równi z ich wypłatą, zgodnie z szerokim rozumieniem pojęcia wypłaty przedstawionym w Komentarzu.

Jeśli bowiem w wyniku dokonanej konwersji udziałowiec uzyskuje udziały w podwyższonym kapitale zakładowym w zamian za wkład niepieniężny w postaci wierzytelności, zaś zobowiązanie Spółki wobec wierzyciela wygasa, to uznać należy, iż na dzień konwersji odsetki od tegoż zobowiązania zostały faktycznie wypłacone. Istotne bowiem jest, że pomimo, iż w dniu konwersji odsetki nie wpływają fizycznie na rachunek pożyczkodawcy, są one jednak stawiane do jego dyspozycji. Dzień konwersji będzie więc punktem odniesienia dla ustalenia daty osiągnięcia przychodu przez pożyczkodawcę oraz powstania po stronie Spółki obowiązku pobrania podatku płaconego u źródła.

W świetle powyższych przepisów należy uznać, iż stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

• opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych objęcia udziałów Wnioskodawcy przez spółkę portugalską w zamian za wkład niepieniężny w postaci wierzytelności – jest prawidłowe,
• obowiązku poboru i zapłaty podatku u źródła z tytułu konwersji odsetek od pożyczek na udziały – jest nieprawidłowe.
  
  

Odnosząc się do powołanego we wniosku wyroku oraz interpretacji organów podatkowych, należy stwierdzić, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego interpretację, a tut. organ ze względów wskazanych powyżej nie podziela zawartego w nich stanowiska.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w sprawie będącej przedmiotem pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – j.t. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.