Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/415-593/12/MK
z 25 września 2012 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ITPB2/415-593/12/MK
Data
2012.09.25



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy


Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Źródła przychodów --> Katalog źrodeł przychodów


Słowa kluczowe
lokal mieszkalny
małżonek
rozwód
sprzedaż
źródła przychodu


Istota interpretacji
Czy podstawą opodatkowania zgodnie z art. 19 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r. jest połowa kwoty otrzymanej za sprzedaż mieszkania, czy też kwota wynikająca z faktycznego udziału w majątku wspólnym?



Wniosek ORD-IN 2 MB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 czerwca 2012 r. (data wpływu – 14 czerwca 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 września 2012 r. (data wpływu – 17 września 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży lokalu mieszkalnego – jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 14 czerwca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży lokalu mieszkalnego.

Wniosek uzupełniono w dniu 17 września 2012 r.


We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.


Dnia 4 listopada 2005 r. Pani mąż nabył od swojego ojca w drodze darowizny do majątku osobistego lokal mieszkalny.

Następnie w dniu 19 maja 2006 r. sprzedał to mieszkanie, a otrzymane pieniądze (kwota 130 000 zł) stanowiły wkład własny na zakup w dniu 9 czerwca 2006 r. Państwa wspólnego mieszkania. Reszta środków na zakup ww. mieszkania pochodziła z kredytu hipotecznego, który Państwo wspólnie zaciągnęli i spłacali.


Opisany lokal został nabyty w następujący sposób:


  • udział wynoszący 100/195 części do majątku odrębnego męża,
  • natomiast 95/195 do majątku wspólnego.


O wydatkowaniu środków z majątku odrębnego Pani mąż zawiadomił w dniu 19 czerwca 2006 r. odpowiedni urząd skarbowy w związku z kontynuacją zwolnienia z podatku od spadków i darowizn, skutkiem czego w dniu 4 sierpnia 2006 r., naczelnik tegoż urzędu wydał decyzję o zwolnieniu go z podatku od spadków i darowizn.

Z kolei w dniu 6 listopada 2007 r. na podstawie wyroku Sądu rozwiązano Państwa związek małżeński, po czym postanowili Państwo sprzedać mieszkanie, co też uczynili w dniu 24 sierpnia 2010 r.3


Uzyskana ze sprzedaży opisanego mieszkania suma 278000,00 zł została podzielona następująco:


  • kwota 104199,05 zł została przeznaczona na spłatę kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na zakup wymienionego mieszkania,
  • 138800,95 zł otrzymał były mąż (133800,95 zł po sprzedaży mieszkania oraz 5000,00 zł z otrzymanej zaliczki),
  • natomiast 35000,00 zł otrzymała Pani (30000,00 zł zapłaty za sprzedane mieszkanie oraz 5000,00 zł zaliczki).


Podział wymienionej sumy wynikał z rozliczenia pomiędzy Panią a byłym mężem w związku z rozliczeniem jego udziału w wartości mieszkania, ponieważ mieszkanie sprzedawane było bez sądowego podziału majątku, ze względu na bezsporny charakter Państwa udziałów w posiadanym mieszkaniu. Zgodnie z art. 33 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego do majątku osobistego każdego z małżonków należą przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej, zatem część mieszkania zakupiona ze środków otrzymanych za sprzedaż mieszkania nabytego w drodze darowizny do majątku odrębnego stanowiła majątek odrębny byłego męża.


Wobec powyższego zadano następujące pytanie.


Czy podstawą opodatkowania zgodnie z art. 19 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r. jest połowa kwoty otrzymanej za sprzedaż mieszkania, czy też kwota wynikająca z faktycznego udziału w majątku wspólnym...


Zdaniem Pani, zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 33 ust. 1 pkt 10 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego wchodzą w skład majątku osobistego każdego z małżonków. Ponieważ były mąż środki ze sprzedaży otrzymanego w darowiźnie mieszkania w wysokości 100000,00 zł przeznaczył bezpośrednio na zakup nowego mieszkania, po rozwodzie jego majątek objął 100/195 wartości mieszkania oraz 475/1950 wartości mieszkania. W Pani opinii, surogacja pośrednia nastąpiła w tym wypadku z mocy samego prawa. Nie jest w tym zakresie wymagane żadne oświadczenie stron, w kwestii czego wypowiadały się również sądy (np. orzeczenie Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 18 października 1961 r. IV CR 957/60 lub postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 30 stycznia 2009 roku II CSK 450/08). W związku z powyższym, uważa Pani, że w przedstawionym stanie faktycznym przychodem do opodatkowania przez Nią w związku z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 8 ust. 1 wymienionej ustawy jest kwota odpowiadająca udziałowi 475/1950 w cenie sprzedaży mieszkania i ta kwota powinna być przez Nią wydatkowana na cele mieszkaniowe w celu spełnienia warunków ulgi z art. 21 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Pani w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.


Na wstępie wskazać należy, że stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 788). W myśl art. 31 cytowanej ustawy, istota wspólności ustawowej wyraża się w tym, że: 1) powstaje z mocy samego prawa z chwilą zawarcia małżeństwa (o ile wcześniej przyszli małżonkowie nie zawarli małżeńskiej umowy majątkowej – intercyzy), 2) obejmuje majątek wspólny (rozumiany jako przedmioty majątkowe nabyte w czasie trwania wspólności ustawowej przez oboje małżonków lub przez jednego z nich). Co więcej, wspólność ustawowa charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania udziały małżonków w majątku wspólnym nie są określone, a zatem jest to typ współwłasności łącznej.


Natomiast przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. I tak w myśl art. 33 pkt 1, 2 i 10 Kodeksu, odrębny majątek każdego z małżonków stanowią przedmioty majątkowe nabyte:


  • przed powstaniem wspólności ustawowej,
  • przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił,
  • w zamian za składniki majątku osobistego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.


Ustrój wspólności ustawowej trwa do ustania lub unieważnienia małżeństwa albo orzeczenia separacji, chyba, że w czasie trwania związku małżeńskiego: 1) małżonkowie zawarli małżeńska umowę majątkową, 2) z ważnych powodów na żądanie jednego z małżonków sąd orzekł zniesienie współwłasności, 3) wspólność ustała z mocy prawa na skutek całkowitego lub częściowego ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków lub też ogłoszenia upadłości jednego z małżonków.

Na mocy zaś art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego w sprawach w nim nieunormowanych od chwili ustania wspólności ustawowej do majątku, który był nią objęty, jak również do podziału tego majątku, stosuje się odpowiednio przepisy o wspólności majątku spadkowego i o dziale spadku.


Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 9 czerwca 2006 r. wspólnie z mężem nabyła Pani lokal mieszkalny w następujący sposób:


  • udział wynoszący 100/195 części do majątku odrębnego męża (z uwagi na to, że część środków na nabycie pochodziła ze zbycia należącego do jego majątku osobistego mieszkania),
  • natomiast 95/195 do majątku wspólnego.


Natomiast w dniu 24 sierpnia 2010 r. (już po rozwodzie) sprzedali Państwo ww. mieszkanie, zaś uzyskana ze sprzedaży opisanego mieszkania suma 278000,00 zł została podzielona następująco:


  • kwota 104199,05 zł została przeznaczona na spłatę kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na zakup wymienionego mieszkania,
  • 138800,95 zł otrzymał były mąż (133800,95 zł po sprzedaży mieszkania oraz 5000,00 zł z otrzymanej zaliczki),
  • natomiast 35000,00 zł otrzymała Pani (30000,00 zł zapłaty za sprzedane mieszkanie oraz 5000,00 zł zaliczki).


Podział wymienionej sumy wynikał z rozliczenia pomiędzy Panią a byłym mężem w związku z rozliczeniem jego udziału w wartości mieszkania, ponieważ mieszkanie sprzedawane było bez sądowego podziału majątku, ze względu na bezsporny charakter Państwa udziałów w posiadanym mieszkaniu. Zgodnie z art. 33 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego do majątku osobistego każdego z małżonków należą przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej, zatem część mieszkania zakupiona ze środków otrzymanych za sprzedaż mieszkania nabytego w drodze darowizny do majątku odrębnego stanowiła majątek odrębny byłego męża.

Przy tym wskazać należy, że rolą tutejszego organu nie jest dokonywanie ustaleń w zakresie obowiązującego ustroju majątkowego małżeńskiego czy też do jakiego majątku – wspólnego bądź osobistego któregoś z małżonków – oraz w jakim zakresie należy przedmiot majątkowy, bowiem przewidziany przez ustawodawcę zakres i sposób realizacji ochrony prawnej związanej z zastosowaniem się do interpretacji indywidualnej, odnosi się wyłącznie do interpretacji przepisów materialnego prawa podatkowego. Prowadzi to do wniosku, że zakres przedmiotowy omawianej instytucji obejmuje przepisy materialnego prawa podatkowego – przedmiotem interpretacji indywidualnej wydawanej w trybie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie mogą być przepisy prawa podatkowego o charakterze proceduralnym bądź też czynności faktyczne (w tym te mające źródło w przepisach pozapodatkowych, w tym wypadku – Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Jednocześnie należy zastrzec, iż w odróżnieniu od zwykłego postępowania podatkowego, na organie wydającym interpretację nie ciąży wynikający z art. 122 Ordynacji podatkowej obowiązek podjęcia wszelkich działań niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy, tym samym może on się opierać wyłącznie na stanie faktycznym przedstawionym przez wnioskodawcę.


W świetle powyższego tutejszy organ przyjmuje zatem za wskazanymi przez Panią we wniosku okolicznościami, że w dniu 9 czerwca 2006 r. zakupili Państwo lokal mieszkalny w ten sposób, że udział wynoszący 100/195 części nabyto do majątku odrębnego męża, natomiast pozostały udział (95/195) – do majątku wspólnego, a następnie w dniu 24 sierpnia 2010 r., będąc po rozwodzie, sprzedali Państwo ww. mieszkanie, zaś uzyskana ze sprzedaży opisanego mieszkania suma 278000,00 zł została – z uwzględnieniem art. 33 ust. 1 pkt 10 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego – podzielona następująco:


  • kwota 104199,05 zł została przeznaczona na spłatę kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na zakup wymienionego mieszkania,
  • 138800,95 zł otrzymał były mąż (133800,95 zł po sprzedaży mieszkania oraz 5000,00 zł z otrzymanej zaliczki),
  • natomiast 35000,00 zł otrzymała Pani (30000,00 zł zapłaty za sprzedane mieszkanie oraz 5000,00 zł zaliczki).


Zgodnie zaś z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.


W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:


  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  4. innych rzeczy,


  • jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.


W świetle powyższego każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Wobec wyżej powołanych regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w opisanym stanie faktycznym dla powstania obowiązku zapłaty podatku dochodowego z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego istotne znaczenie ma data nabycia przedmiotowego lokalu.

Dokonując zatem oceny skutków prawnych przedstawionego w sprawie stanu faktycznego, należy wskazać, że nabycie przez Panią oraz małżonka udziału w lokalu mieszkalnym wynoszącego 95/195 części do majątku wspólnego miało miejsce w 2006 r.

W konsekwencji jego sprzedaż w 2010 r. stanowi źródło przychodu określone w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nastąpiła przed upływem 5 lat, licząc od końca roku, w którym nastąpiło nabycie, zaś skutki dokonanej transakcji należy w Pani przypadku rozpatrywać w stosunku do powstałego w wyniku tej czynności przychodu odpowiadającego Jej udziałowi w majątku wspólnym.

Zatem do uzyskanego przez Panią przychodu z tytułu sprzedaży lokalu mieszkalnego odpowiadającego Jej udziałowi w majątku wspólnym będą miały zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. Zgodnie bowiem z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588), do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

Art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Zgodnie z art. 19 ust. 3 ww. ustawy wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Natomiast jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający (art. 19 ust. 4 ustawy).

Na podstawie zaś art. 28 ust. 2 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r., podatek od przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) powołanej ustawy ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu. Podatek ten jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Stosownie do art. 28 ust. 2a ww. ustawy powyższa zasada nie ma zastosowania do podatników dokonujących sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), którzy w terminie 14 dni od dnia dokonania tej sprzedaży złożą oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczą na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e).


W myśl art. 28 ust. 3 ww. ustawy, jeżeli nie zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 21 ust.1 pkt 32 lit. a) lub e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do końca 2006 r. – podatek płatny jest najpóźniej następnego dnia po upływie terminów określonych w tym przepisie wraz z odsetkami naliczanymi;


  1. od terminu płatności określonego w ust. 2 do dnia, w którym upłynęły dwa lata, licząc od dnia sprzedaży – w wysokości połowy odsetek za zwłokę pobieranych od zaległości podatkowych,
  2. począwszy od następnego dnia po upływie dwóch lat, licząc od dnia sprzedaży, aż do dnia zapłaty - w pełnej wysokości odsetek za zwłokę pobieranych od zaległości podatkowych.


Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) w części wydatkowanej nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży:


  • na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
  • na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
  • na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie przeznaczonych pod budowę budynku mieszkalnego, w tym również gruntu lub udziału w gruncie albo prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego,
  • na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, remont lub modernizację własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
  • na rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację - na cele mieszkalne - własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.


Natomiast art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r., stanowi, że wolny od podatku dochodowego jest przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a w części wydatkowanej, nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży, na spłatę kredytu lub pożyczki, a także odsetek od kredytu lub pożyczki zaciągniętych na cele, o których mowa w lit. a), w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym również na spłatę kredytu lub pożyczki oraz odsetek od tego kredytu lub pożyczki zaciągniętych przed dniem uzyskania tych przychodów.

Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 1 pkt 32 lit. a), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takim prawie (art. 21 ust. 16 ustawy).


Stosownie do art. 21 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisy ust. 1 pkt 32 i 32a nie mają zastosowania, jeżeli:


  1. budowa i sprzedaż budynków i lokali oraz sprzedaż gruntów i prawa wieczystego użytkowania gruntów jest przedmiotem działalności gospodarczej podatnika,
  2. przychód ze sprzedaży lub zamiany jest wydatkowany na:


    1. nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
    2. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, modernizację, adaptację lub remont budynku albo jego części


    1. przeznaczonych na cele rekreacyjne,


  3. przychód ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej w rozumieniu art. 14 ust. 2 pkt 1.


Jednocześnie przepis art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) nie ma zastosowania do podatników, którzy odsetki od kredytu lub pożyczki odliczali lub odliczają na podstawie art. 26b ww. ustawy (art. 21 ust. 2a).

Odnosząc zatem powyższe na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, że w Pani sytuacji opodatkowaniu podlega przychód ze sprzedaży lokalu mieszkalnego w części odpowiadającej Jej udziałowi w majątku wspólnym; jednakże może on skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) i e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2006 r., pod warunkiem spełnienia wskazanych w ww. przepisie przesłanek.

W przedstawionym przez Panią stanie faktycznym nie będzie miał zastosowania przepis art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2006 r., zgodnie z którym, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Powyższe wynika z tego, że przytoczony przepis nie ma zastosowania do przychodów ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowo wskazać należy, że załączone do wniosku dokumenty nie były brane pod uwagę przy rozpatrywaniu przedmiotowej sprawy, bowiem organ podatkowy związany jest stanem faktycznym przedstawionym we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj