Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/423-970/12-6/KK
z 26 lutego 2013 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 24.10.2012r. (data wpływu 05.11.2012 r.), uzupełnionym w dniu 30.01.2013 r. oraz 15.02.2013r. (data wpływu do BKIP w Płocku 04.02.2013 r. oraz 18.02.2013 r.) na wezwanie z dnia 21.01.2013r. Nr IPPB3/423-970/12-2/KK (data doręczenia 23.01.2013 r.) oraz z dnia 06.02.2013r. Nr IPPB3/423-970/12-4/KK (data doręczenia 08.02.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 05.11.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.


W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.


Zarząd Spółki z o.o. zwołuje zwyczajne i nadzwyczajne zgromadzenia wspólników, które odbywają się nie w siedzibie Spółki lecz u notariusza i są przez niego protokołowane. Przyczyną wyboru tej formy jest zachowanie jednego ze wspólników i podejmowane przez niego próby stawiania Zarządowi różnych zarzutów, nieprawdziwych w ocenie Zarządu. Spółka zatrudnia 4 pracowników i przynosi roczne zyski netto w kwotach przekraczających wartość kapitału zakładowego. Księgowość Spółki prowadzona jest przez biuro rachunkowe. Sprawozdanie finansowe Spółki nie podlega obowiązkowi badania przez biegłego rewidenta.


Pismem z dnia 30.01.2013 r. Spółka dodatkowo wskazała, iż:


Spółka ponosi wydatki na zorganizowanie zgromadzeń poza siedzibą Spółki jedynie na podstawie faktur wystawionych przez notariusza za protokołowanie zgromadzeń i wydawanie wypisów aktów notarialnych oraz poświadczenie odpisów.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie.


Czy koszty poniesione na zorganizowanie i protokołowanie przez notariusza obrad zgromadzeń wspólników spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i koszty dobrowolnego badania sprawozdania finansowego Spółki poniesione na podstawie decyzji Zarządu są kosztami uzyskania przychodu?


Stanowisko Wnioskodawcy:


W ocenie Spółki koszty ponoszone na protokołowanie oraz organizowanie zgromadzeń poza siedzibą w biurze notarialnym oraz koszty badania sprawozdań finansowych przez biegłego rewidenta są kosztami poniesionymi w celu zachowania źródła przychodów i stanowią koszty uzyskania przychodów w tej Spółce.


Pismem z dnia 30.01.2013 r. Spółka dodatkowo wskazała, iż:

W ocenie spółki koszty organizowania zgromadzeń wspólników w biurze notarialnym są kosztami uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jako koszty zabezpieczenia źródła przychodów. Na tej samej podstawie prawnej Spółka uznaje, że koszty dobrowolnego badania sprawozdania finansowego przez biegłego rewidenta będą kosztami uzyskania przychodów. Żadne z wyżej wymienionych kosztów nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 jako koszty nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.


Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr z 2012 poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj