2012.12.17 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-947/12/BM
z 17 grudnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 września 2012r. (data wpływu 7 września 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 grudnia 2012r. (data wpływu 7 grudnia 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży udziału w nieruchomości należącej do dłużnika X – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 września 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży udziału w nieruchomości należącej do dłużnika X.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 5 grudnia 2012r. (data wpływu 7 grudnia 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 27 listopada 2012r. znak: IBPP1/443-947/12/BM.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w ramach postępowania egzekucyjnego, o egzekucję świadczeń pieniężnych, prowadzonego na podstawie tytułu wykonawczego w postaci nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym Sądu Okręgowego wydanego w dniu 9 marca 2012r. w sprawie o sygn. akt, zaopatrzonego w klauzulę wykonalności w dniu 13 kwietnia 2012r., przeciwko dłużnikowi egzekwowanemu X zajął stanowiącą składnik majątku dłużnika egzekwowanego ułamkową część nieruchomości gruntowej położonej w K, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą o nr …, w postaci udziału dłużnika we współwłasności rzeczonej nieruchomości o wielkości 88/100 części.

Sprzedaż przedmiotowej nieruchomości tj. zdarzenie przyszłe w rozumieniu art. 14 b § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. z dnia 10 maja 2012r. Dz. U. z 2012r. poz. 749) nastąpi w drodze licytacji publicznej. Dłużnik egzekwowany jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Przeważający rodzaj działalności spółki wg PKD to realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków.

Ułamkowa część nieruchomości stanowiąca przedmiot postępowania została wniesiona do spółki jako wkład niepieniężny komandytariusza będącego osobą fizyczną, która w dniu wniesienia rzeczonego aportu nie była podatnikiem podatku od towarów i usług, ani nie była z tego podatku zwolniona. Nieruchomość ta składa się z kilku działek ewidencyjnych. Na części z nich dłużnik egzekwowany poczynił nakłady poprzez wzniesienie fundamentów oraz ścian fundamentowych pod siedem budynków mieszkalnych jednorodzinnych oraz płyty fundamentowe dla dwóch budynków wielorodzinnych, zgodnie z planami, pod wszystkimi tymi budynkami mają znajdować się garaże i miejsca postojowe. Zgodnie z zatwierdzonymi przez Prezydenta Miasta projektami budowlanymi powierzchnia użytkowa budynków jednorodzinnych ma wynieść 529,28 m² zaś powierzchnia użytkowa budynków wielorodzinnych

1002,96 m² (w budynkach tych planowanych jest po siedem mieszkań). Wartość opisanych powyżej prac, tj. nakładów poniesionych przez dłużnika w ramach realizowanej inwestycji (obecnie wstrzymana) została wyceniona przez dwóch, działających niezależnie od siebie stałych biegłych sądowych – rzeczoznawców majątkowych. Biegli wycenili też, odrębnie, wartość samych gruntów.

Dłużnik egzekwowany jest czynnym podatnikiem podatku VAT od dnia 8 lutego 2011r., kiedy to został przez Naczelnika Urzędu Skarbowego zarejestrowany w tym charakterze.

Dłużnik nabył przedmiotowy udział w nieruchomości w dniu 10 lutego 2011r. w drodze umowy przeniesienia udziału we własności nieruchomości gruntowej zawartej pomiędzy Z a dłużnikiem przed notariuszem w celu inwestycyjnym polegającym na działalności developerskiej (wzniesienie zabudowy mieszkaniowej z przeznaczeniem na sprzedaż).

Przedmiotem aportu był udział o wielkości 88/100 części we własności nieruchomości gruntowej niezabudowanej składającej się z czternastu działek ewidencyjnych.

Nabycie nie było udokumentowane fakturą VAT, ponieważ odprowadzony został podatek od czynności cywilnoprawnych.

Dłużnikowi przy nabyciu przedmiotowego udziału nie przysługiwało prawo odliczenia podatku naliczonego.

Przedmiotem licytacji jest niewydzielona ułamkowa część nieruchomości (część idealna) składającej się z 14 działek ewidencyjnych.

Budowa została rozpoczęta, nie jest jednak kontynuowana, dotychczas część obiektów tj. siedem planowanych budynków jednorodzinnych doprowadzono do stanu zerowego (piwnice bez płyty stropowej), pozostała zaś część obiektów tj. 2 planowane budynki wielorodzinne to tylko płyty fundamentowe; na części działek objętych pozwoleniem na budowę nie rozpoczęto budowy, co do części zaś brak jest pozwolenia na budowę.

Obecnie na trzech (działki nr 57/2, 87/4, 86) z czternastu działek ewidencyjnych posadowione są obiekty wspomniane w poprzednim punkcie, prace nie są zaś kontynuowane; nadto brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla tegoż obszaru; przeznaczenie (według ewidencji gruntów) to tereny różne: zadrzewione, zakrzewione, orne, grunty pod wodami, drogi;

cześć działek niezabudowanych (działki o nr 56 i 87/3) objęta jest decyzjami o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu oraz wydanymi na ich podstawie pozwoleniami na budowę budynków mieszkalnych jednorodzinnych i wielorodzinnych oraz budynków usługowych.

Na działce ewidencyjnej o nr 57/2 wykonano dwie płyty fundamentowe budynków wielorodzinnych, zaś na działkach o nr 87/4 i 86 wykonano siedem stanów zerowych budynków jednorodzinnych (bez płyty nad piwnicą, innymi słowy piwnice bez płyt stropowych); każdy z budowanych budynków objęty jest działem 11 PKOB, zaś symbole PKOB dla poszczególnych typów budowanych budynków to: budynki wielorodzinne - 1122, budynki jednorodzinne-1121.

Budowę wszystkich obiektów rozpoczął dłużnik egzekwowany jednocześnie we wrześniu 2011r.

Odliczenie podatku naliczonego przysługiwało dla każdego z budowanych obiektów.

Przedmiotem licytacji publicznej będzie cała ułamkowa część nieruchomości tj. udział dłużnika egzekwowanego o wielkości 88/100 części we współwłasności nieruchomości objętej księgą wieczystą prowadzoną przez Sąd Rejonowy; nadto z uwagi na prawną specyfikę sprzedaży nieruchomości w drodze licytacji publicznej należy przyjąć, iż nabywca będzie jeden (brak prawnej możliwości przysądzenia własności na rzecz kilku podmiotów, po stronie których powstanie współwłasność w częściach ułamkowych), ewentualnie sprzedaż może nastąpić na rzecz małżonków pozostających w ustroju wspólności majątkowej, co prowadzić będzie do objęcia przedmiotu licytacji (po uprawomocnieniu się postanowienia sądu o przysądzeniu własności) współwłasnością łączną, bądź na rzecz wspólników spółki cywilnej, co także będzie prowadzić do objęcia przedmiotu licytacji współwłasnością łączną.

W odpowiedzi na pytanie tut. organu czy Wnioskodawca jest w stanie jednoznacznie stwierdzić, że kupujący w drodze licytacji publicznej ww. rozpoczętych inwestycji budynków mieszkalnych jednorodzinnych i wielorodzinnych będzie kontynuował ww. budowy zgodnie z przeznaczeniem wynikającym z projektów Wnioskodawca stwierdził, że odpowiedź na pytanie sformułowane w tym punkcie nie jest możliwa, bowiem sprzedaż będzie się odbywać w drodze licytacji publicznej, do której co do zasady może przystąpić każda osoba, niekoniecznie zainteresowana kontynuacją inwestycji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku dojścia do skutku sprzedaży licytacyjnej przedmiotowej ułamkowej części nieruchomości, tj. dokonania dostawy towaru będącego własnością dłużnika egzekwowanego komornik sądowy prowadzący sprawę, będący stosownie do przepisu art. 18 ustawy o podatku od towarów i usług płatnikiem podatku od dostawy, będzie zobligowany do odprowadzenia podatku od towarów i usług w wysokości:

23% wartości poczynionych nakładów,
8% wartości tychże nakładów,
23% od całej sumy uzyskanej ze sprzedaży przedmiotowej ułamkowej części nieruchomości,
23% od sumy uzyskanej ze sprzedaży przedmiotu egzekucji z tym zastrzeżeniem, że od części uzyskanej ceny, odpowiadającej powierzchni gruntów na których posadowiono opisane powyżej części budynków, odprowadzony będzie podatek w wysokości 8%, przy uwzględnieniu regulacji przepisu art. 41 ust. 12c wspomnianej ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, stawka podatku, którą winien odprowadzić za dłużnika egzekwowanego w wypadku zaistnienia opisanego powyżej, wyniesie 23%, zaś podstawę opodatkowania stanowić będzie wyłącznie wartość poczynionych przez dłużnika, a opisanych powyżej nakładów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177 poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (…).

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek:

po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,
po drugie - czynność wykonywana jest przez podmiot, który jest podatnikiem VAT.

Prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielne kilku osobom. Na tym polega współwłasność w świetle art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się – jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji – przepisy odnoszące się do własności.

Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

Stosownie do treści art. 196 § 1 ww. Kodeksu, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 Kodeksu cywilnego). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Przepis art. 18 ustawy o VAT stanowi, iż organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005r. Nr 229, poz. 1954, z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione są budynki rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy o VAT.

Zgodnie z tym przepisem, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli zatem dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta z preferencyjnej stawki podatku, bądź też ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, to z preferencji takiej lub też ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym budynek jest posadowiony.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Stosownie do treści art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, stosuje się – w myśl art. 41 ust. 12 tej ustawy – do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym - zgodnie z art. 43 ust. 12a ustawy o VAT - rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12b wskazanej ustawy, nie zalicza się:

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

Przy czym zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy o VAT przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Stosownie do postanowień art. 41 ust. 12c ustawy o VAT w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem dla celów podatku VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), stanowiącej usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z PKOB, przez obiekt budowlany rozumie się konstrukcję połączoną z gruntem w sposób trwały, wykonaną z materiałów budowlanych i elementów składowych, będącą wynikiem prac budowlanych. Budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów. W przypadku budynków połączonych między sobą (np. domy bliźniacze lub szeregowe), budynek jest budynkiem samodzielnym, jeśli jest oddzielony od innych jednostek ścianą przeciwpożarową od fundamentu po dach. Gdy nie ma ściany przeciwpożarowej, budynki połączone między sobą uważane są za budynki odrębne, jeśli mają własne wejścia, są wyposażone w instalacje i są oddzielnie wykorzystywane.

Natomiast budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Wskazać należy, iż zgodnie z pismem Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 19 kwietnia 1999r. nr SRI-4-WSK-12-535/99 (pismo wydane zostało w okresie funkcjonowania obowiązującej do dnia 31 grudnia 1999r. Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, jednak wyrażone w nim stanowisko, w zakresie istotnym dla rozstrzygnięcia analizowanego zagadnienia, należy uznać za wciąż aktualne), obiekt budowlany rozpoczęty, który po zmianie właściciela nadal będzie kontynuowany może być klasyfikowany według Klasyfikacji Obiektów Budowlanych. W chwili sprzedaży obiekt budowlany wznoszony na podstawie wydanej decyzji administracyjnej zezwalającej na budowę określonego budynku jest tym budynkiem w określonym stopniu zaawansowania robót budowlanych.

Należy zaznaczyć, iż zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. przez obiekt budowlany rozumie się konstrukcję połączoną z gruntem w sposób trwały, wykonaną z materiałów budowlanych i elementów składowych będącą wynikiem prac budowlanych. Budynki natomiast to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Zgodnie z ww. rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 - mieszkalnych jednorodzinnych, 112 – o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowych, 113 - zbiorowego zamieszkania. W dziale 12 usystematyzowano natomiast budynki niemieszkalne.

W myśl art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o:

1.obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć:

budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
obiekt małej architektury;

2.budynku - należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach;.

2a.budynek mieszkalny jednorodzinny – to budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku;

3.budowli - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową;

3a.obiekcie liniowym - należy przez to rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Zatem jeśli dana budowla w rozumieniu Prawa budowlanego nie została sklasyfikowana w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych jako budynek, mieści się w sekcji „Obiekty inżynierii lądowej i wodnej”.

W PKOB obiekty budowlane grupowane są w dwóch sekcjach: „Budynki” i „Obiekty inżynierii lądowej i wodnej”. Zgodnie z objaśnieniami zawartymi w PKOB obiektami inżynierii lądowej i wodnej są wszystkie obiekty budowlane nie klasyfikowane jako budynki.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Ponadto stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Według art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Przez pierwsze zasiedlenie – zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Zatem, przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Z wniosku wynika, że ułamkowa część nieruchomości stanowiąca przedmiot postępowania została wniesiona do spółki jako wkład niepieniężny komandytariusza będącego osobą fizyczną, która w dniu wniesienia rzeczonego aportu nie była podatnikiem podatku od towarów i usług, ani nie była z tego podatku zwolniona.

Dłużnik nabył przedmiotowy udział w nieruchomości w dniu 10 lutego 2011r. w drodze umowy przeniesienia udziału we własności nieruchomości gruntowej zawartej pomiędzy osobą fizyczną a spółką komandytową w celu inwestycyjnym polegającym na działalności developerskiej (wzniesienie zabudowy mieszkaniowej z przeznaczeniem na sprzedaż).

Przedmiotem aportu był udział o wielkości 88/100 części we własności nieruchomości gruntowej niezabudowanej składającej się z czternastu działek ewidencyjnych.

Nabycie nie było udokumentowane fakturą VAT.

Dłużnikowi przy nabyciu przedmiotowego udziału nie przysługiwało prawo odliczenia podatku naliczonego.

Dłużnik we wrześniu 2011r. rozpoczął budowę budynków na trzech działkach ewidencyjnych (działki nr 57/2, 87/4, 86). Budowa nie jest jednak kontynuowana, dotychczas cześć obiektów tj. siedem planowanych budynków jednorodzinnych doprowadzono do stanu zerowego (piwnice bez płyty stropowej), pozostała zaś część obiektów tj. 2 planowane budynki wielorodzinne to tylko płyty fundamentowe.

Zgodnie z zatwierdzonymi przez Prezydenta Miasta projektami budowlanymi powierzchnia użytkowa budynków jednorodzinnych ma wynieść 529,28 m² zaś powierzchnia użytkowa budynków wielorodzinnych 1002,96 m² (w budynkach tych planowanych jest po siedem mieszkań). Dłużnikowi dla każdego z budowanych obiektów przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W tym miejscu podkreślić należy, iż za budynek mieszkalny można uznać rozpoczętą budowę budynku zaliczonego do PKOB 11 - na wskazanym we wniosku etapie budowy – tj. stanów zerowych - bez płyty nad piwnicą, tzn. piwnice bez płyt stropowych dla budynków mieszkalnych jednorodzinnych oraz wykonanie płyt fundamentowych dla budynków mieszkalnych wielorodzinnych. O zastosowaniu właściwej stawki podatku przesądza bowiem każdorazowo całokształt okoliczności faktycznych i prawnych. W analizowanej sprawie przedmiotem dostawy będzie budynek mieszkalny w fazie budowy, a nabywca będzie tę budowę kontynuował.

Przenosząc zatem opisane przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe na grunt ustawy o podatku od towarów i usług należy stwierdzić, że planowana sprzedaż w drodze licytacji 7 budynków mieszkalnych jednorodzinnych oraz 2 budynków mieszkalnych wielorodzinnych na wskazanym etapie budowy będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, bowiem oddanie do użytkowania w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu pierwszemu nabywcy będzie miało miejsce w momencie dokonania dostawy przedmiotowych budynków na ww. etapie budowy.

Wobec powyższego w przypadku dostawy ww. budynków mieszkalnych jednorodzinnych oraz wielorodzinnych na ww. etapie budowy, o którym mowa we wniosku, nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy o VAT.

W związku z powyższym należy zbadać czy w niniejszej sprawie wystąpią przesłanki do zastosowania zwolnienia dla dostawy ww. budynków mieszkalnych jednorodzinnych oraz wielorodzinnych we wskazanym etapie budowy, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Aby dostawa mogła korzystać ze zwolnienia z ww. przepisu muszą być spełnione oba warunki określone tym przepisem łącznie.

Z wniosku wynika, że w momencie budowy ww. budynków dłużnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Dłużnik od momentu budowy do momentu sprzedaży nie będzie ponosić wydatków na ulepszenie budynku w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym (budowa bowiem nie jest kontynuowana przez dłużnika).

A zatem nie został spełniony warunek określony przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a ustawy o VAT tj. odnośnie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do budynku objętego dostawą.

Zatem w przedmiotowej sprawie nie znajdzie również zastosowania zwolnienie od podatku VAT dla dostawy tych budynków na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, bowiem nie został spełniony określony w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a ustawy o VAT warunek determinujący zwolnienie od podatku VAT dla tej dostawy.

W świetle powyższego planowana sprzedaż w drodze licytacji 7 budynków mieszkalnych jednorodzinnych na ww. etapie budowy tj. stanów zerowych - bez płyty nad piwnicą, tzn. piwnice bez płyt stropowych oraz 2 budynków mieszkalnych wielorodzinnych na ww. etapie budowy tj. postawionych płyt fundamentowych stanowi odpłatną dostawę w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, która będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Uwzględniając zatem wymienione wyżej uregulowania w odniesieniu do opisanego zdarzenia przyszłego wskazać należy, iż sprzedaż w drodze licytacji 7 budynków mieszkalnych jednorodzinnych na ww. etapie budowy oraz 2 budynków mieszkalnych wielorodzinnych na ww. etapie budowy, będzie podlegała opodatkowaniu według 8% stawki podatku od towarów i usług, na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o VAT w związku z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT o ile po sprzedaży budowa budynków będzie kontynuowana i budynki te będą budynkami stałego zamieszkania spełniającymi definicję budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Jak wynika z wniosku przedmiotem sprzedaży w drodze licytacji będą udziały w działkach nr 87/4 i 86 zabudowanych 7 budynkami mieszkalnymi jednorodzinnymi w określonej fazie budowy oraz działce nr 57/2 zabudowanej 2 budynkami mieszkalnymi wielorodzinnymi w określonej fazie budowy.

Stosownie do treści art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. A zatem grunty zabudowane - co do zasady - podlegają opodatkowaniu według stawki właściwej dla budynku lub budowli, które się na nim znajdują.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, grunt, na którym są one posadowione, dzieli byt prawny budynków w zakresie stawki podatku obowiązującej przy jego dostawie. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Tym samym również dostawa udziałów w działkach, na których posadowione są ww. budynki mieszkalne jednorodzinne i wielorodzinne w ww. fazie budowy nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT w związku z art. 41 ust. 2 i art. 146a pkt 2 tej ustawy dla planowanej sprzedaży w drodze licytacji udziałów w działkach nr 87/4 i 86 zabudowanych 7 budynkami mieszkalnymi jednorodzinnymi w określonej fazie budowy oraz udziału w działce nr 57/2 zabudowanej 2 budynkami mieszkalnymi wielorodzinnymi w określonej fazie budowy zastosowanie znajdzie 8% stawka podatku VAT, o ile po sprzedaży budowa budynków będzie kontynuowana i budynki te będą budynkami stałego zamieszkania spełniającymi definicję budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Ponadto należy zauważyć, iż przy dostawie ww. budynków mieszkalnych jednorodzinnych i wielorodzinnymi w określonej fazie budowy należy mieć na uwadze limity określone w art. 41 ust. 12b ustawy o VAT w odniesieniu do budynków mieszkalnych jednorodzinnych i lokali mieszkalnych. I tak w sytuacji jeżeli ich powierzchnia użytkowa przekracza limity określone w tym przepisie należy zastosować 8% stawkę podatku VAT do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej a dla pozostałej części tej dostawy zastosować stawkę podatku VAT w wysokości 23% na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

W takiej sytuacji również dostawa w drodze licytacji udziałów w ww. działkach zabudowanych ww. budynkami w określonej fazie budowy, będzie podlegać opodatkowaniu 8% stawką podatku VAT oraz 23% stawką podatku VAT w odpowiednich częściach przyporządkowanych do dostaw tych budynków opodatkowanych 8% i 23% stawką podatku VAT.

We wniosku Wnioskodawca wskazał, że sprzedaż będzie się odbywać w drodze licytacji publicznej, do której co do zasady może przystąpić każda osoba, niekoniecznie zainteresowana kontynuacją inwestycji. Oznacza to, że w przedmiotowej sprawie budowa ww. budynków może nie być kontynuowana.

W związku z powyższym należy zauważyć, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej.

Z treści art. 8 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu. Słownik języka polskiego definiuje czasownik „świadczyć” jako „wykonywać coś na czyjąś rzecz”, „świadczenie” zaś, to – według niego – obowiązek wykonywania, przekazania czegoś.

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Spod pojęcia usługi będzie natomiast wyłączone takie świadczenie, którego treścią jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stanowi ono bowiem dostawę towarów. Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów. Jeśli tylko mamy do czynienia ze świadczeniem, to na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług stanowi ono albo usługę, albo dostawę towarów.

Każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych.

Usługa, w rozumieniu ust. 1 powołanego wyżej artykułu 8 ustawy o VAT, to transakcja gospodarcza, co oznacza, iż stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze świadczeniem wzajemnym. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę, a jej odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść dla świadczącego usługę.

Zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Z wniosku wynika, że nabywca być może nie będzie kontynuował budowy budynków jednorodzinnych i 2 budynków wielorodzinnych. Obiekty te, w fazie budowy, o której mowa we wniosku, nie będą w takiej sytuacji stanowić budynków w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane i Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r.

Zatem w sytuacji kiedy budowa budynków jednorodzinnych doprowadzonych od stanu zerowego (piwnice bez płyty stropowej) i budynków wielorodzinnych będących płytami

fundamentowymi nie będzie kontynuowana przez ich nabywcę, wówczas nie można dokonywać ich klasyfikacji według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych.

Obiekty te nie będą zatem stanowiły budynków w myśl cyt. rozporządzenia w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych.

W konsekwencji – będziemy mieć do czynienia ze sprzedażą poniesionych nakładów na budynki mieszkalne i budynki wielorodzinne, gdyż nie dojdzie do przeniesienia prawa do dysponowania towarem jak właściciel, ponieważ przedmiot czynność nie jest dostawą towarów.

Przedmiot sprzedaży nie mieści się w definicji towaru, zawartej w cyt. art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Nie mamy tu do czynienia z odrębną rzeczą, która mogłaby stanowić towar. Niemniej jednak Wnioskodawca, który poniósł nakłady dysponuje pewnym prawem do poniesionych nakładów i może to prawo przenieść na rzecz innego podmiotu. Wskazać zatem należy, iż nakład jest prawem majątkowym, które może być przedmiotem obrotu gospodarczego.

Z tych też względów, przeniesienie za wynagrodzeniem kosztów inwestycji na nabywcę należy traktować jako świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

W związku z powyższym, jeżeli budowa budynków jednorodzinnych i budynków wielorodzinnych nie będzie kontynuowana wówczas planowana dostawa nakładów, z uwagi na brak przepisów umożliwiających zastosowanie stawek preferencyjnych lub zwolnienia od podatku VAT będzie podlegała opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

Jeśli chodzi natomiast o dostawę w drodze licytacji udziałów w działkach nr 87/4 i 86 zabudowanych 7 budynkami mieszkalnymi jednorodzinnymi w określonej fazie budowy oraz w działce nr 52/2 zabudowanej 2 budynkami mieszkalnymi wielorodzinnymi w określonej fazie budowy, w sytuacji gdy budowa tych budynków nie będzie kontynuowana, to należy stwierdzić, iż dostawa udziałów w tych działkach, na których znajdują się nakłady w postaci budowy budynków - będzie podlegać opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, gdyż jest to udział w gruncie przeznaczonym pod zabudowę z wydaną decyzją o warunkach zabudowy.

Z wniosku wynika, że przedmiotem sprzedaży w drodze licytacji będą również udziały w działkach niezabudowanych.

Należy zauważyć, iż ustawodawca w ustawie o VAT nie wskazał na podstawie jakich kryteriów należy daną nieruchomość gruntową uznać jako przeznaczoną pod zabudowę czy też nie. Należy zatem uznać, iż ustawodawca dopuszcza w tej materii możliwość korzystania z innych aktów prawnych czy też aktów administracyjnych regulujących te kwestie.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z dnia 27 marca 2003r. (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 647), zwanej dalej ustawą o planowaniu, kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Natomiast art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym stanowi, iż ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Zatem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania.

Tak więc charakter danego terenu wyznacza plan miejscowy. Tam należy szukać wyjaśnienia, czy przedmiotem transakcji jest teren budowlany, czy też szerzej - przeznaczony pod zabudowę.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, przy czym:

lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego,
sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

Z wniosku wynika, że dla działek niezabudowanych o numerach 56 i 87/3 wydano decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu oraz wydano na ich podstawie pozwolenia na budowę budynków mieszkalnych jednorodzinnych i wielorodzinnych oraz budynków usługowych.

W świetle powyższego należy zaznaczyć, iż dokonanie czynności takich jak uzyskanie dla działek o numerach 56 i 87/3 decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu oraz pozwolenia na budowę budynków mieszkalnych jednorodzinnych i wielorodzinnych oraz budynków usługowych, nie jest wystarczające, aby można było uznać inwestycję za budynek czy budowlę, czy ich część (budynku/budowli), gdyż jak wskazano wcześniej za towar uważa się jedynie takie części budynków lub budowli, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

W przedmiotowej sprawie mamy zatem do czynienia ze zbyciem niezabudowanej działki.

W sprawie nie znajdzie zatem zastosowania przepis art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, gdyż przedmiotem dostawy nie będzie budynek, budowla ani ich część.

Odnośnie opodatkowania gruntu niezabudowanego należy zauważyć, iż zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych – tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Zatem, dostawa udziału w działkach niezabudowanych o numerach 56 i 87/3 jako działkach budowlanych (dla których wydano decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu oraz pozwolenia na budowę budynków mieszkalnych jednorodzinnych i wielorodzinnych oraz budynków usługowych), podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT w związku z art. 146a pkt 1 tej ustawy.

Z wniosku wynika, że przedmiotem sprzedaży w drodze licytacji będą również udziały w 9 działkach niezabudowanych nie objętych miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, dla których nie wydano decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Wnioskodawca wskazał natomiast, że zgodnie z przeznaczeniem według ewidencji gruntów są to tereny różne: zadrzewione, zakrzewione, orne, grunty pod wodami, drogi.

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 17 maja 1989r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 193, poz. 1287 ze zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o ewidencji gruntów i budynków (katastrze nieruchomości) - rozumie się przez to jednolity dla kraju, systematycznie aktualizowany zbiór informacji o gruntach, budynkach i lokalach, ich właścicielach oraz o innych osobach fizycznych lub prawnych władających tymi gruntami, budynkami i lokalami.

Stosownie do art. 20 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, ewidencja gruntów i budynków obejmuje informacje dotyczące gruntów - ich położenia, granic, powierzchni, rodzajów użytków gruntowych oraz ich klas gleboznawczych, oznaczenia ksiąg wieczystych lub zbiorów dokumentów, jeżeli zostały założone dla nieruchomości, w skład której wchodzą grunty.

W myśl zapisów art. 21 ust. 1 tej ustawy, podstawę planowania gospodarczego, planowania przestrzennego, wymiaru podatków i świadczeń, oznaczania nieruchomości w księgach wieczystych, statystyki publicznej, gospodarki nieruchomościami oraz ewidencji gospodarstw rolnych stanowią dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków.

Z treści § 67 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. Nr 38, poz. 454) wynika, że użytki gruntowe wykazywane w ewidencji dzielą się na następujące grupy:

użytki rolne,
grunty leśne oraz zadrzewione i zakrzewione,
grunty zabudowane i zurbanizowane,
użytki ekologiczne, oznaczone symbolem złożonym z litery "E" oraz symbolu odpowiedniego użytku gruntowego określającego sposób zagospodarowania lub użytkowania terenu, np. E-Ws, E-Wp, E-Ls, E-Lz, E-N, E-Ps, E-R,
nieużytki, oznaczone symbolem - N,
grunty pod wodami,
tereny różne oznaczone symbolem -Tr.

Przepis § 68 ust. 1 ww. rozporządzenia stanowi, iż użytki rolne dzielą się na:

grunty orne, oznaczone symbolem - R,
sady, oznaczone symbolem złożonym z litery "S" oraz symbolu odpowiedniego użytku gruntowego, stanowiącego część składową oznaczenia klasy gleboznawczej gruntu, na którym założony został sad, np. S-R, S-Ł, S-Ps,
łąki trwałe, oznaczone symbolem - Ł,
pastwiska trwałe, oznaczone symbolem - Ps,
grunty rolne zabudowane, oznaczone symbolem złożonym z litery "B" oraz symbolu odpowiedniego użytku gruntowego, stanowiącego część składową oznaczenia klasy gleboznawczej gruntu, na którym wzniesione zostały budynki, np. B-R, B-Ł, B-Ps,
grunty pod stawami, oznaczone symbolem - Wsr,
rowy, oznaczone symbolem - W.

W ustępie 2 powołanego paragrafu podano, że grunty leśne oraz zadrzewione i zakrzewione dzielą się na:

lasy, oznaczone symbolem - Ls,
grunty zadrzewione i zakrzewione, oznaczone symbolem - Lz, lub, w przypadku zadrzewień śródpolnych, zaistniałych na gruntach objętych klasyfikacją gleboznawczą - symbolem złożonym z liter "Lz" oraz symbolu odpowiedniego użytku gruntowego, stanowiącego część składową oznaczenia klasy gleboznawczej gruntu, np. Lz-R, Lz-Ł, Lz-Ps.

Mając na uwadze treść powołanych przepisów, planowana sprzedaż w drodze licytacji udziałów w działkach niezabudowanych (lub w częściach tych działek), nie objętych miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, dla których nie wydano decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, nieprzeznaczonych pod zabudowę, które są oznaczone w ewidencji gruntów jako grunty zadrzewione i zakrzewione, grunty orne, grunty pod wodami (przy założeniu, że grunt pod wodami nie jest zbiornikiem wodnym stanowiącym budowlę w rozumieniu przepisów prawa budowlanego), będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Natomiast odnośnie planowanej sprzedaży licytacyjnej udziałów w działkach niezabudowanych (lub w częściach tych działek), nie objętych miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, dla których nie wydano decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, które będą przeznaczone pod zabudowę np. drogi (która zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych i ustawą Prawo Budowlane stanowi budowlę) będzie podlegała opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że stawka podatku, którą winien on odprowadzić za dłużnika egzekwowanego w ww. wypadku, wyniesie 23%, zaś podstawę opodatkowania stanowić będzie wyłącznie wartość poczynionych przez dłużnika, a opisanych powyżej nakładów, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego, bądź zmiany stanu prawnego.

Równocześnie należy wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy – Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów. Zatem dokumenty te nie były przedmiotem merytorycznej analizy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin