INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 maja 2012 r. (data wpływu 1 czerwca 2012 r.) uzupełnionym w dniu 16 lipca 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania otrzymanego od sprzedawcy „wynagrodzenia” i braku konieczności wystawienia faktury VAT - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 czerwca 2012 r. został złożony wniosek uzupełniony w dniu 16 lipca 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania otrzymanego od sprzedawcy „wynagrodzenia” i braku konieczności wystawienia faktury VAT.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wykonywania na zlecenia usług budowlanych. W zakresie podatku od towarów i usług Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym, zobowiązanym do składania miesięcznych deklaracji dla podatku od towarów i usług. Usługi budowlane Wnioskodawca wykonuje wyłącznie dla podmiotów zarejestrowanych jako podatnik VAT czynny, które to podmioty w dniu świadczenia usług nie są w trakcie postępowania upadłościowego lub też w trakcie likwidacji. W dniu 1 marca 2012 r. Wnioskodawca podpisał na czas określony do dnia 31 grudnia 2012 r. umowę o współpracy handlowej ze spółką z o.o. będącą podatnikiem VAT czynnym. W ramach umowy Wnioskodawca nabywa od dostawcy materiały budowlane, przede wszystkim tynki gipsowe. Strony umowy ustaliły, że po okresie rozliczeniowym, tj. kwartale, po spełnieniu szeregu warunków, tj. uzyskaniu określonego pułapu nabywanych produktów od spółki z o.o. w określonym czasie (tj. kwartale) oraz terminowej zapłaty należności za nabywane produkty, Wnioskodawca otrzyma uprawnienie do wynagrodzenia od zrealizowanego obrotu ze spółką z o.o. Między innymi w I kwartale 2012 r. Wnioskodawca nabył od kontrahenta produkty na kwotę netto w wysokości 198.898.38 zł i uzyskał prawo żądania od spółki z o.o. wynagrodzenia w kwocie 9.944.92 zł, które to wynagrodzenie w ramach kompensaty zostanie zaliczone na poczet należności na nabyte produkty od spółki z o.o. Przedmiotowe wynagrodzenie za I kwartał w dniu 6 kwietnia 2012 r. Wnioskodawca udokumentował notą księgową, a wartość uzyskanego wynagrodzenia w kwocie 9.944,92 zł uznał za przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Spółka wskazała, że zgodnie z art. 223 Dyrektywy 2206/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. na terenie Rzeczypospolitej Polskiej dopuszcza się sporządzanie przez podatników podatku od wartości dodanej, faktur zbiorczych obejmujących kilka odrębnych dostaw towarów.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że oprócz terminowego wywiązywania się z płatności oraz osiągnięcia określonego poziomu obrotu, Wnioskodawca zawierając w dniu 1 marca 2012 r. umowę o współpracy zobowiązał się do:

1. nabywania od spółki z o.o. (dalej sprzedawca) produktów na warunkach określonych przez sprzedawcę,
2. czynnego udziału w promocjach organizowanych przez sprzedawcę,
3. zapewnienia klientom należytego dostępu do przekazanych wraz z nabywanymi towarami materiałów informacyjnych i instruktażowych (wzorniki, katalogi itp.),
4. przestrzegania zasad rzetelności kupieckiej,
5. właściwego eksponowania towarów nabytych od sprzedawcy w miejscach widocznych dla klientów,
6. utrzymywania w ciągłej sprzedaży towarów nabytych od sprzedawcy.

Zgodnie z umową nie wykonywanie opisanych powyżej obowiązków skutkuje jednostronnym rozwiązaniem przez sprzedawcę umowy współpracy, ale nie ma jakiegokolwiek formalnego wpływu na otrzymanie lub też nieotrzymanie należnego wynagrodzenia przez Wnioskodawcę.

Uzyskanie należnego „wynagrodzenia” jest zatem związane wyłącznie od realizacji przez Wnioskodawcę pułapu nabyć towarów od sprzedawcy oraz jest uzależnione od terminowej zapłaty należności za nabywane produkty.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy czynności wykonywane w ramach umowy o współpracy z dnia 1 marca 2012 r. w zakresie zrealizowania określonej wielkości obrotów handlowych ze spółką z o.o. oraz czynności w zakresie terminowego opłacania należności za nabywane produkty, za których wykonanie przysługuje Wnioskodawcy prawo do wynagrodzenia, Wnioskodawca ma obowiązek uznać za usługę podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, którą to usługę zobowiązany jest udokumentować fakturą VAT, w tym za I kwartał 2012 t. w kwocie 9.944,92 zł, ze wskazaniem w fakturze VAT, że przedmiotowa usługa jest opodatkowana stawką podatku od towarów i usług w wysokości 23%...

Zdaniem Wnioskodawcy, czynności wykonywane w ramach umowy o współpracy z dnia 1 marca 2012 r., w zakresie zrealizowania określonej wielkości obrotów handlowych ze spółką z oo. oraz czynności w zakresie terminowego opłacania należności za nabywane produkty od spółki z o.o., za których to wykonanie czynności przysługuje Wnioskodawcy prawo do wynagrodzenia, Wnioskodawca nie może uznać za usługę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Z uwagi na powyższe na Wnioskodawcy nie spoczywa obowiązek uznania, że wynagrodzenie uzyskiwane w ramach umowy o współpracy z dnia 1 marca 2012 r. winno być udokumentowane fakturą VAT, w tym wynagrodzenie za I kwartał 2012 r. w kwocie 9.944,92 zł, ze wskazaniem w fakturze, że przedmiotowa usługa jest opodatkowana stawką podatku od towarów i usług w wysokości 23%. Zdaniem Wnioskodawcy, w ramach umowy współpracy z dnia 1 marca 2012 r. Wnioskodawca od spółki z o.o. pod nazwą „wynagrodzenie” uzyskuje rabaty i upust cenowy za kwartał rozliczeniowy, skutkiem czego po upływie kwartału po ustaleniu należnej kwoty wynagrodzenia dla Spółki, stosownie do § 13 ust. 1 rozporządzenia, winno niniejsze wynagrodzenie zostać przez spółkę z o.o. udokumentowane fakturą VAT korygującą, zbiorczą, za dany kwartał rozliczeniowy. Natomiast za nie mający jakiegokolwiek znaczenia w przedmiotowej sprawie należy uznać fakt, że Wnioskodawca należne wynagrodzenie za dany kwartał rozliczeniowy, w tym za I kwartał 2012 r., dokumentuje notą księgową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w świetle postanowień art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Również art. 24 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L. 347 ze zm.) wskazuje, że „świadczenie usług” oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów.

Uwzględniając powołane wyżej przepisy art. 5 i art. 8 cyt. ustawy, wskazać należy, iż każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść dla świadczącego usługę.

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. „premie pieniężne” nabywcom. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania tych „premii” nabywcom uzależnione są od wielu czynników, m.in. od ustalenia, za co faktycznie zostały wypłacone, tzn. czy nabywca otrzymuje je w związku z zachowaniem stanowiącym usługę, w rozumieniu wskazanych wyżej przepisów.

Z kolei stosownie do art. 106 ust. 1 ustawy – w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2011 r. podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że na podstawie zawartej w dniu 1 marca 2012 r. umowy, Wnioskodawca otrzymuje od dostawcy „wynagrodzenie” za uzyskaniu określonego pułapu nabywanych produktów w określonym czasie oraz terminowej zapłaty należności za nabywane produkty. Wnioskodawca jest zobowiązany m.in. do nabywania produktów na warunkach określonych przez sprzedawcę, czynnego udziału w promocjach, czy też zapewnienia klientom dostępu do materiałów informacyjnych i instruktażowych, jednakże jak wskazano we wniosku otrzymane „wynagrodzenie” nie jest w żaden sposób uzależnione od podejmowania ww. czynności. Jego uzyskanie zależy wyłącznie od poziomu obrotu realizowanego przez Wnioskodawcę i terminowej płatności.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów prawa, stwierdzić należy, że w przypadku, gdy otrzymane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie uzależnione jest wyłącznie od uzyskania określonego pułapu nabywanych produktów w danych okresie rozliczeniowym oraz terminowego wywiązywania się z płatności, uznać należy, że Wnioskodawca nie świadczy usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem czynności te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie powinny być dokumentowane przez Wnioskodawcę (otrzymującego z ww. tytułu „wynagrodzenie”) fakturą VAT.

Odnośnie kwestii wystawiania not księgowych należy stwierdzić, iż brak jest przeciwwskazań na gruncie przepisów dotyczących podatku od towarów i usług dla takiego sposobu dokumentowania, niemniej jednak należy zauważyć, iż nota księgowa nie jest dokumentem przewidzianym przez przepisy o podatku od towarów i usług i jako taka nie jest objęta regulacją tych przepisów.

Zaznacza się, że niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie w odniesieniu do praw i obowiązków Wnioskodawcy jako otrzymującego przedmiotowe „wynagrodzenie”. Tut. organ nie oceniał stanowiska dotyczącego kwestii ewentualnego uznania wypłacanego przez sprzedawcę – spółkę z o.o. – wynagrodzenia za rabat i jego ewentualnego wpływu na wysokość obrotu, bowiem w tym zakresie Wnioskodawca nie jest podmiotem zainteresowanym.

Końcowo wskazać należy, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych do niego dokumentów, w związku z czym nie były one przedmiotem merytorycznej analizy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.