Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-1280/12/ICz
z 25 marca 2013 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 grudnia 2012r. (data wpływu 27 grudnia 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 lutego 2013r. (data wpływu 26 lutego 2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wykonywanych w ramach umowy dotyczącej zarządzania płynnością finansową (cash pooling) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 grudnia 2012r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 25 lutego 2013r. (data wpływu 26 lutego 2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wykonywanych w ramach umowy dotyczącej zarządzania płynnością finansową (cash pooling).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następując zdarzenie przyszłe:

E. sp. z o.o. (zwana dalej: „Wnioskodawcą” lub „Spółką”) zamierza przystąpić do umowy prowadzenia rachunków w systemie „cash pool” (zwana dalej: „Umową”). Spółka przystąpi do Umowy w charakterze strony, zobowiązując się do przestrzegania jej postanowień. Umowa została zawarta pomiędzy mającym siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bankiem (zwanym dalej: „Bankiem”), spółkami z grupy kapitałowej Polskiego K. N. O. S.A. mającymi siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (zwanych dalej „Uczestnikami") oraz z Polskim K. N. O. S.A. (zwanym dalej „Agentem”).

Spółki z grupy Polskiego K. N. O. S.A. są spółkami powiązanymi kapitałowo w rozumieniu art. 11 ust. 4 w zw. z art. 11 ust. 5a ustawy o p.d.o.p.

Celem Umowy jest zapewnienie efektywnego zarządzania środkami pieniężnymi i poprawa płynności finansowej Wnioskodawcy, Uczestników i Agenta.

Na podstawie odrębnych umów bieżących rachunków bankowych zawartych przez Bank z Wnioskodawcą, Uczestnikami i Agentem, Bank przechowuje ich środki pieniężne oraz dokonuje na zlecenie rozliczeń pieniężnych. Przy czym Agent posiada w Banku dwa rachunki: jeden jako Uczestnik (rachunek pomocniczy), a drugi jako Agent (rachunek główny).

Zgodnie z postanowieniami Umowy każdego dnia roboczego Bank przeprowadza następujące operacje, które są wykonywane jako ostatnie w danym dniu:

  • ustalane są salda rachunków każdego Uczestnika (również Spółki),
  • ustalana jest suma sald dodatnich (tzn. suma sald rachunków wszystkich uczestników – w tym Spółki i Agenta - które mają wartość dodatnią) oraz suma sald ujemnych (tzn. suma sald rachunków wszystkich uczestników, które mają wartość ujemną),
  • obliczana jest Suma tj. kwota stanowiąca sumę sald dodatnich oraz sumę sald ujemnych w zależności od jej wartości Bank dokonuje następujących transferów pieniężnych: w przypadku wartości ujemnej transfer środków jest dokonywany z rachunku głównego Agenta na rachunek pomocniczy natomiast w przypadku wartości dodatniej transfer jest dokonywany z rachunku pomocniczego na rachunek główny. W przypadku gdy wartość jest równa zeru Bank nie dokonuje żadnych transferów.

Postanowienia Umowy przewidują, iż następnie na koniec każdego dnia roboczego są dokonywane - w sposób automatyczny - następujące czynności, w zależności od stanu rachunków Uczestników.

  1. W sytuacji gdy co najmniej jeden uczestnik niebędący Agentem jest uczestnikiem dodatnim, tzn. stan rachunku w momencie bilansowania ma wartość dodatnią, a co najmniej jeden uczestnik niebędący Agentem jest uczestnikiem ujemnym, tzn. stan jego rachunku w momencie bilansowania ma wartość ujemną wówczas Agent spłaca zobowiązania uczestników ujemnych wobec Banku oraz wstępuje - w trybie art. 518 § 1 ust. 3 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16 poz. 93 z późn. zm. zwana dalej „K.c”) - w prawa wierzyciela (tj. Banku) do wysokości dokonanej spłaty. Następnie uczestnicy dodatni niebędący Agentem spłacają zobowiązania Agenta względem Banku i wstępują - w trybie art. 518 § 1 ust. 3 kc. - w prawa zaspokojonego wierzyciela (tj. Banku) do wysokości dokonanej spłaty.
  2. W przypadku gdy każdy ze wszystkich uczestników innych niż Agent jest uczestnikiem dodatnim wówczas uczestnicy dodatni spłacają zobowiązania Agenta względem Banku i wstępują - w trybie art. 518 § 1 ust. 3 kc - w prawa zaspokojonego wierzyciela (tj. Banku) do wysokości dokonanej spłaty.
  3. W sytuacji gdy każdy z wszystkich uczestników innych niż Agent jest uczestnikiem ujemnym wówczas Agent spłaca zobowiązania uczestników ujemnych względem Banku i wstępuje w ten sposób - w trybie art. 518 § 1 ust. 3 kc. - w prawa zaspokojonego wierzyciela (tj. Banku) do wysokości dokonanej spłaty.

Natomiast na początek każdego dnia roboczego przeprowadzane są operacje odwrotne, tzn. odpowiednio:

  1. W pierwszej z sytuacji Bank spłaca wszystkie zobowiązania uczestników ujemnych względem Agenta jak również zobowiązania Agenta względem uczestników dodatnich i nabywa w ten sposób wierzytelności Agenta względem uczestników ujemnych oraz wierzytelności uczestników dodatnich względem Agenta do wysokości dokonanej spłaty. Bank wstępuje w prawa wierzyciela w trybie art. 518 § 1 ust. 3 kc.
  2. W drugim z przypadków Bank spłaca wszystkie zobowiązania Agenta względem uczestników dodatnich i nabywa tym samym wierzytelności uczestników dodatnich, wstępując w prawa wierzyciela w trybie art. 518 § 1 ust. 3 kc.

W piśmie uzupełniającym z dnia 25 lutego 2013r. Wnioskodawca doprecyzował opis zdarzenia przyszłego i wskazał, iż:

  1. Zgodnie z postanowieniami umowy prowadzenia rachunków w systemie „cash pooling” z dnia 4 marca 2009r. Bankowi przysługuje z tytułu uruchomienia struktury Cash pooling’u jednorazowa opłata w kwocie 5.000 zł, która została pobrana z rachunku głównego Agenta. Ponadto z tytułu świadczenia usług przewidzianych w umowie Bank pobiera prowizję miesięczną w kwocie 200 zł należną od każdego z uczestników (tj. Wnioskodawcy, Uczestników – pozostałych Spółek z Grupy O. oraz dla Agenta) za każdy rachunek włączony do struktury.
  2. Powyższa umowa nie przewiduje natomiast żadnego wynagrodzenia dla jej uczestników tj. Wnioskodawcy, Uczestników (pozostałych spółek z Grupy O.) oraz dla Agenta.

W związku z powyższym, w zakresie podatku od towarów i usług, zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku numerem 1):

Czy z tytułu uczestnictwa w opisanym wyżej mechanizmie świadczonej przez Bank usługi cash poolingu po stronie Spółki powstanie obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 1:

Ustosunkowując się do pytania nr 1 przedmiotowego wniosku o interpretację, Wnioskodawca uważa, że po jego stronie nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług z tytułu uczestnictwa w umowie cash poolingu. Zdaniem Wnioskodawcy czynności wykonywane w ramach Umowy składają się na kompleksową usługę, którą świadczy Bank.

Ustawodawca normując zakres przedmiotowy podatku od towarów i usług postanowił, iż opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm., zwana dalej „ustawą o podatku od towarów i usług”). Jednocześnie, w myśl przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług), natomiast przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Z definicji świadczenia usług wynika, iż obejmuje ono wszystkie sytuacje, w których pomiędzy stronami występuje pewne wzajemne świadczenie, które nie może zostać uznane za dostawę towarów. Należy jednak zauważyć, iż pojęcie „świadczenia” nie zostało zdefiniowane na gruncie ustawy o VAT. Zdaniem Wnioskodawcy, konieczne jest zatem posłużenie się wykładnią systemową i odwołanie się do art. 353 § 1 k.c., w myśl którego zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić. Aby zatem można było mówić o świadczeniu musi istnieć stosunek prawny, w związku z którym jedna strona jest zobowiązana do świadczenia na rzecz drugiej strony. Zdaniem Spółki na gruncie przedmiotowego stanu faktycznego nie występuje stosunek obligacyjny pozwalający na konstatację, iż Spółka świadczy usługi w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Udostępnianie przez Spółkę własnych środków pieniężnych nie wynika z żadnej relacji zobowiązaniowej istniejącej pomiędzy Wnioskodawcą a pozostałymi Uczestnikami, nie stanowi ono zatem odrębnego świadczenia usług przez Spółkę, lecz jedynie elementy pomocnicze, konieczne dla efektywnego wyświadczenia przez Bank usługi kompleksowej usługi cash poolingu.

Biorąc powyższe pod uwagę, Spółka stoi na stanowisku, iż po jej stronie nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług z tytułu uczestnictwa w opisanym wyżej mechanizmie świadczonej przez Bank usługi cash poolingu (jedynym podatnikiem będzie Bank).

Wnioskodawca zauważa, że identyczne stanowisko zajął Minister Finansów w interpretacjach indywidualnych wydanych na gruncie podobnych stanów faktycznych:

  • interpretację indywidualną Ministra Finansów działającego przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 29 marca 2011r., nr IPPP1/443-154/11-2/MP,
  • interpretacje indywidualną Ministra Finansów działającego przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 6 czerwca 2012r., nr IPPP1/443-272/12-2/JL,
  • interpretację indywidualną Ministra Finansów działającego przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 kwietnia 2012r., nr IPPP1/443-271/12-2/Go,
  • interpretację indywidualną Ministra Finansów działającego przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 29 maja 2012r. nr IPPP1/443-354/12-2/EK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w kwestii objętej pytaniem nr 1, uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Definicja świadczenia usług ma zatem charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatnika w ramach działalności gospodarczej.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

  • w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
  • świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, iż oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Aby dana czynność (usługa) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Ponadto stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z art. 15 ust. 2 przedmiotowej ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Umowa „cash poolingu” (zarządzania płynnością finansową) jest formą efektywnego zarządzania środkami finansowymi, stosowaną przez podmioty należące do jednej grupy kapitałowej lub podmioty powiązane ekonomicznie w jakikolwiek inny sposób. Sprowadza się ona do koncentrowania środków pieniężnych z jednostkowych rachunków poszczególnych podmiotów na wspólnym rachunku grupy i zarządzaniu zgromadzoną w ten sposób kwotą, przy wykorzystaniu korzyści skali. Pozwala to na kompensowanie przejściowych nadwyżek, wykazywanych przez jedne z podmiotów, z przejściowymi niedoborami zaistniałymi u innych podmiotów. Dzięki temu dochodzi do minimalizowania kosztów kredytowania działalności podmiotów z grupy poprzez kredytowanie się przy wykorzystaniu środków własnych grupy. W ramach porozumienia cash poolingu uczestnicy wskazują podmiot organizujący cash pooling i zarządzający systemem. Zarządzający systemem w ramach umowy zapewnia dla wszystkich uczestników systemu środki finansowe na pokrycie sald ujemnych, a przypadku wystąpienia sald dodatnich na rachunkach uczestników to na jego rachunek trafiają środki finansowe.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca zamierza przystąpić do umowy prowadzenia rachunków w systemie „cash pool”. Spółka przystąpi do Umowy w charakterze strony, zobowiązując się do przestrzegania jej postanowień. Umowa została zawarta pomiędzy mającym siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Bankiem, spółkami z grupy kapitałowej Polskiego K. N. O. S.A. mającymi siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz z Polskim K. N. O. S.A.

Celem Umowy jest zapewnienie efektywnego zarządzania środkami pieniężnymi i poprawa płynności finansowej Wnioskodawcy, Uczestników i Agenta.

Na podstawie odrębnych umów bieżących rachunków bankowych zawartych przez Bank z Wnioskodawcą, Uczestnikami i Agentem, Bank przechowuje ich środki pieniężne oraz dokonuje na zlecenie rozliczeń pieniężnych. Przy czym Agent posiada w Banku dwa rachunki: jeden jako Uczestnik (rachunek pomocniczy), a drugi jako Agent (rachunek główny).

Zgodnie z postanowieniami Umowy każdego dnia roboczego Bank przeprowadza operacje finansowe, które zostały szczegółowo opisane we wniosku. Zgodnie z postanowieniami umowy prowadzenia rachunków w systemie „cash pooling” z dnia 4 marca 2009r. Bankowi przysługuje z tytułu uruchomienia struktury cash pooling’u jednorazowa opłata w kwocie 5.000 zł, która została pobrana z rachunku głównego Agenta. Ponadto z tytułu świadczenia usług przewidzianych w umowie Bank pobiera prowizję miesięczną w kwocie 200 zł należną od każdego z uczestników (tj. Wnioskodawcy, Uczestników – pozostałych Spółek z Grupy O. oraz Agenta) za każdy rachunek włączony do struktury. Powyższa umowa nie przewiduje natomiast żadnego wynagrodzenia dla jej uczestników tj. Wnioskodawcy, Uczestników (pozostałych spółek z Grupy O.) oraz dla Agenta.

Wstąpienie w prawa wierzyciela, określone jako subrogacja ustawowa, uregulowane zostało w art. 518 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Zgodnie z art. 518 § 1 Kodeksu cywilnego, osoba trzecia, która spłaca wierzyciela, nabywa spłaconą wierzytelność do wysokości zapłaty:

  1. jeżeli płaci cudzy dług, za który jest odpowiedzialna osobiście albo pewnymi przedmiotami majątkowymi;
  2. jeżeli przysługuje jej prawo, przed którym spłacona wierzytelność ma pierwszeństwo zaspokojenia;
  3. jeżeli działa za zgodą dłużnika w celu wstąpienia w prawa wierzyciela; zgoda dłużnika powinna być pod nieważnością wyrażona na piśmie;
  4. jeżeli to przewidują przepisy szczególne.

Subrogacja służy zabezpieczeniu interesów osoby trzeciej, która dokonuje spłaty wierzyciela i w konsekwencji doprowadza do wygaśnięcia długu (do wysokości zapłaty).

W przypadku nabycia wierzytelności należy badać, czy czynność taka została wykonana za wynagrodzeniem. W przypadku braku wynagrodzenia, wykonana czynność nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Z treści wniosku wynika również, że uczestnicy systemu nie otrzymują z tytułu operacji opisanych we wniosku wynagrodzenia.

W opisanej sytuacji Wnioskodawca nie będzie również wykonywał nieodpłatnego świadczenia usług zrównanego z odpłatnym świadczeniem, o którym mowa w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, bowiem treść wniosku nie wskazuje, by nabywane wierzytelności miały służyć do celów innych niż działalność gospodarcza.

Zatem odnosząc się do kwestii opodatkowania czynności wykonywanych w ramach umowy cash poolingu, gdzie Wnioskodawca występuje w ramach systemu jako „strona umowy”, należy stwierdzić, iż przedstawiony mechanizm zarządzania płynnością finansową jest administrowany i zarządzany przez Bank. System nie wymaga żadnego dodatkowego zaangażowania Wnioskodawcy, ani pozostałych podmiotów w nim uczestniczących. W ramach przedstawionego we wniosku Systemu, wszystkie czynności wchodzące w skład kompleksowej usługi zarządzania płynnością finansową są wykonywane przez Bank w zamian za wynagrodzenie określone w umowie jako jednorazowa opłata w kwocie 5.000 zł, która została pobrana z rachunku głównego Agenta. Ponadto z tytułu świadczenia usług przewidzianych w umowie Bank pobiera prowizję miesięczną w kwocie 200 zł należną od każdego z uczestników.

Biorąc pod uwagę cechy charakterystyczne zaprezentowanej umowy cash poolingu, należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie czynności wykonywane przez Wnioskodawcę jako „strony” na podstawie opisanej umowy, umożliwiające Bankowi dokonywanie odpowiednich transferów środków finansowych w ramach Systemu, nie stanowią odrębnego (odpłatnego) świadczenia przez Wnioskodawcę usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Wobec powyższego stanowisko Spółki, iż po jego stronie nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług z tytułu uczestnictwa w umowie cash poolingu, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zauważyć jednak należy, iż zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Wniosek o interpretację indywidualną może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych (art. 14b § 2 ustawa - Ordynacja podatkowa). Zatem wniosek o wydanie interpretacji może być złożony tylko w indywidualnej sprawie zainteresowanego. Z tych też względów – z uwagi na indywidualny charakter interpretacji przepisów prawa podatkowego - zaznacza się, iż niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy jedynie Wnioskodawcy, nie dotyczy natomiast pozostałych „Uczestników” będących w opisanym Systemie zarządzania płynnością finansową. Uwzględniając powyższe wskazać zatem należy, iż interpretacja nie wywołuje skutków prawnych dla pozostałych „Uczestników”.

Ponadto tut. organ informuje, iż kwestie które są objęte pytaniami oznaczonymi we wniosku nr 2-6, są przedmiotem odrębnych rozstrzygnięć.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj