Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-99/13/AJ
z 12 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 stycznia 2013 r. (data wpływu 4 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego w związku z nabyciem samochodu osobowego przeznaczonego do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lutego 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego w związku z nabyciem samochodu osobowego na przeznaczonego do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą na podstawie wpisu do CEiDG. Jej przedmiotem jest działalność prawnicza (PKD 69.10.Z), wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi i dzierżawionymi (PKD 68.20.Z), wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek (PKD 77.11.Z) oraz wypożyczanie i dzierżawa sprzętu rekreacyjnego i sportowego (PKD 77.21.Z). Zamierza Pan w pierwszej połowie 2013 r. nabyć samochód osobowy w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Pojazd przeznaczony będzie przez okres co najmniej pierwszych sześciu miesięcy wyłącznie pod wynajem, co mieści się w zakresie określonym w klasyfikacji :PKD 77.11.Z.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w sytuacji, gdy podatnik nabywa w 2013 r. samochód osobowy finansowany kredytem lub ze środków własnych, który będzie przeznaczony wyłącznie nas cele wynajmu przez okres co najmniej sześciu miesięcy w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, będzie przysługiwało mu prawo do odliczenia całej kwoty podatku naliczonego ?

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji gdy podatnik nabyty samochód, którego zakup został sfinansowany ze środków własnych, przeznaczy wyłącznie na cele wynajmu przez okres co najmniej sześciu miesięcy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w tym zakresie, wówczas będzie przysługiwało mu prawo do odliczenia całej kwoty podatku naliczonego wynikającej z faktury VAT dokumentującej nabycie tego samochodu. Stwierdził Pan, że obowiązywać będzie zasada wynikająca z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w zw. z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (zwanej dalej ustawą nowelizującą). Następnie powołał treść art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wskazał Pan, że do dnia 31 grudnia 2010 r. zasady odliczania podatku z tytułu nabycia samochodów osobowych oraz paliw wykorzystywanych do ich napędu, regulowały przepisy art. 86 ust. 3-7a oraz art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Ustawą z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym, od dnia 1 stycznia 2011 r. wskazane przepisy art. 86 ust. 3-7a straciły moc obowiązującą. Ustawa nowelizująca wprowadziła przepis art. 86a, który określa zasady odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Stwierdził Pan, że zgodnie art. 9 pkt 2 ustawy nowelizującej nowe regulacje miały obowiązywać od dnia 1 stycznia 2013 r., jednakże na mocy art. 10 pkt 2 ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej, wejście w życie przepisu art. 86a ustawy o podatku od towarów i usług zostało przesunięte na dzień 1 stycznia 2014 r. W okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., a więc w okresie przejściowym, przepisy uprawniające do odliczenia podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów uregulowane zostały w art. 3 ustawy nowelizującej. Po powołaniu treści art. 3 ust. 1 i ust. 2 pkt 7 ustawy nowelizującej wskazał Pan, że art. 3 ust. 2 pkt 7 ww. ustawy jest przepisem przejściowym i straci moc obowiązującą 31 grudnia 2013 r. W tej sytuacji, Pana zdaniem, do opisanego zdarzenia przyszłego będzie miał zastosowanie art. 3 ust. 2 pkt 7 ustawy nowelizującej, gdy nabyty samochód będzie sprzedawany lub oddany w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, w sytuacji gdy stanowi to przedmiot działalności podatnika. Zaznaczył Pan, że zakres czynności wskazanych w przytoczonym przepisie nie oznacza przedmiotu działalności w sensie generalnym. Stwierdził, iż zamierza wykorzystywać samochód nie do prowadzenia działalności jako takiej, a konkretnie do przedmiotu działalności określonego w PKD 77.11.Z. Podniósł, że o możliwości zastosowania prawa do odliczenia całej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT dokumentującej nabycie samochodu, decydować zatem będzie przeznaczenie konkretnego pojazdu tylko i wyłącznie na wynajem przez okres co najmniej sześciu miesięcy, taka sytuacja występuje w opisanym zdarzeniu przyszłym.

Wskazał Pan, że zachodzi w opisanym zdarzeniu możliwość zastosowania konstrukcji wynikającej z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w zw. z art. 3 ust. 2 pkt 7 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów usług oraz ustawie o transporcie drogowym, a zatem w sytuacji gdy podatnik zakupiony samochód finansowany ze środków własnych przeznaczy wyłącznie na cele wynajmu przez okres co najmniej sześciu miesięcy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w tym zakresie, wówczas będzie przysługiwało prawo do odliczenia całej kwoty podatku naliczonego wynikającej z faktury VAT dokumentującej jego nabycie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 ze zm.), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Na podstawie art. 10 pkt 1 ustawy z dnia 24 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. z 2012 r. poz. 1456), w ustawie z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 oraz z 2011 r. Nr 102, poz. 585), użyte w art. 3 ust. 1, w art. 4, w art. 5 oraz 7 wyrazy „31 grudnia 2012 r.” zastępuje się wyrazami „31 grudnia 2013 r.”.

Zgodnie z ust. 2 pkt 7 lit. b) powołanej wyżej ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym, przepis ust. 1 nie dotyczy przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Z powołanych wyżej uregulowań ustawy nowelizującej wynika, że – co do zasady – w przypadku nabycia samochodów osobowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ograniczonej wysokości. Ograniczenie wynikające z art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej nie dotyczy sytuacji, gdy przedmiotem działalności podatnika jest wynajem pojazdów na okres krótszy niż sześć miesięcy [ art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b) tej ustawy ].

Ponadto ustawodawca wskazuje, obok przeznaczenia samochodów na cele określone w tym przepisie, również na konieczność ich wykorzystywania, tj. fizycznego używania, przez podmiot trzeci. Samochody przez okres co najmniej sześciu miesięcy muszą być przeznaczone wyłącznie na ten cel.

Należy także zauważyć, że wskazana w art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej, działalność w zakresie oddania w odpłatne używanie samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, które to samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy, powinna być przez podatnika rzeczywiście prowadzona albo też co najmniej z okoliczności towarzyszących nabyciu samochodów powinno wynikać, że podatnik ma zamiar podjąć tego rodzaju działalność.

Użyte w zacytowanym przepisie art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b, sformułowanie „przedmiotem działalności podatnika” w zestawieniu z dalszą częścią zdania w brzmieniu „jest oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy (…)” nie oznacza przedmiotu działalności w sensie generalnym (formalnym), lecz w kontekście zadysponowania konkretnym samochodem w ściśle określony sposób. Mówiąc o przedmiocie działalności podatnika, przepis ten wiąże go jednocześnie z oddaniem w odpłatne używanie konkretnych samochodów poprzez użycie wyrazu „tych”, przy czym ich oddanie w odpłatne używanie na podstawie określonej umowy jest jedyną okolicznością wymienioną w tym przepisie, która uzasadnia jego zastosowanie.

Nie wystarczy w tym przypadku sama deklaracja podatnika, że prowadzi tego rodzaju działalność, jeśli nie towarzyszą temu okoliczności przemawiające za tym, że oddanie w odpłatne używanie samochodu na podstawie określonej umowy, stanowi rzeczywisty przedmiot działalności podatnika.

Z treści wniosku wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą której przedmiotem jest między innymi wynajem samochodów osobowych i furgonetek (PKD 77). W pierwszej połowie 2013 r. zamierza Pan zakupić samochód osobowy, który będzie przeznaczony przez okres co najmniej sześciu miesięcy wyłącznie pod wynajem.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że w związku z faktem, iż samochód, o którym mowa we wniosku, będzie używany – jak wynika z treści wniosku – wyłącznie do celów najmu przez co najmniej 6 miesięcy, przysługiwać będzie Panu prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu jego nabycia, o ile nie zaistnieją ograniczenia wynikające z art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Podkreślić należy, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, iż w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – tj. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.