Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-1210/12-2/MR
z 28 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Miejskiego Zakładu Komunikacji, przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2012 r. (data wpływu 30 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy w odniesieniu do wydatków poniesionych na zakup artykułów spożywczych na rzecz pracowników i klientów oraz upominków dla osób odchodzących na emeryturę, bądź rentę a także wieńców pogrzebowych przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego oraz w zakresie obowiązku udokumentowania tych czynności fakturą wewnętrzną w celu naliczenia podatku należnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy w odniesieniu do wydatków poniesionych na zakup artykułów spożywczych na rzecz pracowników i klientów oraz upominków dla osób odchodzących na emeryturę, bądź rentę a także wieńców pogrzebowych przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego oraz w zakresie obowiązku udokumentowania tych czynności fakturą wewnętrzną w celu naliczenia podatku należnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Miejski Zakład Komunikacji (dalej Zakład) jest samorządowym zakładem budżetowym, dla którego głównym przedmiotem działalności, wynikającym ze statutu jest zaspokajanie potrzeb ludności miasta w zakresie lokalnego transportu zbiorowego.

1. Zakład ponosi wydatki na zakup artykułów spożywczych (kawa, herbata, ciastka, woda) na potrzeby sekretariatu i biur. Artykuły te są zużywane jako drobne poczęstunki przez klientów odwiedzających Zakład, a także przez pracowników podczas zebrań i narad. Jednostka odlicza podatek naliczony przy nabywaniu przedmiotowych towarów oraz wystawia fakturę wewnętrzną w celu naliczenia podatku należnego. Kwoty netto z faktur zakupu oraz podatek należny wykazany w fakturach wewnętrznych nie stanowią kosztu uzyskania przychodów.
2. Zakład nabywa drobne upominki (kwiaty, książki itp.) dla osób odchodzących na emeryturę, bądź rentę. Zakład zakupuje ponadto wieńce pogrzebowe dla osób, które były pracownikami Zakładu oraz emerytami, bądź rencistami odchodzącymi na ww. świadczenia z Zakładu. Zakupu i przekazania dokonuje się po rozwiązaniu stosunku pracy z tymi osobami. Podatek VAT z otrzymanych faktur zostaje odliczany, a następnie naliczany poprzez wystawienie faktury wewnętrznej. Kwoty netto z faktur zakupu oraz podatek należny wykazany w fakturach wewnętrznych nie stanowią kosztu uzyskania przychodów.
   
   

Uchwałą Rady Miasta z dnia 30 maja 2012 r. w sprawie przekształcenia zakładu budżetowego Miejski Zakład Komunikacji poprzez likwidację w celu utworzenia spółki Miejski Zakład Komunikacji. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, nastąpi przekształcenie zakładu budżetowego w Spółkę z o.o.

Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. „f” i lit. „h” ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), art. 6 ust. 1, art. 22 ust. 1 i art. 23 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 45, poz. 236) w związku z art. 16 ust. 1, 3, 5 i 7 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 157, poz. 1240 ze zm.) Rada Miasta uchwaliła co następuje:

& 1. Likwiduje się zakład budżetowy Miejski Zakład Komunikacji w celu przekształcenia w spółkę Miejski Zakład Komunikacji Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Dniem przekształcenia jest dzień wpisu Spółki w Krajowym Rejestrze Sądowym (planowany dzień rozpoczęcia działalności przez Spółkę to 01.01.2013 r.)

1. Z dniem przekształcenia zakładu budżetowego nastąpi jego likwidacja.
2. Spółka powstała w celu realizacji zadania własnego Miasta polegającego na zapewnieniu przewozów komunikacją miejską w oraz w gminach, z którymi zawarte jest „Porozumienie Komunalne” z dnia 28.12.1992 r. w sprawie powierzenia zadania publicznego w zakresie zbiorowego transportu osobowego środkami komunikacji miejskiej na terenie gmin (…)
3. Składniki mienia przekształconego Zakładu stają się majątkiem Spółki i stanowią pokrycie kapitału.
4. Należności i zobowiązania Zakładu przejmuje utworzona Spółka.
5. Spółka powstała w wyniku przekształcenia wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki związane z działalnością Zakładu.
   
   

Pracownicy zakładu budżetowego stają się pracownikami Spółki w trybie określonym w art. 23(1) Kodeksu pracy. Gmina jest jedynym założycielem i jedynym wspólnikiem Spółki - ma 100% udziałów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy od zakupu artykułów spożywczych (kawa, herbata, ciastka, woda) na potrzeby sekretariatu i biur, które są zużywane jako drobne poczęstunki przez klientów odwiedzających Zakład budżetowy, a także przez pracowników podczas zebrań i narad, jednostka może odliczać podatek naliczony przy nabywaniu przedmiotowych towarów oraz czy powinna wystawiać fakturę wewnętrzną w celu naliczenia podatku należnego od przedmiotowego zużycia artykułów?
2. Czy nabywając drobne upominki (kwiaty, książki, itp.) dla osób odchodzących na emeryturę, bądź rentę, po rozwiązaniu stosunku pracy z tymi osobami, a także wieńce pogrzebowe dla osób które były pracownikami Zakładu, bądź emerytami lub rencistami odchodzącymi na ww. świadczenia z Zakładu, można odliczyć naliczony podatek VAT z otrzymanych faktur, naliczając następnie podatek należny poprzez wystawienie faktury wewnętrznej?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, mówiącym o prawie do odliczania podatku naliczonego w zakresie, w jakim wykonywane czynności są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, zakład budżetowy może odliczać podatek naliczony od zakupów artykułów spożywczych (kawa, herbata, ciastka, woda) na potrzeby sekretariatu i biur, które są zużywane jako drobne poczęstunki przez klientów odwiedzających Zakład, a także przez pracowników podczas zebrań i narad. Prawo do odliczenia występuje z uwagi na pośrednie wykorzystanie nabytych artykułów w działalności opodatkowanej.

MZK uważa, iż nie ma obowiązku wykazywania podatku należnego, tym samym wystawiania faktury wewnętrznej. Zużycie towarów, może być bowiem opodatkowane jedynie wówczas, gdy następuje ono na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, byłych pracowników itd. (art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy). W przypadku omawianym przez MZK mowa jest o kontrahentach, którzy pracownikami nie są. Zużycie na rzecz pracowników w czasie narad i zebrań, tj. w trakcie wykonywania pracy, nie należy natomiast traktować jako zużycie na cele osobiste. Cel osobisty realizowany byłby wówczas, gdyby artykułami spożywczymi pracownicy mogliby dysponować poza miejscem wykonywania pracy.

Ad. 2

Zdaniem MZK, wiedząc w momencie zakupu o przeznaczeniu upominku, tj. przekazaniu dla osób odchodzących na emeryturę, bądź rentę, po rozwiązaniu stosunku pracy z tymi osobami, a także zakup wieńców pogrzebowych, z uwagi na brak związku wydatku ze sprzedażą opodatkowaną, nie powinno się odliczać naliczonego podatku VAT z otrzymanych faktur. Jednocześnie nie ma konieczności naliczania podatku należnego poprzez wystawienie faktury wewnętrznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i ust. 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Zatem, stosownie do cyt. art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostają spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wobec powyższego, przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas, po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych, odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Ta warunkowość realizacji określonego w art. 86 ust. 1 ustawy, prawa obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powoduje, że nieziszczenie się warunku pozytywnego jakim jest wykorzystanie towaru lub usługi do realizacji czynności opodatkowanej podatnika, np. gdy okaże się, że zmieniono przeznaczenie towaru (usługi) i został on ostatecznie wykorzystany do czynności zwolnionych od VAT lub niepodlegających VAT – spowoduje konieczność weryfikacji uprzedniego odliczenia podatku naliczonego.

Biorąc pod uwagę, że prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, iż określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu. Najczęściej do wydatków mających pośredni wpływ na wykonywanie czynności opodatkowanych zalicza się koszty reprezentacji i reklamy, wydatki związane z udziałem w targach, konferencjach, koszty doradztwa podatkowego itp.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż Zakład jest samorządowym zakładem budżetowym, dla którego głównym przedmiotem działalności, wynikającym ze statutu jest zaspokajanie potrzeb ludności miasta w zakresie lokalnego transportu zbiorowego. Zakład ponosi wydatki na zakup artykułów spożywczych (kawa, herbata, ciastka, woda) na potrzeby sekretariatu i biur. Artykuły te są zużywane jako drobne poczęstunki przez klientów odwiedzających Zakład, a także przez pracowników podczas zebrań i narad. Jednostka odlicza podatek naliczony przy nabywaniu przedmiotowych towarów oraz wystawia fakturę wewnętrzną w celu naliczenia podatku należnego. Kwoty netto z faktur zakupu oraz podatek należny wykazany w fakturach wewnętrznych nie stanowią kosztu uzyskania przychodów. Zakład nabywa również drobne upominki (kwiaty, książki itp.) dla osób odchodzących na emeryturę, bądź rentę. Zakład zakupuje ponadto wieńce pogrzebowe dla osób, które były pracownikami Zakładu oraz emerytami, bądź rencistami odchodzącymi na ww. świadczenia z Zakładu. Zakupu i przekazania dokonuje się po rozwiązaniu stosunku pracy z tymi osobami. Podatek VAT z otrzymanych faktur zostaje odliczany, a następnie naliczany poprzez wystawienie faktury wewnętrznej. Kwoty netto z faktur zakupu oraz podatek należny wykazany w fakturach wewnętrznych nie stanowią kosztu uzyskania przychodów.

Biorąc pod uwagę opis sprawy stwierdzić należy, iż nabywane przez Wnioskodawcę artykuły spożywcze (kawa, herbata, ciastka, woda) na potrzeby sekretariatu i biur, które są zużywane jako drobne poczęstunki przez klientów odwiedzających Zakład, a także przez pracowników podczas zebrań i narad mają związek (pośredni) z wykonywaniem czynności opodatkowanych, bowiem nabywane przez Zainteresowanego towary nie służą dalszej odsprzedaży, ani nie są wykorzystywane do wytworzenia wyrobów i usług będących przedmiotem obrotu, natomiast poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczyniają się do generowania przez Zakład obrotu.

Zatem Wnioskodawca może dokonać obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem artykułów spożywczych na potrzeby sekretariatu i biur, które są zużywane jako drobne poczęstunki przez klientów odwiedzających Zakład, a także przez pracowników podczas zebrań i narad ze względu na fakt, że poniesione wydatki służą Zainteresowanemu w sposób pośredni do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Natomiast w przypadku nabycia drobnych upominków (kwiatów, książek, itp.) dla osób odchodzących na emeryturę, bądź rentę, po rozwiązaniu stosunku pracy z tymi osobami, a także wieńców pogrzebowych dla osób, które były pracownikami Zakładu, bądź emerytami lub rencistami odchodzącymi na ww. świadczenia z Zakładu, z uwagi na fakt, że zakup ten nie ma związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych i fakt ten (jak wynika z treści wniosku) znany jest Wnioskodawcy w chwili dokonywania zakupów – Zakład nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem tych towarów.

Zatem Wnioskodawca nie może dokonać obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem drobnych upominków (kwiatów, książek, itp.) dla osób odchodzących na emeryturę, bądź rentę, po rozwiązaniu stosunku pracy z tymi osobami, a także wieńców pogrzebowych dla osób, które były pracownikami Zakładu, bądź emerytami lub rencistami odchodzącymi na ww. świadczenia z Zakładu, ze względu na fakt, iż poniesione wydatki nie służą Zainteresowanemu do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również – zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy – przekazanie nieodpłatne przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Powyższego przepisu nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek – art. 7 ust. 3 ustawy.

Analiza powołanego art. 7 ust. 2 ustawy wskazuje wyraźnie, iż ustawodawca rozróżnia czynność przekazania od czynności zużycia towarów. Zatem, opodatkowaniu podlega, zgodnie z pkt 1, przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste ściśle wymienionych osób, a na mocy pkt 2 tego przepisu, wszelkie inne darowizny. Skutkiem tak sformułowanych norm prawnych jest przyjęcie, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w trybie art. 7 ust. 2 ustawy, podlega wszelkie przekazanie towarów, natomiast zużycie – tylko na rzecz podmiotów wymienionych w pkt 1 tego przepisu.

Nie podlegają zatem opodatkowaniu nieodpłatne czynności zużycia towarów na cele związane z prowadzoną działalnością, w przypadku gdy beneficjentem jest np. kontrahent przedsiębiorcy (potencjalny kontrahent) – osoba trzecia, niebędąca pracownikiem, udziałowcem ani inną osobą wymienioną w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, a także zużycie towarów na cele własne prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu nie podlega również zużycie towarów przez pracowników przedsiębiorstwa podczas spotkań służbowych na terenie siedziby firmy, bowiem w tym przypadku nie ma miejsca zużycie towarów na cele osobiste pracowników.

Zwrócić przy tym należy uwagę, że przepisy ustawy nie definiują pojęcia „potrzeb osobistych”. Za słownikiem języka polskiego uznać należy, że potrzebami „osobistymi” są takie potrzeby, które „dotyczą danej osoby” i które są jej potrzebami „prywatnymi”, tj. potrzebami niezwiązanymi z prowadzoną przez tą osobę działalnością gospodarczą, statusem pracownika czy pełnioną funkcją.

Zatem można przyjąć, że potrzebami osobistymi są te, których realizacja nie jest związana ze stosunkiem pracy, a zatem potrzeby osobiste to te, których zaspokojenie wynika z dobrej woli pracodawcy. Natomiast potrzeby pracownicze to te, których spełnienie nie wynika z autonomii woli stron, ale do zaspokajania których pracodawca jest zobowiązany na podstawie przepisów prawa, np.: przepisów Kodeksu pracy, przepisów innych ustaw regulujących prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, postanowień zbiorowych układów pracy, postanowień porozumień zbiorowych, przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy itp.

Uwzględniając powyższe w kontekście przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, iż przekazanie artykułów spożywczych (kawa, herbata, ciastka, woda) na potrzeby sekretariatu i biur, które są zużywane jako drobne poczęstunki przez klientów odwiedzających Zakład, a także przez pracowników podczas zebrań i narad nie nosi znamion zużycia na cele osobiste, prywatne tych osób. Bowiem w przypadku pracowników, osoby te należą co prawda do kręgu podmiotów wymienionych w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, lecz ww. artykuły spożywcze, które Zakład przekazuje nie służą celom prywatnym tych osób, gdyż ich zużycie związane jest niewątpliwie ze statusem pracownika w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy, a zatem czynności tych nie można uznać za czynności, które podlegają opodatkowaniu w rozumieniu art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy. Natomiast w przypadku kontrahentów (klientów), przekazanie towarów celem zużycia przez te osoby nie podlega opodatkowaniu z uwagi na fakt, że ta kategoria osób nie jest objęta normą przepisu art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy.

Podobnie nie podlegają opodatkowaniu przekazania drobnych upominków (kwiatów, książek, itp.) dla osób odchodzących na emeryturę, bądź rentę, po rozwiązaniu stosunku pracy z tymi osobami, a także wieńców pogrzebowych dla osób które były pracownikami Zakładu, bądź emerytami lub rencistami odchodzącymi na ww. świadczenia z Zakładu, w przypadku których, Zakładowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od tych zakupów, bowiem zakupy tych towarów nie mają związku z wykonywaną działalnością Wnioskodawcy. Tym samym nie jest spełniona przesłanka wskazana w art. 7 ust. 2 ustawy, warunkująca opodatkowanie tych towarów, tj. prawo podatnika do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

W myśl art. 106 ust. 7 ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, są wystawiane faktury wewnętrzne: za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

W przedmiotowej sprawie zarówno przekazanie artykułów spożywczych (kawa, herbata, ciastka, woda) na potrzeby sekretariatu i biur, które są zużywane jako drobne poczęstunki przez klientów odwiedzających Zakład, a także przez pracowników podczas zebrań i narad, jak i przekazanie drobnych upominków (kwiatów, książek, itp.) dla osób odchodzących na emeryturę, bądź rentę, po rozwiązaniu stosunku pracy z tymi osobami, a także wieńców pogrzebowych dla osób, które były pracownikami Zakładu, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w myśl art. 7 ust. 2 ustawy. W związku z powyższym nie zachodzi w obu przypadkach konieczność wystawienia faktury wewnętrznej.

Reasumując:

Ad. 1

Od zakupu artykułów spożywczych (kawa, herbata, ciastka, woda) na potrzeby sekretariatu i biur, które są zużywane jako drobne poczęstunki przez klientów odwiedzających Zakład, a także przez pracowników podczas zebrań i narad, Wnioskodawca może odliczać podatek VAT naliczony od nabycia przedmiotowych towarów. Czynność zużycia ww. artykułów spożywczych nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w myśl art. 7 ust. 2 ustawy, zatem Wnioskodawca nie jest zobligowany do wystawienia faktury wewnętrznej.

Ad. 2

Od zakupu drobnych upominków (kwiatów, książek, itp.) dla osób odchodzących na emeryturę, bądź rentę, po rozwiązaniu stosunku pracy z tymi osobami, a także wieńców pogrzebowych dla osób, które były pracownikami Zakładu, bądź emerytami lub rencistami odchodzącymi na ww. świadczenia z Zakładu, Wnioskodawca nie może odliczyć podatku VAT naliczonego od nabycia przedmiotowych towarów. Czynność przekazania ww. upominków i wieńców pogrzebowych nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w myśl art. 7 ust. 2 ustawy, zatem Wnioskodawca nie jest zobligowany do wystawienia faktury wewnętrznej.

Jednocześnie wskazać należy, iż ustawą z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. z 2012 r., poz. 1342) od dnia 1 stycznia 2013 r. przepis art. 106 ust. 7 ustawy otrzymał nowe brzmienie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje że w pozostałym zakresie wniosku w części dotyczącej podatku od towarów i usług zostało wydane odrębne rozstrzygnięcia z dnia 28 lutego 2013 r. nr ILPP2/443 -1210/12-3/MR. Natomiast w podatku dochodowym od osób prawnych zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.